Morgunblaðið - 25.10.1961, Qupperneq 12

12
MORGVTSBL ÁÐIÐ
Miðvikudagur 25. okt. 1961
ÍJtgefandi: H.f Arvakur, Reykjavík.
Framkvsemdastjóri: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar: Valtýr Stefánsson (ábm.)
Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Matthías Johannessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Lesbók: Arni Óla, sími 33045.
Auglýsingar: Arni Garðar Krisíinsson.
Ritstjóm: úðalstræti 6.
Auglýsingar og avgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480.
Askriftargjald kr. 55.00 á mánuði innanlands.
1 lausasölu kr. 3.00 eintakið.
GLÆPUR GEGN MANNKYNINU
CJprengjuæði kommúnista-
stjórnarinnar í Moskvu
hefur nú náð hámarki. Hinar
siðlausu sprengingar þeirra í
fyrradag eru meðal mestu
glæpa, sem framdir hafa
verið í veraldarsögunni. —
Sprengingar þessar þjóna
þeim tilgangi einum að ógna
heimsbyggðinni og tefla í
tvísýnu lífi og heilsu mann-
kynsins.
Ógnarsprengjan, sem
sprengd var í háloftunum,
myndar geislavirkt ryk, sem
jafnvel er talið að svari til
allrar þeirrar geislavirkni,
sem orsökuð hefur verið með
kjarnorkusprengingum hing-
að til. Sérhvert mannsbarn
veit hver hætta er á ferðum,
þegar þessi geislun myndast
í einu vetvangi ofan á alla
þá geislun, sem fyrri spreng-
ingar Rússa síðustu vikur
hafa myndað.
í lengstu lög höfðu menn
vonað, að Rússar mundu
láta af fyrirætlunum sínum
um að sprengja ógnarsprengj
una. Menn vildu trúa því,
að þeir mundu láta undan al-
menningsálitinu um heim
allan. Sú von brást því mið-
ur og enginn getur sagt fyr-
ir um afleiðingarnar.
En hinum óðu öfgamönn-
um nægði ekki þessi spreng-
ing. Samhliða sprengdu þeir
aðra sprengju, sem hér á
landi vekur ekki minni ugg
en sú, sem sprengd var í há-
loftunum, því að afl hennar
var leyst úr læðingi neðan-
sjávar, tiltölulega skamman
veg frá íslenzkum fiskimið-
um.
Það tiltæki getur vel ork-
að því að sjávargróður og
dýralíf verði fyrir geislun-
aráhrifum, sem berast hing-
að til lands með sjávarafla.
Ógnir kjarnorkualdar hafa
af þeim sökum færzt enn
nær bæjardyrum okkar.
AFSTAÐA
ÍSLANDS
¥7ið íslendingar gerðum til-
" raun til að hafa áhrif á
rússnesk stjórnarvöld, svo
að þau létu af fyrirætlunum
sínum. Samstaða okkar með
öðrum þjóðum á norðurhveli
jarðar um þessa tilraun á
vettvangi Sameinuðu þjóð-
anna var vissulega sjálfsögð.
í ræðu, sem Thor Thors
flutti til stuðnings við til-
löguna, sagði hann m. a.:
„Er nokkuð að undra að
við, sem landfræðilega yrð-
inn næstir henni (sprenging-
unni) lýsum því yfir að okk-
ur er gert órétt eða erum
jafnvel hræddir? Þegar við
látum í Ijós ugg okkarhugs-
um við ekki aðeins um okk-
ar eigin þjóð. Við vitum að
hættan mun fyrr eða seinna
eða jafnvel strax bitna á öllu
mannkyninu. En hvað getum
við gert í þessu tilfelli, þeg-
ar okkur er hreinlega ógn-
að? Stórþjóðir gætu ef til
vill mætt ógnun með nýrri
ógnun. Mín litla þjóð hefur
hvorki aðstöðu né löngun til
þess. Það eina, sem við get-
um gert, er að reyna að
bægja ógnuninni fráogsenda
áskorun, þangað sem hún
kom frá.“
Þetta er vel mælt og rétti-
lega. En því miður eru aðrir
íslendingar, sem allt annan
boðskap hafa flutt kúgurun-
um í Kreml.
Menn verða að leitast við
að gera sér grein fyrir, hvers
vegna Krúsjeff lætur almenn
ingsálitið sem vind um eyru
þjóta. Ein af skýringunum á
því — og líklega meginskýr-
ingin — er sú, að hann hef-
ur reynslu af því að honum
er óhætt að gera nánast hvað
sem er. Kommúnistar og nyt-
samir sakleysingjar munu
samt fylgja honum. Þeir
munu ef til vill draga eitt-
hvað úr áróðrinum í hans
þágu um stundarsakir, en
þeir munu brátt herða hann
aftur.
í dag er ástæða til að
minnast á Ungverjaland. 1
ungversku byltingunni höfðu
nytsömu sakleysingjarnir
hægt um sig, en þeir voru
fljótir að gleyma, og innan
skamms tíma voru þeir byrj-
aðir að ganga um á ný með
siðferðisvottorð handa Krús-
jeff og krefjast uppáskrifta
á það. Það eru þessir menn,
sem ýta undir ofbeldisöflin
og tjá þeim með undirskrift
sinni að þau geti framkvæmt
nánast hvaða glæpaverk sem
vera skal. Hjörðin muni samt
fylgja þeim. Málamyndamót-
mælin skipta Krúsjeff engu
máli, því að hann veit að þeir
menn eru geðlitlir, sem einu
sinni hafa ljáð honum nafn
sitt og hann telur sig ekki
þurfa að reikna með virkri
andstöðu þeirrar manngerð-
ar. —
NEITAR
AÐ SVARA
llÆorgunblaðið hefur marg-
'1 spurt Moskvumálgagnið,
hver væri afstaða þess og
erindreka kommúnista á ís-

