Morgunblaðið - 10.10.1961, Blaðsíða 10

10
MORGUNVLAÐIÐ
Þriðjudagur 10. okt. 1961
— Háskólahátíð
Frh. al bls. 8.
íslenzka menningu. Og þegar á
milli var frá öðru, hafa þeir
reynt að breiða út þekkingu á
íslandi. Þér kannist kannske við
þjóðsögurnar af eskimóum ís-
lands, hvítabjörnunum á götum
Beykjavíkur o. s. frv. Einn vin-
ur minn kvaðst ekki mundu linna
lyrr en hann hefði lagt síðasta
hvítabjörninn að velli.
. Það gæti verið gaman að rifja
upp fáein mirabilia Islandia, fá-
einar furður íslands, en þar er
af mörgu að taka. Jafnvel áður
en ísland er byggt af Norðmönn-
um, getur frinn Dicuil um bjart-
ar sumarnætur þess Og nytsemi
þeirra — eins minnist Beda
prestur hinn fróði á þær. í ævi
St. Brendans virðist vera lýst eld-
gósi. Við grípum næst niður hjá
danska sagnaritaranum Saxa
hinum málspaka í bók hans Gesta
Danorum. Af hinum mörgu furð-
um íslands er þessi, sem vitnað
var til í gær, hvað merkilegust:
fsland er land, sem veitir börnum
sínum ekki mikinn munað, og lifi
íslendingar í stöðugri bindindis-
sami (officoia continuea sobrieta-
tis) — það var þá .— Oð iðki
sagnavísindi: „inopiam ingenio
pensant": þeir vega upp fátækt-
ina með ,,ingenium“, hvernig sem
menn vilja nú þýða það orð hér.
Þessi djúpu orð éru sjálfsagt sönn
um menntir Forn-íslendinga, en
auðvitað ekki þeirra einna. Þið
munið svipuð orð, sem Heródót
hefur um Hellena: um fátækt
landsins, sem gerði „arete“, mann
dóminn að nauðsyn, og hversu
manndómurinn sigraðist síðan á
fátæktinni. Því nefni ég þetta,
að hér er að ræða um mikil-
vægan þátt í allri menningu og
öllum vísindum: eklan, nauðsyn-
in, sem vekur hvöt, knýr áfram.
Þetta er eins og Mephisto: „Der
reizt und wirkt und muss als
Teufel schaffen".
Einu sinni var ég, sem ekki
er í frásögu færandi, beðinn að
skrifa grein um íslenzkar bók-1
menntir fyrir tímarit suður í
löndum, og ritstjórinn benti á,
hve hin löngu vetrarkvöld væru
hentug til slíks. Til að skrifa1
stutt, þarf langan tíma og til að
lýsa íslenzkum bókmenntum á
þremur blaðsíðunum, sem ég átti
að fá, nægðu löngu, íslenzku vetr-
Dawson snæðir steiktan ál í veitingahúsi í West End.
matur en í steininum".
„Betri
arkvöldin ekki. Löngu vetrar-
kvöldin má telja til undra ís-
lands, menn hafa viljað skýra
með þeim klassiskar bókmenntir
íslendinga. Sjálfir höfum vér fs-
lendingar aldrei tekið löngu vetr-
arkvöldin mjög hátíðlega. En
hvað sem er um þessa tilgátu,
gætum við ekki og hvort sem
við annars vinnum heldur á
morgnana eða á kvöldin, tekið
hana sem einskonar tákn. Tákn
um einveru visindamannsins, ein-
beitingu hans, einlæga viðleitni
hans. Hann stendur einn frammi
fyrir hinu vísindalega viðfangs-
efni; lausn þess er ekki aðeins
málefni vitsmuna hans og þekk-
ingar, heldur samvizku hans.
KjörgarSskaffi
LAUGAVEGI 5 9.
Leigjum salinn á kvöldin fyrir fundi, spilakvöld
og taflæfingar. Sanngjöm leiga.
Upplýsingar í síma 17695 og 23167.
KJÖRGARÐSKAFFI.
OSKA EFTIR
iðnaðarhúsnœði
fyrir léttan iðnað. Stærð: ca. 150 ferm.
Tilboð sendist afgr. Mbl. merkt:: „Iðnaður
160“.
Vinna
Smurbrauðsdama óskast strax á góða smurbrauðs-
stofu hér í bænum Skilyrði að hún geti unnið sjálf-
stætt. Tilboð sendist til blaðsins merkt: „Ábyggileg
123“ fyrir 12. þ.m.
Verk hans á að vera leit að sann-
leikanum sannleikans vegna, svo
sem starf hans sé unnið fyrir
augliti hins mikla dómara.
Þegar ég talaði um einveru
vísindamannsins með verki sínu,
er þar þó ekki nema hálfsögð
sagan. í Hávamálum segir:
„Brandr af brandi
brennr unz brunninn er,
funi kveikisk af funa.“
Þannig kviknar hugmynd af
hugmynd. Jafn nauðsynleg og
vísindamanninum er einveran,
einbeitingin, — jafnnauðsynleg
eru honum kynni af öðrum
mönnum, skoðunum þeirra, við-
leitni þeirra, niðurstöðum þeirra,
vér þurfum orðaskipti, umræður,
vér sem vinnum hér
heima að vísindum, þurfupi yðar
við. Vér þurfum rannsókna yðar,
persónulegra kynna. Eg geng
lengra: vér þurfum allir hver
annars við. Allir erum vér undir
hinu sama merki, allir tilheyr-
um vér einu samfélagi, þar sem
úrlausnir vandamálanna byggj-
ast á málfrelsi og hugsunarfrelsi
og á samstarfi hinna mörgu, af
því að einn sér það, sem annar
sá ekki.
