Morgunblaðið - 11.08.1961, Blaðsíða 13

Föstudagur 11. agúst 1961
'ÍORGVNRLAÐIÐ
13
Verkíræðingalaun
— dönsk og íslenzk
HINN 23. maí 1959 gerðu danska I
fjármálaráðuneytið og danska
verkfræðingafélagið með sér
samning um kaup og kjör verk-
fræðinga í þjónustu danska rík-
isins. Samningur þessi tók gildi
1. júní 1959 og er uppsegjanleg-
ur af beggja hálfu með þriggja
mánaða fyrirvara miðað við 1.
júní, þó ekki fyrr en 1. júní
1962. 1 þessum samningi eru
ákveðin lágmarkslaun verk-
fræðinga eftir tilteknum launa-
stiga, sem fer eftir starfsaldri,
en við ráðningu verkfræðinga í
stöður, sem hafa sérstöðu að því
er varðar starfið, stjórnun,
starfshæfni eða á annan hátt,
semur félagið og fjármálaráðu-
neytið sérstaklega um launavið-
bætur og önnur kjör verkfræð-
ingnum til handa.
Samningar þessir eru árangur
af skynsamlegum viðræðum
milli danska fjármálaráðuneyt-
isins og danska verkfræðinga-
félagsins, án þess að þvingun-
araðgerðir, svo sem verkföll
eða verkbönn komi til.
Eins og áður er getið var
fyrst hægt að segja samningn-
um upp 1. júní 1962, og var því
ekki nauðsynlegt fyrir danska
fjármálaráðuneytið að fallast á
neinar breytingar á honum fyrr
en þá, en með tilliti til þróun-
arinnar í launamálum verk-
fræðinga í Danmörku, urðu
samningsaðilarnir sammála um,
að breyta launastiganum í
samningnum frá og með 1. apríl
1961. Hækkunin nam 12—21%.
Fer launastiginn hér á eftir um-
reiknaður eftir gengi í íslenzk-
ar krónur, en við hlið hans er
launastigi, sem íslenzkir verk-
fræðingar vilja koma á hér á
landi:
Starfs- Danskur lslenzkur
aldur launast. launast.
Ár Kr. Kr.
0— 1 10.242 9.000
1— 2 10.951 11.000
2— 3 11.424 12.000
3— 4 12.370 13.000
4— 5 12.842 14.000
5— 6 13.788 14.000
6— 7 13.788 14.000
7— 8 14.969 15.000
8— 9 14.969 15.000
9—10 16.151 15.000
10—11 16.151 16.000
11—12 17.333 16.000
12—13 17.333 16.000
13—14 18.515 17.000
14—15 18.515 17.000
15—1« 19.303 17.000
16—17 19.303 17.000
17— 18 19.303 17.000
18— 19 19.303 17.000
19— 20 19.303 17.000
20 o.fl. 20.878 17.000
Af danska launastiganum
greiða vinnuveitendur 10% í líf
eyrissjóð danskra verkfræðinga,
en íslenzkum vinnuveitendum
er ætlað að greiða 6% af ís-
lenzka launastiganum í lífeyris-
sjóð Verkfræðingafélags Is-
lands skv. ráðningarskilmálum
verkfræðinga.
Islenzkir verkfræðingar hafa
að mestu leyti stundað nám sitt
erlendis, og er það allmiklu dýr
ara en í eigin landi. Sömuleiðis
er miklu óhægra að' fylgjast
með í fræðum sínum fyrir
menn búsetta á íslandi en þá,
sem _ erlendis eru og hafa svo
til hvaðeina við bæjarvegginn.
Af þessum sökum er launaþörf
íslenzkra verkfræðinga meiri en
erlendra verkfræðinga, og ætti
þá að vera ljóst, hve launakröf-
um íslenzkra verkfræðinga er
stillt í hóf.
Ýmsir menn halda þvi fram,
að atvinnuvegirnir geti ekki
borið það að borga verkfræð-
ingum þau laun, sem þeir fara
fram á. Atvinnuvegirnir verði
fyrst að stækka og blómgast,
áður en hægt sé að verða við
óskum þeirra, og virðast menn
þá helzt hugsa sér verkfræð-
inga sem tildur ofan á atvinnu-
vegunum. Slíkur þankagangur
er alger rökvilla og byggist á
skilningsskorti á gangi tækni-
þekkingarinnar. Verkfræðingur-
inn er ein höfuðforsenda þess,
að atvinnuvegirnir geti blómg-
azt og skilað meiri arði en áður
og að nýir arðvænlegir atvinnu-
vegir geti skapazt. í>eir eru for-
ustufólk á leiðinni til aukinnar
tækni og betri lífskjara. Þessi
sannindi hafa erlendum ráða-
mönnum verið Ijós lengi, og
þau eru skýringin á því, hvers
vegna danska fjármálaráðuneyt
ið féllst ótilneytt á 13—21%
kauphækkun til verkfræðinga í
þjónustu danska ríkisins og
veitti þeim lágmarkslaun eins
og að framan greinir. Vonandi
verður þess ekki langt að bíða,
að íslenzkir vinnuveitendur, op-
inberir og einstaklingar, öðlist
þroska til þess að geta tekið sér
til fyrirmyndar það hugarfar og
framkomu, sem fjármálaráðu-
neytið danska sýndi dönsku
verkfræðingunum í vor.
NOTID: •
HARPO #
HÖRPU SILKI #
HÖRPU JAPANLAKK •
HÖRPU BlLALAKK •
HÖRPU FESTIR •
Hinrik Guðmundsson.