Morgunblaðið - 16.09.1961, Blaðsíða 14
14
MORGVNBLAÐIÐ
Laugardagur 10. sept. 1961
Sigvaldi Indriöason frá Skarði
Minning
HANN ANDAÐIST í Sjúkrahús-
inu í Stykkishólmi 8. þ.m. tæpra
68 ára að aldri. Fæddur var hann
að Hvoli í Saurbæ hinn 30. nóv.
1892 sonur hjónanna Guðrúnar
Eggertsdóttur og Indriða Indriða
sonar Gíslasonar Konráðsson-
ar. Að Sigvalda stóðu því
sterkir stofnar í báðar ættir en
ættartölur hans rnm óg ekki
rekja hér enda ekki tilgangur
þessara orða. Ársgamall fluta Sig
valdi með foreldrum sínum að
Króksfjarðarnesi en þar bjuggu
þau um 6 ára skeið. Síðan að 3all
ará og þar var dvalarstaður hatis
til ársins 1914, að hann flutti
heimili sitt að Skarði og var jafn
an kenndur við þann bæ. Kristinti
bróðir hans hafði þá byrjað þar
búskap og fór Sigvaldi til hans
og konu hans. Með þeim bræðr
um var mikið ástríki og þá spilti
hin ágæta kona Kristins því ekki
— síður en svo.
Sigvaldi var um skeið sýslu-
skrifari hjá Þorsteini sýslumanni
Dalamanna. Einnig starfaði hann
á Alþingi sem þingvörður. í>á
kom hann 1947 til Stykkishólms
og vann hjá oddvita hreppsins
uin skeið unz hann fór til Borgar
ness. Þar festi hann ekki rætur
en kom til Stykkishólms aftur og
var hér jafnan síðan. Þar vann
Ihann til dauðadags sem skrif-
stofumaður hjá verzlun Sigurðar
Ágústssonar. Það var eins og
Stykkishólmur hefði það aðdrátt
arafl í huga hans að undan varð
að láta. Hér kunni hann vel við
sig. Eignaðist marga vini og kunn
ingja enda hvar sem hann kom
var hann vel liðinn og aufúsugest
ur á hverjum stað. Lífsgleði hans
og það að láta alltaf gott af sér
leiða öfluðu honum góðra vina
sem nú sakna hans mjög.
Eg kynntist Sigvalda fljótt eft
ir að hann kom hingað og er gam
að geta sagt nú er leiðum að lýkur
að þar bar aldrei neinn skugga
á. í skemmtanalífi kauptúnsins
tókum við mikinn þátt saman.
Minnist ég margra ánægjulegra
stunda á heimili hans þegar við
vorum að æfa hlutverkin undir
ýmsar þær hátíðir sem við
skemmtum á. Kona hans spilaði
lengstum undir og æft var af
kappi og áhuga svo til tókst eins
og ætlast var. Sigvaldi hafði
ágæta söngrödd og sama máli var
að gegna um Kristin bróðir
hans. Þeir sungu mikið saman og
var að því skemmtan góð. Um
tíma söng Sigvaldi bæði gaman
vísur og kvað rímur víða um land
og allsstaðar var honum vel fagn
að.
Aldrei var hann með áreitni
neina í sinum kveðskap, aðeins
góðlátlegt gaman. Var því
skemmtan hans fagnað. Hann
kunni vel að meta glaðværðina og
í vinahóp var hann alltaf hinn
hressilegi og góði drengur.
Um skeið stundaði Sigvaldi sjó
mennsku. Var hann bæði á togur
um Og eins vélbátum. Þótti hann
jafnan liðtækur þar sem annars-
staðar enda sannast að segja að
störf sín vann hann af alúð og
samviskusemi og vildi jafnan
gera sitt bezta.
Öllum íslenzkum fróðleik unni
hann mjög. Sérstaklega hafði
hann yndi af fornum sögpm og
að rekja ættir manna langt aftur
Mínar innilegustu þakkir til allra þeirra, sem sýndu
mér margháttaða vináttu með heimsóknum, gjöfum og
skeytum á sjötugsáfmæli mínu 21. ágúst.
Ólafur Vigfússon,
Gíslholti, Vestmannaeyjum.
