Morgunblaðið - 28.09.1961, Blaðsíða 20

20
MORCUNBLAÐIÐ
Fimmtudagur 28. sept. 1961
Eitt sinn var hann að ganga af
vitinu í vinnunni, vegna þess að
h„nn átti ekki neitt. Honum var
gersamlega ómögulegt að venja
sig af því, meðan hann varð að
koma fram þrisvar á dag. Eng-
inn læknir í bænum vildi koma
nálaégt honum. Konan hans varð
svo hrædd um, að hann myndi
fremja sjálfsmorð, að hún reyndi
að hjálpa honum á þann eina
hátt, sem henni var tiltækur, með
því að fara og reyna að útvega
honum það, sem hann þarfnað-
ist. Hún fór í strætin og bað ein-
hvern, sem hún þekkti, hjálpar.
Loks hitti hún einhvern, sem
lét hana hafa það á okurverði.
Hún var svo stálheppin að vera
tekin föst, þegar hún var að bera
að heim til mannsins síns.
Hún var jafn saklaus og laus
við eiturlyfjaneyzlu og daginn,
sem hún fæddist. En hún vissi,
að ef hún reyndi að segja lög-
reglunni það, myndi húri bara
vera tekin fyrir eiturlyfjasölu,
og yrði að dvelja lengi í fangelsi.
Hún hélt að bezt væri fyrir hana
að taka svolítið af því, sem hún
var með á sér, og reyna að telja
þeim trú um að hún notaði það.
Ef til vill færu þeir þá betur
með hana. Á þann hátt myndi
hún líka vernda m^nn sinn. Þetta
gerði hún.Ogþannig vandist hún
á það. Hún rotnar nú í einhverju
fangelsinu. Já, herrar mínir, lífið
er leikur.
Ég hef nú barizt við þessa
ástríðu af og til í fimmtán ár.
Eins og ég hef sagt áður, enginn
' skipti sér af mér, þegar ég neytti
einhvers, en ég lenti í vandrasð-
um í bæði skiptin, sem ég reyndi
að hætta. Ég hef eytt stórum
fúlgum í eiturlyf. Ég hef hætt,
Og ver-ið laus við þau lengi. Mér
hefur líka stundum gengið illa,
ng þá hefur allt byrjað að nýju,
Og ég hef orðið að heyja sömu
barátluna til að hætta.
En ég er ekki vitskert. Ég vissi,
að ekki væri til neins fyrir mig,
er ég fór að skrifa þessa bók, að
segja sannleikann, nema ég værí
laus við nautnina, þegar hún
kæmi út. Ég hef engu leynt.
Doubleday gátu um það í bóka-
skrá sinni í vetuf, að ég væri að
rit.a um baráttu mína við eiturlyf,
og hún væri ekki búin ennþá.
Enginn maður á jarðríki getur
sagt, að baráttu hans við eitur-
lyf sé lokið, fyrr en hann er kom
ínn undir græna torfu. Variety
birti eitthvað um þetta fyrir
nokkrum mánuðum. Ég var undir
læknishendi, þegar ég fór til
DtJLSPEKISKÓLIIMIM
Kennsla hefst 1. október. Einkatímar. Námsflokkar.
Fræðsla fyrir nemendur, fjölskyldur og vini, sem
vilja vera 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11 eða 12 saman.
Hugðarefni, viðfangsefni fyrir alla sefn þrá hina
innri, sönnu mennlun: Eitt er nauðsynlegt.
Lífsspeki, leiðsögn fyrir eldri og yngri.
Námsbækur og rit um andleg mál fást í skólanum
og í skrifstofu vorri í Tjarnargötu 4 efstu hæð.
Pósthólf 1322.
DULSPEKISKÓLINN
Oskum eftir nýjum
styrktarfélögum. í REYKJAVÍK.
Phildelphia, Og sömuleiðis síðan.
Hvað ætlaði lögreg.an þar að
fara að sanna, þegar hún tók mig?
Ekki veit ég það.
