Morgunblaðið - 23.07.1961, Blaðsíða 20

20
y MORGV N BLAÐIÐ
Sunnudagur 23. júlí 1961
Skyndibrúðkaup
Renée Shann:
33
eem eftir er.
— Það efast ég um. Jafnvel þó
að þau geti nú að lokum gift
sig, þá eru þau alloftast að gera
vitleysu. Og það mundi að
minnstc kosti sú stúlka gera, sem
giftist Clive. Hver svo sem hún
er, og ég hef sagt honum, að
einhver hljóti það að vera, þá
á hún ekki annað en vonbrigði
i vændum, ef hann hefur verið
að telja henni trú um, að hann
verði nokkurntíma frjáls að því
að giftast henni.
Sandra laut fram yfir diskinn.
Hvað var þetta alltsaman? Dul-
búin aðvörun, eða hvað? Hana
Ingaði mest til að segja í reiði-
tón: — Hættu þessu. Við skulum
heldur tala samart af fullri hrein
skilni. Ef þú veizt hver stúlk-
an er, þá nefndu hana. Ég þolj
ekki þennan kattar og músar
eltinga leik ....
— En það var bara alls ekki
víst, að Margot vissi. hver stúlk-
an var. Hún gat vel talað svona,
jafnvel þótt hún hefði ekki
minnsta grun um hana. Sandra
minntist þess, að hún vissi ekkert
um konu Clives nema það sára-
litla, sem hann hafði sagt henni.
Hún gat vel verið kona, sem
sleppti sér af minnsta tilefni.
Nú leit Margot á hana bros-
andi og sagði: — Þér virðist
ekki sýna matnum yðar mikinn
sóma. Eruð þér kannske ekki
svöng?
Sandra svaraði blátt áfram, að
hún borðaði aldrei mikið um
hádegið. Kvöldverðurinn væri
aðalmáltíðin hjá henni.
— Eins er ég sjálf. Þér verðið
einhverntíma að koma og borða
kvöldverð með okkur Clive. Haf-
íð þér ekki einhverntíma komið
heim til okkar?
— Jú, einstöku sinnum þegar
ég hef átt erindi við Clive
sambandi við verzlunina.
— Ég ætla að tala um það við

Ég kem til þess að segja mig úr Dýraverndunarfélaginu!
hann, sagði Margot og brosti ill-
kvittnislega. — Gallinn er bara
sá, að hann er svo oft úti á
kvöldin. Já, það getur svo sem
eins vel verið, að það sé sjálfri
mér að kenna, að ég á í þessum
vandræðum með hann núna.
Hingað til hef ég í hjónabandi
okkar haldið því fram, að við
ættum að vera sem frjálsust, en
nú sé ég, að þar hefur mér
skjátlazt. En þegar ég er búin að
ná í hann aftur, ætla ég ekki að
gefa honum eins lausan tauminn.
— Þá gæti það verið gott ráð
að vera ekki alltof lengi fjarver-
andi.
— Góða ungfrú Fairburn, fram
vegis ætla ég alls ekki að hreyfa
mig að heiman. Svo mikið hef ég
lært af þessari Ástralíuferð
minni.
— Og hvers vegna voruð þér
svona lengi burtu?
— Ég veit varla. Fyrst var
það þetta og svo var það hitt til
þess að tefja fyrir heimförinni.
Ég fór þangað fyrst og fremst
í tilefni af andláti föður míns
Ég er áströlsk að uppruna, skil-
ið þér. Svo varð ég að hjálpa til
að ráðstafa búinu. Nú, það gekk
nú alltsaman prýðilega. Faðir
minn arfleiddi mig að allveru-
legri fjárupphæð.
— Það hlýtur að vera gott fyr-
ir yður.
— Já, það er að ýmsu leyti
þægilegt. Það er náttúrlega
ófært, ef það vekur sundurlyndi
milli hjóna, en mér finst nú
alltaf, að kona, sem á eitthvað
sjálf, standi ólíkt betur að vígi.
