Morgunblaðið - 04.10.1961, Page 6

6
MORGUNBLAÐIÐ
Miðvikudagur 4. okt. 1961

MW

Spil frá
Evrópumeisi
aramótinu

Tap og sigur á EM.
í 12. umferð í opna flokknum
fóru leikar þannig að Noregur
vann fsland 97:46 eða 6:0 (í hálf
leik var staðan 31:17 Noregi í vil).
Önnur úrslit urðu: Ítalía vann
Þýzkaland 6:0; Spánn vann Hol-
land 6:0 S;viss vann Belgíu 6:0;
Frakikland vann Svíþjóð 6:0; Eng
land vann Egyptaland 6:0 og Líb
anon og Finnland gerðu jafntefli
3:3.
í kvennaflokki fóru leikal
þannig að Svíþjóð vann ísland 4:2
(103:99), írland vann Noreg 6:0;
Holland vann Finnland 6:0;
Frabkland vann Þýzkaland 6:0 og
England vann Egyptaland 6:0.
í 13. umferð í opna flokknum
fóru leikar þannig að ísland vann
Þýzkaland 6:0 (120:70); Holland
vann Noreg 5:1; Spánn _ vann
Belgíu 6:0; Svíþjóð vann írland
Sviss vann Egyptaland 5:1; Frakk
land vann Líbanon 6:0 og Dan-
mörk vann England 5:1.
Staðan í opna flokknuim að
löknum 13 umferðum er þessi:
1. England .... 70 st.
2. Danmörk .... 61 —
3. Ítalía 58 —
4. Frakkland 58 —
5. Sviss 53 —1
6. ísland 51 —
7. Svíþjóð 51 —
8. Noregur .... 51 —
9. Þýzkaland .. 38 —
10. Spánn 38 —
11. Holland 35 —i
12. Egyptaland .. 34 —
13. Belgía 30 —
14. írland 28 —
15. Finnland .... 22 —
16. Líbanon .... 18 —
EINS og áður hefur verið skýrt
frá þá var fyrri hálfleikur í
leiknum milli íslands og Ítalíu
sýndur á sýningartjaldinu. Fá
skemmtileg spil voru í þessum
hálfleik og skemmtu áhorfend-
ur sér einkum við að athuga
sagnir og þó sérstaklega ítal-
anna. Spilið, sem hér fer á eft-
ir er eitt þeirra, er vakti at-
hygli fyrir sagnir. ftalimir
Brogi og Bianch,i sem spila hið
mjög erfiða Quadri Livorno-
kerfi, voru A-V og hjá þeim
gengu sagnir þannig:
Vestur Norður Austur Suður
pass pass 1 ♦ pass
2 * pass 2 ♦ pass
2 A pass 3 ♦ pass
3 V pass 5 ♦ allir pass
Áður en sagnir eru athugað-
w nanar,
spilin:
* 63
er rétt að athuga
A D G 8
V D 9 8
♦ 10 9 64
♦ K10 6
A K
V 73
N
y Á 6 5 42 y ÁKD3
♦ 875
fr 943
.* ÁDG7
2
♦ Á 10 97542
V KG 10
♦ G
♦ 85
Fyrsta sögn Austurs er tilbú-
in og er eingöngu spurnarsögn,
en lofar alls ekki tigli, frekar
en öðrum litum. Öllum til mik-
illar undrunar sagði Jóhann
Jónsson, sem sat Suður, pass,
og á hann þó spil til að segja
einn spaða. Tvö lauf hjá Vestur
sýna annað hvort einn ás eða 2
konunga. 2 tiglar hjá Austur
sýna lit og spyr Austur um leið
um lengd í þeim lit hjá félaga.
Vestur svarar með þremur spöð
um, sem sýna 3 spil í tigli. Nú
segir Austur frá laufalitnum
með sögninni 3 lauf og spyr
einnig um lengd í þeim lit hjá
félaga. Vestur segir til um
lengdina með þremur hjörtum
og því næst koma lokasögnin
hjá Austur, 5 tiglar.
Spilið tapaðist þrátt fyrir
fjölskrúðugar sagnir. 200 til ís-
lands.
Á hinu borðinu voru sagnir
eðlilegri og várð lokasögnin 3
spaðar hjá Suður og unnust 4
spaðar. 170 til ítalíu og fékk ís-
land 1 stig fyrir spilið.
