Morgunblaðið - 23.08.1961, Blaðsíða 10

10
MORGTJNJÍLAÐIÐ
' Miðvikudagur 23. agust 1961

Útgefandi: H.f Árvakur, Reykjavík.
Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar: Valtýr Stefánsson (ábm.)
Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Matthías Johannessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Lesbók: Árni Óla, sími 33045.
Auglýsingar: Arni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn: ^ðalstræti 6.
Auglýsingar og afgreiðsla: Aðalstræti 6. Simi 22480.
Áskriftargjald kr. 45.00 á mánuði innanlands.
1 lausasölu kr. 3.00 eintakið.
REYKJAVÍK FRAMTÍÐARINNAR
"í ágætri ræðu, sem Geir
Hallgrímsson, borgarstjóri,
flutti við setningu Reykja-
víkurkynningarinnar ræddi
hann m.a. um Reykjavík
framtíðarinnar. Komst hann
þá þannig að orði, að þegar
við hugsu&um okkur Reykja-
vík framtíðarinnar, þá væri
okkur að vísu í huga borg,
sem væri í samræmi við
landslag og fegurð borgar-
stæðisins, þar sem skiptust á
fagrar byggingar, trjágróður,
torg og opin svæði — borg,
þar sem greiðfærar götur,
öruggar hafnir siglinga og
flugs auðvelda samgöngur,
þar sem Ijós og afl, hiti og
vatn er leitt í hvert hús —
borg þar sem afkastamiklir
og arðsamir atvinnuvegir
væru stundaðir og mynduðu
grundvöll alls þess, sem fyrr
var talið — en allt er þetta
samt sem áður aðeins um-
gjörð um manninn sjálfan,
sagði Geir Hallgrímsson.
Hann kvað það skipta
meginmáli að sjá og blanda
geði við frjálsa, lífsglaða,
starfandi karla og konur,
sem ávallt væru í tengslum
við sögu staðarins og skiptu
sköpun með þjóð sinni,
dveldu við uppeldi og
menntun barna sinna, fólk,
sem að vísu hefði sínar á-
hyggjur og sorgir og berðist
við breyzkleika og veikleika,
en trúði á Guð og iðkaði og
nyti lista og bókmennta,
stundaði íþróttir og heilsu-
vernd — fólk, sem þroskaði
persónuleika sinn, einstakl-
ingseðli og samfélagskennd.
Allir Reykvíkingar munu
taka undir þessi ummæli
borgarstjóra síns. Þau byggj-
ast á glöggum skilningi, í
senn á hlutverki þeirra, sem
stjórna málefnum borgar-
anna, og þörfum fólksins.
Borgin er, og hlýtur alltaf
að verða fyrst og fremst
umgerð um manninn sjálfan.
Allar umbætur og framfarir
í Reykjavík eru unnar til
þess að gera hana betri og
þroskavænlégri fyrir íbúa
hennar. —■ Einstaklingurinn
verður fyrst og fremst að
njóta frelsis til þess að
hæfileikar hans nýtist, til
þess að skapa honum sjálf-
um hamíngjusamt líf og
samfélagi hans ábyrgan og
traustan borgara. Ábyrgðar-
tilfinning einstaklingsins er
sá hornsteinn, sem menning-
arþjóðfélag í lýðræðislandi
fyrst og fremst er byggt á.
Liðinn tími sannar, að íbúar
hinnar íslenzku höfuð'borgar
gera sér þetta ljóst.
ALÞINGISKOSN-
INGAR 1963
lZosningar til Alþingis fóru
^ síðast fram haustið 1959.
Þar sem kjörtímabilið er
samkvæmt stjórnarskránni 4
ár, eiga kosningar næst að
fara fram árið 1963. Engin
ástæða er til þess að þessu
sinni, að kosið verði fyrr en
kjörtímabilinu er lokið. —
Ríkisstjórn sú, sem fer með
völd í landinu, styðet við
öruggan þingmeirihluta, hef-
ur 33 þingmenn af 60 og
meirihluta í báðum deildum
þingsins.
Það mun almenn skoðun
hér á landi, að ekki sé æski-
legt, að þingkosningar fari
fram mikið oftar en stjórnar
skráin gerir ráð fyrir. Tíðar
kosningar geta skapað stjórn
málaleiða meðal almennings.
Af því gæti síðan leitt, að
þátttaka í kosningum yrði
lítil, og að þær sýndu ekki
rétta mynd af raunveruleg-
um vilja þjóðarinnar. Að
sjálfsögðu getur verið nauð-
synlegt að rjúfa þing og efna
til kosninga á miðju kjörtíma
bili. Það gerðist til dæmis,
þegar vinstri stjórnin gafst
upp og lýsti því yfir, að hún
treysti sér ekki til þess að
ráða fram úr vandamálunum
og halda áfram þeirri for-
ystu, sem hún hafði tekið að
sér, að loknum kosningunum
1956. Þá var mynduð minni-
hlutastjórn til bráðabirgða
meðan nauðsynlegar ráðstaf-
anir voru ger&ar til þess að
koma í veg fyrir efnahags-
legt hrun, og síðan gengið til
kosninga.