Hjartans þakklæti til allra vina og vandamanna, sem
heiðruðu mig á sjötugsafmæli mínu 29. ágúst, með heim-
sóknum, gjöfum, blómum og heillaskeytum.
Guð blessi ykkur öll.
Margrét Hjörleifsdóttir, Hallveigarstíg 9.
Innilegar þakkir til allra, sem glöddu mig með
heimsóknum, gjöfum og skeytum á sjötugsafmæli mínu
9. sept. síðastliðinn.
Vopnafirði, 11. sept. 1961.
Björn Jóhannsson.
Konan mín, móðir okkar og amma
PÉTRÚN SIGURBJÖRG ÞÓRARINSDÓTTIR
Langholtsvegi 101, Reykjavík
andaðist í Heilsuverndarstöðinni 12. þ.m. Jarðarförin
er ákveðin miðvikudaginn 20. þ.m. kl. 10,30 f.h. frá Foss-
vogskirkju og verður útvarpað.
Blóm vinsamlegast afþökkuð, en þeim sem vildu minn
ast hennar er bent á Félag Fatlaðra og lamaðra.
Óskar Gíslason, börn, tengdabörn og barnabörn.
Konan mín og móðir okkar
GUÐRÚN ÁGÚSTA ÞÓRARINSDÓTTIR
Grettisgötu 40 B.
andaðist í Bæjarspítaianm fimmtud. 14. sept.
Pétur Guðmundsson og börn.
Ég þakka auðsýnda samúð og hluttekningu skyldum
og vandalausum við jarðarför eiginkonu minnar
JÓNÍNU EIRÍKSDÓTTUR
Guð blessi ykkur öll.
Björn Kjartansson.
í tímann. Hann miðlaði mör.gum
af sínum fróðleik og sún stund
gleymist ekki er setið var saman
kvöld og kvöld og rabbað um
bókmenntir, gamla viðburði og
annað er gaman var að rifja upp.
Minnið var gott og margar
skemmtilegar sögur kunni hann
frá viðburðaríkri æfi sem yndi
var á að hlýða.
Eitt atvik lýsir Sigvalda vel,
trúmennsku hans og skyldu-
rækni. Það var fannaveturinn
1920, þá var svo mikil fannkingi
að ekki var nein beit eða sting
andi strá fyrir skeppnur. Hey
voru almennt þannig að gott
þótti að sauðfé og kýr gætu
skrimt af en um hestana gengdi
öðru máli. Sigvaldi var þá á
Skarði vinnumaður bróður síns.
Einstöku rindar voru þó í Dag
verðarneslandi og bauð bóndinn
þar ísleifur Jónsson okkur að
koma þangað með hesta. Hann
vissi sem var að hesta okkar beið
ekkert annað en byssukúlan. Við
höfðum þá mjög mörg hross og
hraus hugur við hvernig með þau
færi ef engin beit gæfist. Langt
var að fara þetta en erfiðara var
þó að halda þeim í „haga“.
Sigvaldi sá auðvitað að hverju
stefndi. Hnn var ekki beðinn að
fara þessa ferð til bjargar hross
unum en hann sá auðvitað að
ekki var mörgum mönnum á að
skipa. Hafði fá orð þar um en
tók með sér hrossin 30 talsins
þarna út eftir. Var þetta nokkru
eftir þrettándann og þarna stóð
hann af og til og jafnan yfir hópn
um í heilan mánuð og vék ekki
burt. Allsstaðar þar sem ein-
hverja tó var að finna var hann
kominn með stóðið til að beita
því. Hann hlóð stóra snjórétt til
að halda þeim við yfir nóttina.
Þarna hélt hann svo hópnum á
ýmsum svæðurn langt fram yfir
sumarmál og bjargaði þeim öll
um og þótti þetta alveg einstakt
þrekvirki.
Kristinn bróðir hans sagði mér
þessa sögu. Hún var miklu ýtar-
legri en þetta er kjarninn. —
Kvaðst hann seint geta launað
slíka þjónustu en þannig var Sig
valdi jafnan.
Sigvaldi var formaður hjá
Kristni mörg ár. Þá var heyjað í
úteyjum. Eitt sumarið heyjaði
hann í Ólafsey, sem er tvær vik
ur sjávar norður frá Skarðsstöð.
