Morgunblaðið - 04.08.1961, Blaðsíða 16

16
MORCVNBLAÐIÐ
Fðstudagur 4. ágúst 1961
I
í
í
í
í
i
í
i
Skyndibrúðkau
!
Renée Shann:
— Já, ég skal aka þér þang-
að strax. Hvað gengur að henni?
— Ég veit ekki hvað það er.
Þetta var ungfrú Anderson. Hún
segir, að hún sé með mikinn hita
og kvarti um mikla verki. Þetta
kom allt í einu og hún hefur
sent eftir lækninum.
— Hvar á mamma þín heima?
spurði Lionel.
— Það er svo sem tuttugu
xnílur héðan. Betty leit af hon-
um og á Júlíu. — Mér þykir
þetta óskaplega leitt, að ég skuli
verða að þjóta og skilja ykkur
svona ein eftir.
Júlía flýtti sér að segja, að
það væri allt í lagi, og Betty
skyldi ekkert vera að hugsa um
það.
— Ég vona, að ég verði ekki
mjög lengi burtu. Mamma er
ekkja, en hún hefur ágæta konu
hjá sér, þessa ungfrú Anderson,
svo að ef þetta er ekki neitt
verulegt, verð ég komin fljótt
aftur.
—■ Finnst þér við ættum að
segja þeim, hvað við ætluðum að
gefa þeim að borða í kvöld, ef
ske kyni að við kæmum ekki svo
snemma heim? sagði George.
— Já, það ættum við að gera.
Júlía fór fram í eldhús með
Betty. Þetta átti að verða ein
föld máltíð, sem kostaði ekki
mikið umstang, og var að mestu
leyti þegar tilbúin, og einnig
hafði verið lagt á borðið.
— Það er nú ekki gaman að
láta gestina sína sjá sjálfa um
matinn handa sér, sagði Betty
afsakandi.
— Vertu ekki með þessa vit-
leysu. Ég á hægt með þetta.
En ég vildi nú samt óska, að
þið kæmust svo snemma heim,
að þið gætuð borðað með okk-
ur.
— Vi reynum það. Hafðu mat-
HflRMB

kæliskdpsins
MiTSU 0
ftusturstraeti 14 Sjjni 11687;
er m
Æv.iiw urftJW.Rs
ugapraunar bæoi
Sx Kelvinator kæliskánurinn
»■ ------------
— Nú skil ég betur af hverju strákar mega ekki berja
stelpur!
inn tilbúinn klukkan átta, og ef
við verðum þá ekki komin,
skuluð þið ekki bíða lengur. Við
verðum ekki langt fram yfir
þann tíma.
Júlía og Lionel fylgdu þeim
nú út og fullvissuðu þau um, að
þeim væri alveg óhætt og þau
skyldu ekki hafa neinar áhyggj-
ur af þeim. Síðan sneru þau aft-
ur inn í húsið.
— Jæja, „fátt er svo með öllu
illt ....“ sagði Lionel.
Júlía var ekki viss um, að hún
væri þar á sama máli. Hún ósk-
aði þess, að Betty og George
væru komin til þeirra aftur. Og
úr því að þau þurftu að fara,
vonaði hún bara, að þau yrðu
ekki mjög lengi. Hún var ekki
viss um. hvernig fara kynni fyr
ir þeim Lionel, ef þau yrðu að
vera ein saman allt. kvöldið. Hún
minntist fyrri atvika, til dæmis
í gærkvöldi, þegar Lionel hafði
fylgt henni heim. Nú áttu þau
að vera ennþá meira út af fyrir
sig, ennþá lausari við allt óvið
komandi fólk. En hún var nú
ekki fædd í gær. Aðalatriðið var
að halda Lionel frá sér, og forð-
ast að láta hann sýna sér ástar-
atlot.
En það var nú hægra sagt en
gert. Það var ekkert við það að
athuga þó að þau sætu saman
á legubekknum og fengju sér
seinna glas, sem Lionel hafði
blandað í og heldur ekki, að
hann legði arminn um axlir
henni. Og loks var óumflýjan-
legt, að þau töuðu mest um sjálf
an sig.
— Þetta hefði nú ekki getað
farið betur þó ég hefði skipu-
lagt það sjálfur, sagði Lionel
brosandi og kveykti í vindlingi
hjá henni. — Staðurinn ..........
tíminn ....... og stúlkan, sem
ég elska.
Júlía andvarpaði. — Ég vildi,
að ég gæti sagt það sama.
/ — Finnst þér ekki þú geta það?
— Nei, sannarlega ekki
— Þú ert merkileg manneskja.
— Því miður er ég víst það.
Og sannast að segja, finnst mér
það stundum sjálfri.
— Ertu alltaf að ráða það við
þig, hvorn okkar bú viljir held-
ur?