— Það gerir hún sjálfsagt.
— Og ekki sízt við mann eins
og Clive. Hann leggur mikla á-
herzlu á öll lífsþægindi. Þess-
vegna er það að mér finnst það
standa á tiltölulega litlu, hvort
Brasted græðir eða tapar, því að
ég mundi alltaf geta fleytt okk-
ur, án þess að þurfa að treysta
á verzlunina. Ég hef nú alls
ekki sagt Clive, hvað ég erfði
mikið heldur hef ég þvert á
móti gefið honum í skyn, að það
hafi ekki verið neitt verulegt.
— Hvers vegna gerðuð þér það?
— Ég vil vera við öllu búin.
— Eigið þér við, til þess að
ná honum til yðar aftur, ef þér
yrðuð þess vör, að hann vildi
yfirgefa yður?
— Já, það er ekki fjarri
sanni.
— En þætti yður varið í að
hann yrði kyrr hjá yður og ræki
frá sér stúlkuna, sem þér eruð
svo viss um, að hann hafi í
takinu, eingöngu vegna þess, að
hann veit, að þér'eruð efnuð?
— Ég veit ekki. Ég vildi vitan-
lega helzt hafa það hinn veginn
og það er höfuðástæðan til þess
að ég hef ekki sagt honum, hve
efnuð ég er. En ég vil nú helzt
alltaf halda mér við raunveru-
leikann, ungfrú Fairburn. Hún
leit nú á úrið sitt. — Ég þarf að
fara eftir nokkrar mínútur ....
hvar skyldi þessi þjónn vera?
Ég vil fá reikninginn. Hún veif-
aði hendinni í mótmælaskyni,
þegar Sandra sagðist skyldu
borga reikninginn. — Ekki að
tala um. Ég borga þennan mat.
Svo vænt þykir mér um, að þér
skylduð hafa þolinmæði til að
hlusta á allar þessar raunatölur
mínar. Ég hefði nú víst átt að
segja það fyrr .... en .... Hún
brosti afsakandi .... — en þetta
var nú komið út úr mér áður
er ég vissi af.
— Það er skiljanlegt.
Sandra var hissa á sjálfri sér
að geta svarað svona rólega. Hún
var einhvernveginn furðanlega
kærulaus nú; rétt eins og Mar-
got Brasted hefði verið að tala
um einhvern allt annan en Clive.
Hún óskaði sér þess að geta allt-
af verið í þessu skapi.
Þær gengu saman út úr veit-
ingahúsinu og út í sólskinið.
Margot gaf leiguvagni, sem fór
fram hjá, bendingu.
— Verið þér nú sælar, ungfrú
Fairburn. Og eins og er sagði
rétt áðan, þá þakka ég yður fyrir
að nenna að hlusta á mig. Og
svo bætti hún við með þessu
snögga og Ijómandi brosi: — Og
við skulum láta verða af þess-
um kvöldverði heima hjá okkur,
eitthvert kvöldið. Ég ætla aðj
biðja Clive að finna einhvern
herra fyrir fjórðla mann.
Kannske gætum við þá farið eitt
hvað út að dansa á eftir, öll
fjögur.
Sandra horfði á hana stíga létti
lega upp í vagninn og aka af
stað. Þetta var einkennileg kona,
hugsaði hún með sjálfri sér á
leiðinni í búðina. Þessi síðasta,
stutta skilnaðarræða kom eins og
alveg af sjálfu sér og eins og,
henni væri alvara. Fyrir örstuttri
stundu hafði hún þótzt viss um,
að hún sjálf væri stúlkan, sem
hin nefði í huga sem hjákonu
Clives, en nú þóttist hún hér um
bil viss um, að Margot hefði
ekki minnstu hugmynd um sam-
band þeirra. En væri svo, hvers
vegna var hún þá að setja allt
þetta samtal þeirra svona vand-
lega á svið? Kannske grunaði
hana að Sandra vissi eitthvað um
þjákonuna og ætlaði að komast
eftir þeirri vitneskju með klók-
indum?