Þeir fóru að minnsta kosti með
okkur fyrir lögreglurétt. Bæði
vorum við skrásett fyrir „eign
óg notkun“, eftir lögum borgar-
innar, sem eru þannig, að taka
má menn höndum fyrir að fara
með benzedrine-töflur inn í borg
ina. Louis var skrásettur fyrir að
eiga byssu leyfislaust. Við vorum
látin laus gegn þrjátíu þúsund
króna tryggingu, hvort um sig.
Víða er krafist minni tryggingar
af manndrápurum. Louis sagði
þeim, að hann hefði verið tekinn
höndum áður í Pennsylvaníu,
þegar hann var vandræðaungl-
ingur. Hann hafði setið inni þá
um tíma. Það er eitt af því, sem
við eigum sameiginlegt. Við
kunnum bæði að kljúfa eldspýtu
í fernt. Það er eitt hið mikilvæg-
asta, sem lærist í fangelsi. Lög-
reglan dró því fram spjald með
mynd af honum, eins og hann leit
út á unglingsárunum. Að sjálf-
sögðu blésu þeir það upp, eins
og þeim var mögulegt, og til-
kynntu það öllum blöðunum.
Síðan fóru þeir með okkur til
hegningarhúss borgarinnar. Á
því eru tveir inngangar. Yfir öðr-
um stendur „Hans“, en yfir
hinum „Hennar“.
★
Eg bað gæzlukonuna urn að
leyfa mér að halda fötum mínum
og peningum. Eg hef aldrei koim
ið nema í tólf ára bekk, en ég
veit ýmislegt um fangelsi, sem
skólarnir kenna ekki. Þegar einu
sinni er búið að læsa inni fötin
af manni og peningana, getur á-
byrgðarmaður náð þeim út í
flýti.
Eg sagði þeim, að enginn væri
til að hugsa um Pepi, og þess
vegna fékk ég að hafa hann hjá
mér í klefanum. Hann lét þá
aldrei í friði. Hann var svo lítill,
að hann gat sloppið út á milli
rimlanna, og þeir vissu það. í
hvert skipti, sem einhver úr
starfsliðinu átti leið framhjá,
gelti hann eins og óður væri.
Þarna inni voru líka einhverjar
stelpur, sem voru að læknast af
eiturlyfjunum á hörðu gólfinu. í
hvert skipti, sem þær vældu eða
öskruðu gelti Pepi á móti.
í klefanuim var ekkert nema
salernisskál og bekkur til að
liggja á. Pepi er svo viðkvæmur,
að hann getur fengið lungnabólgu
af minnsta tilfefni, og ég hafði
því nóg að gera við að halda-á
honum hita. Eg breiddi blárefa-
skinnskápuna mína undir okkur
á bekkinn og notaði hana fyrir
dýnu, um leið og ég þjúfraði mig
að hundinum til að halda á hon-
um hita. Það var tilgangslítið, því
okkur var kált að ofan. Þess-
vegna dró ég pelsinn tmdan okk
ur og breiddi hann yfir okkur.
Þá varð okkur kalt á þeirri hlið-
inni, sem niður sneri. Þegar ég
hafði ekki áhyggjur af Pepi, var
ég að hugsa um Louis, sem lá
hinum'megin, án þess að hafa svo
mikið sem frakka. Karlmenn fara
betur með fanga sína en konur
gera, sem betur fer.
Eg var búin að vera á fótum
síðan kl. hálf tíu kvöldið áður,
þegar ég hafði farið að vinna, og
var dauðþreygtt. Þó tókst mér
ekki að festa minnsta blund
þarna inni.
Fangarnir fá leyfi til að
hringja einu sinni út í bæ. Eg
notaði leyfið til að ná í vinkonu
mína ög biðja hana að reyna að
skrapa saman peninga til að ná
okkur út. Annars gerði mér ekk
ert til, þó að ég fengi ekki að
hringja meira. Dagblöð eru gagn
leg til eins: þau láta vini mína
vita, að ég hafi verið sett inn.
Klukkan var orðin fimm um
kvöldið, þegar búið var að ná
okkur út. Eg fór aftur til gisti-
hússins. Herbergið leit út eins
og hvirfilvindur hefði komist þar
inn. Eg fór beint í símann og fékk
fyrirframgreiðslu, svo að ég gæti
fengið Louist út líka. Svo ýtti ég
kjólahrúgu af rúminu, gaf Pepi
að éta og reyndi að fá mér ör-
lítinn blund.