Hún leit á hann. Var þetta
kannske satt? Hún óskaði þess,
að hún þekkti sjálfa sig betur
það var rétt eins og hún væri
tvær Júlíur; önnur trú og trygg
Robin sínum .... og svo hin,
sem var ástfangin af Lionel. Og
þetta aðdráttarafl hans var svo
einkennilegt. Þess burfti ekki að
gæta neitt, þegar hún var fjarri
honum. Heldur ekki ef þau voru
innan um annað fólk. En þegar
þau voru einsömul, náði
það taki á henni. Það var það
að gera einmitt nú. Hún sagði
nú næstum reiðilega: — Hvers-
vegna þurfti hún mamma henn-
ar Betty endilega að verða veik
einmitt núna?
— Ég býst við, að guðimir
hafi viljað vera mér hliðhollir.
— Mér finnst þeir ættu held-
ur að vera Robin hliðhollir.
— Hann hefur haft sitt tæki-
færi.
— Hvernig geturðu talað
svona, þegar þú veizt hvernig á
stendur?
Lionel yppti öxlum. — Ástin
þarfnast þess, að henni sé hald-
ið heitri. Sé það vanrækt, deyr
hún.
— Robin hefur ekki verið að
vanrækja mig viljandi.
— Sagði hann nokkuð í bréf-
inu í gær, hvað hefði tafið hann
eða hversvegna hann hefði lát-
ið þig ganga svona lengi í kvíða
og hræðslu?
— Hann hefur verið önnum
kafinn.
— Það geturðu sagt börnum
og vitfirringum.
Júlía dró sig frá honum. ■—
Ég ætla nú ekki að fara að sitja
hérna og hlusta á þig hallmæla
Robin og æsa mig á móti honum.
— Góða mín, ef þú héldir að
ég gæti það ekki, væri þér alveg
sama. Hlustaðu nú á og athugaðu
eitt — þú skalt alveg sleppa mér
í því sambandi — en það er ekki
nema staðreynd, að þú heyrir
ekkert frá honum í heila tvo
mánuði, og ert að verða frá þér
af áhyggjum og svo færðu örfá-
ar línur, bar sem hann segist
ekki hafa skrifað, af því að hann
hafi haft svo mikið að gera.
Eg spyr nú bara: Hvaða konu
þætti þetta góð meðferð á sér?
— Mér sjálfri. Og, vel á
minnzt: Hvaðan hefurðu það, að
þetta hafi ekki verið nema örfá
ar línur, sem ég fékk?
— Þú gafst mér það sjálf í
skyn á leiðinni hingað.
— Jæja, það var nú annars
aldrei ætlun mín, sagði Júlía
stuttaralega og fór að hugsa um.
hvað hún hefði sagt um bréf
Robins, en gat ekki munað það.
Hún leit á úrið sitt og ásetti sér
að breyta um umtalsefni: .—
Jæja, það er víst tími til kom-
inn að fara að athuga þennan
mat handa ekur.
Hann brosti. — Eirtu að renna
af hólmi?
— Þú getur kallað það hvað
þú vilt. Hún leit á hann. — Mér
finnst þú hálf-andstyggilegur í
kvöld.
Hann svaraði með glettnislegu
augnaráði: — Getur það ekki
stafað af því, að þú sért of hrif
in af mér?
— Nei, það getur það ekki.
Hún gekk hröðum skrefum
út í eldhúsið, náði sér í svuntu,
sem Betty átti og setti hana upp.
Andartaki seinna leit hún upp
og sá þá Lionel, sem stóð í
dyrunum og brosti til hennar.
— Vertu nú ekki svona vond.
Þú gætir kannske brennt fyrir
okkur rnatinn.
— Það væri þá ekki nema rétt
á þig.
— Já, en Betty og George ættu
það ekki skilið af þér.
Júlía hvorki brenndi matinn,
né heldur komu Betty og Géorge
til að gera sér gott af honum.
Þau Lionel dokuðu dálítið við og
voru í vafa um, hvort þau ættu
að halda matnum heitum handa
þeim, eða hvort þau kannske
kæmu svo seint að þau kærðu
sig ekki um neinn mat.
— Ég vildi, að þau vildu
hringja og segja okkur, hvað
þeim líður, sagði Júlía. þegar
þau loksins höfðu ákveðið að
láta mat vera mat, og þvo upp.
— Þau annaðhvort hringja eða
koma eftir stutta stund, sagði
Lionel. Hananú! Láttu mig bera
þennan bakka fyrir þig.
Svo þurrkaði hann, en hún
þvoði upp. Þegar þau höfðu lok
ið því, sagði hann brosandi: —
Þarna í Austurlöndum höfum
við alltaf nóg af þjónustufólki,
og þar þarf húsmóðir aldrei að
drepa hendi í kalt vatn. Þar
eiga konurnar náðugt. Júlía. Ég
er viss um, að þar mundi þér
líka lífið.
— Nei, því hef ég enga trú á,
Lionel.