Hún gekk aftur fram hjá sömu
ferðlnskrifstofunni og áður, og
tók það snögglega í sig að líta
þar inn. Ungur maður við af-
greiðsluborðið innti eftir erindi
hennar.
— Ég ætlaði að spyrja um
ferð til Suður-Afríku.
— Sjálfsagt frú. Hvenær vild-
uð þér fax'a?
— Eins fljótt og hægt er.
— Og til hvaða hafnar?
— Það veit ég ekki svo gjörla.
Ungi maðurinn var sýnilega
hissa. Venjulega vissi ferðafólk
hvert það ætlaði.
— Höfðaborg kannske? spurði
hann í tilraunaskyni. — Eða, ef
þér ætlið bara snögga ferð, þá
er Durban ágætis staður.
— Nei, við skulum segja Höfða
borg.
Ungi maðurinn athugaði verð-
skrár og ferðaáætlanir. Kvaðst
svo ekki geta sagt henni þetta
alveg ákveðið núna, þar sem
hann yrði að spyrjast fyrir hjá
ýmsum skipafélögum. Nema hún
hefði kannske tíma til að bíða
meðan hann hringdi. Ef ekki,
skyldi hún láta sig hafa nafn
og heimilisfang og svo skyldi
hann láta hana vita eftir svo
sem tvo daga.
— Já, ég held, að það væri
betra.
— Mynduð þér vilja taka far
báðar leiðir?
— Ég býst ekki við því.
Hún gekk út úr skrifstofunni
og fannst sjálfri, að þarna hefði
hún tekið fyrsta sporið í rétta
átt. Þó vildi hún ekki hugsa um,
hvað móðir hennar mundi segja.
Auðvitað yrðu það aðallega tár

When qawx bbeaks, the geese
SET UP TMEIR ECHOING *KA-HONKS*
ANO AS THE FIRST FLIGHTS BEGIN
TO CLIMB THE AIRWAYS OUR YOUNG
HONKER JCHNS ONE OF THEM

MAN, LISTEN TO THAT
RACKET/...GET SET, BOYS-
----LL BE COMING OVER
IN A MOMENT/

u
á
Þegar sólin rennur upp bergmál-
ar gæsagargið og þegar fyrsti
1 hópurinn hefur flugið til lands,
'£D_
~,DOf
_______ 'SMS7S______
slæst steggurinn ungi í för með
honum.
— Hlustið bara á þennan háv-
aða! .... Verið viðbúnir drengir
.... Þær koma hér yfir eftir
augnablik!
Gæsastegeurinn ungi tekur
sér stöðu aftast í hópnum og
þenur vængina í morgunnepj-
unni.
ajtltvarpiö
Sunnudagur 23. júlí
8:30 Létt morgunlög.
9:00 Fréttir.
9:10 Morguntónleikar: (10:10 Veðurfr.)
a) Þættir úr „Stabat mater'* eft
ir Haydn. — Anny Felbermay
er, Sieglinde Wagner, Walde-
mar Kmentt Otto Wiener og
Akademíski kammerkórinn í
Vínarborg syngja. Kammer-
sveit úr sinfóníuhljómsveit
Vínar lejkur. Við orgelið: Jo-
han Nebois. Stjórnandi: Hans
Gillesberger.
b) Fiðlykonsert eftir Béla Bar-
tók. — Dénes Kovács leikur
með sinfóníuhljómsveit ung-
verska útvarpsins. András
Koródí stjórnar.
11:00 Messa í Hallgrímskirkju. Séra
Oddur Thorarensen prestur á
Hofi í Vopnafirði prédikar. —
Organleikari: Páll Halldórsson.
12:15 Hádegisútvarp. ( j.
