Morgunblaðið - 22.11.1961, Blaðsíða 20

20
MORGVNBLAÐIÐ
Miðvikudagur 22. nóv. 1961
Mar.garet Summerton
HÚSIÐ
VIÐ
SJÚINN
Skdldsaga
_____________)
i.
ESMOND!
Þetta var nafnið á mannveru,
sem ég hafði alltaf þekkt, þótt
aldrei hefði ég séð hana ekki
einu sinni á ljósmynd, eða reynt
að byggja upp eftir lýsingum
annarra, af því að enginn, sem
ég hafði verið samtíða í uppvext
inum, hafði þekkt Esmond-
En í inniluktri ímyndun ein-
mana bams feiminnar stúlku og
hlédrægrar konu var hann raun-
verulegur. Ég trúði því staðfast-
lega, að einhvern daginn mund-
um við tvíburabróðir minn hitt-
ast og hlæja saman að þessari
einkennilegu atvikarás, sem hófst
við fæðingu okkar og varð til
þess að skilja okkur sundur. Og
þá mundi samstundis þróast með
okkur skyldleikasamband sem
mundi hlýja og auðga líf okkar.
Tilhugsunin til Esmonds var allt
af gleðileg og bergmálaði hlátur
og áhyggjulausa kæti.
1 þau tvö skipti, sem ég hafði
gert tilraun til að sjá Esmond,
hafði ég ekki nefnt það við nokk
urn mann. Ekki einu sinni meðan
ég var skotin. í Philip, hafði ég
nefnt bróður minn á nafn við
hann. Myndin af honum var mín
einkaeign og stundum kom hann
mér ekki í hug mánuðum saman.
Til dæmis var hann vissulega
ekki í huga mínum daginn sem
ég fór til Parísar, síðdegis. Ég
ætlaði að fara að hitta mömmu.
Hún hét Tamara og vildi alltaf
láta kalla sig skírnarnafninu —
ekki mömmu, enda var hún víst
aldrei sérlega móðurleg. Mér
hafði verið skipað að koma, í
bréfi, sem í var farseðillinn og
þúsund franka seðill, hinsvegar
engin bending um það, hvað
henni lægi svona á að hitta mig
tafarlaust- Svona var mamma:
Þó að ég væri orðin tuttugu og
sex ára, leit hún alltaf á mig sem
skólastelpu, sem hún gæti þveitt
fram og aftur að eigin vild. En
það var nú ekki þar fyrir, að í
augum hennar var flest fóik
krakkar, en hún sjálf fullorðin
fostra, sem ætti að hafa vit fyrir
því.
Það voru liðin þrjú ár síðan
ég hafði síðast komið til Parísar
og viðbrigðin voru áberandi, þeg
ar ég kom utan úr útborgunum
inn í sjálft hjarta heimsborgar-
innar. En undir eins og ég var
búin að ná mér í leigubíl við
flughöfnina og hafði fengið bíl-
stjóranum heimilisfangið, sem
var klórað ofan til á bréfið frá
mömmu, fór ég að velta því fyrir
mér, hverskonar íbúð hún væri
í þessa stundina. Það var alveg
hvorttveggja til, að hún lifði í
skrautíbúð eða þá í einhverju fá-
tæklingahverfi.
Ég kannaðist ekkert við borgar
hlutann. Ég fór að hugsa um,
hvort hún mundi nú búa ein sins
liðs.
Síðast þegár við hittumst, fyrir
ellefu mánuðum, hafði hún verið
í fínni villu í Fiesole, sem ein-
hver ítalskur stóriðjuhöldur
hafði verið svo vinsamlegur að
lána henni, og kom svo, fínn og
siðprúður til kvöldverðar og ekki
vissi ég annað en hann væri far-
inn fyrir miðnætti. Hann var
einn af langri halarófu af „heið-
urs frændum“ sem ég hafði af
að segja í bernsku minni.
Þegar bíllinn stanzaði, steig ég
út og leit forvitin kring um mig,
rétt eins og hún gæti gefið mér
einhverja bendingu um það
hversvegna Tamara hefði eytt
allt að því tuttugu og fimm sterl
ingspundum í það að koma mér
til Parísar.
