Morgunblaðið - 03.10.1961, Blaðsíða 20

20
MORCVNBLAÐIÐ
Þriðjudagur okt. 196»
Dorothy Quentin:
Þögjaey
. Skáldsaga
snyrta sig. >á horfir hún á sig
með kuldalegri gagnrýni og út-
reikningi. Andlitið á henni er
listaverk og hún snýr því til
hægri og vinstri, skoðar það frá
ýmsum sjónarhornum og leitar
að einhverjum smágalla. í aug-
um karlmanns lítur þetta út eins
og óseðjandi hégómaskapur og
hann hneykslast á öllum útreikn
ingnum, hversu mikið sem hann
kann að dást að árangrinum.
Og í augum mannsins, sem
stóð í hálfopnum dyrunum á ká-
etunni var þetta furðuleg opin-
berun. Hann staðnæmdist þarna
nokkur augnablik, og horfði á
verkið með hrifningu, en ofur-
lítið háðsbors lék um varir hans,
áður en hann sagði:
>ú ert þá loksins komin,
Francoisé!
Hún snarsneri sér á stólnum,
og gleðin skein út úr augum
hennar og bros færðist yfir and-
litið við þessa rödd, sem hún
þekkti svo vel aftur; og fullkom-
leikargríman hennar sprakk í
þúsund mola er hún þaut upp Og
barn. Allar ráðleggingar Sols
voru samstundis gleymdar og
hún kastaði sér í fang haíis í
gieði sinni og hrifningu.
II.
Hann breiddi út faðminn á
móti henni, eins og hann hafði
gert svo oft áður fyrr, en í stað
þess að faðma hana að-sér með
ákafa eins og þá, tók hann í oln-
bogana á henni og hélt henni
þannig fastri, svo að hann gæti
horft á hana og tillit hans var
hæðnislegt. Honum varð hugsað
til þeirrar Francoise, sem hann
hafði séð síðast, föla, renglulega
krakkans, sem þá hafði staðið á
þilfarinu á öðru skipi og látið
vindinn blása hárinu á sér út í
loftið, og hann minntist saknaðar
svipsins á henni, er hún reyndi
að hafa hemil á tárum, sem hún
vildi ekki sýna á almannafæri,
en móðir hennar og nýi stjúpinn
stóðu sitt hvorum megin við
hana, eins og fangaverðir. Og
hann heyrði nú aftur hvísl henn-
ar, er hún sagði, áður en hann
gekk á land: Ég skal koma aftur,
André. >au geta ekki haldið mér
kyrri í Ameríku, þegar ég er orð-
in tuttugu og eins árs. Og hann
sá aftur fyrir sér valdsmanns-
lega hreyfingu móður hennar, er
hún dró stúlkuna frá borðstokkn-
um, og loks vatnsröndina milli
skips og lands, sem breikkaði í
sífellu.
Mon dieu, hvað þú hefur
breytzt! sagði hann ósjálfrátt,
og allt í einu breyttist þetta rann
sakandi augnaráð hans. Ég óska
þér tir hamingju — breytingin
er alveg töfrandi, bætti hann við
háðslega um leið og hann tók
hendur hennar og kyssti þær
léttilega, hvora eftir aðra. >essi
franska kurteisi og aðdáun í aug
um hans á fagurri konu, var svo
langt frá kveðjunni, sem Frankie
hafði vænzt að henni fannst rétt
eins og sér hefði verið gefið utan
undir. Hún hafði verið bitin af
með eintómri kurteisi og minnt
á, að hún væri ekki lengur
krakki og hann þrítugur maður.
Ósjálfrátt hopaði hún á hæl,
bæði líkamlega og andlega; grím
an færðist aftur yfir andlit henn
ar, en samt gat hún ekki annað
en starað á hann.
— >ú hefur líka breytzt, sagði
hún lágt, þú ert or'ðinn svo líkur
h,onum pabba þínum.
Hann var ennþá hávaxnari og
dökkur á hörund, enn með fim-
legu hreyfingarnar, sem hún
mundi svo vel, en þykka, dökka
hárið var ofurlítið tekið að grána
við gagnaugun, og fasta augna-
tillitið og einbeitti kjálkasvipur-
inn var orðinn fullorðinslegt. En
svo var einhver þreyta og spenn-
ingur um hann allan, sem hún
kannaðist ekki við. Munnurinn
með þunnu efrivörinni og ó-
kyrru, viðkvæmu eðrivörinni,
brosti nú ekki. Og svo var ein-
hver hæðnissvipur á honum þeg-
ar hann leit á hana, sem hún
kannaðist ekki við.