14:00 Miðdegistónleikar: *
a) Josef Suk leikur létt fiðlu-
lög.
b) Atriði úr óperunnj „II trova-
tore'4 eftir Verdi. — Henata
Tebaldi, Giulietta Simionato,
Mario del Monaco og Ugo
Savarese og kór syngja með
hljómsveit Stóra leikhússins í
Géneve. Alberto Erede stjórn-
ar.
15:30 Sunnudagslögjn. (16:30 Veðurfr.)
17:00 Færeysk gugsþjónusta (Hljóðrit
uð í Þórshöfn).
17:30 Barnatími (Helga og Hulda Val-
týsdætur).
a) Framhaldsleikritið „Leyni-
garðurinn" eftir Frances Burn
ett; síðasti kafli. Leikstjóri:
Hildur Kalman.
b) Saga: „Þegar Frjðrik fékk
tannpínuna".
18:30 Tónleikar: Fílharmoníuhljóm-
sveitin í New York leikur létt
hljómsveitarverk. André Koste-
lanetz stjórnar.
19:00 Tilkynningar.
19:20 Veðurfregnir.
19:30 Fréttir.
20:00 „I kjölfar Kólumbusar'* — síð-
ari dagskrá Benedikts Gröndals
ritstjóra um Vestur-Indíur. Flytj
endur auk hans: Baldur Pálma-
son og Magnús Bjarnfreðsson.
20:35 Frá liðnum dögum; Skúlj Hansen
tannlæknir og Guðmundur Jóns-
son óperusöngvari spjalla saman
um ítalska tenórsöngvarann Aur
eliano Pertile og láta til hans
heyra.
! 21:20 „Seint flýgur krummi á kvöld-
in“ — frásaga um hrafninn —
(Sigurður Bjarnason ritstjóri frá
Vjgur).
21:40 Tónleikar í útvarpssal: Tadeusz
Zmudzinski leikur á píanó:
a) Polonaise í c-moll op. 40 eftir
Chopin.
b) Tilbrigði 1 b-moll eftir Szy-
manovski.
22:00 Fréttir og veðurfregnjr.
22:05 Danslög.
23:30 Dagskrárlok.
Mánudagur 24. júlí
8:00 Morgunútvarp (Bæn: Séra Krist
ján Róbertsson. — 8:05 Tónleikar
— 8:30 Fréttir. — 8:35 Tónleikart
10:10 Veðurfregnir).
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar.
12:25 Fréttir og tilk.). t
12:55 „Við vinnuna**: Tónleikar.
15:00 Míðdegisútvarp (Fréttir. — 15:0S
Tónl«ikar. — 16:00 Fréttir og
tilk. — 16:15 Tónl. — 16:30 Ve#-
urfregnir).
18:30 Tónleikar: Lög úr kvikmyndum,
18:55 Tilkynningar.
19:20 Veðurfregnir.
19:30 Fréttir.
20:00 Um daginn og veginn (I J||
Pálmadóttjr blaðamaður).
20:20 Einsöngur: Einar Kristjánsson
syngur.
20:40 Erindi: Ferð til Jan Mayen (Frejp
móður Jóhannsson listmálari).
21K)5 Tónleikar: Konsert fyrir tvöfald*
strengjasveit eftir Michael Tjpp-
ett. — Hljómsveitin Philharm-
onia leikur. Walter Goehr stjórn
ar. —
21:30 Utvarpssagan: „Vítahringur'* eft
ir Sigurd Hoel; XXI. (Arnheiöur
Sigurðardóttir).
22:00 Fréttir, veðurfregnir og sild-
veiðiskýrsla.
22:20 Um fiskinn (Stefán. Jónsson
fréttamaður).
22:35 Kammertónleikar: Ðlésarakvint-
ett Lundúna leikur:
a) Þrír stuttir þættir fyrir blás-
arakvintett eftir Jacquea
Ibert.
b) „Aubade** eða morguntónlist
fyrir flautu, óbó, klarinettu
og fagott eftir Dinu LippattL
23:05 Dagskrárlok.