Morgunblaðið - 10.09.1961, Side 12

12
MORGVTSBLÁÐIÐ
Sunnu’dagur 10. sept. 1961

Ctgefandi: H.f Arvakur, Reykjavík.
Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar: Valtýr Stefánsson (ábm.)
Sigurður Bjarnason frá Vigur.1,
Matthías Johannessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Lesbók: Arni Óla, sími 33045.
Auglýsingar: Arni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn: Aðalstræti 6.
Auglýsingar og afgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480.
Áskriftargjald kr. 55.00 á mánuði innanlands.
I lausasölu kr. 3.00 eintakið.
FORSÆTISRÁÐHERRA í FRÍI
að sætir vissulega engri^
furðu þótt Ólafur Thors,
forsætisráðherra, hafi ákveð-
ið að taka sér nokkurra mán-
aða hvíld frá störfum. Hann
hefur í nær 40 ár jafnan
staðið þar í fylkingu flokks
síns, sem baráttan hefur ver-
ið hörðust. Það hefur einnig
komið í hans hlut, sem for-
manns langsamlega stærsta
stjórnmálaflokks þjóðarinnar,
að vera forsætisráð«herra í 5
ríkisstjórnum. Hann hefur
ennfremur átt sæti í mörg-
um öðrum ríkisstjórnum og
oftast farið með hin vanda-
sömustu og erfiðustu mál. —
Formennska í Sjálfstæðis-
flokknum er einnig um-
fangsmikið starf.
Þrátt fyrir þessi marg-
þættu og erfiðu störf hefur
Ólafur Thors örsjaldan unn-
að sér hvíldar. í öllum lönd-
ixm þykir þó sjálfsagt og
eðlilegt að slíkir forystu-
menn taki sér ríflega hvíld
árlega.
íslenzk stjórnmálabarátta
mótast mjög af návígi fá-
mennisins. Kaldir stormar
Ieika oft um framámenn
hennar og miklar kröfur eru
til þeirra gerðar um vinnu-
afköst. Margir þeirra hafa
þessvegna slitnað fyrir aldur
fram og fallið frá fyrr en
efni stóðu til. Þannig fór
um Jón Þorláksson, Magnús
Guðmundsson, Pétur Magnús
son, Tryggva Þórhallsson,
Jón Baldvinsson og fjölda-
marga fleiri.
Ólafur Thors hefur staðizt
eldraun íslenzkrar stjórn-
málabaráttu undravel. Þrátt
fyrir þrotlaust starf hefur
starfsþrek hans og eldmóður
enzt svo vel, að enginn bil-
bugur hefur á honum fund-
izt. Hann hefur aldrei kunn-
að að hlífa sér og spara
krafta sína. Ákvörðun hans
um að taka sér stutta hvíld
nú, að ráði læknis síns, ber
þess gleðilegan vott að hann
hafi loks nú gert sér það
ljóst, að þótt starfsþrek hans
sé óbilað sé þó ástæða til
þess að spara það. Það er
líka þjóð hans, flokki og
honum sjálfum farsælast.
Sjálfstæðismenn um land
allt munu taka undir þær
óskir, sem Ólafi Thors bár-
ust frá 16. þingi Sambands
ungra Sj álfstæðismanna í
gær, að honum megi endast
heilsa og hamingja um langa
íramtíð.
RAFORKU-
ÞÖRFIN
\
örfin fyrir aukna raforku
vex undrahratt. I sam-
tali sem Mbl. átti við Jakob
Gíslason, raforkumálastjóra,
fyrir skömmu, telur hann að
árið 2000 þurfum við að hafa
lokið við virkjun allrar Hvít-
ár og hálfrar Þjórsár. Er nú
unnið að víðtækum rannsókn
um á virkjunarstöðum í
þessum stórfljótum. Er nú
sumpart rætt um meðalstór-
ar virkjanir í þeim, 25000—
50000 kw. að stærð. Segir raf
orkumálastjóri, að fyrstu
virkjanir í Hvítá og Þjórsá
séu hugsaðar 100—120 þús.
kw. Þá sé verið að ljúka
áætlun um gufuvirkjun í
Hveragerði, en jarðhitaraf-
stöð þar yrði væntanlega 15
þúsund. kw. að stærð.
