Morgunblaðið - 23.08.1961, Qupperneq 12
12
MORGUNBLAÐIÐ
Miðvikudagur 23. agúst 1961
Innileg þökk til allra þeirra, sem sýndu mér marg-
háttaða vináttu með heimsóknum, gjöfum og skeytum
þann 16. ágúst sl. — Guð blessi ykkur öll.
Bagnheiður Hákonardóttir, Beybjarfirði
Volkswagen ’59
(rúgbrauð, með sætum og gluggum) til sölu. Til
greina koma skipti á minni bíl. — Upplýsingar í
síma 11739 í dag og næstu daga.
MURARAR
Tilboð óskast í að einangra, hlaða veggi og múrhúða
2 kjallarahæðir í sambýlishúsi. — Útboðslýsingar má
vitja í skrifstofu ísól h.f., Brautarholti 20 fimmtu-
daginn 24. ágúst kl. 13—17.
Móðir okkar og tengdamóðir •
KBISTÍN JÓHANNESDÓTIIE
andaðist sunnudaginn 20. ágúst. — Jarðarför+n fer fram
frá Fossvogskirkju, þriðjudaginn 29. þ.m. kl. 1,30 e.h.
Þeim, sem vildu minnast hennar, er vinsamlegast bent
á kristniboðið í Konsó.
Anna Sigurðardóttir, Þorkell Sigurðsson,
Jóhannes Sigurðsson, Steinunn Þorvarðardóttir,
Páll Sigurðsson, Margrét Þorkelsdóttir,
Stefán Sigurðsson, Guðrún Valdimarsdóttir,
Svandís Sigurðardóttir.
INGI ÞÓE GUÐMUNDSSON
Kamp Knox 33 C
sem lézt 13. ágúst verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju
fimmtudaginn 24. ágúst kl. 1,30.
Vandamenn
Jarðarför
GUÐBJABGAB GUÐEÚNAB BJÖBNSDÓTTUE
frá Þurá í Ölfusi,
fer fram miðvikudaginn 23. þ.m. kl. 3 s.d. frá Fossvogs-
kirkju. — Þeim, sem vildu minnast hinnar iá,tnu er bent
á líknarstofnanir.
Fyrir hönd vandamanna.
Sigurbjörn E. Einarsson
Útför mannsins míns og föður
BALDVINS S. BALDVINSSONAB
k j ötiðnaðarmanns
fer fram frá Fríkirkjunni, fimmtudaginn 24. ágúst kl.
10 f.h. — Athö'fninni verður útvarpað. — Blóm eru
vinsamlega afþökkuð, en þeir, sem vildu minnast hans
eru beðnir að láta SÍBS njóta þess.
Laufey Þórðardóttir, Jón Sævar Baldvinsson
Hugheilar þakkir til allra er auðsýndu okkur samúð
og hluttekningu við andlát og jarðarför eiginmanns míns
og föður okkar
ANGANTÍS GUÐJÓNSSONAE
verkstjóra
Sérstaklega þökkum við öllum þeim félögum og starfs-
hópum sem sýndu samúð við fráfall hans.
Dóra Halldórsdóttir, böm og tengdamöm
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda hluttekningu og vin-
áttu við andlát og jarðarför
ÓLAFS GUÐMUNDSSONAB
Bergþórugötu 19
Vandamenn
Innilegar þakkir til allra er auðsýndu okkur samúð
við andlát og jarðarför
HEBDfSAB JÓHANNESDÓTTUB
Aðalstræti 22, Isafirði
Börn, tengdabörn og barnabörn
Sigurjón Jónsson fyrrum
prestur í Kirkjubæ 80 ára
EINN svipmesti og gáfaðasti mað
ur, sem ég hef kynnzt um dag-
ana, séra Sigurjón Jónsson, fyrrv.
sóknarprestur að Kirkjubæ á
Fljótsdalshéraði, er áttræður í
dag. Hann er fæddur að Háreks-
stöðum í Jökuldalsheiði 23. ágúst
1881. Foreldrar hans voru Jón
bóndi að Háreksstöðum, Benja-
mínsson og seinni kona hans,
Anna Jónsdóttir frá Hvoli í Borg
arfirði eystra. Jón að Háreks-
stöðum var barnmargur og sæll
af sonum. Nafnkenndastir sona
hans af fyrra hjónabandi eru
Gísli, sem verið hefur ritstjóri
Tímarits íslenzka þjóðræknisfé-
lagsins í Vesturheimi um áratugi
og er enn, þótt hann sé nú aldri
orpinn, 85 ára gamall, og ísak
húsameistari, sem kvæntur er
skáldkonunni, Jakobínu Johns-
son.