Ég sá stórhýsi með smáíbúðum,
sem var að vísu frá því eftir ó-
friðinn en þó ekki mjög grenj-
andi nýtízkulegt, með sveigum úr
járni neðan við gluggana, sem
áttu að vera gervisvalir. Er ég
hringdi bjöllunni, datt mér allt í
einu í hug, að móðir mín hefði
nú kannske, eftir tu.ttugu ára
ekkjustand, tekið það í sig að
giftast aftur og ég hefði verið
sótt alla leið frá London til þess
að vera vottur að athöfninni.
En þegar Tamara opnaði dyrn
ar, hjaðnaði þetta hugboð sam-
stundis niður og varð að engu.
Eins og vænta mátti af henni,
var kveðja hennar glaðleg en á-
vítunarkennd um leið.
Charlotte! Svei mér ef ég var
ekki alveg búin að gefa þig upp
á bátinn! Klukkan er orðin yfir
átta! Hvað gekk að þessari flug
vél þinni?
Hún hallaði kinninni að mér
og ég strauk hana lauslega með
vörunum. Hún ilmaði alveg jafn
ríkmannlega og áður. Það kom
ekkert fyrir flugvélina. Hún var
alveg á mínútunni, en ég gat
bara ekki náð í ferðina, sem þú
pantaðir handa mér.
Það var laugardagur, ekki satt?
Það á ég bágt með að skilja.
Og þú vinnur væntanlega ekki
á laugardögum?
Það varð ég samt að gera í dag.
Ég losnaði ekki fyrr en eftir
klukkan tvö-
Æ, þessi bölvaður ekkisens
banki þinn og þessi karlhólkur
hann Sir Humphrey!....
Þessar formælingar hennar á
starfi mínu og húsbónda þögn-
uðu, sem betur fór meðan hún
var að ganga á undan mér inn í
stofukytruna sína. Stofa sú bar
á sér öil einkenni herbergja, sem
eru leigð út með húsgögnum.
Ég fór nú að virða hana fyrir
mér. Hún var í smaragðgrænum
silkikjól og þessi litur undirstrik
aði leiftrandi litinn á grænum
augum hennar. Síða hárið, svart
og gljáandi og vafið í snúð eins
og áður. Já, mamma var alltaf
sú sama: falleg og ónæm fyrir
árunum, sem yfir hana færðust.
Hún gekk að skáp, sem var
svartur að lit og með stálskrauti
á. Við skulum fá okkur einn lít-
inn, en það verður að vera ann
að hvort Pernod eða viskí, því
miður. Hvort viltu heldur?
Ég kaus Pernod og meðan hún
var að ná tappanum úr flöskunni,
reyndi ég að átta mig svolítið-
Tamara.. ég er alveg að deyja
af forvitni að vita, hvað þetta á
að þýða. Hversvegna þurftirðu
að hitta mig svona snögglega?
Hún svaraði engu, en hellti í
gLsið og rétti mér það. Ég þekkti
hana út í æsar, alveg inn í innstu
afkima sálar hennnar, eins og
maður þekkir það fólk, sem mað
ur hefur athugað með vægðar-
lausri eftirtekt barnsins — og sá
því fljótt að hún var í einhverju
uppnámi, og — sem meira var —
henni leið hálfilla. Já, hún hafði
áreiðanlega eitthvert vandamál á
samvizkunni, sem hún þurfti að
bera undir mig.
Þegar hún sneri við mér baki
og gekk aftur að stólnum sínum,
fór hún að tala og orðin komu
eins og hugsunarlaust — og það
líktist henni heldur ekki. Þetta
er afskaplega einkennileg at-
burðarás Charlotte. Ég get svar-
ið, að ég hafði ekkert hugboð um,
það að þetta gæti nokkurntíma
komið fyrir. Ég get fullvissað þig
um, að mér hefði aldrei getað
dottið í hug, að eyða einu andar-
taki í að hugsa um hana, enda
var það eina skynsamlega að
þurrka hana álgjörlega út úr
huganum....