Tíu ár eru langur tími, sagði
hann hóglega, og þú munt sjá, að
hér hefur margt breytzt, Franc-
oise. Og ekki allt til batnaðar.
Ég er hræddur um, að Laurier sé
kominn í niðurníðslu — hann
frændi þinn missti allan ábuga
á búgarðinum, þegar þú komst
ekki heim aftur — þegar hann
þóttist vita, að þú mundir ætla
að lifa lífi þínu annarsstaðar.
Já, en nú er ég bara komin!
Og það hef ég alltaf ætlað mér
að gera. Allt í einu var hún orðin
reið. >að var eins og hann væri
að ávíta hana fyrir þessa nauð-
ungar-útlegð hennar. Hún þá
samt vindlinginn, sem hann bauð
henni, og rétt sem snöggvast
snertust hendur þeirra þegar
hann kveikti í honum, ag hún
fann, sér til mestu skelfingar, að
hún elskaði hann ennþá. >essi
litla snerting hleypti ólgu í blóð
hennar.
Niðurnítt gamalt hús á af-
skekktri eyju getur naumast orð-
ið þér heimili eftir lifnaðarhætt-
ina í Sanders sagði hann þurr-
lega, um leið og hann renndi
vökulum augum yfir velsniðin
léreftsföt hennar og stóra hrúgu
af dýrindis farangri með lit-
skrúðugum miðum frá dýrustu
gistihúsum á.
Áður en þau vissu af því voru
þau farin að rífast. Að visu
höfðu þau fullt vald yfir rödd og
hreyfingum, svo að hvorttveggja
mátti heita kurteislegt, en það
var eins og loftið titraði af spenn
unni, sem þegar var orðin milli
þeirra.
Frankie var rétt að því komin
að -segja, að hún hefði alls ekki
átt heima hjá stjúpa sínum eftir
að hún fór úr skólanum, að hún
væri búin að vinna fyrir sér í
fjögur á....að allur þessi farr
angur væru gamlar leifar frá
skólafríunum hennar. En nú var
hún orðin of móðguð og reið til
þess að vilja koma fram með
nokkrar skýringar.
Laurier er mín eign — Edvard
frændi vissi hvað mér þótti vænt
um staðinn, æpti hún með ákafa.
Hann hlýtur að hafa verið brjál-
aður að halda, að hann þyrfti að
setja mér nokkur skilyrðf til
þess að ég settist þar að.
André ypti ofurlítið öxlum og
önnur svarta augabrúnin lyftist.
>ú komst aldrei heim í sumar-
leyfunum þínum, minnti hann
hana á, og þú komst heldur ekki
þegar þú varðst tuttugu og eins
árs. Og þá hélt hann auðvitað..
Mér var ekki leyft að fara
heim í sumarleyfunum, svaraði
hún hvasst, og þegar ég varð
tuttugu og eins árs var ég í miðju
námi mínu, til þess að geta unnið
fyrir mér. >ú skalt Vita það,
André, að í Ameríku lifa stúlkur
ekki á sínum nánustu — ekki
einu sinni á stjúpfeðrum sínum,
þó þeir séu ríkir! Ég vildi vera
óháð Ted. Og ég er óháð ....
öllumf
Má ég óska þér til hamingju
með glæsilegan starfsferil, góða
mín! Hann drap fimlega í vind-
lingasstúfnum og handahreyfing
arnar voru eins og hjá skurð-
lækni. Og hvernig ætlarðu að
koma því saman að rækja starf
þitt og eiga heima hérna?
Frankie hikaði. Hún vissi vel,
hvernig hún hafði vonað að geta
hvorttveggja, rækt starf sitt og
átt heima í Laurier, hvað hún
hafði verið heimsk að vera að
leyna starfi sínu, þangað til hún
gat trúað André fyrir því, og
hvernig hún hafði átt í stríði við
móður sína og stjúpa, til þess að
fá að læra til starfsins. En eins
og André horfði á hana núna,
gat hún ekkert farið að gera það
uppskátt. Hún hefði verið vitlaus
að halda, að hann mundi skilja
þetta og samþykkja — halda, að
hann yrði óbreyttur eftir tíu ár.
>ú munt ætla að uppfylla skil-
yrðin í erfðaskránni? sagði hann
— og þegar Laurier er orðin þín
lögleg eign, muntu ætla að eiga
það sem sumarbústað fyrir am-
erísku vinina þína, er það ekki?
