Morgunblaðið - 10.11.1961, Blaðsíða 20

20
’ MORGVNfíLAÐIÐ
Föstudagur 10. nóv. 1961
Dorothy Quentin:
Þögl aey
3 7 Skáldsaga
lega. Og þá hefði hún verið vel
sJoppin frá þessu öllu.
Litla hjúkrunarkonan opnaði
dyrnar og lokaði þeim svo aftur
að baki henni. hljóðlaust. Og
sjónin, sem mætti augum hennar
var svo óvaent, að hún veitti
henni ofurlítið svigrúm til að
hugsa sig um. Sóra turnherberg
ið var orðið að læknastofu. —
André sat þarna með ofurlítinn
svartan króga á hnjánum, sem
hJó framan í hann meðan André
var að ganga frá naflabindinu.
Nunna ein stóð við hlið hans,
tilbúin að hjálpa til. ef þörf
gerðist. En André rétt leit á stúlk
una, sem stóð við dyrnar, en var
annars niðursokkinn í verk sitt.
Fáðu þér sæti, ég verð laus eft
ir eina mínútu, sagði hann kæru
leysislega og brosti framan í
litla svar.ta andlitið um leið og
hann rétti krakkann að nunn-
unni.
Segðu systur Margréti að ég
ætli sjálfur að skjpta um bindi
daglega, og að ekki megi blæða
meira, sagði hann rólega.
Allt í lagi, herra.
Frankie sem hafði setzt í
gluggabekkinn gat ekki annað en
brosað. Hrokafulli maðurinn frá
í gærkvöldi var horfinn. Þessi
maður, í síða. hvíta sloppnum,
sem var að fást við krakkann,
var læknirinn frá hvirfli til ilja.
Brosið hans til krakkanns og
nunnunnar var fullt velvildar.
Þegar Frankie horfði á þau tvö
handfjalla barnið, varð henni á
að hugsa, hvernig það mundi
vera að annast sí og æ annarra
börn. án nokkurrar vonar um að
eignast neitt sjálf.
Það fæ ég bráðum að vita, því
að bráðlega fer ég að fást við
þetta sama, sagði hún við sjálfa
sig, raunamædd.
Birtan í þessu stóra, loftgóða
herbergi var allt of skær. hún
streymdi inn um stóru opnu
gluggana og sólskinið var svo
sterkt og hreint eftir óveðrið.
Það skein í hárið á Frankie, svo
að það var eins og geislabaugur
um höfuð hennar og þegar André
leit á hana, var brosið enn á vör
um hennar, brós konu, sem horf
ir á barn. Að baki henni var hið
dásamlega útsýni út yfir sjóinn
og til hliðar við hana blasti Laur
ier við gegnum trén í skóginum.
Ég bjóst ekki við að þú hefðir
mikinn tíma til að skoða sjúkra-
hús. þegar þú er búin að fá einn
gestinn í viðbót, sagði hann hörku
lega, meðan hann var að þvo
hendur sínar í vaskinum. Nú var
ekkert eftir af blíðunni og vel
vildinni í svip hans. Andlitið
hefði getað verið tálgað út úr
steininum, sem höllin var byggð
úr. Hann þurrkaði sér nú um
hendurnar og horfði á hana með
reiði í grágrænu augunum.
Viðbótargesturinn minn ætlar
að koma til mín seinnipartinn í
dag, sagði hún. Ég sagði honum.
að ég yrði vant við látin- fyrri
partinn
Nú, er þá sjúkrahúsið orðið
þér dýrmætara en væntanlegur
kaupandi að Laurier, svaraði
hann kuldalega. Tek mér til inn
tekta, Francoise!
Hann fleygði hvíta sloppnum
í körfu og hvarf sem snöggvast
inn í næsta herbergi. Gegn um
dyrnar sá Frankie. að þetta var
svefnherbergi, þar sem lítið var
inni annað en rúm og fatahengi.
