Morgunblaðið - 10.11.1961, Blaðsíða 3

Pöstudagur 10. nóv. 1961
MORGVNBLAÐ1Ð
3
•-rwwr-™.' «sg
STÚLKAN var í svo mikilli
leiðslu, að við urðum að berja
bylmingshögg á gluggann til að
vekja athygli hennar á okkur og
smella af þeim mynd á réttu
andartaki — og auðvitað vorum
við afbrýðisamir. Hvað hafði
þessi náungi fram yfir okkur?
— Ég heiti Ólafía Sveinsdóttir,
sagði hún, þegar við votum
komnir inn fyrir glerið.
— Er þetta kserastinn?
— Já.
— Ertu þess vegna svona inni-
leg við hann?
— Nei, ætli það sé ekki vegna
þess að hann er ekki lifandi.
— Finnst þér það betra?
— Já, svona úti í búðarglugga.
— Hvað heitir kærastinn?
— Til dæmis Pétur.
— Hvað er hann gamall?
— Fimm ára.
— Sá er bráðþvoska.
— Já, en honum vex ekki
skegg.
— En hvað ert þú gömul?
— Gettu.
— Fimm sinnum fimm ára og
eignast sennilega einhvtrn tíma
fimmbura.
— Með hönum?
— Nei, áttu ekki annan kær-
•sta?
— Það getur verið.
— Heldurðu að hann verði
ekki afbrýðisamur, þegar hann
sér myndina af ykkur í Mbl.?
— Nei, ætli það.
— Er hann ekki lifandi held-
ur?
— Nei.
— Hvað er svona eftirsóknar-
vert við að hafa þá ekki iifandi?
— Þá er engirt hætta á því að
þeir tali of mikið, til dæmis.
(Hún er þá ein af þeim, sem
halda því fram að karlar tali
meira en konur. En það er auð-
vitað sjálfsvörn konunnar).
— En hver finnst þér helzti
gallinn við að hafa þá ekki lif-
. . . Við urðum að berja bylnvingshögg í gluggann til
að vekja athygli hennar á okkur . . .
(Ljósm. Sv. Þormóðsson).
Sumir geta aldrei lært að faðma
STAKSTEIIVAR
Megatonnin
Helzta hálmstrá kommúnista
hefur að undanföriui verið það,
að Vesturveldin hefðu sprengt
fleiri kjarnorkusprengjur en
Rússar. Auðvitað skiptir fjöldi
kjarnorkusprenginganna ekfei
máli heldur hve
öflugar þær eru ^
og hve langt líð-
ur milli spreng-
ingaiuna. A blaða
mannafundi í
fyrrakvöld upp-
lýsti Kennedy
forseti að
sprengjumagn
rússnesku
sprcngjanna
væri orðið 17«
megalestir, en
Vesturveldanna
samtals 126. Þar
við bætist
svo að megin-
sprengingarnar
voru framkvæmdar hver eftir
aðra með örskömmu millibili og
geislavirkni þannig mögnuð hröð
um skrefum, svo að sjálfur
Krúsjeff hefur viðurkennt að
sprengingamar stofnnðu heilsu
manna í hættu.
Fullkomið ábyrgðarleysi
En það er annar meginmunur
á sprengingum Bandaríkjamanna
og Rússa. Hinir fyrrnefndu hafa
að vísu gert kjarnorkusprenging-
ar til að styrkja hernaðarmátt
sinn og lýðfrjálsra þjóða almennt
svo að öruggiega nægði til að
standa gcgn hinni austrænu hel-
stefnu. Kússar aftur á móti hafa
gert sér leik að því að sprengja
ógnarsprengingar, sem engum
tilgangi geta þjónað, öðrum en
að skelf-i inannkynið og þá sjálf-
sagt fyrst og fremst fólkið í
kommúnislarikjunum sjálfum, i
von um að ógnirnar nægðu til
þess að menn beygðu sig undir
kúgunaröflin. Störsprengjurnar
voru heldur ekki vísindalegt af-
rek, því að fyrir liggur að fram-
leiðsla þeirra er í engu erfiðari
en mirni sprengja. Þess vegna
hefur kommúnistastjórnin sýni-
lega verið að leika sér með eld-
inn, án þess að nokkur rök séo
færð fyrir því að nauðsynlegt
hefði verið að gera sprengingam-
ar.í hernaðxrlegum tilgangi.
andi?