Alyktun lækna
EFTIRFARANDI tillaga var sam’ þótt samningar milli L. R. og
þykkt samhljóða á læknafundi
2. október og felur hún í sér mót-
mæli gegn bráðabirgðalögunum,
sem læknar munu þó viðurkenna,
svo sem stjórn félagsins hefur
áður tilkynnt. Einnig kemur þar
fram, að félagið mun halda áfram
viðræðum um endurbætur á fyr-
irkomulagi læknisþjónustunnar,
eins og fyrirhugað var áður en
bráðabirgðalögin voru sett.
„Almennur félagsfundur Lækna
félags Reykjavíkur, haldinn í Há-
skólanum, mánudaginn 2. októ-
ber ályktar eftirfarandi:
1. Fundurinn mótmælir algjör
lega setningu bráðabirgðalaga-
frá 30. sept. 1961 um framleng-
ingu á samningum milli .lækna-
félaga og sjúkrasamlaga, og tel-
ur, að með þeirri lagasetningu
hafi verið freklega gengið á
starfsfrelsi og samningsrétt
lækna.
2. Fundurinn mótmælir algjör
lega því, sem fram kemur í for-
sögn bráðabirgðalaganna, að
vandræðaástand hefði skapazt
Sjúkrasamlags Reykjavíkur
hefðu fallið niður.
Félagar L. R. hefðu innt af
hendi alla læknisþjónustu, sem
þeim var unnt að veita eftir
brottfall samninganna við S. R.
og myndi því almenn heilsugæzla
alls ekki hafa beðið hnekki við
þetta enda hafði L. R. gert ráð-
stafanir til þess að bæta læknis-
þjónustuna verulega m. a. með
aukinni varðþjónustu og skyndi-
læknishjálp. Áformað var að
heimilislæknar skyldu sinna
sjúklingum sínum áfram og það
án tillits til fjárhagsgetu, svo sem
ætíð hefur verið.
3. Fundurinn felur sjtórn
félagsins að halda áfram að vinna
að endurbótum á skipulagi lækn-
isþjónustu hér í bænum og verði
í því efni fylgt þeirri stefnu, sem
mótuð hefur verið að undanförnu
af félagsins hendi.“
(Fréttatilkynning frá
Læknafélagi
Reykjavíkur),
Rithöfundar
fordæma
óhróðursskrif
um Kristmann
EFTIRFARANDI ályktun var
gerð á stjómarfundi Félags ís-
lenzkra rithöfunda 1. okt. sL:
„1 tilefni af grein um Krist-
mann Guðmundsson • skáld í
Mánudagsblaðinu 25. september
sl. undir dulnefninu „Jón Reyk-
víkingur", þykir stjórn Félags
íslenzkra rithöfunda ástæða til
að mótmæla harðlega svo rætn-
um og órökstuddum skrifum.
í áðumefndri grein er óhróð-
ur um rithöfundinn persónulega
og um verk hans. Þá mun það
og einsdæmi í íslenzkri blaða-
mennsku að einkalíf manns sé
gert að umræðuefni með jafn
siðlausum hætti og þarna er
gert.
Stjóm Félags íslenzkra rit-
höfunda telur að víta beri slík
Kristmann Guðmundsson
skrif, hver sem í hlut á, og
væntir þess, að íslenzk blöð
virði svo mannhelgi og almennt
velsæmi, að rithöfundar lands*
ins og aðrir, megi vera óhultir
fyrir ærumeiðingum og atvinnu
rógi af þessu tagi.“
Frá stjóm Fél. ísl. rithöfunda.
Vernd" gefur út rit
//
VERND nefnast félagssamtök,
sem láta lítið á sér bera, en hafa
unnið mikið og gott starf hér í
Reykjavík. Markmið Verndar er
að hlynna að heimilislausum og
greiða fyrir ógæfumönnum og
hjálpa þeim til heilbr/gðs líf-
ernis.
Hafa samtökin komið upp
vistlegum húsakynnum með gisti
herbergjum, setustofu og öðm
nauðsynlegu — og þar hefur
starfsemin verið rekin um skeið.
Samtökin hafa nú gefið út rit,
sem ber nafn þeirra, Vernd, og
eru þar greinar um ýmis þau
vandamál, sem Vernd hefur látið
til sín tak„.
* Frumskógaæfintýri
í Kópavogi
Það kemur ekki oft fyrir
að dýr ráðist á fólk hér á
landi, sem betur fer. Enda
er það sem kom fyrir stúlku
eina suður í Kópavogi sL
sunnudag líkara því að það
hefði gerzt í öðrum og heit-
ari löndum.
