Morgunblaðið - 02.11.1961, Page 12
12
MORGVWBLAÐIÐ
Fimmtudagur 2. nóv. 1961
Cftgefandi: H.f Arvakur, Reykjavík.
Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar: Valtýr Stefánsson (ábm.)
Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Matthías Johannessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Lesbók: Arni Óla, sími 33045.
Auglýsingar: Arni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn: Aðalstræti 6.
Auglýsingar og avgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480.
Askriftargjald kr. 55.00 á mánuði innanlands.
í lausasölu kr. 3.00 eintakið.
LITILSVIRTIR ÞREMENNINGAR
Eins og kunnugt er greiddu
þrír þingmenn Alþýðu-
bandalagsins atkvæði með
mótmælatillögu Alþingis
gegn kja'norkusprengingum
Rússa. Menn þessir voru:
Finnbogi Rútur Valdimars
son, Hannibal Valdimarsson
og Alfreð Gíslason. Síðan
þetta gerðist hafa þremenn-
ingarnir verið grátt leiknir.
Daginn eftir atkvæða-
greiðsluna birti Þjóðviljinn
nær heillar síðu frásögn af
ræðu Lúðvíks Jósefssonar,
en sjónarmið þremenning-
anna fengu ekki inni í
Moskvumálgagninu. Um
sömu mundir lýsti sjálfur
Krúsjeff því yfir, að allir
þeir, sem að mótmælum
stæðu gegn spreningunum
væru sefasjúkir, svo að
ekki vandaði hann þessum
þjónum sínum kveðjumar.
Í gær ritar Lúðvík Jósefs-
son grein, þar sem hann
leggur á það áherzlu að
„smávægilegur munur varð
á framkomu Alþýðubanda-
lagsmanna við lokaafgreiðslu
mótmælatillögunnar“. Þann-
ig vill þessi leiðtogi ís-
lenzkra kommúnista undir-
strika að þremnningarnir séu
enn tryggir Krúsjeff, þrátt
fyrir þennan „smávægilega"
mun. Og formaður þing-
flokks Alþýðubandalagsins
bætir við:
„Við Alþýðubandalags-
menn vorum fullkomlega
sammála um efni málsins“.
Nú hlýtur að vera komið
að þremenningunum að upp
lýsa, hvort þessi fullyrðing
Lúðvíks Jósefssonar sé rétt,
hvort þeir séu fullkomlega
sammála mönnum þeim í
kommúnistaflokknum, sem
neituðu að fordæma athæfi
Rússa.
En þrátt fyrir þessa ein-
kennilegu „málefnalegu sam
stöðu“ sem Lúðvík Jósefs-
son talar um, þá telur hann
samt ástæðu til að senda
þremenningunum kaldar
kveðjur. Hann segir orðrétt:
„Tilgangur tillögumanna
var aðeins sá að taka þátt
í kalda stríði NATO-ríkj-
anna og hefja áróður gegn
pólitískum andstæðingum“.
Tillögur þjóna ákveðnum
tilgangi. Þeir, sem vilja
styrkja þann tilgang, greiða
þeim atkvæði, aðrir eru mót
fallnir. Nú upplýsir formað-
ur þingflokks Alþýðubanda-
lagsins, að þrír af mönnum
hans hafi viljað taka þátt
í kalda stríði NATO-ríkj-
anna og hefja áróður gegn
pólitískum andstæðingum.
Áður í greininni hefur Lúð-
vík sagt:
„Það var ætlun NATO-
liðsins á Alþingi að koma
höggi á okkur Alþýðubanda-
lagsmenn með mótmælatil-
lögu sinni“.
Þá vita menn það, að Hanni
bal, Finnbogi og Alfreð vilja
gjarnan koma höggi á Lúð-
vík Jósefsson og hans menn,
og er það raunar í samræmi
við vitneskju Morgunblaðs-
ins um innanflokksástandið í
kommúnistaflokknum, þar
sem hver hendin er uppi á
móti annarri og allir sitja
á svikráðum við félaga sína.
HVERJUM ÞARF
AÐ HALDA í
SKEFJUM ?
Hér í blaðinu voru s. 1.
þriðjudag birt svör for-
manna allra þingflokkanna
við spurningunni: „Hvað
viljið þér segja um seinustu
helsprengju Sovétríkjanna?“
Formaður kommúnista-
flokksins, Lúðvík Jósefsson,
neitaði sem fyrr að segja
nokkuð um sprengjuæði hús-
bænda sinna, en formenn
þingflokka lýðræðisflokk-
anna fordæmdu allir atferli
Rússa. I niðurlagi svars
síns sagði Bjarni Benedikts-
son, forsætisráðherra:
„Augljóst er, að slíkt til-
ræði við mannkynið hefur
þveröfug áhrif við það, sem
ætlað er á frjálsa menn. Þeir
hljóta að fylkja sér saman
og treysta varnir sínar. Sú
spurning verður þess vegna
æ áleitnari, hverja sé verið
að hræða, hverjum þurfi að
halda í skefjum með þvílík-
um örþrifaráðum“.
Sannarlega er þessari
spumingu ekki varpað fram
að ófyrirsynju. Á flokks-
þingi kommúnista hefur kom
ið í ljós, að djúpstæður á-
greiningur er milli kommún-
istaflokkanna, einkum hins
rússneska og þess kínverska.
Þá er það á hvers manns vit
orði, að þjóðir þær, sem
Rússar undiroka í Austur-
Evrópu eru sem heild mjög
andvígar kommúnistískum
yfirráðum og mundu nota
fyrsta tækifæri til að brjót-
ast til frelsis. En loks er
þess að gæta að harðvítug
valdabarátta á sér stað í
Rússlandi sjálfu og hefur
nokkur innsýn verið gefin
í hana með uppljóstrunum
um glæpaverk Stalíns og
annarra kommúnistaleiðtoga.
