Morgunblaðið - 02.09.1961, Blaðsíða 3

■Laugardagur 2. sepi. 1961
MORCVNBLAÐIÐ
3
i imfi >iHi ■'"wififtfrt'ln i

Yngstu bðrnin í
elzta skólanum
FRÉTTAMAIí>JR og ljós-
myndari Mbl. brugðu sér í
gær í stutta heiinsókn í elzta
20 ára skólaganga að hefjast.
barnaskóla bæjarins til að sjá
yngstu nemendurna byrja þar
skólagöngu sína. Það er merki
legri dagur en margur hygg-
ur, fyrsti dagur skólagöng-
unnar — sem hjá sumum þess
ara barna mun standa a. m. k.
næstu 20 árin, ef svo verður
áfram sem nú tíðkast. En burt
séð frá eftirvæntingunni, sem
mest var áberandi í svip
barnanna, virtust þau flest —
ef ekki öll — „leggja á bratt-
ann“ glöð í bragði. Enginm
grenjaði, allir voru stilltir og
prúðir, allir byrjendurnir
a. m. k.
Þegar við komum að Mið-
bæjarskólanum leit meira að
segja helzt út fyrir að fleiri
vildu komast að en okkar
annálaða fræðslulöggjöf gerir
ráð fyrir. Við rákumst sem sé
á tvær litlar telpur, sem hlupu
um fyrir utan skólaportið með
skólatöskur dinglandi á bak-
inu. Þær sögðust heita Her-
dís og Rósa og virtust vera
þess albúnar að setjast á bekk
inn og byrja að þylja, en . . “
Bunki af Andrés-blöðum
— Eruð þið að byrja í skól-
anum?
-— Nei, sögðu báðar í kór.
Og önnur bætti við: — Eg er
bara fimm ára. Hin sagðist
ekki vera orðin nógu gömul
heldur.
— En hvað eruð þið þá að
gera með skólatöskur?
— Við erum bara að leika
okkur, var svarið. Svo sagði
önnur, svona til að forða mis-
skilningi: — Hún á báðar.
Úr því að upplýst var, að
þær vinkonurnar losnuðu al-
veg við að lestrarkunnáttan
yrði prófuð innan dyra,
Herdís og Rósa: — „Bróðir minn á bunka af Andrésblöðum".
Kennarlnn spyr
ákváðum við að hafa smápróf
þarna á stéttinni:
— Kunnið þið að lesa?
— N-ei.
— En þekkið þið þá staf-
ina, í það minnsta ykkar
stafi?
— J-a-á.
Aðalpröfinu var lokið. Eink
unnagjöf var frestað. Fyrir
forvitni sakir spurðum við
þó að lokum:
— „Lesið“ þið ekki Andrés
Önd?
Og þá stóð ekki á svörun-
um:
— Jú, jú. Og til frekari
áherzlu bætti Herdís við: —
Og bróðir minn á bunka af
Andrés-blöðum. Þeim vin-
konunum var því vel borgið.
og fannst allt í lagi, þótt
skólabækurnar biðu svolítið.
Inni í skólanum stóðu börn-
in í röðum við nokkrar stof-
urnar á neðstu hæðinni, flest
með mæðrum sínum. Aðal-
lega var skipt í tvo hópa: Þau
sem tóku ,,inntökupróf“ í vor,
„Liðskönnun"
i fullum gangi:
,Hvað heitir nú þú?“
(Ljósm. Mbl.: K. M.)
— og hin, sem nú varð að
byrja með að rekja úr garn-
irnar.
Við hittum skólastjórann,
Pálma Jósefsson, og sagði
hann að í 7 ára bekki skólans
mundu nú setjast um 100 börn,
svipaður fjöldi og síðustu tvö
árin. Fyrsta veturinn er bara
kenndur lestur, skrift, leikfimi
og söngur.
Ljóshærður og burstaklippt
ur strákur, sem aðspurður
sagðist heita Hallvarður, stóð
mannalegur úti við glugga.
Við spurðum, hvort hann ætl-
aði ekki að vera duglegur að
læra.
— Eg ætla að vera hæstur,
ef ég get, sagði hann. Vonandi
tekst honum það.
1 lestrarprófi
Eldraun litlu barnanna var
auðvitað „inntökuprófið". Það
var í því fólgið, að kennarinn
gekk úr skugga um, hvort
þau þekktu stafina, gætu kveð
ið að eða væru læs.
Margrét Lilja, sem við feng-
um að fara inn með, stóð sig
eins og hetja.