— Það er auðvitað ekki hægt
að fara á dansleik með þeim.
— Skemmtirðu þér mikið?
— Ég fer o£t út á kvöldin,
þegar ég er ekki að vinna.
— Vinna?
— Já, ég vinn lika við glugga-
útstillingar hjá Herrabúðinni.
— Finnst þér það skemmti-
legra en að afgreiða?
— Þú sást.það bezt áðan.
— Já> þegar þú varst að
faðma Pétur. '
— Já.
— Hefurðu lært þetta?
— Að faðma?
— i'íei, það hlýtur að vera þér
meðfætt.
— Ég hef lævt gluggaútstill-
ingu, já.
— Hvar?
— Ég ; lærði í, fyrravetur í
Kaupmannahöfn í skóla. Hann
heitir Bergenholtz. Það voru
fimm aðrir íslendingar í skólan-
um. Námstíminn er fjórir eða
sex eða átta eða ellefu mánuð-
ir....
— Bíddu hæg, þarf ekki ein-
hverja hæfileika aðra en að
faðma til að nema þetta?
— Jú, það þarf auga og til-
finningu fyrir samræmi o. s. frv,
— Sumir geta þá aldrei lært
þetta?.
— Já. sumÍT geta ekki einu
sinni lært að faðma sæmilega.
— Jæja, þú bíður ljósmyndar-
anum og mér í brúðkaupið ykkar
Pétrurs.
— Já, þið megið vera svara-
menn.
i.e.s.
All veiddur ocj reyktur hér
Utflutningur til Hollands
MIKIÐ mun vera af ál í ám,
tjörnum og lómum allt í kring-
um landið, nema á svæðinu frá
Eyjafirði ausfcur að Lónsheiði,
skv. umsögn veiðimálastjóra og
bók dr. Bjarna Sæmuindssonar
um fiskana. Undanfarið hafa
verið gerðar veiðitilraunir,
einkum á vegum Lofts Jóns-
sonar og að nokkru leyti á veg-
um kaupfélaganna og SÍS og
gefa þær tii kynna að miklis ár-
aingurs megi vænta af slíkum
veiðum. Hefur veið: í hverja
gildru reynzt mjög góð miðað
við það, sem bezt gerist í Dan-
tnörku og Hollandi og állinn
reynzt fyrista flokks vara.
Nú hefur sjávarafurðadeild
SIS gert samkomulag við hol-
lenzkt fyrirtæki um samvimnu
um álaveiðar og álaLreykingar á
Islandi, en reyktur áll þykir mik
ið lostæti erlendis. Frá þessu er
skýrt í frétta'bréfi frá Sjávaraf-
urðadeild SIS.
1 höfuðatriðum verður fram-
kvæmd háttað þammig, að Sam-
bandið tekst á hendur að koma
upp reykhúsi í góðri útflutnings-
höfln og að skipuleggja veiðar
og flutninga til reykhúseins.
. Hollenzka fyrirtækið lætur í té
I altla hugs,anilega, tæknilega að-
stoð við veiðar, flutnin.ga og
I vinnslu. I staðinn fá Hollendimg-
arnir einkarétt til kaupa á ál frá
i Sambandmu um ákveðið árabil,
en þó meö vissum takmörkum,
sem eiga að tryggja það, að þeir
greiði ávallt hæsta markaðsverð
fyrir vöruna.
Eftir reykingu verður állinn
frystur, ýmist í flökum eða í
heilu lagi. Einnig kemur til
greina að flytja álinm út lifandi,
en eingöngu, ef meira berst að
en reykhúsið getur annað, og þó
aðeims um takmarkaðan tima.
