Morgunblaðið - 15.10.1961, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ
Sunnudagur 15. okt. 1961
Cftgefandi: H.f Árvakur, Reykjavík.
Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar: Valtýr Stefánsson (ábm.)
Sigurður Bjarnason frá Vigur.
* Matthías Johannessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Lesbók: Arni Óla, sími 33045.
Auglýsingar: Arni Garðar Kri.=íinsson.
Ritstjórn: ÍVðalstræti 6.
Auglýsingar og avgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480.
Askriftargjald kr. 55.00 á mánuði innanlands.
1 lausasölu kr. 3.00 eintakið.
ÖSKYNSAMLEGUR ARÓÐUR
STJÓRNARANDSTÖÐUNNAR
CJtrax og viðreisnarráSstaf-
^ anirnar höfðu verið gerð-
ar, veturinn 1960, hóf stjórn-
arandstaðan þann áróður að
ráðstafanirnar myndu bitna
svo harkalega á landslýðn-
um, að við landauðn myndi
liggja, og hvers kyns harð-
rétti. Var jafnvel talað um
að kjör fólksins myndu verða
svipuð og í Móðuharðindun-
um á sinni tíð.
Stuðningsmenn stjórnarinn
ar sögðu fólkinu að nokkrar
byrðar væru á það lagðar,
en hjá því yrði ekki komizt.
Spádómar stjórnarandstöð-
unnar voru aftur á móti svo
ískyggilegir að fólk var und-
ir það búið að taka á sig
verulegar byrðar, og það
ánægjulega henti að lands-
menn sýndu, svo að ekki
varð um villzt, að þeir voru
fúsir til að leggja fram hver
um sig sinn skerf til að rétta
við fjárhag landsins.
Þróunin varð svo sú, að
þrátt fyrir aflabrest og verð-
fall afurða, voru byrðarnar
miklum mun minni en menn
höfðu gert ráð fyrir. Þannig
varð hinn ofsafengni áróður
stjórnarandstöðunnar bein-
línis til þess að styrkja ríkis-
stjórnina, þegar menn sáu
viðreisnarráðstafanirnar í
verki, og af þeim sökum fell-
ur nú dauður og ómerkur
áróður á borð við þann, sem
Tíminn flytur daglega um
„samdrátt“ og „kreppu“.
Sem betur fer háttar þann-
ig til víðast um land, að mik-
il atvinna er og hagur manna
líklega betri en nokkurn tíma
áður. Það sjást því sízt
merki um samdrátt eða
kreppu í hinu íslenzka þjóð-
félagi. Og sízt hafa sannast
þær spár, að viðreisnin mundi
leiða til mikilla erfiðleika
íbúanna í hinum smærri
þorpum úti um land.
SÍS-DÁLKURINN
í TÍMANUM
ITímanum birtist nær dag-
lega SÍS-dálkur, feitletr-
uð rammagrein í nokkurs
konar auglýsingaformi. Er
það vel til fundið, því að
birtingin mun vera kvittun
fyrir fjárframlög SÍS til
Framsóknarflokksins.
Greinar þessar eru venju-
lega hástemmt lof um lýð-
ræðisást SÍS-herranna ogum
hyggju þeirra fyrir velferð
alþjóðar. Sérstaklega erþeim
talið það til tekna að hafa
gert svikasamningana við
kommúnista í sumar. Sann-
leikann í því máli má því
gjarnan rifja upp einu sinni
enn.
Þegar tillaga sáttasemjara
um 6% launahækkun, þar
sem 3% væru tryggð sem
raunhæfar kjarabætur, hafði
verið felld af báðum aðil-
tun, lá Ijóst fyrir að sam-
komulagsgrundvöllur mundi
vera nálægt þeirri tillögu.
Lítil þátttaka var í atkvæða-
greiðslunni og augsýnilegt
að mikil andstaða var ekki
meðal launþega gegn svip-
aðri lausn og sáttasemjari
lagði til.
Þá er það sem SÍS krefst
þ§ss á fyrsta degi, að samn-
ingafundir séu teknir upp, og
býður þar meira en tvöfalda
þá hækkun, sem líkur bentu
til að hægt væri að ná sam-
komulagi um. Áður höfðu
leiðtogar Framsóknarflokks-
ins í Reykjavík fyrirskipað
tveim kaupfélögum norðan-
lands að gera slíka samninga
til bráðabirgða.
