Morgunblaðið - 07.09.1961, Síða 6
6
MORGVNBL4ÐIÐ
Fimmtudagur 7. sept. 1961
Læknir
listamaður
vísindamaður
Samtal við dr. Al Copley
— EG álít að reynsla mín á
sviði læknavísindanna komi tölu
vert fram í teikningum mínum
og málverkum. Allar tilraunir eru
líf mitt og yndi. Eg hef meiri
áhuga fyrir nýjum hugmyndum
en að mála oft sömu mótívin.
Þannig komst dr. A1 Copley,
læknir, vísindamaður og listmál-
ara m. a. að orði, er Mbl. hitti
hann að máli um daginn. Hann
hafði verið hér heima nokkrar
vikur ásamt konu sinni, Nínu
Tryggvadóttur, listmálara, Og 10
ára gamalli dóttur þeirra hjóna.
Sérstæður maður
Dr. Copley er um marga hluti
sérstæður maður. Hann er ætt-
aður frá Þýzkalandi og lauk þar
læknisfræðiprófi árið 1935. Stund
aði hann nám í 6 háskólum í
Knuth
greifi til
Belgíu
„BERLINGSKE TIDENE" í
Kaupmannahöfn sagði frá því á
dögunum, að Eggert Knuth,
greifi, sem var sendiherra Dana
hér í Reykjavík þar til fyrir
hálfu öðru ári,
muni a. ö. 1.
verða skipaður
sendiherra í
Belgíu og Lux-
emburg innan
skamms.
Eggert Knuth.
sem nú stendur
J á sextugu, varð
sendiherra á ís-
landi 1956, næst
ur á eftir frú
Bodil Begtrup.
Þegar hann hélt
héðan. hugðist
hann leggja nið-
ur störf í utan-
ríkisþ j ónustunni
og setjast að á
óðalinu Krenge-
rup, sem eigin-
kona hans hafði
erft eftir for-
eldra sína. Nú
hefur Knuth
greifi hins vegar óskað eftir að
halda lengur áfram í utanríkis-
þjónustunni, en í henni hóf hann
störf árið 1926 Hefur hann m. a.
verið í Sydney og Lundúnum. —
Sendiherrann á marga vini og
kunningja hér á landi frá dvöl
sinni.
Dr. A1 Copley.
Þýzkalandi og lauk þar doktors-
prófi. Síðan flutti hann til Sviss
og tók doktorsgráðu við háskóla
þar í landi. Árið 1937 fluttist
hann til Bandaríkjanna og gerð-
ist bandarískur borgari. Átti hann
heima í Bandaríkjunum til árs-
ins 1952. Þá var hann um 5 ára
skeið búsettur í París og síðan í
2% ár í London. Til New York
flutti hann alkominn aftur í byrj-
un ársins 1960 og hefur átt þar
heima siðan.
— Stundið þér nú læknisstörf
í New York?
— Nei, síðan árið 1952 hef ég
ekki stundað læknisstörf, vinn
nú eingöngu að visindalegum
rannsóknum Og tilraunum. Eg er
fastur starfsmaður National
Institute of Health Og vinn fyrir
þá stofnun að blóðrannsóknum.
— Hver er aðaltilgangur þeirra
rannsókna?
— Að öðlast þekkingu á blóðrás
inni, blóðtappa og bólgusjúkdóm-
um. Auk þess er ég aðalritstjóri
að vísindariti um líffræði og lækn
isfræði, sem gefið er út í Banda-
ríkjunum.
I þessu sambandi má geta þess,
að dr. Copley hefur ritað um 150
vísindagreinar um blóðrannsókn-
ir sínar og skyld efni.
— Hvað álítið þér um mögu-
leika á lækningu krabbameins í
nánustu framtíð?
— Eg hef ekki unnið sérstak-
lega að krabbameinsrannsóknum.
En ég gæti ímyndað mér að við
sigrumst á krabbameininu áður
en margir hinir svokölluðu blóð-
sjúkdómar verða læknaðir.
Byrjaði að mála í barnæsku
— En svo eruð þér líka lista-
maður?
— Já, þér getið kallað það svo.
Eg byrjaði að mála í barnæsku
en ég treysti ekki á hæíileika
mína á því sviði. Þess vegna fór
ég að læra læknisfræði. En áhugi
minn á málaralistinni var samt
lifandi áfram. Eg hélt alltaf áfram
að teikna. í kringum 1939 byrj-
aði ég líka að mála og hef gert
það síðan. Þegar ég fluttist til
New York var ég mjög hvattur
Eitt af málverkum dr. A1 Copleys.
til þess að sinna listastörfum
meira. Hef ég síðan haldið um 20
sýningar, bæði í Bandaríkjun-
um, Japan, Þýzkalandi, Sviss,
París, Brússel, Amsterdam og
víðar. Ennfremur hef ég tekið
þátt í mörgum samsýningum með
öðrum listamönnum.