Hverja ertu að þurrka út?
spurði ég.
Auðvitað hana Edvinu, svar-
aði hún og augun skutu neistum,
eins og alltaf þegar ég var sein
að skilja-
í barnæsku hafði ég öðru
hverju fengið að kynnast hrak-
legri framkomu Edvinu — sem
var móðir föður míns — en það
voru komin mörg ár síðan ég
hafði heyrt Tamöru taka sér nafn
hennar í munn.
Hvernig kemur Ed-vina nú við
sögu? spurði ég. Ég er mest hissa
á, að hún skuli vera lifandi enn.
Hún hlýtur svei mér að vera
komin til ára sinna.
Tamara hafði vanið mig við
það í uppvextinum að kalla
ömmu mína skírnarnafni, eins
og sjálfa hana. Þetta gerðu allir,
sagði hún. Eg býst nú við, að
það hafi verið Tamara sjálf, sem
fann upp á því fyrst.
Edvina hefur verið gömul svo
lengi sem ég get munað, sagði
hún nú- Hún íklæddist sorgarföt
um þegar hinn blessaði William
hrökk upp af, og hefur ekki af-
klæðzt þeim síðan.
En hvað ættum við að vera að
skipta okkur af henni? Við, sem
höfum varla vitað, að hún væri
til?
Af því að hún ætlar að fara
að skipta sér af þér, svaraði Ta-
mara hv-asst.
Æsingin, sem hafði blossað upp
í henni, var nú tekin að hjaðna
niður, en hinsvegar var óróinn
aftur í vexti.
Hún fékk sér drjúgan sopa úr
glasinu og þegar hún setti það
frá sér, sagði ég: Þú býrð áreið-
anlega yfir einhverju, sem þú
gUÍItvarpið
Miðvikudagur 22. nóvember
8:00 Morgunútvarp (Bæn. — 8:03
Morgunleikfimi. — 8:15 Tónleik-*
ar. — 8:30 Fréttir. — 8:35 Tón-*
leikar 9:10 Veðurfregnir. —•
9:20 Tónleikar).
12:00 Hádegisútvarp (Tóleikar. — 12:25
Fréttir og tilkynningar).
13:00 ,,Við vinnuna*': Tónleikar.
15:00 Síðdegisútvarp (Fréttir, tilk. -•*
Tónl. — 16:00 Veðurfr. — Tón-
leikar — 17:00 Fréttir — Endur-
tekið tónlistarefni).
17:40 Framburðarkennsla í dönsku og
ensku.
18:00 Útvarpssaga barnanna: „Á leið
til Agra“ eftir Aimée Sommer-
felt; X. (Sigurlaug Björndóttir).
18:20 Veðurfregnir — 18:30 Þingfréttir
Tónleikar.
18:50 Tilkynningar. — 19:30 Fréttir.
20:00 Tónleikar: Kenny Drew leikur
píanólög eftir Harold Arlen.
20:20 Kvöldvaka:
a) Lestur fornrita: Grænlend-
ingasaga; fyrri hluti (Dr,
Kristján Eldjárn þjóðminja-
vörður).
b) Norðlenzkir kórar syngja ís-
lenzk lög.
c) Séra Jón Kr. ísfeld flytur
þátt úr ævisögu Ebenezers
hringjara á Bíldudal.
d) Jóhannes skáld úr Kötlum les
úr þjóðsögum Jóns Arnason
ar.
21:45 íslenzkt mál (Dr. Jakob Bene-
diktsson).
22:00 Fréttir og tilkynningar.
22:10 Upplestur: „Svart og hvítt I lífs
ins leik“, smásaga eftir Dorothy
Parker, í þýðingu Margrétar Jóns
dóttur skáldkonu (Anna Guð-
mundsdóttir leikkona).