Hún hafði verið kvödd í
landssíma, og þar sem hún
var stödd suður í Kópavogi,
hélt hún upp á hæðina, þar
sem póstur og sími er til
húsa. Þar gekk hún beint
inn, lokaði útihurðinni á eft-
ir sér og hélt inn eftir gang-
inum að réttri hurð. Póst-
og símstöðin reyndist lokuð,
og fór hún að lesa á hurð-
ina.
Hún sá út undan sér hvar
heljarstór bröndóttur köttur
kom, reis upp á afturlappirn-
£u: og hvæstL Hún hélt að
þetta væri leikur og þó hún
sé mesta kattargæla, þá gaf
hún sér ekki tíma að sinna
kettinum, heldur hélt áfram
að lesa og leit síðan á úrið
sitt. En allt í einu fann hún
að dýrið læsti klóm og
kjafti í fæturna á henni.
• Illur stundum
I fyrstu varð hún svo
undrandi að hún gat ekkert
gert, en er hún hafði áttað
sig, fór hún að verjast kett-
inum, sem réðist á hana hvað
eftir annað og reyndi að læsa
tönnunum í fótleggina á
henni. Henni tókst oftast að
verjast honum með því að
mæta atlögunum með sparki,
og reyndi að forða sér að
dyrunum, en kötturinn komst
alltaf í veg fyrir hana og var
nú óður. Loks tók hún til að
æpa á hjálp, og eftir nokkra
stund kom maður fram.
Maðurinn virtist óskóp ró-
legur- og sagði: — Kötturinn
á það til að verða illur stund
um. Svo sneri hann sér að
kettinum, sparkaði í hann og
sagði: — Hættu, köttur.
Vertu ekki að þessu, köttur!
Og gegndi kötturinn honum.
En stúlkan lét fætuma forða
sér.
Er hún kom heim, var hún
heldur illa til reika, kófsveitt
eftir bardagann, blóðug á fót
leggjum, með bitstungur eft-
Þóra Einarsdóttir ritar inn-
gangsorð, Axel Kvaran, sem
unnið hefur mikið starf fyrir
Vernd, ritar um starfsemi sam-
takanna. Þankar læknis um
LITLA-Hraun nefnist grein eftir
Braga Ólafsson, Guðmundur
Ingvi Sigurðsson skrifar nokkur
orð um frestun ákæru. Lífsréttir,
smámunir og hversdagsleiki,
heitir grein eftir Brodda Jóhann-
esson og Baldur Johnsen skrifar
um „Gamanið rnikla". Drukkið
og dansinn stiginn, heitir grein
eftir Auði Eir Vilhjálmsdóttur
og loks ræðir séra Bragi Frið-
riksson stuttlega um Hagnýt við-
fangsefnL
ir vígtennurnar og rifna
sokka.
• Óveniulegur köttur ,
Hún sjálf og þeir sem sáu
hana svona til reika fóru nú
að hugsa um að ekki væri
verjandi að láta svona
skepnu ganga lausa, ef litlir
krakkar yrðu fyrir barðinu á
henni, því hún gæti bein-
línis stórskaðað þau, og jafn-
vel fullorðnir fengið tauga-
áfall af hræðslu við svona
móttökur. Hún fór því út í
Blómaskálann og fékk að
hringja til lögreglunnar.
I fyrstu hlustaði lögreglu-
þjónninn á sögu hennar og
virtist telja slíkt óheyrilegt,
en er hún hafði sagt hvar
atburðurinn hefði gerzt, þá
sneri hann við blaðinu,
kvaðst koma þarna daglega
og kisa tæki svo vingjarnlega
á móti sér. Þetta væri alveg
óvenjulegur köttur, sem léki
handbolta með fólki og fleiri
sögur sagði hann af þessum
afbragðsketti. Stúlkan hlyti
að hafa móðgað kisu með
því að hafa ekki sinnt henni,
er hún kom á móti henni.
Er lögreglan vildi ekkl
sinna málinu, hringdi hún á
mánudag á Pósthúsið og ætl-
aði að tala við eigandann,
sem ekki var viðlátinn, enda
ekki viðkomandi Pósthúsinu.
Stúlkan sem svaraði sagði
henni að hún væri dauð-
hrædd við köttinn og oft
væri búið að klaga hann fyr-
ir sóðaskap og annað. Hefðl
það eitt hafzt upp úr því að
eigandinn lofaði að loka hann
inni á daginn.
Og þar sem stúlkunni
fannst lítil bót í því að ann-
að fólk kynni að lenda í klón
um á kettinum í myrkrinu,
kvaðst hún ákveðin í að
reyna aftur að ná tali af
eigandanum, en ékki veit
Velvakandi hvernig bað hef-
vir farið