Morgunblaðið - 06.08.1961, Blaðsíða 17

Sunnudagur 6. ágúst 1961
m« pc r; iv 9 r. 4 r> rð
17
Fdlk
Á lista- og leikhússíðunni í
þýzk_ blaðinu Hamburger Abent
blatt var nýlega sagt frá því að
Sslenzka söngkonan Nanna Egils-
Björnsson (tengdadóttir fyrsta
forseta íslands) ætlaði í söng-
för vestur um
haf og syngja
ljóðalög eftir
Brahms og Schu-
bert og íslenzka
og þýzka nú-
tímatónlist. Er
ferðinni fyrst
heitið til New
York, síðan til
Washington, Chicago, Los Ange-
les, San Francisco, Seattle, Van-
couver, Winnipeg og Toronto.
Otto Stöterau. píanóleikari í
ríkistónlistarskólanum í Ham-
borg verður undirleikari hennar,
og hafa þau þegar hafið undir-
búning ferðarinnar, sem skipu-
lögð er af íslenzku félögunum
vestanhafs. I»á segir að frú
Nanna hafi 16. júlí sungið í
„Planten und Blumen" skemmti-
garðinum, aríur úr Freischutz
og Tosca með undirleik Haih-
borgar-sinfoníunnar.
Allir Hollendingar hjóla. —
Drottningin líka. — Ljósmynd-
arar smelltu þessari mynd af
Júlíönu drottningu, er hún þeysti
fram úr hirðmarskálkj sínum
þegar hún var að reyna nýja
hjólreiðabraut í þorpinu Ter-
hortserzand. Hún var aldeilis
ekki í vandræðum með að halda
jafnvæginu á hjólinu, þó hún
væri í heidur þröngu pilsi og
hefði handtöskuna sína í hend-
inni.
-)< Sunnudagskrossgdtan -K
í fréttunum

Þessi flóttastúlka frá Austur-
Þýzkalandi, Marlene Schmidt er
búin að búa í Stuttgart í 1 ár.
Hún er rafmagnsverkfræðingur,
og hefur mikinn áhuga fyrir
starfi sínu. En langaði samt til að
sjá sig um í heiminum, og fór því
í fegurðarsamkeppni, var kjörin
fulltrúi Þýzkalands í keppnina á
Miami Beaoh í Florida og varð
þar hlutskörpust. En þegar kvik-
myndamennirnir fóru að bera ví
urnar í hana, lýsti hún því yfir
að hún hefði engan áhuga fyrir
að leika eða þesshóttar, heldur
bara áætlunuim og teikningum
varðandi rafvæðingu.
X-
William Hickey segir frá því
í blaðinu Daily Express, að ný-
lega hafi hann dregið það upp
úr leikaranum fræga sir Alec
Guiness að hann hefði hafnað
tilboði um að
stjórna 37 sjón-
varpsþáttum, í
Bandarikjunum,
þar sem auglýst
væri eitt af
stærstu bjórfyr-
irtækjunum. Fyr
ir þetta voru
honum boðnar
um 50 millj. kr.,
sem hann hefði getað lifað’
á í vellystingum praktuglega
til æfiloka. — Ég hefði haft fyr-
irlitningu á sjálfum mér, ef ég
hefði gert þetta, sagði sir Alec.
— Því þá það? spurði Hickey.
— Þegar ég var ungur maður
vann ég hjá óuglýsingafyrirtæki.
Eg hataði þa atvinnu og dreymdi
um að verða leikari. Ég varð
það og nú mundi ég aldrei láta
mér detta í hug að fara aftur
að vinna við auglýsingar. Held-
ur mundi ég deyja úr sulti í
rennusteininum. En William
Hickey gat ekki stillt sig um að
spyrja: Hvað sagði konan þín
eiginlega þegar þú hafnaðir til-
boðinu? — Hún, svaraði sir Alec
hlægjandi. — Hún varð yfir sig
hrifin.
Anna Emilía var höfuðkúpúbrot-
in, vinstri fóturinn styttri, hnéð
skemmt og fóturinn sneri inn.
Hún lifði, en læknirinn sagði
að hún mundi aldrei geta gengið
X-
f júnímánuði 1960 ók Anna
Emilia með Charles unnusta sín
um á gömlu mótorhjóli áleiðis
til Monaco í frí, þegar einhver
bilun varð á hjólinu. Því hvolfdi
og dró þau bæðj um 8 metra út
af veginum. Þermur mánuðum
síðar dó Charles af áverkanum.
nema á hækjum, þannig að hún
drægi máttlausan fótinn. 5.
júlí fór hún til Lourdes, og viti
menn allt í einu reis hún á fæt-
ur og nú gengur hún eins og
hún hafi aldrei orðið fyrir slysi
og er komin aftur á háu hælana
sína.