Vér fögnum yður, hyllum yð-
ur, nýju synir vorrar almae
matris. Þér eruð um leið full-
trúar vísinda landa yðar, sem
vér íslendingar eigum svo óend-
anlega mikið að þakka.
Eldurinn, sem Hávamálaskáldið
talar um, hann er birta, Ijós.
Megi mannkynið hafa á leið sinni
meira og meira Ijós!
Eldurinn er líka ylur, hiti. Megi
það minna oss á að mannkyninu
er þörf, nú meir en nokkru sinni
áður, góðs vilja, samúðar, vin-
áttu, friðar, kærleiks.
Án þess er vitið, þekkingin,
ekki nema hljómandi málmur og
hvellandi bjalla.
Má ég biðja yður að rísa úr
sætum og hylla hina nýju dokt-
cra.
Til leigu
5 herb. risíbúð í Vesturbænum fyrir fámenna reglu-
sama fjölskyldu. Tilboð óskast send afgr. Morgunbl.
fyrir 14. þ.m. merkt: „Hitaveita — 5644“.
4
amrt'i-
iPNnQNIðH
Císli Einarsson
hæstaréttarlögmaður
Málflutningsskrifstofa.
Laugavegi 20B. — Sími 19631.
Dawson lans
úr fangelsinu
Berst mikið á i Londoxi
GEORGE DAWSON, sem ís-
lendingar muna eftir frá hin-
um frægu fisklöndunum í
Bretlandi, var látinn laus úr
Leyhill fangelsinu sl. föstu-
dag, en þar hefur Dawson set-
ið í hátt á þriðja ár fyrir svik.
Dawson hélt innreið sína í
West End í London í gljáandi
Bentley bíl, og snaraðist inn
á bar í einu hótelanna þar.
Honum var heilsað þar rétt
eins og hann hefði síðast kom-
ið þar fyrir nokkrum klukku-
stundum en ekki tveimur ár-
um og átta mánuðum.
Dawson fékk sér vænt glas
af gini og tonic og settist með
það í stólinn hjá rakara hót-
elsins. Eftir klippingu hélt
hann til lúxusíbúðar í Chelsea
þar sem hann hringdi, og tíu
mín. síðar var Savile-Row
klæðskeri hans mættur með
tvenn 50 gíneu föt.
Síðan heimsótti Dawson
Mdýmsa staði í Mayfair og
Belgravia, þar sem hann var
áður þekktur sem eyðslusam-
ur kaupsýslumaður.
„Það var alls ekki svo
slæmt að vera í tugthúsinu,"
sagði Dawson. „En sá tími,
sem maður er 1 burtu, getur
rænt lífið ýmsu. Ég er gjald-
þrota, og skatturinn segir að
ég skuldi þeim 480 þúsund
sterlingspund. En ég er auð-
vitað búinn að leggja drög að
nýjum auðæfum. Ég hefi
aldrei verið í vandræðum með
að græða peninga. Þegar ég
var settur inn, þá hafði ég
hugmynd, sem hefði fært mér
mikið í aðra hönd. Ég hefi
fylgt þessari hugmynd eftir
á meðan ég sat inni, en þó
ekki viðskiptalega séð“.
Vinir Dawson hópuðust að
honum hvar, sem hann fór.
Það var einn þeirra, sem ráð-
lagði Dawson að hringja til
ÍBÚÐ
Óska eftir 3 herbergja íbúð. Tvennt fullorðið og
lítið barn í heimili. Róleg og reglusöm fjölskylda.
Fyrirframgreiðsla kemur til greina. Tilboð sendist
Morgunblaðinu merkt: „Húsnæði — 7003“ fyrir
föstudagskvöld 13. þ.m.
T cekifœriskaup
Til sölu stofuskápur með innbyggðum vínbar. Sér-
staklega fallegur og vandaður. Kápa, pels, kvöldskór
og ýmislegt fleira. — Upplýsingar í síma 36457.
Saumavélar
Notuð samstæða með fjórum hraðsaumsvélum og
mótor til sölu. Tilboð sendist Mbl. fyrir fimmtu-
dagskvöld merkt: „Saumavélar — 5743“,
Caboon
16 — 19 og 22 mm. Nýkomið. Pantanir óskast sóttar.
HJÁLMAR ÞORSTEINSSON & CO., H.F.
Klapparstig 28 — Sími 11956.
klæðskerans, og annar skaut
undir hann Bentleybílnum,
sem ók hontrm frá fangelsinu.
Vinir hans buðu honum að
borða á sinn kostnað hvar
sem væri í London, og hann
valdi veitingahús í West End,
þar sem hann snæddi tvo
diska af steiktum ál.
Þá var Dawson boðið á
kappreiðar á laugardag og
sat þar að sjálfsögðu í stúku.
Eitt fyrsta verkið var að láta
klippa sig . . ,