Ekki dapraðist Jóni að Háreks-
stöðum sonaeignin í síðara hjóna-
bandinu. Albróðir séra Sigurjóns
var Einar Páll, skáid og ritstjóri
Lögbergs um áratugi. Hann var
einn gagnmerkasti Vestur-íslend-
ingur, sem um getur.
Um Jón bónda að Háreksstöð-
um fara að vísu sögur, þótt fáar
kunni ég að tíunda. — Hér skal
aðeins ein sögð Hann virtist hafa
verið óvenjumikill menningar-
maður á sinni tíð. Á ofanverðum
9. tug 19. aldar keypti Jón orgel
í höfuðstað Austurlands, Seyðis-
firði, og flutti til Háreksstaða í
Jökuldalsheiði, börnum sínum til
yndisauka. Jón var barnmargur
eins og fyrr segir og fátækur
maður, þótt hann sæi jafnan sér
og sínum farborða. Þetta uppá-
tæki heiðarbóndans mun hafa
þótt saga til næsta bæjar og jafn-
vel jaðra við marglæti. Þá mun
það og hafa þótt tíðindum sæta
á sinni tíð, er tveir synir hans,
þeir Einar Páll og Sigurjón,
innrituðust í Latínuskólann.
Skömm var þó dvöl þeirra þar,
því að báðir sigldu þeir vestur
um haf, áður en þeir lykju prófi.
Enginn landsfjórðungur mun
hafa séð á bak fleiri sonum og
dætrum vestur um haf en Aust-
firðingafjórðungur. Séra Sigur-
jón sigldi í vesturveg árið 1905.
Þar lauk hann stúdentsprófi og
síðan guðfræðiprófi 1913. Þá
hvarf hann heim. Hann mun þá
hafa verið einn af lærðustu guð-
fræðingum á fslandi. Það guð-
fræðipróf hrökk þó ekki til í
heimalandi hans, og því innrit-
aðist Sigurjón í Háskóla íslands
haustið 1914 og lauk þaðan guð-
fræðiprófi 1917. Sama ár vígðist
hann til Barðsþinga í Skagafirði.
Árið 1918 kvæntist hann Önnu
Sveinsdóttur frá Skatastöðum í
Skagafirði, glæsilegri konu og
mikilhæfri. Þeim hjónum varð
sex barna auðið. Fimm þeirra
komust til þroska og eru að von-
um mannhafnarfólk.
Árið 1920 var Séra Sigurjóni
skipað Kirkjubæjarprestakall á
Fljótsdalshéraði og þjónaði því
kalli til ársins 1957. Frá 1928
þjónaði hann og Hofteigspresta-
kalli.
Eins og fyrr segir galt Austfirð-
ingafjórðungur afhroð mikið, er
vesturfarir voru þaðan í algleym
ingi. Einn af þeim fáu, sem heim
sneru aftur, var séra Sigurjón.
För hans vestur um haf var að-
eins víking. Heim kom hann
manna bezt menntur, heflaði
seglin og gerðist höfuðklerkur í
heimabyggð sinni, Fljótsdalshér-
aði.
Þau Sigurjón og Anna bjuggu
rausnarbúi í Kirkjubæ. Þau
kunnu þann galdur, sem prest-
hjónum til sveita hefur löngum
orðið drjúgt til virðingar og ágæt
is — að halda til jafns við þá, er
bezt bjuggu í sókninni.
Ekki mun þeim prestshjónun-
um í Kirkjubæ hafa verið fisj-
að saman. Það mun hafa verið
Sr. Sigurjón Jónsson.
upp úr áramótum 1930 að þau
lögðu á Fjarðarheiði og ætluðu
til Seyðisfjarðar. Gerði á þau
stórhríð og var fannkingin með
firnum. Þau brutust áfram í hríð-
inni og náðu að komast í Sælu-
hús, sem þar er á miðri heiðinni,
og létu þar fyrirberast um nótt-
ina. Enga sæluvist munu þau þó
hafa átt í kofanum, því að þar
var fátt til þæginda. Um morg-
uninn létti hríðinni. Ég var þá
ásamt tveim Eiðamönnum stadd-
ur á Seyðisfirði. Þennan sama
morgun lögðum við félagar í
býti á heiðina, og hef ég aldrei
fyrr né síðar brotizt í annarri
eins ófærð. Þegar við komum
upp á Efristaf, en svo heitir* þar
sem mestan bratta þrýtur Seyð-
isf jarðar megin, vorum við komn
ir að niðurlotum. Tókum við okk
ur því hvíld og blésum mæðinni.