Ekkert hafði verið henni fjær,
enda vissi hún, hve mikla óbeit
André myndi hafa á slíku. Hún
sneri sér við og horfði út um
kýraugað, til þess að hann skyldi
ekki sjá tárin, sem hún gat ekki
hamið þetta gekk einhvernvegin
alltsaman öfugt hjá þeim og nú
voru þau farin að kankast á, eins
og varkárir andstæðingar. >að
var óhugsandi að útskýra nokk-
urn hlut fyrir manni, sem tók
það eins og sjálfsagðan hlut, að
hún væri orðin allt önnur en hun
hafði verið og hann hafði þekkt
hana á barnsaldrinum.
Einhverntíma.... einhversstað
ar á þessari eyju, myndu þau
fá tækifæri til að talast almenni-
lega við og eyða öllum misskiln-
ingi. Djúpið, sem nú var á milli
þeirra myndi þá hverfa og þau
mundu geta falað sömu tungu
aftur.
Hún reyndi að gera sér hlátur
og sagði: >að er engu líkara,
André, en að þér þyki fyrir því,
að ég skuli vera komin aftur
heim. Ef þú sækist svona mikið
eftir Laurier fyrir sjúkrahús,
var fallega gert af þér að koma
að taka á móti mér.
Ertu búin að gleyma, að ég er
hér læknir — og það eini lækn-
irinn? Hann hló snöggt og lagði
höndina á öxl hennar. Og svo
er ég líka með skilaboð til þín
frá mömmu. Hún býst við þér
í hádegisverð í húsið þar sem
hún býr núna. >egar ég er búinn
að afgreiða skipið, verð ég að
fara í læknisstofuna í Bellefleur.
Taktu mig með þér! Lofaðu
mér að vera hjá þér. Mig langar
ekkert í mat með þessum gamla
dreka, henni mömmu þinni!
sagði hún við sjálfa sig, en vit-
anlega heyrði André það ekki.
Hann bætti við hressilega: Ef ég
losna ekki nógu snemma, ekur
Tom, þjónninn minn, þér heim til
mömmu. Hún vill auðvitað sjá
þig eins fljótt og hægt er.
>að var rétt svo, að hún gæti
stillt sig um að leggja höfuðið á
öxl hans og sleppa tárunum laus-
um. >á mundi hann hugga hana,
eins og hann hafði alltaf gert
áður. >á mundú þau hætta þessu
bjánalega orðaskaki og vera
saman aftur. Hönd hans hvíldi
fast á öxl hennar, rétt eins og
hann væri farinn að skilja hana.
>að hringlaði í tréhringunum
á dyratjaldinu og Rex Mallory
sté inn í káetuna, og kallaði glað
lega. Góða mín, það er farið að
bíða eftir þér uppi í borðsalnum,
eftir vegabréfi og þessháttar....
afsakið ef ég ónáða.... Hann
snarþagnaði og André tók hönd-
ina af öxlinni á Frankie, en hún
deplaði augum, brosandi, sneri
sér svo við og tók upp handtösk-
una sína, vegabréfið og önnur
skjöl. Skárri er það birtan, svona
snemma, sagði hún til þess að af-
saka, að hún skyldi Vera að píra
með augunum og síðan kynnti
hún mennina, glöð í bragði. >etta
er Rex Mallory, sem á að leika
aðalhlutverkið í nýju myndinnl
með Sally Harding. Rex, ég vil,
að þú kynnist gömlum vini mín-
um, André, greifa af Tourville.
>eir heilsuðust kurteislega og
brostu eins og menn gera í sam-
kvæmum. En svo hló André eins
og hann átti að sér og sagði: Við
skulum alveg sleppa titlinum.
SHUtvarpiö
I»riðjudagur 3. október
8:00 Morgunútvarp (Bæn: Séra Jakob
Jónsson. — 8:05 Tónleikar. —
8:30 Fréttir. — 8:35 Tónleikar.
10:10 Veðurfregnir).
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar. -•
12:25 Fréttir og tilk.).
12:55 „Við vinnuna“: Tónleikair.
15:00 Miðdegisútvarp (Fréttir. — 15:0ð
Tónleikar. — 16:00 Fréttir og tilk.
— 16:05 Tónleikar. — 16:30 Veð-
urfregnir).
18:30 Tónleikar: Harmonikulög.
18:55 Tilkynningar.
19:20 Veðurfregnir.
19:30 Fréttir.
20:00 Tónleikar: Obókonsert í Es-dúr
eftir Carl Philippe Emanuel
Bach. (Lucerne hátíðarhljómsv.
leikur. Rudolf Baumgartner stj.
