Morgunblaðið - 10.09.1961, Page 20

20
MORGVNBLAÐ1Ð
Sunnudagur 10. sept. 1961
eöngkona með örlítið af sjálfs-
virðingu og smekk.
Misskiljið mig nú ekki. Mér
er alls ekki illa við vinnukonur,
vændiskonur reyndar ekki held-
ur, hvort heldur pær eru svartar
eða hvítar. Mamma hafði verið
jþjónustustúlka meira að segja
meðai þeirra beztu. Stjúpmóðir
mín er sem stendur herbergis-
jþerna Tallulah Bankhead’s og
mér væri það hlutverk ekki
fjarri skapi, ef kvikmynda ætti
eevisögu hennar. Ég hef nú verið
það sem ég hef verið, en ég álít
ekki að ég sé rétta manngerðin
í þernuhlutverk. Ég hef engan
éhuga á því. Ég hafði engan
éhuga á þessu bölvaða hlutverki.
Hvernig var líka hægt að ætlast
til þess, eftir allt það, sem ég
hafði orðið að þola, þegar ég var
12 ára?
Þess vegna fór ég að skamma
Joe Glaser í landsímann og
6egja honum, að ég ætlaði ekki
eð leika Topsy, hvað sem í boði
væri, hversu mjög sem ég þarfn-
eðist peninganna. En hann að-
varaði mig um, að bryti ég samn
inginn yrði það verst fyrir mig
sjálfa. Ég myndi aldrei fá vinnu
framar í Hollywood.
Síðan byrjaði þrasið í kvik-
myndaverinu. I>á fyrst var ég
send til leiklistarkennara, sem
ótti að kenna mér hlutverkið.
Ég átti að heita þarna Miz
Lindy. Það eina sem ég þurfti
að segja var: „Já, ungfrú Mary-
lee, Nei, ungfrú Marylee," á
tuttugu og þrjá mismunandi
vegu. Kennslan var því aðallega
•fólgin í, að reyna að kenna mér
þær tilfinningar, sem áttu að
fylgja með.
Mexikanskur strákur, sem
Arturo de Cordova hét, lék fjár-
hættuspilarann, Irene Rioh lék
móður þessarar stelpu. Hún var
eins viðkunnanleg og nokkur
gat óskað sér í frítíma sínum, en
lí myndinni varð hún að sýna af
sér þessa venjulegu Suðurríkja-
mennsku.
Louis Armstrong lék Louis, og
með sér hafði hann Zutty Single
ton, Kid Ory, Barney Bigard,
Billie Holiday lék í einni kvikmynd, New Orleans, sem sýnd
var í Austurbæjarbíó fyrir nokkrum árum og svo aftur í
síðustu viku. Á myndinni er Billie við píanóið í hlutverki
þjónustustúlkunnar, Dorothy Patrick, í hlutverki ungfrú
Marylee og móðir hennar.
Bud Scott Red Calendar, og
Charlie Beal. Meade Lux Lewes
var líka í Chicago-kaflanum og
jafnvel Woody Herman var með.
Ég átti að vera þerna fjölskyld-
unnar og þar að auki kærasta
Louis.
1 fyrsta skipti, sem ég kom á
sviðið, var ég í skósíðum svört-
um kjól með litla, hvíta húfu.
Kveikt var á ljóskösturum,
myndatökumennirnir veltu vöng
um, tónupptökumennirnir þutu
fram og aftur, aðstoðarkvik-
mydastjórar unnu eins og gal-
eiðuþrælar, förðunarmennirnir
púðruðu mig hátt og lágt, hár-
greiðslumenn voru á kafi í
hausnum á mér — og síðan kom
hið stóra augnablik, þegar ég
sagði: „Já, ungfrú Marylee."
Ég dró djúpt andann og sagði
þetta. Stjórnandinn öskraði þeg-
ar í stað. „Hættið.“ Hann sagði,
að ég segði nafnið „miss Mary-
lee“ auðheyranlega rangt.
„Enginn lifandi sála í New
Orleans talar svona,“ sagði
hann.
„Allt í lagi,“ sagði ég, „ég get
sagt þetta hvernig sem þér vilj-
ið.“
Svo sagði ég „miss Marylee"
við hann á fimmtíu mismunandi
vegu, þangað til hann svimaði.
Meðan ég æfði með kennaran-
um og sagði „miss Marylee“ all-
an daginn, hafði ég eitt sinn
spurt hana: „Þú vildir ekki vera
svo væn, að segja mér, hver
þessi ungfrú Marylee eiginlega
er?“.
Hún ætlaði af göflunum að
ganga. Marylee var nafn kven-
hetjunnar í myndinni.
Mér hefur aldrei komið vel
saman við annað kvenfólk. Þessi
stelpa hlýtur að hafa verið ein-
'hvers staðar sunnan að. Sumt
fólk hefur enga sérstaka ást á
negrum og langar ekkert til að
faðma þá né kyssa, en er þó
ekki illa við þá heldur. Þessi
stelpa var ekki þannig, hún vildi
ekkert með mig hafa.
