Morgunblaðið - 19.08.1961, Blaðsíða 12

12
r MORGUNBLAÐIÐ
Laugardagur 19. ágúst 1961
Hjartans þakkir til barna minna, tengdabarna, barna-
barna og annarra ættingja og vina er með gjöfum,
blómum, heimsóknum og heillaóskum, glöddu mig á 80
ára afmæli mínu og gerðu mér daginn ógleymanlegan,
Guð blessi ykkur öll.
Kristín Jónsdóttir, Sigurðstöðum, Akranesi
wfmm0*0
Bifreiðasalan
Vitinn
efst á Vitastíg
sími 23900
Chevrolet ’60 Impala.
Chevrolet ’59 Impala
Chevrolet ’58 Taxi og Orginal.
Chevrolet ’56. Skipti á yngri. Góður bíll. Peninga-
milligjöf.
Chevrolet ,53, góður bíll.
Chevrolet ’49 og ’51. Lítil útborgun.
Chevrolet ’55, skipti á Taxa.
Chevrolet ’54, góður bíll
Opel Capitan ’60. Skipti á eldri.
M. G. sportbíll ’60.
Volkswagen ’55, ’56, ’57, ‘58, og ‘60.
Renault Dauphine, skjpti á 6 manna ’56—’58.
Mikið úrval af flestum tegundum og árgöngum bif-
reiða.
Hringið í Vitann, látið hann vísa ykkur á réttu
bifreiðina.
Bíla-, báta- og verðbréfasalan Bergþórugötu 23.
Bifreiðadeild
VITIMIM
á horni Vitastígs og Bergþórugötu
sími 23900

iimiw
Eiginmaður minn og faðir
BALDVIN SNÆLAUGUR BALDVINSSON
kjötiðnaðarmaður, Hólmgarði 14
andaðist miðvikudaginn 16. ágúst.
Laufey Þórðardóttir, Jón Snævar Baldvinsson
Maðurinn minn
JÓNAS JÓNSSON
frá Grjótheimi
andaðist þann 16. þ.m.
Guðný Benediktsdóttir
GUÐBJÖRG GUÐRtJN BJÖRNSDÓTTIR
frá Þurá í Ölfusi
lézt að Elli- og hjúkrunarheimilinu Grund 18. þ.m.
Fyrir hönd aðstandenda
Sigurbjöm E. Einarsson
Hugheilar þakkir til allra, er auðsýndu samúð við
andlát og jarðarför sonar okkar
HALLDÓRS
Hrafnhildur Stella Eyjólfsdóttir, Halldór Jónsson
Innilegt þakklæti fyrir auðsýnda samúð og hluttekn-
ingu við fráfall og jarðarför,
KRISTJÁNS SIGURÐAR KRISTJÁNSSONAR
Börn og tengdabörn
Jón Krisfjánsson, Brag-
holfi átfrœður
Á harðindaárumim miklu um
og eftir 1880 hófu ung og giftu-
samleg hjón búskap við Eyja-
fjörð, vestanverðan. Það voru
þau Kristján Jónsson í Glæsi-
bæ og kona hans, Guðrún
Oddsdóttir frá Dagverðaréyri.
Bjuggu þau um áratugi í Glæsi-
bæ og gerðu þann garð enn
frægan að nýju, en þar hafði
staðið prestssetur um aldarað-
ir fram að þeim tíma.
Kristján var mikill áhrifamað-
ur um ýmis menningarmál og
framarlega í bændaröð, en kunn-
astur varð hann úti í frá fyrir
frábæra söngrödd sína og mdk-
inn áhuga á því sviði og ekki sízt
um kirkjusöng.
Og þar kippti sonum hans í
kyn, því allir urðu þeir fjórir
Glæsibæjarbræðúr, sem aldri
náðu, aikunnir , söngimenn og
söngunnendur, Jón og Oddur,
Guðmundur og Stefán Ágúst. En
einn bræðranna, Júlíus, mikill
efnismaður dó ungur. Systir
þeirra er Arnbjörg nú í Reykja-
vík. Jón var þeirra elztur, fædd-
ur 20. ágúst 1881 á Dagverðar-
eyri, þar sem móðurfrændur
hans hafa búið og búa enn, mann
fram af manni. En í Glæsibæ
ólst hann upp með foreldrum sín
um og systkinum.
Jón fór ungur í Möðruvalla-
skólaf haustið 1899 og útskrifað-
ist þaðan vorið 1901, ári fyrir
skólabrunann. Var sú bekksögn
ein sú stærsta, sem í skólann
kom, og mikið mannval. Urðu
þeir bekkjarbræður margir víða
þekktir. Einn þeirra var Valde-
mar V. Snævarr, sálmaskáldið,
sem lézt í fyrra mánuði.
En mest var því viðbrugðið
hvílíkir afbragðs söngmenn
voru í þessum- hópi, og fór þá
mikið orð af söngnum, ekki
sízt í kirkjunni á Möðruvöllum
þá vetur. Kom söngkennarinn,
Magnús Einarsson organisti, frá
Akureyri í hverri viku og
hvernig sem viðraði, ríðandi
eða gangandi, fyrir sínar tvær
krónur.
En frægastir söngmenn á
Möðruvöllum voru þá þeir
Glæsibæjarbræður, Jón og Odd-
ur, Ámi heit. frá Arnarnesi,
seinna á Hjalteyri, Jónsson, og
Þorsteinn heit. Sigurgeirsson,
faðir sr. Garðárs, prófasts í
Hafnarfirði.
