Morgunblaðið - 18.10.1961, Síða 15

Miðvikudagur 18. okt. 1961
MORGVNB l. 4ÐIÐ
15
Tónleikar S'nfón'u-
hljómsveitarinnar
REYKVlKSKIR tónleikagestir
hafa löngum verið hornrekur í
menningar- og skemmtanalífi
iborgarinnar. Tónleika hefir orð-
ið að halda ýmist á óhentugum
tímum eða við óheppileg skilyrði
að öðru leyti, nema hvorttveggja
væri. En nú hefir risið af grunni
myndarleg bygging, sem er — að
minnsta kpsti jöfnum höndum
— ætluð til tónleikahalds, og
virðist fátt hafa verið til sparað,
að hún gæti orðið sem bezt fallin
til þeirra nota. Þetta er hið nýja
og glæsilega samkomuhús Há-
skólans við Melatorg. Þar voru
tónleikar Sinfóníuhljómsveitar
íslands haldnir sl. fimmtudags-
kvöld. Eftir því sem ráðið verð-
ur af þessum fyrstu opinberu tón
ieikum í húsinu, virðast ætla að
rætast allar þær vonir, sem við
það voru tengdar, að því er varð-
ar hljómburð og önnur skilyrði
til tónlistarflutnings.
Það er sízt ástæða til að van-
þakka það, að Þjóðleikhúsið hef-
ir skötið skjólhúsi yfir tónleika-
Ihald Sinfóníuhljómsveitarinnar
allt frá stofnun hennar. Þrengsli
eru þar ærin fyrir starfsemi leik-
ihússins sjálfs, þótt ekki bætist
við jafn fyrirferðarmikill leigj-
andi og Sinf óníuhlj óms veitin
hlýtur að vera. Tónleikar, sem
þar hafa verið haldnir á undan-
förnum 11 árum, munu vera
orðnir allmikið á annað hundrað
talsins og margir minnisverðir.
En fagnaðarefni er það, að hljóm
sveitin á nú kost á salarkynnum,
sem henta henni stórum betur og
eru á allan hátt betur fallin til
tónleikahalds. Þeir, sem hafa átt
ihlut að því að gera þetta nýja
ihús svo veglegt og vistlegt, sem
raun ber vitni, eiga miklar þakk-
ir skildar, og ástæða er til að
óska Háskólanum, bæjarbúum
og raunar landsmönnum öllum
til hamingju með þetta glæsilega
samkomuhús, um leið og látin
er í ljós sú von, að Sinfóníu-
hljómsveitin megi til frambúðar
njóta hér starfsskilyrða við sitt
hæfi. En — í nafni allra góðra
vætta — hjálpumst að við að
finna þessari Hliðskjálf og Dísar-
höll eitthvert veglegra og betur
viðeigandi heiti en það, sem
hinir lærðu prófessorar í háskóla
ráði hafa talið hentá til bráða-
birgða.
Tónleikar Sinfóníuhljómsveit-
arinnar sl. fimmtudagskvöld
voru hinir fyrstu á því starfsári,
sem nú er að hefjast. Stjórnandi
var tékkneski hljómsveitarstjór-
inn Jindrich Rohan, sem hefir
verið ráðinn fastur aðalstjórn-
andi hljómsveitarinnar þetta
starfsár. Hann kemur vel fyrir,
virðist vera ákveðinn og ötulí
leiðtogi, en hæfileiki hans til list-
rænnar endursköpunar — og sá
hæfileiki skiptir höfuðmáli í
allri listtúlkun — fékk hér naum
ast að njóta sín, vegna þess
hvernig verkefnavali var háttað.