Ef þið sjáið þessa mynd núna
í sjónvarpinu, er ekki vandi að
■sjá þetta í þeim atriðum, sem
við lékum saman. Klukkan sex
á hverju kvöldi, eftir að við
hættum vinnu, hljóp Blondie
beint inn í sýningarherbergið til
■að sjá prufustrimlana og komast
að hvernig sér gengi. Ég hafði
engan tima aflögu til þess. Ég
varð að flýta mér í klúbbinn,
þar vann ég alla nóttina og hent-
dst svo þaðan aftu. til að vera
mætt í kvikmyndaverinu klukk-
an sex naesta morgun.
Þegar „stjarnan“ var búin að
horfa á prufurnar í nokkra daga,
sannfærðist hún um, að ég stæli
'senunum frá henni. Þetta var
hlægilegt. Ég var engin leikkona
og hafði aldrei dottið í hug að
halda fram að ég væri það. Ég
hafði ekki fengizt við neinn leik
síðan ég lék „Sannar sögur“ í
útvarpinu með Shelton Brooks
tíu árum áður. En þegar þessi
stelpa sagði eitthvað, voru allir
uppi til handa og fóta. Þeir urðu
að sannfæra hana um, að þeir
væru að hjálpa henni til að
koma í veg fyrir að ég léti of
mikið á mér bera.
En gagnstætt henni kom mér
ágætlega saman við Ijósmyndar-
ana. Ég skildi það strax, að þeir
voru mikilvægustu strákaxnir
þarna. Það er eins og þegar
sungið er inn á plötu, strákarnir
við stjórntækin hafa allt í hendi
sér. Heimsins bezti söngur fer
fil einskis, ef þessir strákar eru
ekki vinir manns, 1 egar þeir eru
’að snúa tökkum og sveifum, þá
er eins gott að fara heim og
leggja sig. Sama máli gegnir um
tljósmyndarana. Leikurinn getur
verið Óskarsverðlauna virði en
ef strákarnir með myndavélarn-
ar eru ekki vinir manns, er allt
fil einskis.
En hélt áfram að hringja í Joe
Glaser á hverjum degi og vann
•allar nætur. Loks ko’m að því, að
ég gat ekki þolað lengur fram-
komu stjörnunnar. Ég var orðin
þreytt á að láta hana hundelta
mig. En þeir höfðu undirtökin,
ég gat ekki gengið út eins og
mig langaði til. Og ég fór að
■gráta.
í þetta skipti gaf Louis Arm-
strong aðvörunarmerki.
„Passið ykkur nú,“ sagði hann
við stjórnendur og leikara. „Ég
þekki Lady, og þegar hún fer
■að gráta má búast við að hún
fari að berja frá sér þá og þeg-
■ar.
Einhvern veginn var nú samt
lokið við myndina, og fegin varð
ég að komast frá þessu aftur. Ég
■sá hana seinna, mörgum árum
seinna, og komst að því að
Blondie hlýtur að hafa fengið
vitja sínum framgengt. Þeir
voru búnir að taka tónlisr og
■New Orleans myndir á margar
mílur af filn um en ekkert af
því var eftir í myndinni. Og enn
minna af mér. Ég man, að ég
söng lag í myndinni, klædd 1
hvítan kjól, það var ég hvergi
vör við.
Ég hef aldrei leikið í annari
mynd og ég er ekkert að flýta
mér að því. .
★
Um það leyti sem byrjað var
að sýna myndina á Broadway,
var ég víðs fjarri. Ég er fyrst nú
að lesa það, sem gagnrýnendurn-
ir sögðu um hana. Flestir þeirra
‘hlífðu ekki myndinni, dæmdu
■hana næstum því eins og hún
átti skilið. Nokkrir þeirra töluðui
vel um mig, sennilega betur eh
þeir hefðu átt að gera.
ffllltvarpiö
Sunnudagur 10. september
8:30 Létt morgunlög. — 9:00 Fréttir.
9:10 Morguntónleikar: — (10:10 Veð
urfregnir).
a) Sinfónía nr. 5 í f-moll fyrir
orgel op. 42 nr. 1 eftir Charl
es Widor (Feike Asma leikur)
b) Ivan Kozlovsky syngur lög
eftir Tjaikovsky.
c) Frá Sibeliusar-vikunni í Hela
inki í júní s.l.: Sinfónía nr. 4
í a-moll op. 63 eftir Sibeliua
(Sinfóníuhljómsveit finnska
útvarpsins leikur; Tauno
Hannikainen stjórnar).
11:00 Messa í Laugarneskirkju (Prestur
Séra Arelíus Níelsson. Organleik
ari: Kristinn Ingvarsson),
12:15 Hádegisútvarp.
14:00 Miðdegistónleikar:
a) Píanósónata nr. 7 í D-dúr op.