— Hvaða stafur er þetta?
spurði kennarinn, Ingibjörg
Erlendsdóttir, og benti niður
á prófblaðið.
— L.
— Og þetta?
— R.
— Og þetta?
— H . . . .
Það var bara einu sinni, sem
Margrét hvíslaði lágt, eftir svo
litla umhugsun: — Eg veit það
ekki. Og kannske var það bara
bannsettum blaðaköllunum að
kenna, að hún gat ekki munað
hann í svipinn.
Svona gekk það koll af kolli.
! ! !
Hvað eru þeir að skrifa?
Framhald á bls. 19.
J
STAKSTEIM
Njósnir R-'tssa
Allt bendir til þess, að kafbátur
sá, sem vart varð út af Stokks-
nesi við Hornafjörð s.l. mánu-
dag, hafi verið rússneskur. VitaS
er, að engir NATO-kafbátar voru
á þessum slóðum. Hins vegar er
það alkunna, að Rússar hafa iðu-
lega sent dulbúin njósnaskip upp
að ströndum íslands og hafa þau
verið sérstaklega nærgöngul við
stöðvar varnarliðsins.
Atburðurinn við Stokksnes sýn
ir, að rússneskir kafbátar eru hér
hreinlega uppi í landsteinum.
Dragnótabáturinn Mímir frá
Reykjavík var að veiðum aðeins
2 mílur út af Stokksnesi, þegar
togkaðlar hans slitnuðu og hann
missti vörpu sína. Það er auðséð,
að rússneska flotanum þykir
mikið við liggja að njósna um
varnarstöðvar NATO hér á landL
Yfirmenn hans senda kafbáta
sína upp að fjörusteinum í ná-
grenni radarstöðvanna.
Þegar á þetta er litið, sýnir
það eindæma hræsni þegar Rúss-
ar o-g fylgifé þeirra hér á landi,
íslenzku kommúnistarnir, láta
sem allar njósnir séu eitur í bein
um Sovétríkjanna.
Bandalag Framsóknar
og kommúnista
Um allan hinn frjálsa heim,
eykst skilningur almennings
stöðugt á því, að kommúnistar
vinna hvarvetna ötullega að því
að grafa undan sjálfstæði og ör-
yggi þjóðanna. Þeir ógna heims-
friðnum og sitja um tækifæri til
þess að fremja stöðugt ný ofbeld-
isverk.
Á sama tíma sem þetta er að
gerast um allan heim, notar Fram
sóknarflokkurinn á islandi tæki-
færið tU þess að mynda náið
bandalag við hinn alþjóðlega
kommúnisma. Framsóknarmenn
hjálpa flugumönnum kommún-
ista innan verkalýðssamtakanna
til þess að brjóta niður viðreisaar
ráðstafanirnar í efnahagsmálum
þjóðarinnar. Leiðtogar Framsóka
arflokksins hjálpa kommúnistum
til þess að fá uppáskriftir á
Moskvuvíxilinn og veikja aðstöðu
þjóðarinnar út á við. Tíminn er
þannig skrifaður, að kommún-
istar telja sér meira gagn að mál-
flutningi hans heldur en sjálfs
Þjóðviljans.
Þetta er vissulega Ijót saga,
sem sýnir mikla skammsýni og
ábyrgðarleysi. Framsóknarflokkn
um á áreiðanlega eftir að hefnast
fyrir þetta atferli. Mikill fjöldi
fólks innan flokksins fyrirlítur
kommúnismann og sér og skilur
þá hættu, sem íslenzku þjóðinni
stafar af honum.
„Bæði með og móti“
Alþýðublaðið kemst m. a. að
orði á þessa leið í einni forystu
grein sinni í gær:
„Kunn saga segir frá merkis-
manni, sem var samtímis odd-
viti og formaður skólanefndar
í sinum hrepp.
Eitt sinn greiddi
hann í skóla-
nefnd atkv. með
því að byggð
skyldi íbúð fyrir
skólastjóra. Þeg-
ar málið kom
fyrir hrepps-
nefndina greiddi
hann hins vegar
atkvæði á móti, og gaf þá skýr-
ingu að oddvitinn væri ekki skyld
ugur að vita, hvað skólanefndar-
formaðurinn hugsaði.
Guðmundur Hjartarson á sæti
í stjórn KRON. Sú stjórn sam-
þykkir einróma að heimta af-
nám verðlagseftirlit. Guðmundur
á einnig sæti í verðlagsnefnd. Þar
er hann hins vegar á móti því
að afnema eftirlit á 2% innflutn-
ingsins!“