Að sjálfsögðu koma til
greina nýjar vatnsaflsvirkj-
anir víðar en á Suðurlandi.
Rætt hefur verið um stór-
virkjun fyrir Norðurland og
ennfremur má gera ráð fyrir
að nauðsynlegt verði að ráð-
ast ínnan tiltölulega skamms
tíma í nýjar vatnsaflsvirkj-
anir á Vestfjörðum og Aust-
urlandi.
Unnið er af fullum krafti
að framkvæmd rafvæðingar-
áætlunarinnar frá 1954. —
Fjöldi sveitabýla fær sam-
kvæmt henni raforku á ári
hverju. — Raforkulínurnar
teygjast lengra og lengra út
um byggðir landsins. Hvar-
vetna fylgja aukin lífsþæg-
indi og bætt aðstaða til at-
vinnurekstrar í kjölfar raf-
orkunnar.
Ennþá hefur engin ákvörð-
un verið tekin um það, í
hvers konar stóriðnað verð-
ur ráðizt, þegar aðstaða hef-
ur skapazt til að virkja hið
geysilega afl, sem nú renn-
ur óbeizlað í fossum og fljót-
um landsins. En unnið er að
framkvæmdaáætlun um upp-
byggingu íslenzks athafnalífs
og þegar hún liggur fyrir
verður þjóðinni betur ljóst,
hvar hún er á vegi stödd í
þessum efnum og hvert ber
að stefna. Allir eru sammála
um, að höfuðnauðsyn beri til
þess að byggja hér upp iðnað
í stærri stíl en áður hefur
tíðkazt. En jafnframt verð-
um við að hagnýta rafork-
una til þess að efla sem mest
við megum þann iðnað, sem.
nú stendur að verulegu leyti
undir útflutningsframleiðslu
okkar, en það er fiskiðnað-
urinn.
Vinir og ættingjar við gröfina.
Sorgardagur í Croydon
Eins og faðirinn er börnunum liknsamur....
Undir þessum orðum he-
breska sálmaskáldsins voru 33
drengir og einn kennari úr
Lanfranc-skóla bornir til graf
ar fimmtudaginn 17. ágúst.
Langt fjarri, í Stafangri, þar
sem þeir fórust, hringdu
norsku kirkjuklukkurnar lík-
hringingu.
Croydon baðaðist í sól. og
þar voru hvítu furukisturnar
látnar síga niður í eina og
sömu gröfina, sem var 50 fet
á lengd og 16 fet á breidd,
fóðruð innan með gervigrasi
og blómum; en skammt frá
var mílufjórðungur af gras-
inu í kirkjugarðinum þakinn
blómsveigum.
Þetta var lengsti dagurinn í
sögu Croydon-borgar.

Hann hófst klukkan níu um
morguninn, þegar fyrstu for-
eldrarnir fóru til Lanfranc-
skóla til þess að taka þar þátt
í minningar-guðsþjónustu í
hátiðasalnum, þar sem lík-
kistur sona þeirra stóðu.
Rétt eftir hádegi var farið
með kisturnar í langri staf-
rófsröð til kirkjugarðsins 1
Mitcham-road, en þangað er
vegalengdin hálf míla. í Croy-
don voru búðir og skrifstofur
lokaðar. til þess að fólkið gæti
raðað sér með fram veginum.
Eftir því sem bílarnir komu
út að kirkjugarðinum, gengu
syrgjendurnir í skipulegri röð
inn í sóknarkirkjuna, sem er
fögur kirkja með hárri hvelf-
ingu, og gegnum gluggana
stafaði sólin geislum sínum.
Fimm hundruð manns tróð-
ust inn í kirkjuna, en úti fyr-
ir voru þrjú þúsund, sem
hlýddu á í gjallarhornum og
tóku þátt í sálmasöngnum og
bænum.