•— Þar gengu presthjónin fram á
okkur félaga, hress og kát, og
var svo að sjá, sem þau hefðu I
engum stórræðum staðið. Séra
Sigurjón ber það að visu með sér
að vera karlménni, en frú Anna
er hins vegar kona ekki mikil
vexti og óvenju fíngerð. Hefði ég
ekki ætlað henni slíkt líkams*
þrek.
Ræðumaður er Sigurjón með
afbrigðum og skal síðar að þvi
vikið. Frjálslyndur var hann i
trúarefnum, og mun það hafa
fallið í frjóan jarðveg hjá sóknar-
börnum hans. Mannhylli hefur
séra Sigurjón svo mikla, að ná-
lega ann honum hver maður,
sem honum kynnist. Hann er því
alls staðar aufúsugestur, enda
allra manna glaðastur og snjall.
astur, barnavinur mikill og yrkir,
svo að gaman er að.
Kynni okkar séra Sigurjóns
hófust haustið 1928, er ég gisti
fyrst Eiðaskóla. Sama haust hafði
séra Jakob Kristinsson, síðar
fræðslumálastjóri, tekið við stjórn
skólans. Hann var þá, eins og
kunnugt er, einn af mestu ræðu-
skörungum á íslanði. Svo kynngi
magnaður ræðumaður var séra
Jakob, að flest þótti þá barna-
vípur, er aðrir sögðu, þótt snjall.
ir væru. En sóknarpresturinn,
séra Sigurjón gekk ekki aðeins
fast á hæla höfuðsnillingsins,
heldur hélt hann til jafns við
séra Jakob á stundum.
Ég vil nota þennan merkisdag
míns aldna sálusorgara til að
þakka honum órofa vináttu.
Kann ég ekki betur að lýsa hug
mínum til hans en herma orð
Jóns helga Hólabiskups, er hann
hafði um ísleif biskup, fóstra
sinn: „Þá kemur mér hann í hug,
er ég heyri góðs manns getið“,
Hjörtur Kristmundsson.
Sjötug
Frú Sólveíg
FRÚ Sólveig Ásgrímsdóttir fyrr-
um húsfreyja í Ólafsfirði, er
sjötug í dag. Heimili hennar nú,
er í Tjarnargötu 14 Reykjavík.
Sólveig er fædd að Nefsstöðum í
Fljótum. Ólst upp í foreldrahús-
um til þroskaaldurs, en um tví-
tugt giftist hún Ásgrími Jónssyni
frá Móafelli í Fljótum.
Á öðru hjúskaparári þeirra
hjóna fluttust þau til Ólafsfjarð-
ar og áttu þar heimili þar til
Ásgrímur andaðist árið 1950, eða
um 37 ár. Eftir lát manns síns
fluttist Sólveig til Reykjavíkur,
og hefir átt þar heimili síðan.
Eg sem rita þessi fáu afmælis-
orð, þekkti frú Sólveigu í meira
en þrjátíu ár, get því af eigin
raun borið vitni um rausn og
myndarskap hennar, sem hús-
móður, og um dugnað hennar þá
hún vann að félagsmálum. Á
heimili þeirra hjóna var ávallt
gott að koma, gestum tekið tveim
höndum, heimilið hlýlegt og vist-
legt, og veitt af rausn.
Frú Sólveig er hin mesta fríð-
leikskona, þótti bera af jafnöldr-
um sínum í sveitinni, talin hinn
bezti kvenkostur. Og enn ber
hún reisn sína, sem ung væri —
þrátt fyrir sjötugsaldurinn. Þeim
hjónum Sólveigu og Ásgrími
varð eigi barna auðið, en ólu upp
eina fósturdóttur. Margréti Jó-
hannsdóttur, bróðurdóttur Sól-
veigar. Reyndust þau fósturdótt-
urinni sem beztu foreldrar.
íslenzkum konum fyrr og síðar,
sem gátu sér orð sinnar samtíð-
ar, er löngum lýst sem glæsileg-
um djarflyndum drengskapar-
konum, vinum vina sinna í blíðu
og stríðu, konum sem gera hlut-
ina vel, þá gert er. í hópi þessara
kvenna tel eg frú Sólveigu vera.
Þessvegna er eg hennl þakklátur
fyrir löng kynni, ber virðingu fyr
ir því, sem eg þekkti gott og stór-
brotið í fari hennar. Eg veit að
þannig mun hinum mörgu farið,
sem kynntust Sólveigu, nutu
gestrisni hennar og höfðingslund
ar. Eg óska þér innilega til
hamingju, frú Sólveig, með sjö-
tugsafmælið.
I. Þ.
BLÓM
Afskorin blóm.
Pottaplöntur á sérlega
lágu verði.
Simar ZZ822 og x9775.