Þegar hefur verið tekin á leigu
lóð undir reykhúsið, við Hval-
eyrarbraut í Hafnarfirði og verð
ur væntanlega hafizt handa um
byggingu hússins ienan fárra
daga. Er stefnt að þvi að búsið
verði fullbúið tiil vinnslu í apríl
—maí næsta vor.
Reyktur lax til útflutnings.
Auk þesj sem ráðgert er að
reykja ál, eru einnig áform um
að hefja tilraunir með reykingu
á laxi til útflutnings. Seinna get-
ur reyking annarra fisktegunda
komið til greina, svo og tEra-un-
ir með betri nýtingu þorskhrogna
og annarra fiskafurða, eftir því
sem aðstæður leyfa, segir enn-
fremur í fréttabréfinu.
Byggingor-
fromkvæmdir
d Grondagorði
A GRA.NBAGARÐI er unnið
að bj ggingarframkvæmdum.
Húsið á myndinni er fiskverk-
unaihús, eign Jakobs Sigurös-
sonar. Er ætlunin að ljúka í
haust neðri hæð byggingar-
innar. seni er 1000 ferm. að
stærð. Þegar hún er komin.
upp, mun þar fara fram gróf-
ari vinnsla á fiski og síld. En
síðar er áformað að byggja
aðra hæð. þar sem komið verð
ur fyrir vélum til fínni vinnslu
á fiski, þai á meðal niðursuðu
o. fl.
Norðan við þessa byggingu
er farið að grafa fyrir Fisk-
miðstöðinni, fiskdreifingarstöð
fyrir bæinn, sem áður hefur
verið frá skýrt í fréttum. A
fyrstu hæðinni að verða lokið
fyrir endaðan maí.
Hvcrjir myndu byrja?
Þegar Rússar eru sinkt og hei-
lagt að klifa á því, að þeir þurfi
að gera miklar kjarnorku-
sprengjutilraunir til varnar sér,
er rétt að lifja það upp, að utn
margra ára skeið höfðu Vestur-
veldin ein kjarnorkuvopn og
nægilegan stvrk til þess að koll-
varpa kommúnistastjórnunum i
öllum löndum austan járntjalds.
Kalda stríðið var þá komið í al-
gleyming, samt datt engum manni
það í bug hvorki fyrir vestaa
tjald ué austan, að Vesturveldin
myndu ráðast á Rússa og það
jafnvel þótt þau hefðu getað gert
Það án þess að bíða nokkurt
verulegt tjón sjálf. Þau höfðu al-
gera yfirburði á hernaðarsviðinu,
þar sem var tilvist kjarnorku-
vopnanr.a Rússar hófu þá kalda
stríðið í fullri vissu þess, að þeir
yrðu ekki beittir vopnavaldi.
Annars myndu þeir auðvitað
hafa reynt að halda sér í skefj-
um á meðan þeir voru að afla
sér kjarnorkuvopna. Tal þeirra
um að Jieir séu að smíða varnar-
vopn er því algerlega út í bláinn.
Þeir vita jafn vel og við hér á
Vesturlöndum, að lýðræðisrikin
myndu ekki hefja kjarnorku-
styrjöld. Og það hafa þau raunar
sannað með því að hafa birgðir
slíkra vopna. án þess að Rússar
hefðu þær, og aldrei hvarflaði
að neinum að beita þeim. Ekki
heldur að hóta beitingu þeirra,
þött það kynni að hafa nægt til
að kollvarpa Kreml-herrunum.
Stjórnarand-
stæðin^ar
Lissabon, 9. nóvember.
FLOKKUR stjórnarinniar í Portú
gal sakar stjórnarandstöðuna um
að miða að þ\ý að koma á upp-
lausnarástandi í landinu. Stjórn-
arandstaðan hefur dregið franv-
bjóðendur sína til þings til baka
og skorar á fólk að m>"ta ekki á
kjörstað.