Með þessum aðgerðum
brást SÍS algerlega hlutverki
heilbrigðs vinnuveitanda í
lýðræðisþjóðfélagi. Forustu-
menn samtakanna beygðu sig
undir kröfu stjórnmálamanna
í Framsóknarflokknum og
Kommúnistaflokknum, kröfu
um að samvinnusamtökin
yrðu notuð til þess að rífa
niður þá heilbrigðu efnahags
þróun, sem var í þjóðfélag-
inu. Auðvitað vissu þessir
menn allir, að ekkert þjóð-
félag fær staðið undir 13—
20% kauphækkunum í einu
vetfangi. Hinn pólitíski til-
gangur með svikasamningun-
um leyndi sér því ekki. En
jafnframt notaði SÍS svo
tækifærið til að velta stór-
um fjárfúlgum yfir á almenn
ing, þar sem skuldabyrði
samtakanna hlaut að minnka
í hlutfalli við hækkandi verð
lag.
HINN PÓLITÍSKI
CAGNRÝNANDI
ÍT- ommúnistar hafa á undan-
“■ gengnum árum lagtmjög
mikið kapp á að auglýsa leik
listargagnrýnanda Þjóðvilj-
ans með myndabirtingum af
honum í tímaritum, leik-
skrám og blöðum. Átti að
reyna að telja landsmönnum
trú um að Ásgeir Hjartarson
væri einhver sérstakur sér-
fræðingur í leiklistarmálum,
sanngjarn og óháður.
Það hefur þó margsannazt
Hér
sprengja
Banda-
ríkjamenn
R tJ S S A R sprengja atóm-
sprengjur sínar í andrúmsloft-
inu og eitra það þannig, að
allri heimsbyggðinni stendur
stuggur af. Randaríkjamenn
sprengja líka, þótt þeir séu
ekkj hálfdrættingar við Rússa
á þvx sviði — og þeir láta ser
nægja að sprengja neðanjarð-
ar, til þess að-forðast að „ó-
hreinka“ andrúmsloftið.
Sprengingar Bandaríkja-
manna fara fram í djúpum
jarðgöngum í Yucca Flats í
Nevadaeyðimörkinni. A þess-
ari mynd sést inngangxxrinn í
ein af þessum sprengigöngum.
Hin miklu rör eru notuð við
loftræstingu á göngunum.

að allir leikdómar Ásgeirs
eru blandaðir pólitískum við-
horfum. Öll verk og höfunda
reynir hann að nota í þágu
rauðagaldurs. Kommúnistar
hafa aðeins eitt markmið að
keppa að, þ.e.a.s. að koma
þjóð sinni undir járnhæl
Moskvuvaldsins. Einskis fær-
is má láta ófreistað til þess
að vinna þeirri „hugsjón“
fylgi, og hin pólitíski gagn-
rýnandi Þjóðviljans hefur sízt
verið eftirbátur annarra skrif
finna við það blað.
Öll viðhorf hans til lista-
málefna eins og allra ann-
arra hluta byggjast á því,
hvern hag húsbændur hans
austur í Moskvu megi hafa
af skrifunum.
Franskt glæsiskip
ÞESSI mynd var tekin fyrir
nokkrum dögum í skipasmíða
stöðinni í Saint-Nazaire í
Frakklandi, en þar er nú verið
að leggja síðustu hönd á þenn
an fallega farkost, sem mun
bera nafnið „France“ (Frakk
land). — Skip þetta, sem verð
ur í förum milli Evrópu og
Ameríku, á að fara sína fyrstu
reynslusiglingu undir lok mán
aðarins,
verður
„France“
glæsilegasta skip, sem siglt hef
ir um heimshöfin. Það er yfir
300 metrar á lengd, og renni-
lega byggt eins og herskip.
Ekkert hefir verið til sparað
að gera farþegarúm sem bezt
úr garði. Segja þeir, sem séð
hafa, að hvergi hafi þeir aug-
um litið slíkan „lúxus“ — en
helzt munu koma til saman-
burðar brezku stórskipin
Canberra og Oriana og stolt
eitthvert ítala, Leonardo da Vinci.