Aðalviðfangsefni hljómsveitar-
innar, og það sem mest reyndi á
stjórnandann, var Scheherazade,
sinfónísk svíta eftir Rimsky-
Korsakov, áheyrilegt verk að
sumu leyti og all-íburðarmikið
hið ytra en fremur innihaldslítið,
endurtekningarsamt og langdreg
ið. Að þessu sinni skemmtu hlust
endur sér við að „virða fyrir
sér“ hin margvíslegu blæbrigði
hljóðfæranna við ný og óþekkt
hljómskilyrði. Björn Ólafsson
konsertmeistari skilaði hér all-
miklu einleikshlutverki með mik
illi prýði, og mörgum öðrum
fyrirliðum í hljómsveitinni tókst
Barnaboð
í Monaco
EINU sinni á ári fá börn
furstahjónanna í Monaco að
stjórna í höllinni; þetta árið
þegar Garolina varð fjögurra
ára. Hún bauð til sín tíu gest-
um, frá 2—6 ára, og hélt sinn
fyrsta dansleik í barnaherberg
inu. Carolina var í rósrauðum
silkikjól og, tók á móti gest-
unum með tilhlýðilegum hné-
beygjum. Síðan var gestunum
boðið upp á kjúklinga og kök-
ur, ávexti og rjóma. Því næst
var stiginn dans og stjórnaði
Carolina dansinum.
Ballið stóð í sjö klukku-
stundir, en þá sprengdi Raini-
er fursti stóra blöðru til merk
is um að gleðinni skyldi hætt.
Carolina fylgdi gestunum til
dyra, eins og góðum gestgjafa
sæmir.
Carolina prinsessa er farin
að nema dans í ballettskóla
frú Dubreuil, en móðir henn-
ar, Grace Kelly, æfir hana
heima. Meðfylgjandi mynd er
tekin við það tækifæri, nokkr-
um dögum fyrir dansleikinn
og er Carolina að æfa vanda-
samt polkaspor. Albert bróðir
'hennar, sem er þriggja ára
gamall, er ekki enn farinn að
læra dans, en fylgist með æf-
ingum systur sinnar af mikl-
um áhuga og reynir að apa
sporin eftir af fremsta megni.
vel, er á þá reyndi sérstaklega.
Hörpuleikari hefir verið ráðinn
frá útlöndum, og er harpan til
prýði í hljómsveitinni, bæði fyrir
eyra og auga.
Bandaríski fiðluleikarinn Mic-
hael Rabin lék einleik í fiðlu-
konsertinum eftir Mendelssohn.
Vegna bilunar á flugvél þeirri,
sem hafði átt að flytja fiðluleik-
arann hingað, varð að fresta tón-
leikunum til kl. 11 að kvöldi og
breyta röð viðfangsefna. Kom
hann svo að segja beint af flug-
vellinum á tónleikapallinn, og
gætti þess mjög í samleik hans
og hljómsveitarinnar. Konsert-
inn, sem hefir verið talinn eitt
andríkasta verk Mendelssohns,
glataði mestu af andríki sínu en
eftir stóðu aðeins nótur, — hver
á sínum stað, en að mestu án
þeirrar mjúku herzlu, sem skil-
ur á milli ágætrar meðferðar og
þess, sem hversdagslegt verður
að teljast.
Ánægjulegt var að sjá hinn
stóra sal þéttsetinn þakklátum
áheyrendum, og er vonandi, að
aðsókn að tónleikum Sinfóníu-
hljómsveitarinnar verði áfram
góð og batnandi.
J. Þ.
TAIJNUS 17 M
Station
tir bílar
fyrir yður
Skyndihappdrætti Sjálfstæðisflokksins gefur yður
kost á að eignast spánýjan TAUNUS Station eftir
tæpan mánuð — fyrir aðeins 100 krónur.
Vinnlngar í happdrættinu eru hvorki meira né
minna 2 — tveir — TAUNUS Station fjölskyldu-
bílar, skemmtilegasta bílategund, sem er á
markaðnum. Verðmæti bílanna er 360 þús. krónur.
Dregið verður 15. nóvember nk. — en það er óvenju-
skammur tími fyrir svo glæsilegt happdrætti.
Vinningarmr láta ekki standa á sér.
Liátið ekkl happ úr hendi sleppa — heldur tryggið
yður miða áður en það er um seinan.