Heyið var flutt á stóru skipi til
lands. Þetta sumar flutti hann
1500 sátur og batt víst flestar
þeirra. Var svo vel bundið að ná
lega fór aldrei sáta úr bandi með
öllu því hnoði alla leið heim að
Skarði.
Þessi orð verða ekki fleiri. Þau
eru aðeins lítill þakklætisvottur
fyrir hina ágætustu samfylgd sem
ég mun lengi minnast og á vafa
laust lengi eftir að orna hug
mírium og hjarta.
Þeir eru ekki fáir, sem sakna
Sigvalda Indriðasonar. Hann var
sá persónuleiki sem seint gleym-
ist og minningar um kynni við
hann eru allar á eina lund svo
betur verður ekki á kosið.
Sigvaldi var kvæntur Camillu
Kristjánsdóttur frá Borgarnesi
sem lifir mann sinn.
í deg verða jarðneskar leifar
hans fluttar að Skarði en leg
munu þær hljóta í kirkjugarðin
um þar, enda löngu ákveðið að
þar yrði áfangastaðurinn. Hann
hafði barizt um skeið við heilsu-
leysi. Var lega hans þung og erf
ið. Kom sér þá vel hversu hann
í upphafi var ger, hin sanna glað
værð og góðvild sem hjálpaði
honum til að bera hinar þungu
raunir. Að honum var líka hlynnt
og hjúkrað eftir föngum. Allt
slíkt mat hann að verðleikum.
Blessuð sé hans minning.
Árni Helgason
HANN andaðist í Sjúkrahúsi
Stykkishólms 8. þ. m., eftir
nokkurra vikna veikindi.
Eins og aðrir drengir við
Breiðafjörð í þá daga, vand- j
ist hann við margþætt og erfið
störf, bæði til lands og sjávar,
kom þá brátt í ljós, að hann
var bæði liðtækur og laginn við
flesta vinnu, kom það sér líka
vel er hann sem fulltíða maður
ásamt Kristni bróður sínum,
stundaði erfiðan eyjaheyskap,
selveiði og hirðingu æðarvarps í
hinum stóru og dreifðu Skarðs-
eyjum; það er ekki nema fyrir
glögga, aðgætná og röska menn
að rata og stýra um hinn skerj-
ótta og straumþunga Breiða-
fjörð.
Sigvaldi stundaði nám í hin-
um ágæta unglingaskóla séra
Ólafs Ólafssonar prófasts í
Hjarðarholti, þar sem hann til-
einkaði . sér góða,. almenna
menntun. Hann tók þátt í fé-
lagsmálum í sveit sinni, var í
hreppsnefnd og sóknarnefnd —
og hvatamaður að stofnun
Lestrarfélags Skarðshrepps.
Hann var. glöggur maður og
fljótur að setja sig inn í mál-
efni, skrifaði ágæta rithönd —
svo það var engin tilviljun að
hann réðst til Þorsteins Þor-
steinssonar sýslumanns senr
sýsluskrifari, og hélt því starfi
um 20 ára skeið.
Æskuheimili Sigvalda ein-
kenndist af snyrtimennsku,
myndarskap og glaðværð. For-
eldrarnir voru sérstaklega söng-
elsk og listhneigð og erfðust
þeir eiginleikar yfir til son-
anna. Sigvaldi hafði ágæta
söngrödd, var unun að heyra
hann syngja og kveða rímur;
hann kunni líka ótal rímnalög
— eldri og yngri — og kom
þess vegna oft fram í útvarpi
og á skemmtunum. Það sem
einkenndi Sigvalda mest var
hans létta lund, geislandi frá
sér glaðværð og græskulausu
spaugi og þar með létt af sam-
ferðamönnunum byrði sorga-
og áhyggja. — Þessari dásam-
legu lyndiseinkunn sinni hélt
hann til síðustu stundar að
heita mátti.
Hann var trygglyndur, vinur
vina sinna, hjálpsamur og vel-
viljaður og lagði aðeins gott til
manna og málleysingja, og
vildi efla allt er til framfara
horfði.