Allt er þetta þess eðlis,
að hinir samvirku kúgarar
hafa talið sér nauðsynlegt að
grípa til nægilega harðvít-
ugra ógnarráðstafana, sem
skelfa mættu þjóðir þær,
sem þeir kúga, svo að þær
dirfðust hvorki að hreyfa
legg né lið.
BYGGINGAR-
KOSTNAÐUR
FYRR OG NÚ
Framsóknarmenn hafa ver-
ið að klifa á því, að í tíð
Hús á hvolfi
MARGT er skrýtið í kýrhausn
um, stendur einhversstaðar.
Þeir Norman Johnson og
Hanley Wolf reka fyrirtæki í
Florida í Bandaríkjunurn, sem
annast húsasmíðar. Þeir voru
báðir sannfærðir um að fyrir-
tæki þeirra framleiddi vönduð
liammarskjöld
og ferðafélagið
og góð hús. En eitthvað var
salan treg og svipuðust þeir
því eftir einhverri auglýsinga-
brellu til að vekja á sér at-
hygli.
Eitt sinn var Johnson geng-
ið fram hjá bílasala og sá þá
sýningarbifreið, sem stóð á
hvolfi úti á miðju gólfi. Fékk
hann þar þá hugmiynd að
smíða sýningarhús á hvolfi.
Smíði hófst fljótlega og í
ágúst 1960 var húsið opnað
gestum. Fyrsta árið kom rúm-
lega 200 þúsund manns að
skoða þetta nýstárlega hús
víða að úr heiminum.
Það er sagt að auglýsinga-
brellan hafi tekizt vel og sala
stóraukizt hjá þeim félögum.
ÞEGAR erfðaskrá Dags
Hammarskjölds var opnuð
— en hann var ókvæntur og
barnlaus — kom það á dag-
inn, að hann hafði ráðstaf-
að dýrmætustu eignum sín-
um til „Svenska Turistfören-
ingen“, sænsku akademíunn-
ar og kgl. bókasafnsins. Hann
varð aldrei auðugur að fé,
en átti góðan bústað, fágæta
muni og ágætt bókasafn.
Hann ánaínaði kgl. bóka-
safninu ýmsar fágætar bæk-
ur ásamt skjalasafninu, sem
hann lét eftir sig.
En „Svenska Turistfören-
ingen“ arfleiddi hann að eign
sinni Bac'kákra í Löderup í
Suður-Svíþjóð, ásamt bók-
um og húsgögnum, er þar
skuli verða, og nánar grein-
ir frá í erfðaskránni. Enn-
fremur fylgja gjöfinni verð-
bréf og sparisjóðsbækur,
samtals 50.000 sv. krónur,
sem nota skal til að halda
eigninni við. Einn skilmáli
fylgir gjöfinni: að sænska
akademían hafi full umráð yf
ir húsinu, til eigin þarfa,
tvo mánuði á ári hverju.
Hammarskjöld var alla æfi
mikil „Ferðafélagsmaður" og
taldi gönguferðir og fjalla-
brölt meðal sinna ánægjuleg
ustu stunda. Og eigi hefur
hann séð aðra l«ið hentugri,
til að þakka ferðafélagi sínu
fyrir þær stundir, en að á-
nafna því sæluhús — húsið
sitt á Bakkaakri.
Sk. Sk.
Viðreisnarstjórnarinnar hafi
byggingarkostnaður mjög
hækkað. Enginn neitar því,
að um verulega hækkun hef-
ur verið að ræða, enda vissu
það allir menn fyrir og var
raunar sagt það af stjórnar-
völdunum sjálfum. Þess er
þó rétt að geta, að Fram-
sóknarmenn ýkja nokkuð,
þegar þeir ræða um bygg-
ingarkostnaðinn.
Vísvitandi sleppa þeir að
geta þess, að 9% framleiðslu-
sjóðsgjald og söluskattur á
byggingarvinnu var afnumið
með viðreisnarráðstöfunum
og kemur því til l'ækkunar
þeim liðum, sem þeir benda
á að hafa hækkað. Sann-
leikur málsins er sá, að bygg
ingarvísitalan var 132 stig,
þegar viðreisnarráðstafanirn-
ar voru gerðar í febrúar
1960, en varð 153, þegar öll
áhrif þeirra voru komin
fram og hafði því hækkað
um 15,9%.
Vegna hinna óraunhæfu
kauphækkana í sumar og af-
leiðinga þeirra hækkar vísi-
talaá ennþá og verður vænt-
anlega eitthvað yfir 160 stig,
þegar hækkanirnar af þess-
um sökum eru komnar fram,
og hefur þá byggingarkostn-
aður frá því 1959 hækkað
um fjórðung eða ef til vill
rúmlega það.
En í þessu sambandi er
rétt að minna á, að á tímum
vinstri stjórnarinnar hækk-
aði byggingarkostnaður um
rúmlega þriðjung. — Þegar
vinstri stjórnin tók við völd*
um var byggingarkostnaður
venjulegrar 100 fermetra
íbúðar 280 þúsund, sam-
kvæmt hagskýrslum, en þeg-
ar þessi auma stjórn gafst
upp, þá kostaði sama íbúð
375 þúsund krónur.
Þannig þolir Viðreinsar-
stjórnin fullkomlega saman-
burð við vinstri stjórnina í
þessu efni og sá er munur-
inn á, að efnahagsráðstafan-
irnar, sem nú eru gerðar,
koma að þeim notum að
þjóðin tryggir fjárhagslegt
sjálfstæði sitt, en á tímum
vinstri stefnunnar seig stöð-
ugt á ógæfuhliðina.