10 nr. 3 eftir Beethovea
(Claudio Arrau leikur).
b) Atriði úr óperunni „Hollend-
ingurinn fljúgandi** eftir
Wagner (Josef Greindl, Ann-
elies Kupper, Wolfgang Wind
gassen, Sieglinde Wagner.
Ernst Háfliger, Josef Mettern-
ich, HIAS-kórinn og hljóm-
sveitin í Berlín flytja; Ferenc
Fricasay stj.).
c) Frá tónlistarhátíð í Schwetz-
ingen 1 maí s.l.: Píanókonsert
nr. 19 í F-dúr (K459) eftir
Mozart (Carl Seemann og Sin
fóníuhljómsveit suður-þýzka
útvarpsins leika. Stjómandi:
Carl Schuricht).
15:45 Frá íþróttaleikvanginum í Laug
ardal: Sig. Sigurðsson lýsir síð-
ari hálfleik í úrslitaleik fyrstu
deildar á knattspyrnumáti ís-
lands; Knattspyrnufélag Reykja
víkur og íþróttabandalag Akra-
ness keppa. — (16:30 Veðurfr.).
16:40 Sunnudagslögin.
17:30 Barnatími (Anna Snorradóttir).
a) Úrslit í verðlaunagetraun litlu
barnanna.
b) Marta Sigurðardóttir (13 ára)
leikur á píanó.
c) Ævintýraskáldið frá Öðinsvé-
um; önnur kynning: Ingibjörg
Stephensen les úr ævintýrum
Andersens.
18:30 Miðaftanstónleikar: Hljómsveit-
in Philharmonia í Lundúnum
leikur stutt tónverk eftir Muss-
orgskij; Walter Siisskind stj.
19:00 Tilkynningar. — 19:20 Veðurfr. \'
19:30 Fréttir.
20:00 Ur einu í annað: Guðmundur
Jónsson bregður hljómplötum á
fóninn.
20:40 Brazilía, samfelld dagskrá gerð
af Benedikt Gröndal alþingis-
manni. Flytjendur með honum:
Guðni Guðmundsson og Andrés
Björnsson.
21:30 Tónleikar: Sinfónía nr. 1 í D-dúr
eftir Haydn (Sinfóníuhljómsveit
Vínarborgar; Hans Swárowsky
stj.).
21:40 Fuglar himins: Arni Waag mjólk
urfræðingur talar um skógar-
þresti. ;.
22:00 Fréttir og veðurfregnir. (i
22:05 Danslög. — 23:30 Dagskrárlok.
Mánudagur 11 .september
8:00 Morgunútvarp (Bæn: Séra Jakob
Jónsson. — 8:05 Tónleikar. — 8:30
Fréttir. — 8:35 TónleikaT. —
Veðurfregnir).
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar.
12:25 Fréttir og tilkynningar).
12:55 ,,Við vinnuna": Tónleikar.
15:00 Miðdegisútvarp (Fréttir. — 15:05
Tónleikar. — 16:00 Fréttir og til-
kynningar. — 16:05 Tónleikar.
16:30 Veðurfregnir).
18:30 Tónleikar: Lög úr kvikmyndum.
18:55 Tilkynningar. — 19:20 VeðuTfr.
19:30 Fréttir.
20:00 Um daginn og veginn (Friðfinnur
Öiafsson forstjóri).
20:20 Einsöngur: Þorsteinn Hannesson
L
a
r
L
/
u
ó
THAT'S ANCV'S
BARK/...HE MUST
BE AFTER
SOMEONE/
WlTH A ROAR,
ANPy CHARGES
THE INTRUDER
Andy ræðst urrandi á hinn ó-
boðna gest.
— Þetta var geltið í Andy! . . .
Hann Hýtur að hafa séð ein-
hvern!
syngur.
20:40 Glímuþáttur: Fyrirspumir og fl.
um glímur (Helgi Hjörvar rith.),
21:00 Tónleikar: Serenade í Es-dúr op,
6 eftir Josef Suk (Tékkneska fíl-
harmoníusveitin leikur. Stjóm-
andi: Václav Talich).
21:30 Útvarpssagan: „Gyðjan og ux-
inn“ eftir Kristmann Guðmunds
son; X. (Höf. les).
22:00 Fréttir og veðurfregnir. C
22:10 Um fiskinn (Stefán Jónsson).
22:25 Nútímatónlist:
a) Strengjakvartett nr. 6 eftiT
Quincy Porter (Pascalkvart-
ettinn leikur).
b) Kúbönsk svíta nr. 1 fyrir átta
blásturshlj óðfæri og píanó eft
ir Alejandro Carcia Caturla og
„Ritmica** nr. 1 fyrir blásara
kvintett og píanó etftir Ama-
deo Roldan (HljóðfæraleikaraP
franska útvarpsins flytja; —
Georges Tzipine stjórnar)
23:00 Dagskrárlok.