Einleikari: Heinz Holliger).
20:20 Erindi: Um íslenzkan sjávarút-
veg (Guðmundur Jörundsson for
stjóri).
20:45 Svissnesk nútímatónlist:
Strengjakvartett eftir Richard
Sturzenegger — (Winterthurer-
kvartettinn leikur).
21:10 Ur ýmsum áttum (Ævar R.
Kvaran leikari).
21:30 Einsöngur: Jo Stafford syngur
bandarísk þjóðlög.
21:45 Iþróttir (Sigurður Sigurðsson).
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 Lög unga fólksins (Jakob 1».
Möller).
23:00 Dagskrárlok.
Miðvikudagur 4. október
8:00 Morgunútvarp (Bæn: Séra Jakob
/Jónsson. — 8:05 Tónleikar. —•
8:30 Fréttir. — 8:35 Tónleikar.
10:10 Veðurfregnir).
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar.
12:25 Fréttir og tilk.).
12:55 ,,Við vinnuna*': Tónleikar.
15:00 Miðdegisútvarp (Fréttir. — 15:05
Tónleikar. — 16:00 Fréttir og tilk.
— 16:05 Tónleikar. — 16:30 Veð-
urfregnir).
18:30 Tónleikar: Operettulög.
18:55 Tilkynningar.
19:20 Veðurfregnir.
19:30 Fréttir.
20:00 Islenzk tónlist:
a) Dómkórinn syngur lög eftíf
íslenzka höfunda (Páll Isólfs-
son stjórnar).
b) Svíta eftir Skúla Halldórsson
(Hljómsveit Ríkisútvarpsins
leikur. Bohdan Wodiczko stj.)
20:20 Erindi: „Þar sem að bárur brjóta
hval á sandi'* (Arnór Sigurjóns-
son rithöfundur).
20:45 Konserttónlist fyrir málmblásara
og strengj asveit eftir Hindemitib
(Sinfóníuhljómsveit Vínarborg^c
leikur; Herbert Háffner stj.).
21:05 Tækni og vísindi; XI. þáttur*
Radíóstjörnufræði og fleira (Páll
Theódórsson eðlisfræðingur).
21:25 Samleikur á fiðlu og píanó: Són-
ata í g-moll eftir Debussy (Christ
ian Ferras og Pierre Barbizet
leika).
21:40 Ferðaþáttur: Ur Víðidal; síðari
hluti (Björn Daníelsson skóla-
stjóri á Sauðárkróki).
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 Kvöldsagan: „Smyglarinn'* eftir
Arthur Omre; XVI. (Ingólfur
Kristjánsson rithöfundur).
22:30 Dans- og dægurlög.
a) Willy Berking og hljómsveit
hans leika.
b) Gitta Lind og Christa Willi-
ams syngja með hljómsveit
Arno Flor.
23:00 Dagskrárlok.
. . . ■>&
SMPAUTGCRP RiKISINS
M.s. HEKLA
fer vestur um land í hringferS
hinn 5. þ.m. Tefcið á móti flutn-
ingi í dag til Patreksfjarðar,
Bíldudals, >ingeyrar, Flateyrar,
Súgandafjarðar, ísafjarðar, Siglu
fjarðar, Dalvíkur, Akureyrar,
Húsavíkur, Raufarhafnar og
>órshafnar. Farseðlar seldir á
miðvikudag.
Ms. SKJALDBREIÐ
fer til Breiðafjarðar hinn 0L
þ.m. Tekið á móti flutningi í dag
og árdegis á morgun til Ólafsvíls
ur, Grundarfjarðar, Stykkis-
hólms og Flateyrar, Farseðlar
seldir á fimmtudag.
M.s. HERJÖLFUR
fer á morgun til Hornafjarðar
og Vestmannaeyja. Vörumóttaka
í dag.
Ms. BALDUR
— Hver hefur tekið prjónana mína?
w
a
r
L
/
u
ó
— Eldurinn var kveiktur til
að fá mig burt frá hreirrdýra-
girðinguniun! .... Og það heppn
aðist . . . Eitt hreindýranna er
horfið! Davíð, flýttu þér að
hringja í slökkvistöðina . . . >að
er kominn upp skógareldur oig
hann breiðist ört út!
Á meðan færist eldurinn undan
sterkum vindi stöðugt í áttina að
tim'burturninum, þar sem Sirrí
liggur bundin.
fer til Gilsfjarðar og Hvammi
fjarðarhafna og Rifshafnar í dag.
Vörumóttaka í dag.'