22:30 Næturhljómleikar:
a) „Söngur næturgalans'*, sin-
fónískt ljóð eftir Stravinsky
(La Suisse Romande hljóm-
sveitin leikur; Ernest Anser-
met stjórnar).
b) Sinfónía nr. 6 í es-moll op,
111 eftir Prokofieff (Fílharm
oníska hljómsveitin 1 Lenin-
grad leikur; Evgenij Mravin-
skij stjórnar).
23:40 Dagskrárlok.
Fimmtudagur 23. nóvember
8:00 Morgunútvarp (Bæn. — 8:03
Morgunleikfimi. — 8:15 Tónleik-
ar. — 8:30 Fréttir. — 8:35 Tón-
leikar 9:10 Veðurfregnir. —
9:20 Tónleikar).
12:00 Hádegisútvarp (Tóleikar. — 12:28
Fréttir og tilkynningar).
13:00 „Á frívaktinni"; sjómannaþátt-
ur (Sigríður Hagalín).
15:00 Síðdegisútvarp (Fréttir, tilk. —
Tónl. — 16:00 Veðurfr. — Tón-
leikar — 17:00 Fréttir — Endur-
tekið tónlistarefni).
17:40 Framburðarkennslá í frönsku og
þýzku.
18:00 Fyrir yngstu hlustendurna (Gu8
rún Steingrímsdóttir).
18:20 Veðurfregnir 18:30 Þingfréttlr
Tónleikar.
18:50 TiLkynningar. — 19:30 Fréttir.
20:00 Samsöngur: Pólýfónkórinn syng
ur mótettuna „Jesu, meinr
Freude" eftir Bach. Söngstjóri;
Ingólfur Guðbrandsson.
20:30 Erindi: John Locke og heiim-
spekikenningar hans (Hannet
Jónsson félagsfræðingur).
20:55 Gestur í útvarpssal: Gösta Jahn
frá Svíþjóð leikur frumsamm
lög á píanó.
21:20 Ævintýraskáldið H. C. Andersen
í tali og tónum, — dagskrá gerð
af Ólafi Gunnarssyni sélfræð-
ingi.
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 Upplestur: „Köttur í regni", smá
saga eftir Ernest Hemingway
(Þýðandi, Svala Hannesdóttir,
les).
22:25 Harmonikuþáttur: Henry J. Ey
land og Högni Jónsson hafa um-
sjón á hendi.
23:00 Dagskrárlok.
I ffl 'l&'f I ^ I
-fjvmu oji áffiíjskióirmi |
ffíliS jsér a§l(aupa WisUpJ
jaoí) bcr ac>
ekl&
I
J
...........----------------------------,--------
Kelvinator kæIiSkáoinn, er.aranr,.a;
Aushirstræti 14 ll'68Zjp|piöj
:ö1.1 æinifesa. oe.aq vtra ýlliU. Ai

Gæti ég fengið eina rúgbrauðssneið með smjöri — og
vatnsglasi ?
>f Xr
GEISLI GEIMFARI
>f >f >f
the /MerHL/uJX uoreí ov w PLANer Mer»í/eeíAH,
gúc/osres w///>r mso/cjl sc/f//ce /s eoma eox r//e ■
se/z/oe c/r/ze/js oe ~//e /■£// ce//rL//e y.
I'M IMPITBSSED/
I'D NEVEP eUESS
VOU'P ALU PASSED
THE C6KITURV
A\A RK/
TWAT’S NOTHIN6,BOV ,
WE'LL HAVE A 200 PLUB x
CLUB BEEORE YOU KIDSj
BREAK THE B'MINUTE
MILE
Á Hótel Hethulux á plánetunni
Methuselah fær Buck að sjá hvað
læknavísindin gera fyrir eldri borg-
ara 25. aldarinnar.
— Velkomnir til ,,100 ára klúbbs-
ins“ unglingar.
Eg er stórhrifinn. Aldrei hefði ég
trúað því að þið væruð öll meira en
100 ára.
Þetta er ekkert ennþá, kæri vin-
ur. Við verðum búin að stofna „200
ára klúbbinn“ áður en afkomendur
ykkar á jörðinni hafa hlaupið mílu-
vegalengd á skemmri tíma en 3
mínútum.