Hún varð móðguð og reið yfir
þessari blindni hans, en um leið
varð hún íeginn, að hann skyldi
ennþá hafast hér við. Hún hafði
komið til að segja honum, að hún
hefði síður en svo í hyggju að
selja Laurier. jafnvel þótt Men-
doza byði vel í eignina, en þetta
að hann skyldi taka hið gagn-
stæða sem gefinn hlut, æsti svo
reiði hennar, að hún steinþagði
■um þetta. Þegar hún færi burt og
léti hann erfa Laurier, eins og til
skilið var 1 erfðaskrá frænda
hennar, sæi hann að minnsta
kosti. að hún væri ekki sök um
þá heimsku og ágirnd að fara að
selja eyna, sem honum var svo
kær.
En eitthvað í svip hennar hafði
áhrif á hann. Hann gekk til henn
ar og rétti fram hendurnar, og
svo mælti hann með miklum al-
vörusvip: Rektu hann til baka,
ég bið þig þess, Francoise! Þess-
ir Mendozafeðgar eru eiturkvik-
indi. í gærkvöldi var mamma
hrottalega ókurteis. en hún veit
hinsvegar á hverju þeir hafa
grætt aurana sína.. Ég get ekki
hugsað mér þennan mann stíga
fæti inn fyrir þínar dyr.
En geturðu þá kannske hugsað
þér, að það .verði hans eigin dyr,
einhvern daginn? spurði hún og
ætlaði alveg að sleppa sér, því
að snöggvast var eins og brygði
fyrir ást í málrómi hans og augna
ráði.
Hann gekk frá henni og settist
niður á bekkinn og yppti breið-
um öxlunmn.
Ef þeir eru sekir um þetta a-llt,
því leyfirðu þá Garcia yfirleitt
að stíga hér fæti á land? spurði
hún með ákafa. Það væri þó ekki
nema mannsverk að segja hon-
um....
Það er Juan Mendoza? sem lög
reglan er á hælunum á, svaraði
hann þreytulega. Auðvitað felur
sonurinn sig að baki föður síns.
En jafnvel hann er hættulegri
kunningi fyrir unga stúlku að
eiga.
Ég er alveg fær um að gæta
mín, hvæsti hún að honum reiði
lega. Ég er þegar búin að fá
margra ára æfingu undanfarið.
Þú skalt ekki halda, að ég sé
neitt þurfandi fyrir.. bróðurlega
vernd þína.
Hann horfði lengi á hana, án
þess að geta áttað sig. Þegar
hún svo stóð snöggt upp. hringdi
hann bjöllu á borðinu hjá sér.
Ég ætla að senda eftir hjúkrun-
arkonu til að sýna þér húsið,
sagði hann. Vonandi fer hún
ekki út af eins í taugarnar á þér
og ég virðist gera, sagði hann
kuldalega. En svo leit hann allt
í einu biðjandi augum á hana
og sagði: Hversvegna getum við
ekki talað saman eins og mann-
eskjur með viti, Francoise? Það
gátum við þó áður fyrr.. Hvað
hefur komið fyrir okkur?
Það er hún Simone, sem hefur
komið fyrir okkur. svaraði hún
áherzlulaust og rólega. Síðan
sneri hún til dyra og gekk út
þegjandL
XVIII.
Um hádegisbilið var eins og
Helena hefði áttað sig á því, að
ef til vill h®'f*; gengið full-
langt kvi .u »uur, og nú spurði
hún son sinn um komu Garcia
Mendoza.
Skipið liggur hér enn, svaraði
hann þurrlega, en það hefur ver
ið flutt ívá okkar bryggju að
Laurier-br.yggjunni. svo að okkar
sé laus fyrir spítalasltipið. En ég
er búinn að gefa því heilbrigðis-
vottorð.