Biskupinn í Croydon, Dr.
John Taylor Hughes, talaði
„látlausum og beinum orðum
til yðar allra, sem nú berið
byrði sorgarinnar'*.
Faðir eins drengsins varð
seinn fyrir og varðstjóri úr
lögregluliðinu fylgdi honum*
inn í kirkjuna.
Kirkjustræti bergmálaði
sönginn og bænirnar. Blöðin
sem sáimarnir voru prentaðir
á, böggluðust í höndunum á
fólkinu. Tvær stúlkur urðu að
NORSKU
KOSNINGARNAR
í morgun fara fram kosn-
ingar til norska Stór-
þingsins. Var kosningabarátt
an fremur dauf framan af,
en síðustu dagana hefur
færzt töluvert fjör í hana.
Ekki er gert ráð fyrir mikl
um breytingum í þessum
kosningum. En breytingarn-
ar þurfa heldur ekki að
verða miklar til þess að
Verkamannaflokkurinn missi
meirihluta sinn. Hann hefur
nú 78 þingmenn af 150. Þarf
hann því aðeins að missa
3—4 þingsæti til þess að
verða í minnihluta.
Enda þótt margir telji að
meiri líkur séu nú til þess
en oftast áður að jafnaðar-
menn glati meirihluta sínum,
verður þó að telja líklegra
að þeir haldi velli. Hinir lýð-
ræðissinnuðu andstæðingar
þeirra ganga til kosning-
anna í fjórum flokkum, sem
mjög greinir á innbyrðis. —
hætta að syngja, og jafnvel-
gleraugun dugðu ekki*
,til þess að hylja tár þeirra.
Stærstur þeirra er Hægri
flokkurinn, sem hefur nú 29
menn á þingi, þá kemur Mið-
flokkurinn með 15 þingsæti,
Vinstri menn með 15 og
Kristilegi flokkurinn með 12
þingsæti. Kommúnistar hafa
hinsvegar aðeins eitt þing-
sæti í norska Stórþinginu.
Norsku borgaraflokkarnir
hafa að þessu sinni lagt sig
fram um að styrkja vígstöðu
sína og skapa sér möguleika
á að vinna meirihlutann af
Verkamannaflokknum. —■ En
hæpið er þó talið að þeir
vinni verulega á. Aðstaða
Verkamannaflokksins er
mjög sterk í landinu. Hann
nýtur forystu mjög dugandi
manna, sem reynzt hafa far-
sælir stjórnendur. Ræðir þá
fyrst og fremst um þá Einar
Gerhardsen og Halvard
Lange. En borgaraflokkarnir
eiga einnig ýmsa góða menn,
sem njóta trausts og álits.
Þeir hafa hinsvegar ekki
haft aðstöðu til þess í nær
þrjá áratugi að sýna stefnu
sína í framkvæmd.
Svo var haldið út í kirkju-
garðinn.
Fólkið sem þangað fór, fylti
-seytján strætisvagna, og þar
>að auki var endalaus lest bíla.
í gröfinni voru kisturnar
lagðar á beð af fersku lárvið-
arlaufi.
Aðstandendur drengjanna,
400 manns í svörtum klæðum.
stóðu andspænis biskupinum
og þrjátíu prestum í svörtum
hempum og purpura.
Fimmtíu drengir úr Lang-
franc-skóla og kennarar þeirra
stóðu í fylkingu á bak við.
Þar næst var fylking manna
úr fallhlífahernum og norska
hernum.
Fyrir aftan þá var þakið
blómsveigum.
Dagurinn var hlýr og loftið
angaði af nellinkum, chry-
santhemum, rósum, gladiólum
og liljum.
Blóm komu frá „kaupmönn
um í Soho-street“, „drengjum
í byggingarvinnu í Redhill"
og „viðskiftamönnum f Black
Dog“.
Einn sveigur myndaði opna
bók og á honum voru orðin:
„Lexíulestri lokið.“
Á spjöld var skrifað:
■„Félaga mínum John, frá
Framhald á bls. 23.