Eftir nokkrar mínútur komu
tveir vinir mínir frá New York
inn í hótelið. Þeir færðu mér mat
og drykk. Þegar ég var búin að
laga á mér hárið pg finna kjól,
sem var sæmilega sléttur, var
kóminn tími til að fara á sviðið.
■k
Klúbburinn var troðfullur.
Flestir litu út eins og viðskipta
vinir, en margir voru frá lögregl
unni. Eg lauk fyrstu sýningunni
með „My man“. Hafi áheyrendur
ekki vitað úr blöðunum, að Louis
var enn í fangelsi, vissi löggan
það að minnsta kosti. Þeir sögðu
mér, að ég hefði aldrei sungið
þetta lag betur. Eg er viss um,
að ég hef aldrei meint það eins.
Lögreglan fór aftur að hugsa til
hreyfings eftir sýninguna. Þeir
tóku undirleikarann minn, og
hristu hann allan saman, leituðu
í hverri hrukku á honum. Þegar
ég sá þá fara með strákgreyið var
mér svo þungt niðri fyrir, að ég
var gráti nær. Þegar þeir gátu
ekki fundið neitt á honum, létu
þeir hann fara. Það var vel gert
af þeim.
Svo talaði ég við ábyrgðar-
manninn. Hann fann dómara til
að skrifa undir, fór svo með plagg
ið til fangelsisins, og þegar ég var
búin með seinni sýninguna beið
Louis eftir mér í búningsherberg
inu.
Þegar vinnunni var lokið, gat
ég varla beðið eftir að komast úr
borginni. Mér bauð við hótel-
herberginu. Eg þurfti að sofa,
en þar hefði mér ekki komið dúr
á auga.
Við fórum með leigubíl til járn
brautarstöðvarinnar. Ennþá vor
um við jafnheppin. Sama kvöld
hafði orðið stórt járnbrautarslys
í grennd við Washington, og eng
ar lestir væntanlegar, fyrr en
með morgninum. Stöðin var
— Ég skil ekki, Rut . . . Hvers
▼egna eruð þið Berti að taka
dýrin okkar?
— Vegna peninganna auðvit-
að . . Hreindýrin, sem við stel-
um i nótt, eru 500 dollara virðij ..
Og hann Markús vinur þinn getur
eícki hindrað okkur!
— Eg er reiðubúinn að kveikja
eidinn Rut . . . Láttu mig vita
þegar Markús fer frá hreindýra-
girðingunum!
mannlaus, engir voru þar nema
lögreglumennirnir, sem virtust
vera orðnir eins leiðir á að elta
mig ég var á þeim.
Louis reyndi að fá sæti í áætl
unarbíl.
Okkur tókst að fá tvö stök sæti.
Það var eins og tuttugu árum áð
ur. Eg var á leið til New York,
nýsloppin úr fangelsi, hungruð,
svefnlaus og peningalaus. Lyktin
úr fangelsinu var enn í nösunum
á mér, þegar ég skrölti þarna
norður eftir. Við hlið mér var sof
andi sjóliði, sem sífellt var að
velta ofan á mig. En hjá mannin
um mínum gleymdi ég þessu öllu
bráðlega.
Læknarnir segja mér, að I
þetta skipti ætti mér að takast
að halda mér frá nautnalyfjum í
tvö ár, hvernig sem allt gangi.
Hver getur beðið um meira? Eg
hef nóg af hinu írska Faganblóði
í mér til að trúa, að séu tjöldin
þvegin, komi gestirnir ekki. Bú-
ist maður aðeins vð því versta,
eru þó allt af nokkrir góðir dagar
í vændum. Sá, sem væntir ham-
ingjuríkrar æfi má vara sig.
Enginn læknir getur sagt mér
neitt, sem ég finn ekki á mér.
Eg vissi, að nú hafði ég unnið
sigur að lokum, morguninn, sem
ég gat ekki þolað sjónvarp leng-
ur. Þegar ég var á eiturlyfjum,
og vildi halda áfram, gat ég horft
á sjónvarp klukkustundum sam-
an, án þess að fá leið á því. Eng-
inn getur sagt til um, hvaða ör-
lög ég muni hljóta. Víst á ég eftir
að ganga gegnum ný réttarhöld.
