Morgunblaðið - 22.11.1961, Blaðsíða 11

Miðvikudagur 22. nóv. 1961
MORGUIS BLAÐIÐ
11
um verið orðinn leiður á
myndatökum, því hann neit-
aði alveg að láta mynda sig.
Hræddur við frúna
Sveinn Þormóðsson gat þess
Ihelzt til að hann mundi akki
þora að vera á mynd með síld
arstúlkunum af ótta við að
konunni hans mundi mislíka
það. Ek'ki ætlaði okkur að
ganga betur þegar við hittum
verksitjórann í salnum. Það
var feona, sem hafði það
embætti.
Svava Guðmundsdóttir heit
ir þessi ágæta kona. Lengi vel
■þrjóskaðist hún við að láta
mynda sig. En Sveinn Þor-
móðsson er alfeunnur fyrir lip
urð og lagni við kvenfólk og
svo fór að hann fékk að taka
myndina.
Svava sagðist einu sinni
hafa komist í tæri við blaða-
mann og lét illa yfir. Ég skrif
aði þetta hjá mér til minnis og
þá féll Svövu allur feetill í
eld og var hun hin vingjarn-
legasta við okfeur eftir þetta.
Hún sagði að lokum að svo
gæti farið að nota mætti
blaðamenn við að leggja niður
síld í pakka, en þeir yrðu bara
að gera það vel.
vio vmnum ereai

til kl. 7. Við vitum það nú
efeki alveg, hvað við fáum.
Eg spyr Markús að því og
hann telur þær muni hafa um
180 krónur hvor eftir daginn.
Júpiter og Marz hafa fryst
um 400 tonn af síld fram til
þessa og þennan dag gerði
Markús ráð fyrir að þeir
myndu frysta 100 tonn. Dálag
leg afköst það. Þó segir
Markús að frystitækjafjöldinn
tafemarki þeim vinnuhraðann.
við þá sem er að leggja niður
í tunnuna.
— Eg heiti Dóra Sigurðar-
dóttir.
— Og sú sem með þér er?
— Hún heitir Jónína Krist-
jánsdóttir.
— Og yfekur feemur sæiapi-
lega saman?
— Já.
— Þið eruð kannske skyld-
ar.
— Já. Hún er móðir mín.
Stúlkurnar hafa byrjað
klukkan hálf ellefu um morg-
uninn og búast við að salta
eitthvað fram yfir miðnættið.
Markús telur að þeir hafi um
300 túnnur út úr þessari
„törn“. Alls er búið að salta
um 2000 tunnur hjá Jupiter og
Marz.
Markús verkstjóri: — Þær eru
harðduglegar kerlingarnar.
alveg baneitraðar.
Því miður vitum við ekki hvað þessi söltunarstúlka heitir en hún virðist vera að leggja
botnlagið í tunnuna sína.
Næst höldurn við inn í frysti
húsið, en um það ferðalag
höfum við sikrifað áður, þeg-
ar við röbbuðum við þær Arn-
heiði og Ragnheiði. Svo illa
tófest til þegar birtar voru af
þeim myndirnar hér í blaðinu
að þær rugluðust. Við vonum
þó að það komi ekki að sök,
en biðjum þær stöllur velvirð
ingar á því.
■ Svava Guðmundsdóttir: — Ég hef slæma reynslu af blaða-
mönnum.
En nú megum við ekki vera
að dvelja hér lengur. Við ætl-
um aðeins að líta inn á Kirkju
sandi úr því að við erum
komnir hingað inn eftir.
Þar er allmargt um mann-
það hafi verið reynd sildar-
flokkunarvél þarna rétt áður,
en því miður urðum við of
seinir til að sjá hana vinna.
Guðmundur hefir að líkind-
Með það vegarnesti héldum
við heim á leið og létum þar
með lokið að skoða síldarbæ-
inn Reykjavík.
vig.
Eru í skóla á morgnana.
Þegar við erum að fara út
úr frystiihúsinu hittum við að
máli tvær hnátur, sem eru að
gata öskjurnar en það er gert
til að hægt sé að sjá hvaða
dag síldin ’hefir verið lögð nið
ur. Litlu telpurnar heita Anna
Kristjánsdóttir og Laufey
Valdimarsdóttir og segjast báð
ar vera 14 ára.
Anna Eyjólfsdóttir: — Ég
salta tvær tunnur á klukku-
tímanum.
— Eruð þið þá efeki í skóla?
— Við erum þar á morgn-
ana, svara þær báðar í einu.
— Við byrjuðum ekki hér fyrr
en um hádegið.
— Hvað haldið þið að þið
fáið nú í kaup eftir daginn?
gengiur fljótt og vel en bilið
milli kassanna er hæfilega
mikið fyrir bílinn.
Við kveðjum Guðmund og
fól'kið hans, sem saltar í óða-
önn.
Tvær tunnur í takinu
Næst höldum við inn í frysti
Ihús Tryggva Ófeigssonar
Júpeter og Marz. Þar hittum
við fyrir Markús verkstjóra
og hann sýnir okkur starfsem
ina þar, sem er ærið mikil.
Þar eru 30 stúlfeur að salta.
Hér er noikkuð annar háttur
hafður á en í ísbirninum- Öllu
er landað í tunnum og talið
að betur fari um síldina þann
ig. Við sjáum að stúlkurnar
skera niður í tvö bjóð og kasta
smærri sildinni í annað og
hinni stóru í hitt og hafa tvær
tunnur í takinu.
Enn fremur sjáum við að
stundum eru tvær stúlkur sem
leggja saman, önnur haussker
en hin leggur niður. Markús
segir að þeir reyni að haga
þessu þannig. Vinnubröigðin
verði betri. Hins vegar er erf-
itt að velja stúlkur saman,
sérstaklega þegar þær eru
fljótar. Þær telja sig hafa
mestan hag af því að vera
einar um hituina.
Og hér sjáurn við tvær stúlk
ur saman.
— Hvað beitir þú? spyrjum
Dóra Sigurðardóttir t.v.: — Hún heitir Jónína Kristjánsdóttir. (Við gleymdum. að spyrja
gamla manninn að nafni).
inn þ. e. a. s. menn, sem efefei
eru að vinna við síldina. Ljós-
myndarar eru þar og við spyrj
um strax hvað um sé að vera.
Guðmundur Jörundsson verð-
ur fyrir svörum og segir að