Morgunblaðið - 15.10.1961, Blaðsíða 10

10
MORGV TS LL ífílÐ
Sunnudagur 15. okt. 1961

|
Samstarfið eins og
bezt verður á kosið
Rætt við starfsfólk Aiþingís
NÚ er sumarleyfi þingmanna
lokið og AXþingi tekið til
starfa á ný. Fréttamaður
blaðsins brá sér því út í Al-
þingishús, en ætlunin var ekki
að ræða við þingmennina
sjálfa, heldur nokkra þeirra
kunnu hraðritun. Skrifararnir
hreinrituðu ræðurnar sjálfir
Og stóð stundum á að þeir skil
uðu þeim og einstaka ræður
komu aldrei til skila. En í
hópi skrifara voru einnig marg
ir ágætismenn, sem skiluðu
•ingverðimir Ólafur Þorvaldsson (t.v.) og Jakob Jónsson (t.h.)
mörgu starfsmanna, er vinna
að því að búa allt sem bezt
í haginn fyrir fulitrúa þjóðar
innar, sem vinna þarna sín
mikilvægu störf.
★
Fyrst hittum við að máli
Friðjón Sigurðsson, skrifstofu-
stjóra Alþingis og spyrjum
hann hvort ekki verði mikil
umskipti, þegar þingið tekur
til starfa á haustin.
— Jú vissulega verður hér
iniklu meira um að vera og
tala starfsfólks eykst um all-
an helming. Á sumrin eru
hérna aðeins ég, tveir full-
trúar og ein skrifstofustúlka,
húsvörðurinn og einn piaður
við skjalavörzlu. Þegar þingið
tekur til starfa koma þing-
verðirnir, konurnar, sem ann-
annast fatavörzlu og síma-
vörzlu, deild, sem sér um þing
skriftir, upptökumenn og þing
sveinar svo eitthvað sé nefnt.
— Er ekki mikill munur
síðan farið var að taka þing-
ræður upp á segulband?
— Jú. Á því var byrjað
1953. Áður voru 16 þingritarar,
sem handskrifuðu ræðurnar.
Sumir kunnu hraðritun, aðrir
ekki og komu þeir sér oft upp
sínu eigin skammstöfunar-
kerfi. Segulbandið er eins og
gefur að skilja miklu örugg-
ari heimild. Oft var hætt við
því að efni ræðanna raskaðist
í höndum skrifaranna þá sér-
staklega þeirra, sem ekki
handritum, er standast fylli-
lega samanburð við segul-
bandsupptökurnar.
— Hvað hafið þér gegnt
starfi skrifstofustjóra lengi?
— Síðan 1956, frá 1945 var
ég fulltrúi.
— Hver er elzti starfsmað-
ur Alþingis?
— Ingibjörg Pétursdóttir,
hún hefur starfað sér við
símavörzlu í 37 ár.
★
Við göngum fram í síma-
klefann, þar sem Ingibjörg
Pétursdóttir er við starf sitt.
— Þér hafið unnið hér
lengst allra, Ingibjörg?
— Já ég byrjaði við
slmann 1925 og hef séð marga,
bæði þingmenn og annað
starfsfólk koma og hverfa.
Þetta hafa allt verið ágætir
samstarfsmenn og mér hefur
alltaf líkað starf mitt mjög
vel.
— Hafa ekki orðið miklar
breytingar síðan þér hófuð
þetta starf?
— Jú, þær hafa orðið mikl-
ar og til batnaðar. Nú hef ég
hérna símstöð, en fyrst var að-
eins einn borðsími. Nú eru hér
töflur með peru og takka fyrir
hvern þingmann. Þegar þeir
koma inn er kveikt á ljósinu
og slökkt þegar þeir fara. En
fyrst á meðan fatageymslan
var 1 kringlunni, þá þekkti ég
yfirhafnir þingmannanna og
sá hvort þeir voru við eða
ekki.
— Þér eruð hérna aðeins
yfir þingtimann?
— Já, þegar þing starfar
ekki, stilli ég stöðina
á þá síma, sem eru í notkun.
— Vilduð þér nefna nokk-
urn þingmann, sem yður er
minnisstæðastur?
— Þeir eru allir mjög við-
feldnir í framkomu og tek ég
engan fram yfir annan.
★
Frammi á ganginum hittum
við Ólaf Þorvaidsson, sem
verið hefur þingvörður í 19
ár.
Friðjón Sigurðsson,
við kjör.
skrifstofustjóri,
aðstoðar aldursforseta
(Ljósm. Ól.K.M.)
— Ég hef ekkr verið lengst,
segir Ólafur, það er Jakob
Jónsson, yfirþingvörður. Ólaf-
ur kallar á Jakob og við ræð-
um við þá nokkra stund.
— Hve lengi hafið þér verið
þingvörður? spyrjum við
Jakob.
— í 27 ár.
— Hvað eruð þið margir
þingverðirnir?
— Við erum níu og vinnum
vaktavinnu.
— í hverju er starf ykkar
aðallega fólgið?
— Við önnumst dyra og pall
vörzlu. Þ. e. a. s. við leiðbein-
um fólki, sem er ókunnugt í
húsinu. Sumir ætla kannski
beint inn í sal, þegar fundir
standa yfir. Einnig tökum við
á móti mönnum, sem ætla að
hitta þingmennina og segjum
þeim frá því. SvO önnumst við
ýmsar erindagerðir fyrir þing
mennina, sendum annað hvort
þingsveina eða förum sjálfir.
— Vinnið þið hér aðeins
yfir þingtímann?
— Já, segir Jakob, ég vinn
t. d. i lögreglunni, nema
á meðan þing stendur.
— Ég er hér allt árið, segir
Ólafur, og vinn við skjala-
vörzlu og fleira á sumrum.
— Hvaða ár hafa þingskjöl
orðið flest?
— Það var 1944, þá urðu
þau 1286. Annars eru þau um
600 að jafnaði eftir hvert þing.
— Er yfirleitt margt fólk á
Vigdís Torfadóttir, Kristin ísleifsdóttir og Ingibjörg Pétursdóttir, sem starfaff hefur hjá Al-
þingi í 37 ár.
Markús Jónsson, húsvörffur
áheyrendapöllunum?
— Það er mjög misjafnt,
stundum er alveg fullt t. d.
þegar mál, sem vekja almenn-
an áhuga eru á dagskrá. Stund
um er fátt, en oftast einhver.
— Hvaða fólk kemur mest?
— Það er mest skólafólk og
eldri menn, sem hættir eru að
vinna.
— Er ekki minna um að
fólk komi niður í Alþingishús
til að hlusta á en áður var.
— Jú, það voru miklu fleiri,
sem komu að staðaldri, áður
en byrjað var að útvarpa frá
þinginu. T. d. áður en farið var
að útvarpa eldhúsdagsumræð-
um, stóðu þær stundum viku
Og var þá oft margt um mann-
inn á áheyrnarpöllunum.
— Er enginn þingmaður af
þeim, sem horfnir eru af þingi
ykkur minnisstæðastur?
— Nei enginn sérstaklega,
það er alltaf sjónarsviptir aff
góðum mönnum. Samstarf okk
ar starfsmanna bæði við þing-
menn og innbyrðis hefur alltaf
verið eins og bezt verður á
kosið.
Niðri í fatageymslunni hitt-
Framhald á bls. 17.