Það, sem nú skiptir mestu
máli, er að ríkisstjórnin fái
starfsfrið til þess að fram-
kvæma viðreisnarstefnu sína.
Kröfur stjórnarandstöðunnar
um þingrof og kosningar eru
hinsvegar gersamlega út í
bláinn.
RÆKTUN MEIRA
GRÆNMETIS
T samtali, sem Mbl. átti ný-
lega við frú Rögnu Sig-
urðardóttur, húsfreyju á
Þórustöðum í Ölfusi, komst
hún m.a. þannig að orð>i, að
það væri skoðun sín, að
alger óþarfi væri að flytja
inn erlent grænmeti. Við ís-
lendingar ættum sjálfir að
geta ræktað nægilega mikið
af þessum hollu og nauðsyn-
legu matvælum. Frúin vakti
jafnframt athygli á því, að
nauðsynlegt væri að koma
KENNEDY: DE GAULLE: WILLY BRANDT:
— Bara að við getum nú náð — Krúsjeff verður fyrri til — Á sagan frá Múnchen eft-
samkomulagi. að gefast upp. ir að endurtaka sig?
ADENAUER: MACMILLAN: KRÚSJEFF:
__ Engar viðræður fyrr en — Gerið þér yður þá alls — Nú er það alvara — hjá
eftir kosningarnar hjá okkur. ekki ljóst, að það liggur á? öllum.
Fiokhœr írá kúL^cpni œsl.>
lýcssumtökum í Beríín til Ísímís
hér á torgsölu með græn-
meti, eins og tfðkast í flest-
um öðrum löndum. Myndi
það bæði verða framleiðend-
um og neytendum til gagns.
Rík ástæða er til þess að
gefa þessum ábendingum
gaum. Reynslan sýnir, að
auðvelt er að rækta hér fjöl-
margar tegundir grænmetis.
Allir viðurkenna, að það eru
einhver beztu og hollustu
matvæli, sem um getur. —
Hvers vegna skyldum við þá
eyða milljónum króna í er-
lendum gjaldeyri til þess að
flytja þessi matvæli inn frá
útlöndum?
Þegar á allt þetta er litið,
er auðsætt, að nauðsyn ber
til þess að hvetja íslenzka
bændur til þess að auka
grænmetisframleiðslu sína.
Er eðlilegt, að Grænmetis-
verzlun landbúnaðarins hafi
forystu um það í góðri sam-
vinnu við Sölufélag garð-
yrkjumanna. Er áreiðanlega
æskilegt að þessir aðilar hafi
nánari samvinnu við fram-
leiðendur en þeir hafa nú.
1 SAMVINNU við biskupinn yf-
ir Islandi, herra Sigurbjörn Ein-
arsson, og fyrir milligöngu dr.
Hirschfelds, sendiherra Sam-
bandslýðveldisins Þýzkalands, er
25 manna hópur æskufólks frá
Vestur-Berlín kominn hingað til
lands. Þetta eru piltar og stúlk-
ur á aldrinum 19—25 ára, nem-
endur, stúdentar og starfandi
fólk og tilheyra samtökum, sem
heita „Evangelische junge
Gemeinde“, eins og hin kirkju-
legu æskulýðsfélög í Þýzkalandi
nefnast. Foringi hópsins er frú
Thúmler, en hún er guðfræð-
ingur að menntun og hefur tek-
ið prestvígslu. Þátttakendur í
ferðinni eiga heima, þar sem
eru hinar miklu búðir flótta-
manna frá Austur-Þýzkalandi,
þ.e. í borgarhlutanum Marien-
felde.
Eftir komuna til Reykjavíkur
var hópurinn boðinn hjartanlega
velkominn í Dómkirkjunni af sr.
Jóni Auðuns dómprófasti. Þýzk-
ur prestur, sem nú dvelst í
Reykjavík, sr. H. J. Bahr, flutti
ávarp, og orgelleikari Dóm-
kirkjunnar lék undir, er allir
sungu sálm Luthers, „Vor guð
er borg á bjargi traust“, sem
nú á svo mjög við í Berlín. —«
Fyrir aðstoð sr. Ólafs Skúlason-
ar, æskulýðsleiðtoga KFUM,
hafa hinir ungu Berlínarbúar
verið fljótir að kynnast hér-
lendum aðstæðum. Einnig hafa
þeir farið í ferðir til ýmissa
fegurstu staða Suðurlands á
vegum Ferðaskrifstofu ríkisins.
í gærkvöldi héldu ferðalangar-
nir „Berlínarkvöld“ í þakklætis-
skyni fyrir gestrisni þá, er
þeir hafa notið hér á lanai,
Sungin voru kórlög, sýnd leik-
ritið „Spiel vom Lieht“ og dans-
aðir þýzkir þjóðdansar. Þá var
sagt frá lífinu í Berlín
vorra daga og sýndar litskugga-
myndir til skýringar. Einnig
var komið inn á þrengingar
hinnar kristnu kirkju í Austur-
Þýzkalandi.
LEIÐRÉTTING
f FRÉTT blaðsins í gær um hækfe
un vísitölunnar sagði, að vísital
an hefði verið 106 stig í ársbyrj
un, en átti að vera ágústbyrjun,
eins og sjá mátti af samhengi
fréttarinnar.