. Eftir skólavist sína tók Jón
frá Glæsibæ til við kennslu-
störf og kenndi bömum mörg
ár, bæði í Glæsibæjar- og Arn-
arneshreppi, en kvæntist 23.
nóv. 1912, og gekk þá að eiga
ágæta konu, Geirlaugu Konráðs-
dóttur í Bragholti, Konráðsson-
ar. Hófu þau búskap þar í sam-
býli .við bróður Geirlaugar,
Tryggva, sem seinna var lengi
oddviti sveitar sinnar og mikils
virtur nefndarmaður um ára-
tugi. Hann flutti með þeim
hjónum til Hjalteyrar, er þau
brugðu búi vorið 1947, og hafa
öll átt þar heima síðan.
Einkadóttir þeirra Jóns og
Geirlaugar er Jenný, húsfreyja
á Akureyri, gift Þórði Sveins-
syni, fulltrúa, frá Nesi.
Ég ætlaði ekki með þessum
línum að segja neina ævisögu
Jóns í Bragholti, eins og við
sveitungar hans og vinir köllum
hann oftast enn í dag.
Kennslustörfum hans kynnt-
ist ég aldrei, en veit, að hann
var góður kennari, og lét sér
annt um skólamál, enda lengi í
fræðslunefnd og formaður henn
ar í Amarneshreppi.
Bú hans var aldrei stórt, en
4
snoturt og gagnsamt, og um-
gengni hans öll í Bragholti til
mikillar fyrirmyndar. Og illa
gekk Jóni jafnan, að skilja þá
menn, sem „telja sér lítinn
yndisarð að annast blómgaðan
jurtagarð". Var hann brautryðj-
andi um skóg- og garðrækt í
sveit sinni, og mjög sóttur til
ráða um þá hluti fram á síð-
ustu ár.
En þekktastur hefur Jón í
Bragholti allt af verið, frá því
á unglingsárum í Glæsibæ og í
Möðruvallaskóla, fyrir söng-
gáfu sína og sönglistar-
áhuga. Lærði hgnn korn-
ungur orgelleik af Magnúsi
organista og vandist þegar í föð-
urhúsum margrödduðum söng.
Og víst var þá ekki víða í land-
inu blómlegra sönglíf en í Krækl
ingahlíð og grennd, með þá
Glæsibæjarfeðga í broddi fylk-
ingar, Harald Pálsson í Dagverð-
areyri, frábæran tenór, og Krist.
ján Sigurðsson, kennara og
bónda á Dagverðareyri. Fóru þrír
þessara manna, þeir Jón, Oddur
og Kristján, hina frægu Heklu-
för til Noregs 1905, fyrstu söng-
för karlakórs af íslandi. Geym-
ist enn hinn fagri og mikli silkx
fáni, sem Norðmenn gáfu „kórs-
bræðrum“ að sönglaunum.
En kirkjusöngnrinn hefur þó
vafalaust verið kærasta viðfangs
efni Jóns í Bragholti, og lék
hann, uppihaldslítið, á orgelið í
Möðruvallakirkju um hálfrar
aldar skeið, og stýrði þar og í
sveitinni öllum söng Við helgi.
athafnir og hátíðleg tækifæri.
Á ég frá þeim vettvangi góðar
minningar um þenna síunga og
fjörmikla mann, þar sem leiðir
okkar hafa legið saman rúma
þrjá áratugi. Því að þótt Jón taki
nú orðið ekki oft í kirkjuorgelið,
lætur hann sig ekki vanta I
söngpallinn, og mun enginn nú-
lifandi manna eiga þar fleiri spor,
En þar kemur ekki einasta til
brennandi áhugi þessa söngelska
manns fyrir íþrótt sinni, heldur
ást hans á kirkjunni og öllum
hennar helgu dómum. Það hugar-
far eignaðist Jón snemma, 1
foreldrahúsum og uppvexti, og
það mun endast honum að leið-
arlokum.
„Ungur var eg og gamall er
eg orðinn“, geta flestir sagt, þeir,
sem ná háum aldri. En einhvern
veginn hefur Jón í Bragholti
aldrei orðið gamall, hvernig sem
því er háttað. ,,Hver er þessi
ungi maður?“ spurði margur á
síðasta Möðruvellingamóti og
benti á Jón.
Söngurinn yngir. Það er sann.
reynt. En líka gott skap og góð-
vilji til alls, og allra. Það er
hamingja Jóns Kristjánssonar, og
hið friðsæla og fagra heimili,
sem hann hefur alltaf átt.
Eg sendi, norður yfir heiðar
þessu sinni, afmælisbaminu,
mínum góða og trygga vini, kæra
kveðju, oð þökk fyrir Ijúfa sam-
ferð, langt og farsælt starf.
Ég bið blessunar þeim „gömlu",
góðu Bragholtshjónum, ástvinum
þeirra og skylduliði, á þessum
merku og minningaríku tímamót-
um.
Auglýsing
Samkvæmt kröfu borgarstjórans í Reykjavík f. h.
bæjarsjóðs og að undangengnum úrskurði verða
lögtök látin fara fram fyrir ógreiddum leigugjöldum
af lóðum svo og erfðafestugjöldum, sem féllu í gjald-
daga 1. júli 1961, að átta dögum liðnum frá birtingu
þessarar auglýsingar.
Borgarfógetinn í Reykjavík, 16. ágúst 1961
Kr. Kristjánsson
Sigurður Stefánsson.