Lionel greip utan um hana og
hélt henni fast. — Jú, það mund
irðu elskan min, bara ef ég væri
þar hjá þér.
— Ertu orðinn brjálaður?
— Nei, með fullu viti. Það ert
þú, sem ert brjáluð að vera að
hanga við mann, sem eftir öll-
um sólarmerkjum að dæma, kær
ir sig kollóttan um þig.
Júlía sleit sig lausa og augun
leiftruðu. — Mig vantar ekki
spönn til að hlaupa burt héðan.
Lionel rétti út hendurnar til
hennar, og sagði f iðrunartón:
— Fyrirgefðu. Ég hefði ekki
átt að segja þetta. Júlía, elskan
mín, þú mátt ekki verða reið
við mig. Komdu, við skulum fara
aftur inn í stofuna og tala sam-
an..
— Hvað ætlarðu þá að segja?
— Ekkert, sem getur hneyksl
að þig. Og þegar þau voru kom-
in inn í stofuna, skaraði hann í
eldinn á arninum, svo að hann
glaðnaði við. — Er það þá synd
að segja stúlku, að maður elski
hana?
—- Kannske ekki synd. en ....
— Æ, komdu nú ekki aftur
með þessar mótbárur. Ég veit,
að þú ert gift. Það er engin
hætta á, að þú látir mig gleyma
því. En ég er bara svo dauð-
skotinn í þér. Og ennþá skotn-
aitltvarpiö
Föstudagur 4. ágúst
8:00 Morgunútvarp (Bæn. — 8:05 Tón
leikar. — 8:30 Fréttir. — 8:35
Tónleikar — 10:10 Veðurfr.).
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar.
12:25 Fréttir tilk. og tónleikar).
13:15 Lesin dagskrá næstu viku.
13:25 Tónleikar: „Við vinnuna".
15:00 Miðdegisútvarp (Fréttir. — 15:05
Tónleikar. — 16:00 Fréttir og til
kynningar. 16:05 Tónleikar. —
16:30 Veðurfregnir)
18:30 Tónleikar:. Harmonikulög
18:55 Tilkynningar. — 19:20 Veðurfr.
19:30 Fréttir.
20:00 Tónleikar: Rússneskur forleikur
op. 72 eftir Prokofiev. — Borgar
hljómsveitin 1 Prögu leikur. —
Václav Smetácek stjórnar.
20:15 Efst á baugi (Björgvin Guðmunds
son og Tómas Karlsson).
20:45 Einsöngur: John Charles Thomas
syngur.
21:00 Uppiestur: Kvæði eftir Sigurjón
Friðjónsson (Baldur Pálmason).
21:10 Tónleikar: Píanósónata nr. 31 í
As-dúr op. 110 eftir Beethoven.
— Friedrich Gulda leikur.
21:30 Útvarpssagan: „Vítahringur'* eft
ir Sigurd Hoel; XXV. lestur og
sögulok. (Arnheiður Sigurðar-
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
dóttir kennari þýðir og flytur.)
22:10 Kvöldsagan: „Ösýnilegi maður-
inn', eftir H. G. Wells; XII.
(Indriði G. Þorsteinsson rithöf ).
22:30 í léttum tón: Lög eftir Sigfús
Halldórsson, sungin og leikin.
23:00 Dagskrárlok.
Laugardagur 5. ágúst
— Markús, mikið er ég fegin
að þú skulir vera kominn heim!
— Þetta hljómar eins Og eitt-
hvað sé að, elskan!
— Það er rétt . . . Dýrunum
okkar í Týnda skógi fer fækk-
andi og pabbi er mjög áhyggju-
fullur . . . Dádýr, elgir og fjalla-
geitur hafa alveg horfið á síð-
ustu tveim vikum!
— Hefur þú nokkurntíma
— Nei, aldrei!
heyrt byssuskot?
8:00 Morgunútvarp (Bæn. — 8:05 Tón
leikar. — 8:30 Fréttir. — 8:35
Tónleikar — 10:10 Veðurfr.).
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar. —
12:25 Fréttir og tilk.).
12:55 Öskalög sjúklinga (Bryndís Sigur
jónsdóttir).
14:30 I umferðinni (Gestur I>orgríms-
son).
14:40 Laugardagslögin. — (Fréttir kl.
15:00 og 16:00).
16:30 Veðurfregnir.
Lög fyrir ferðafólk.
18:55 Tilkynningar. — 19:20 Veðurfr.
19:30 Fréttir.
20:00 Tónleikar: Poul Robeson syng
ur.
20:30 Leikrit: „Tveir í skógi", gaman-
leikur eftir Axel Ivers i þýðingu
t>orsteins Ö. Stephensen. Tónlist
eftir Reyni Geirs. — Leikstjórix
Helgi Skúlason. — Leikendun
Helga Bachmann, Þorsteinn Ö
Stephensen, Helgi Skúlason o|
Knútur Magnússon.
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 Danslötf. — 2dt00 Daeskrárlok.