Kannski á ég eftir að fara í fang
elsi aftur. Þó skipta engin fang-
elsi máli, þegar ávaninn er horf-
inn afur og maður er búinn að
venja sig af sjónvarpi.
Þreytt? Jú, sannarlega. En hjá
manninum mínum mun ég bráð-
lega gleyma þessu öllu.
ENDIR.
ÍHtltvarpiö
Fimmtudagur 28. september.
8:00 Morgunútvarp (Bæn — 8:05 Ton-
leikar — 8:30 Fréttir — 8:35 Tón-
leikar — 10:10 Veðurfregnir)
12:00 Hádegisútvarp. (Tónleikar
12:25 Fréttir og tilkynningar).
12:55 „A frívaktinni“, sjómannaþáttur
(Kristín Anna Þórarinsdóttir).
15:00 Miðdegisútvarp. — (Fréttir. —
15:05 Tónleikar — 16:00 Fréttir
og tilk. — 16:05 Tónleikar 16:30
Veðurfregnir).
18:30 Tónleikar: Lög úr óperum.
18:55 Tilkynningar — 19:20 Veðurfr.
19:30 Fréttir.
20:00 Nútímatónlist:
Musica Nova kórinn í Berlín
syngur kórlög eftir Búchtger,
Orff, Killmayer og Bartok. —
Hermann Henderer stjórnar.
20 :25 Erindi: Maria Stuart (Jfón R.
Hjálmarsson skólastjóri).
20:55 Fiðlus^nata nr. 2 í G-dúr, op. 13
eftir Grieg (Yehudi Menuhin
leikur á fiðlu og Hobert Levin á
píanó).
21:15 Erlend rödd: „Hvers vegna ég
skrifa:: eftir Georg Orwell (Sig-
urður A. Magnússon blaðamaður
21:40 Tónleikar: ítalskir söngvarar
syngja ástardúetta úr óperum.
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 Kvöldsagan: „Smyglarinn" efti '
Arthur Omre; XIV (Ingólfu.
Kristjánsson rithöfundur).
22:30 Sinfónískir tónleikar:
Sinfónía nr. 3 i C-dúr, op. 52 eft-
ir Sibelius. — Borgarhljómsveit
in í Helsinki leikur, — Jussi Jal
as stjórnar.
(Frá Sibeliusarvikunni í Hels-
inki í júní s.lj.
23:00 Dagskrárlok.
Föstudagur 29. september.
8:00 Morgunútvarp (Bæn — 8:05 Tón«
leikar — 8:30 Fréttir — 8:35 Tónw
leikar — 10:10 Veðurfregnir)
12:00 Hádegisútvarp. (Tónleikar —
12:25 Fréttir og tilkynningar),
13:15 Lesin dagskrá næstu viku.
13:25 „Við vinnuna“: Tónleikar.
15:00 Miðdegisútvarp. — (Fréttir. —•
15:05 Tónleikar — 16:00 Fréttir
og tilk. — 16:05 Tónleikar 16:30
Veðurfregnir).
18:30 Tónleikar: Þjóðlög frá ýmsuni
löndum.
18:55 Tilkynningar — 19:20 Veðurfr.
19:30 Fréttir.
20:00 Minningardagskrá um Dag Hamm
arskjöld framkvæmdastjóra Saru
einuðu þjóðanna:
Erindi og tónleikar (Thor Thorg
ambassador o.fl.).
21:00 Efst á baugi (Björgvin Guð-
mundsson og Tómas Karlss^n).
21:30 Sex prelúdíur eftir Rachmaninoff
(Colin Horsley leikur á píanó).
21:50 Upplestur: I>orbjörg Ámadóttir
les frumort ljóð.
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 Kvöldsagan: „Smyglarinn** eftlr
Arthur Omre; XV, (Ingólíur
Kristj ánsson rithöfundur).
22:30 Islenzkir dægurlagahöfundar:
Haukur Morthens syngur,
23:00 Dagskrárlok.