Skyndihappdrœtti Sjálfstœðisflokksins
KVIKMYNDIR * KVIKMYNDIR * KVIKMYNDIR * KVIKMYNDIR *
Háskólabíó:
FISKIMAÐURINN FRÁ
GALILEU
ÞAÐ VAR hvert sæti skipað í
hinum miklu og glæsilegu salar-
kynnum Háskólabíós. er ég sá
þar á fimm-sýningu s.l. sunnu-
dag hina stórbrotnu og áhrifa-
ríku amerísku mynd, „Fiskimað
urinn frá Galileu". er gerist á
þeim tímum er Jóhannes skír-
ari er að boða lýðnum komu
frelsarans og Kristur tekur fyrst
að flytja mönnum boðskap sinn.
Segir í myndinni meðal annars
frá því hversu fiskimaðurinn
Símon, þ. e. Pétur postuli, í
fyrstu tekur fálega hinum nýja
boðskap Krists, en gengur hon-
um síðar á hönd og gerist hinn
mikli talsmaður hans. Að öðru
leyti er meginefn- myndarinnar
um ástir þeirra Fara prinsessu,
sem er júdeisk í aðra ættina en
arabisk í hina og Voldis, sem
er arabiskur prins. Hafði Hero-
dus fjórðungsstjóri, faðir Fara
hrakið móður hennar og eigin-
konu sína á brott frá sér en tekið
saman við hina kaldrifjuðu
Herodias, sem varð hans illi
andi. Hvetur hún hann meðal
annars til þess að láta háls-
höggva Jóhannes skírara. Hefur
það atriði orðið viðfangsefni
ýmsra .kálda, svo sem Oscars
Wildes í leikriti hans „Salome“,
en leikrit þetta kom út á vegum
Helgafells í bókaflokknum
listamannaþing árið 1946 í þýð-
ingu Sigurðar Einarssonar.
Þegar Fara prinsessa fær
vitneskju um það hversu hrak-
lega hann hefur leikið móður
hennar og drýgt önnur illræðis-
verk, vaknar hatur hennar til
hans. Hún strengir þess heit að
hefna þessa og fer dulbúin í ríki
Herodusar með þeim ásetningi
að myrða hann. Þegar þangað
kemur verður hún á vegi Símon-
ar fiskimanns og fær húsaskjól
hjá honum. Kemur Símon nú
mjög við sögu, en áform hennar
að myrða Herodus verða að
engu, enda hefur hin unga stúlka
orðið fyrir djúpum áhrifum af
boðskap Krists. Sagan verður
ekki rakin hér frekar, enda yrði
það allt of langt mál.
Mynd þessi er frábær að allri
gerð, listrænt afrek, sem seint
mun gleymast, og afburðavel
leikin. Howard Keel leikur
Símon, eða Pétur postula, hin
unga og fríða leikkona, Susan
Kohner leikur Fara, John Saxon
Voldis prins. Herbert Lom fer
með hlutverk Herodusar, en
Herodias konu hans leikur
Martha Hyer. Allir fara þessir
leikarar ágætlega með hlútverk
sín og hið sama má segja um'
aðra leikendur, sem fara með
athyglisverð hlutverk, þó að þeir
verði ekki taldir hér.
Mynd þessa ættu sem flestir að
sjá, bæði vegna hins áhrifamikla
efnis hennar og listrænnar gerð-
ar.
Gamla Bíó:
KATI ANDREW
HINN AGÆTI kvikmyndaleikari
George Sanders, segir í skemmti
legum endurminningum sínum
að Danny Kaye, sé í einkalífi
sínu þunglyndur og þungbúinn,
jafnvel feiminn og tortrygginn.
Hver skyldi trúa því um þennan
gáskafulla og bráðskemmtilega
gamanleikara, sem aldrei bregzt
bogalistin. enda fjölhæfari en
flestir aðrir gamanleikarar Og
þó, — maður hefur heyrt það
áður að flestir trúðar og gaman-
leikarar séu með þessu marki
brenndir.
1 mynd þessari er Danny vin-
ur okkar kennari við heimavist-
arskóla í Englandi og í þann veg
Frh. á bls. 23