Helena starði á hann stein-
hissa. Simone, sem hafði nú náð
sér eftir veðurhræðsluna, kvöld-
inu áður, hlustaði með athygli á
viðræður þeirra. Um morguninn
hafði hún séð skipið niðri í fló-
anum, og það var einhver glæsi-
legasta sjón, sem hún hafði aúg
um litið. Hugsunin um, að þetta
litla skip skyldi vera í einstak-
lingseign — auðmannssonar —
var svo æsandi og óraunveruleg
í augum Simone Fauvaux.
Er það meiningin, að þessi mað
ur megi vera hér eins lengi og
honum þóknast? spurði Helena
son sinn og röddin var tortrygg-
in. Ertu alveg orðin frá þér. And
ré? Peningarnir hans Mendoza
spilla innlendum mönnum, hvar
sem þeir koma — og ekki einung
is þeim innfæddu — Francoise
er líka ung og heimsk. Hvernig
vitum við, að hann gabbi hana
ekki til að selja sér Laurier?
Ætlar hann.. þessi auðmanns-
sonur.. að kaupa Laurier?
spurði Simone og gat ekki dulið
ákafa sinn. Ef hægt væri að
koma Frankie burt frá eynni, áð
ur en hún væri orðinn löglegur
eigandi að Laurier. gæti André
selt þessum Spánverja hana. —
Kannske gat hann meira að segja
fengið stórfé fyrir hana, ef hinn
sæktist nóg eftir henni. Þá kæmi
KELVINATOR
kæliskópsins
tjversu ojfjjp^slriÍiiini |
sfliS tér affiraupö Wislíápá
• • • jaob bcr aS vanda vaI ^arjsjl
— Maðurinn minn er svo góðhjartaður og hjálpsamur.
Nú er hann að kenna nýju vinnukonunni okkar á hjóli!
XXX
GEISLI GEIMFARI

— Hvað er nýja viðfangsefnið mitt, — Nei, Geisli, Ryerson annast
Páll .... Þjófnaðurinn á eiturgas- „glottandi-gas“ málið. Nýja verkefn-
inu úr vopnabúrinu okkar? ið þitt er nærri því sumarfrí, Geisli.
Þú átt að fara til gamalmennastjörn-
urma*’ Metin'isalems!:
André ekki til að þurfa að bera
ábyrgðina á öðrum spítala í við-
bót, en gæti þess í stað ey.tt ein-
hverju dálitlu í hana. I seinni
tíð. eftir að Simone hafði kynnzt
kvikmyndafólkinu og séð fatnaS
Frankie og heyrt svo margt um
lífið í Ameríku, var hún farin
að vera dálítið óánægð með allan
strangleikann, sem viðgekkst í
heimilishaldi Helenu. Það gat
náttúrlega verið ágætt að vera
höfðingi og lifa öruggu l.ífi, en
betra var þó að hafa einhverja
aura til að eyða
Það var ágirndarglampi I
svörtu augunum. er hún leit á
Helenu og á André, og fór að
koma með spurningar með undr
andi röddu: Hvað gæti svona auð
maður ætlað sér að gera við
svona gamalt og lirörlegt hús.
André sagði henni það í sem
stytztu máli og bætti við. Ég
sendi skeyti til lögreglustjórans
á Trinidad í morgun, og þegar
ég fæ svar við því, veit ég. hvem
ig ég á að snúast við þessum
manni. Eins og er. þá er hann að
eins að koma hér við á skemmti
siglingu, og við getum ekkert
haft á honum fyrir það eða rek-
ið hann burt.
gflútvarpiö
Föstudagur 10. nóvember
8UH) Morgunútvarp (Bæn. — 8:06
Morgunleikfimi — 8:15 Tónleikar
— Fréttir — 8:35 Tónleikar —•
9:10 Veðurfregnir — 9:20 Tónl.
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar —
12:25 Fréttir og tilkynningar)
13:15 Lesin dagskrá næstu viku.
13:25 ,,Við vinnuna": Tónleikar.
15:00 Síðdegisútvarp (Fréttir og tilk.