Hélt sýningar í Japan
Eg álít að reynsla mín á sviði
læknavísindanna komi víða fram
í teikningum mínum, segir þessi
fjölhæfi læknisfræðingur Og
listamaður, sem nýtur mikils á-
lits fyrir vísindastörf sín, en
þykir jafnframt sérkennilegur og
sjálfstæður listamaður. Á sl. ári
hélt hann t. d. tvær málverka-
sýningar í Japan. Hlaut hann þar
ágæta dóma Og vöktu málverk
hans mikla athygli.
Þau Nína Tryggvadóttir hitt-
ust í fyrsta skipti á fyrstu sýn-
ingu hennar í New York árið
1945. Giftust þau árið 1948 og
hafa síðan búið eins og fyrr segir
í París, London og New York.
Þau eru fyrir skömmu farin héð-
an og eru nú á ferðalagi um meg-
inland Evrópu.
Dr. Copley sagði Mórgunblað-
inu frá því, að hann hefði áhuga
á að halda málverkasýningu í
Reykjavík, þegar tækifæri gæf-
ist. — S.Bj.
Fyrsta alvarlega
viðfangsefnið
Skólarnir eru um það bil
að byrja. Nú þegai mætir mað
ur á götunni litlu krílunum
með nýju skólatöskurnar sín-
ar. Sum taka þetta fyrsta al-
varlega viðfangsefni í lífinu
ákaflega hátíðlega. Öðrum er
það bara enn einn leikur. Allt
eftir upplagi hvers og eins, og
því hvernig þau hafa verið
búin að heiman undir skóla-
gönguna.
Undirbúningurinn er nú
kannski ekki svo auðveldur.
Mamma ein ætlaði að vera bú-
in að búa 7 ára son sinn und-
ir þetta stóra skref í lífi hans
Enda hlakkaði hann til skóla-
göngunnar og fór gleiðgosa-
legur af stað fyrsta dáginn.
Þegar hann kom heim, kallaði
hann hástöfum: — Kemur nú
skólastrákurinn! og kastaði
frá sér skólatöskunni. Það
hafði verið svakalega gaman í
skólanum. En þegar mámma
fór að kalla á hann daginn
eftir til að búa hann af stað í
skólann, leit hann upp undr-
andi: — Ha, skólann? Eg er
búinn. Það var í gær.
♦ Fornbókmenntir og
sérkennileg náttúra
Mikið er deild á skólakerfið
hjá okkur. Eitthvað af því
virðist réttmætt, en sjálfsagt
ýmislegt, sem ekki styðst við
staðreyndir. Eitt er það sem ég
hygg þó að óhætt sé að full-
yrða að sé ekki eins Og það
ætti að vera. Og það er al-
mennileg náttúrufræðikennsla
allt frá barnaskóla og upp
í háskóla, þar sem hún er eng
in.
Það er tvennt sem við ís-
lendingar getum státað af,
fornum bókmenntaarfi og fjöl
breyttri og sérkennilegri nátt-
úru landsins. íslendingasögurn
ar prýða bókaskápa nærri
hvers heimilis, hvort sem þær
eru nú almennt lesnar eða
☆
FERDIIMAND
☆
ekki. En þekking á þeim nátt-
úrufyrirbærum, sem hvar-
vetna blasa við augum, er ó-
neitanlega af skornum
skammti.
Hafliði Jónsson, garðyrkju-
stjóri, sagði mér einu sinni að
hann hefði gengið með nokkr-
um stálpuðum skólákrökkum
um Hljómskálagarðinn. Þau
reyndust ekki þekkja neitt af
þeim gróðri sem þar var,
þekktu ekki björk frá víði
0. s. frv. Reyndar þekktu þau
ekki heldur styttuna af Thor-
valdsen, þó flest könnuðust
við styttuna af Jónasi Hall-
grímssyni. Aftur á móti reynd-
ust þau kunna eitthvert hrafl
af borgarnöfnum úti í heimi.
• Of lítil náttúrufræði-
kennsla
mmmmammmmammmmrnma
Áhugi fyrir fræðslu um nátt
úruna virðist þó vera fyrir
hendi í landinu, sem m. a,
má marka af því hve fullorðn-
ir eru þakklátir fyrir þá litlu
leiðsögn, sem þeir geta feng-
ið. Þegar Náttúrufræðifélagið
efndi til ferðar í sumar og
hafði með grasafræðing, veð-
urfræðing og. jarðfræðing til
leiðbeiningar, þá fóru 100
manns með, og komust miklu
færri en vildu.
Ekki er ég að deila á bá
fræðslu sem kennarar veita
um náttúru landsins í kennslu
stundum, það er ekki gert ráð
fyrir henni meiri og þeir hafa
bara ekki kennslutæki eða að-
stæður til að gera það að
gagni. Það er slæmt að sva
skuli fara fyrir okkur, sem
höfum í landinu sjálfu dæmi
um ótal náttúrufyrirbrigði, er
aðrir verða að láta sér nægja
að lesa um — og höfum jafn-
framt skólakerfi, sem gerir
ráð fyrir að hvert mannsbarn
nemi einhvern fróðleik frá 7
ára aldri til 16 ára.