Sprengingunni mdtmælt
í Stokkhdlmi
YFIRLÝSING Krúsjeffs, ein-
ræðisherra Ráðstjórnarríkj-
anna, um að 50 megalesta
sprengja yrði sprengd fyrir
mánaðarlok, vakti ugg og
andstyggð um heim allan. —
Þessum skepnuskap og við-
bjóði hefur verið harðlega
mótmælt um allar álfur, enda
hefur jafnhrikalegt og risa-
vaxið glæpaverk aldrei verið
framið gegn gervöllu mann-
kyni. —
Víða hefur komið til mót-
mælaaðgerða fyrir framan
sendiráðsbústaði Sovétríkj-
anna. Myndirnar hér á síð-
unni voru teknar í Stokk-
hólmi kvöldið eftir að frétzt
hafði um hótun Krúsjeffs
(sem nú hefur verið fram-
kvæmd). Mörg hundruð ung-
menni söfnuðust saman fyrir
utan sendiráð Sovétríkjanna.
Settust unglingarnir á gang-
stéttina og vildu sig ekki
þaðan hræra. 50 lögregluþjón
ar með sverð við síður, eins
og sænskir lögregluþjónar
bera, mættu fyrir utan sendi-
ráðsbústaðinn á Villagötu 15
og gættu þess, að ungling-
amir gerðust ekki of nær-
göngulir við húsið. Urðu þeir
að fjarlægja suma með valdi.
Á minni myndinni sést
stúlku vikið frá sendiráðinu.
„Dagens Nyheter" segir, að
stúlkurnar hafi verið „skönt
bleka i gatljusskenet i sina
lánga, raka frisyrer".
Stóra myndin sýnir nokkra
í „setuliðinu“. Yfir þeim
standa m.a. nunnur, sem
þátt tóku i mótmælaaðgerð-
unum innan um „síðhærð og
skeggúfin ungmenni“, eins og
sænsku blöðin komust að
orði.

landi, sem nú sitja þingið í
Moskvu. Við þeirri spurn-
ingu hefur ekkert svar feng-
izt.
Blaðið spurði því Lúðvík
Jósefsson, formann þing-
flokks Alþýðubandalagsins,
að því, hvert hans álit væri.
Lúðvík Jósefsson sagði stutt
og laggott: „Eg óska ekki
eftir að svara þessari spurn-
ingu.“
Með hliðsjón af fyrri
reynslu þurfa menn raunar
ekki að fara í neinar graf-
götur um það, að kommún-
istar hér á landi eins og ann-
ars staðar munu styðja stefnu
húsbænda sinna í einu og
öllu. Formaður þingflokks
þeirra er þó hræddur við að
játa þá afstöðu sína og ætlar
sér að dyljast bak við þögn-
ina.
En kommúnistum skal sagt
það, að þögn þeirra er hróp-
andi. Það taka allir lands-
menn eftir því að jafnvel
þessar ógnanir Rússa og
hreinsanirnar, sem nú er ver
ið að undirbúa, breyta engu
um algera undirgefni þeirra
við Moskvuvaldhafana.