Tónleikar — 16:00 Veðurfr. —
Tónleikar — 17:00 Fréttir — Tón-
leikar).
17:40 Framburðarkennsla í esperanto
og spænsku.
18:00 „i»á riðu hetjur um héruð": Ingi
mar Jóhannesson flytur annan
þátt um Gísla Súrsson.
18:20 Veðurfregnir. — 18:30 Þingfrétt
ir — Tónleikar.
18:50 Tilkynningar. — 19:30 Fréttir.
20:00 Daglegt mál (Bjarni Einarsson
cand mag.)
20:05 Efst á baugi (Björn Jóhannsson
og Tómas Karlsson).
20:35 Frægir söngvárar; III: John Mc
Cormack syngur.
21:00 „Fljúgandi næturlest**: Jóhann
Hjálmarsson skáld les úr nýrri
Ijóðabók sinni.
21:10 Tónleikar: „Suður-amerísk sin-
fónetta eftir Morton Gould —
(Hollywood Bowl sinfóníuhljóm
sveitin leikur; Felix Slatkin stj.).
21:30 Útvarpssagan: „Gyðjan og ux-
in" eftir Kristmann Guðmunds-
son; XXV. (Höf. les).
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 Erindi: Að kunna ekki að hlakka
til (Hannes J. Magnússon skóla-
stjóri á Akureyri).
22:35 Á síðkvöldi: Létt klassísk tón-
list:
a) Pólonesa nr. 5 1 fis-moll op.
44 og nr. 6 í As-dúr op. 53 eft-
ir Chopin (Malcuzynski leik-
ur).
b) Kristen Flagstad syngur fjög-
ur lög eftir Sinding; Edwin
McArthur leikur undir á
píanó.
c) Þrír þýzkir dansar (K605) og
tveir menúettar eftir Mozart
(Hljómsveitin Philharmonia
leikur; Colin Davis stjórnar).
23:20 Dagskrárlok.
Laugardagur 11. nóvember
8:00 Morgunútvarp (Bæn. — 8:06
Morgunleikfimi — 8:15 Tónleikar
— Fréttir — 8:35 Tónleikar —
9:10 Veðurfregnir — 9:20 TónL
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar
12:25 Fréttir og tilkynningar)
12:55 Óskalög sjúklinga (Bryndís Sig
urjónsdóttir).
14:30 Laugardagslögin — 15:00 Fréttir
og tilkynningar.
15:20 Skákþáttur (Sveinn Kristinsson)
16:00 Veðurfregnir — Bridgeþáttur —
Hallur Símonarson).
16:30 Danskennsla (Heiðar Ástvalde-
son)
17:00 Fréttir — Þetta vil ég heyra: —
Séra I>orsteihn Björnsson velur
sér hljómplötur.
17:40 Vikan framundan: Kynning á
dagskrárefni útvarpsins.
18:00 Útvarpssaga barnanna: „Á leiö
til Akra“ eftir Aimeé Sommer-
felt; VII (Sigurlaug Björnsd.).
18:20 Veðurfregnir.
18:30 Tómstundaþáttur barna og ungl
inga (Jón Pálsson).
18:55 Söngvar í léttum tón. — 19:10 Til
kynningar.
19:30 Fréttir.
20:00 Frá danslagakvöldi í Berlín: —
Horst Jankowski kórinn syngur og
danshljómsveit Berlínarútvarps-
ins leikur undir stjórn Rolands
Kovac.
20:30 Leikrit: „Parísarhjólið" eftir
Soya, í þýðingu Áslaugar Árna-
dóttur. Leikstjóri: Baldvin Hall-
dórsson. Leikendur: Guðbjörg
Þorbjarnardóttir, Róbert Am-
finnsson, Þorgrímur Einarsson.
Brynja Benediktsdóttir, Flosi
Ólafsson, Jóhanna Norðfjörð og
Indriði Waage.
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 Danslög — 24:00 Dagskrárlolf