1945 kvæntist Sigvaldi
frænku sinni, Kamillu Krist-
jánsdóttur, Jónassonar kaup-
manns í Borgarnesi; settust
þau hjónin að í Stykkishólmi,
eignuðust þar hús og ágætt
heimili. Umgengni þar, innan-
húss og utan, lýsti bezt mynd-
arskap og snyrtimennsku hús-
bændanna.
Sigvaldi vann í Stykkishólmi
við fyrirtæki hins landskunna
manns, Sigurðar Ágústssonar,
alþingismanns, og ávann sér
þar sem annarsstaðar traust og
velvild húsbænda sinna.
Sigvaldi var þéttur á velli og
þéttur í lund, vel meðalmaður
á hæð, fríður sýnum, svipur-
inn hreinn og göfugmannlegur.;
Hann veiktist í vor af alvar-
legum sjúkdómi, lá í nokkrar
vikur í Sjúkrahúsi Akraness,
þar sem hann naut ágætrar
læknishjálpar og hjúkrunar, og
síðustu dagana lá hann í Sjúkra
húsi Stykkishólms, þar sem
allt var gert til að létta honum
sjúkdómsbyrðina, bæði af lækn-
um, hjúkrunarfólki, eiginkonu
og öðrum ástvinum.
Og þegar við að leikslokiím
kveðjum þig, elskulegi frændi
og vinur, þá þökkum við þér
allar ánægju- og gleðistundir,
og biðjUm alföður að leiða þig
og blessa á hinum nýju, ó-
kunnu leiðum ,og sendum konu
sinni, bróður þínum, mágkonu
og öðrum ástvinum, innilegustu
samúðark veðj u.
K. Sv.
— Nýjar hljóm-
— plötur
Frh. af bls. 13.
Björnsson og Gunnar Kristinsson.
Þá er von bráðlega á tveimur
öðrum plötum 45 sn. Er önnur
með þremur negrasálmum, ein-
söngvarar Kristinn Hallsson, Er-
lingur Vigfússon og Gunnar Krist
insson. Hin platan er með lögum
eftir Jón Leifs og Jón Nordal.
Báðar plöturnar eru sungnar af
Fóstbræðrum. Allar þessar upp-
■tökur hafa tekizt sérstaklega vel
Og söngurinn er afburðagóður,
bæði kórs og einsörigvara og
örugg stjórn Ragnars Björnssonar
og undirleikur Carls Billich
bregst ekki þarna fremur en
endranær. — Þá vil ég nota þetta
tækifæri til þess að geta einnar
plötu 45 sn. með fiðluleik Björns
Ólafssonar, er kom á markaðinn
á vegum Fálkans fyrir um sjö
mánuðum. Tónverkin eru þessi;
Melodie (Gluck-Kréisler), Sicili-
ana (Geminiani — Busch). Til
brigði um stef eftir Corelli (Tart-
ini-Kreisler) og Perpetuum
Mobile (O. Nóvacek). Undirleik-
'ari er Fritz Weisshappel. Leikur
Björn þessi tóhverk af mikilli
snilli.
í þessu sámbandi má geta þess,
að þær hæggengnar plötur, sem
gefnar eru út á umboðsmerkjum
Fálkans hjá. E. M. í. sem er
stærsta hljómplötusamsteypa í
heiminum, eru settai á alþjóða-
markað bæði vestan hafs og aust-
an. Er þetta góð og mikilsverð
landkynning og getur orðið ís-
lenzkum tónlistarmönnum veru-
leg tekjulind með tímanum. Á
Fálkinn h.f. því vissulega þakkir
skilið fyrir þennan merka þátt
í starfsemi sinni. — S. Gr.
PILTAR
ef pið elqlð. imhwstuna
p3 S éq .hrinqana. /
Xforfán tísmt/ntfs&oriA
PALL S. PALSSON
Hæstaréttarlögmaður
Bankastræti 7. — Sími 24-20(1
EGGERT CLAESSEN og
GÚSTAV A. SVEINSSON
Þæstaréttarlögmen
Þórshamri. — Sími 11171.
Jóhannes Lárusson
héraðsdómslögmaður
lögfræðiskrifstofa-fasteignasala
Kirkjuhvoli — Simi 13842.
h&ingunum.
QjigUh/rt'W
VATNVERJA
KÍSILL
Slmi
1-55-55
Helma
3-56-36