Morgunblaðið - 24.11.1961, Blaðsíða 20

20
MORCUTSTiLAÐÍÐ
Föstudagur 24. nóv. 196i.''
Margaret Summerton ■
HtíSIÐ
via
SJtílNN
Skáldsaga
V------------------/
eða að minnsta kosti nokkru af
þeim — þegar hún hrekkur upp
af. Ef pabbi þinn hefði lifað,
hefðu þeir auðvitað gengið til
þín. En nú á Evina engan eftir
nema þig — eða því sem næst.
Snögglega varaði eitthvert
sjötta vit mig við því, að nú væri
Tamara áhyggjufull. Hvernig
veizt þú, hverja hún kann að
eiga?
Hún leit á mig gremjulega- Ég
V-it, að Edmpnd er dáinn og nú’
vill hún komast í samband við
Þig-
Tortryggnin hlýtur að hafa
skinið út úr mér, því að hún
bætti við: Það er ekkert annað,
segi ég þér. Hana langar bara
til að sjá þig.
Til athugunar? Eins og hatt úr
búð. sem má endursenda ef hann
ekki líkar. Ég stóð upp. Jæja, ég
ætla nú að fara í bólið’, og ef þú
þarft að ná tangarhaldi á aurun
um hennar Edvinu, verðurðu að
hafa þá út úr henni sjálf.
Heldurðu kannske, að ég hik-
aði við það ef ég hefði nokkra
vo<n um. að hún léti þá af hendi?
En það mundi hún bara aldrei
gera — ekki túskilding með gati
á!
Þá er ólíklegt, að hún verði
sérlega örlát við mig, benti ég
henni á. Og hvað mundi svo
verða, ef ég festí fingur á ein-
hverju af þeim? Gefa þér helm-
inginn?
Hún brosti til mín og ég til
hennar. Gremja okkar, móðgun
og rifrildi hafði eytt sér upp á
minna en klukkustund. Hún var
Tamara. Ég /ar Charlotte. Það
þurfti meir en smá-rifrildi til að
gera meira en rftt teygja á band
inu, sem mundi tengja okkur sam
an meðan báðar lifðu-
Á sunnudagsmorguninn hafði
Tamara morgunverðinn tilbúinn,
þegar ég skreið á fætur. Við töl-
uðum ekki margt fyrr en að hon
um loknum, en þá sagði hún: Ég
er búin að panta far fyrir þig á
vélinni klukkan eitt. Það vildi
svo til, að áður en ég vissi, að
þú kæmir, var ég búin að þiggja
hádegisverðarboð.
Það hentar mér ágætlega. Ef
mig skyldi snögglega langa til að
skoða borgina, get ég breytt til
og farið seinna, en þar :em við
Vanessa komum hingað svo jráð
lega, hvort sem er, held ég að ég
hugsi ekki um það.
Þessi síðustu orð áttu að vera
einskonar áherzla á það, að ég
ætlaði mér alls ekki að fara að
eyða fríinu mínu í Glissing Park
hjá Edvinu gömlu, ömmu minni.
Hún lét sem hún hefði ekki
heyrt til mín og hélt áfram að
fara bónarveg að mér: Er það nú
til svo mikils ætlazt af mér, að
þú farir til hennar Edvinu. Hvað
sem okkur báðum kann að líða,
þá hélt ég, að þú vildir koma í
veg fyrir, að veslings hálfgeggj-
uð gömul kona yrði fjárplógs-
mönnum að bráð.
Og hverjir eru þeir? Ert þú
kannske þegar búin að heim-
sækja hana?
Hvernig getur þér doitið það
x hug? Hvernig gæti ég það?
Þá hefurðu bara sent einhvern
fyrir þig. Þú hlýtur að vita eitt-
hvað nánar um þetta alltsaman.
Nei, alls ekki- Rétt sem snöggv
ast var eins og hún hefði eitt-
hvað farið út af laginu, en svo
jafnaði hún sig aftur. Hvaða átt-
ræð kelling sem er hlýtur að
vera veik fyrir og umsetin af
hverjum þeim sem hefur ein-
hverja aðstöðu til að hafa af
henni fé. Þú þarft e-ngar nánari
upplýsingar til þess að geta látið
þér detta það í hug.
Allt í einu kom forvitnin upp
í mér: Segðu mér eitt. Hvernig
eignaðist Edvina öll þessi marg-
umtöluðu auðæfi?
Nú jæja! Hún hló sigrihrós-
ándi eins og krakki og sveiflaði
höndum í gleði sinni. Nú jæja!
Þér er þá ekki eins mikið sama
um þetta og þú lætur. Maðurinn
hennar — öðru nafni blessaður
William — fann einhverntíma
demantanámu.. eða kannske
hefur það annars verið gullnáma,
þegar hann var kornungur mað-
ur í Suður-Afríku. Svo seldi
hann hana og varð ríkur á því.
Hann eyddi því, sem eftir var
ævinnar í að gera námuna stóra.
Veiztu hvað mikið hann lét Ed-
vinu eftir, þegar hann dó, x913?
Ég hristi höfuðið.
Hvorki meira né minna en þrjá
fjórðu milljónar punda, eftir að
erfðaskattur hafði verið dreginn
frá-
Ja, hérna! Þá hlýtur pabbi að
hafa verið útgengilegur maður.
Hún lét ekki neina móðgun í
Ijós, og kannske hefur hún bara
alls ekkert móðgazt. Tamara var
gjörsamlega ónæm fyrir háði. Já,
það hefði hann verið, ef hann
hefði fengið að snerta nokkurn
skilding af eignunum, en þær
gengu allar til Edvinu, og hún
peðraði lífeyri í Tim, sem hefði
aldrei dugað einhleypum manni,
auk heldur fjölskylduföður. Þeg-
ar ég hugsa til....
Ég greip fram í fyrir henni:
Hvemig veizt þú nema Edvina
sé búin að missa það allt saman?
Hvernig ég veit það? Hún
glennti upp grænu augun. Mér
nægir það að ég þekki Edvinu.
Hún kunni vel að fara með pen-
inga — það hafði William kennt
henni. Nei, vertu viss, hún er
ekki búin að tapa eyrisvirði af
eignunum.
Ég leit á úrið mitt og stóð upp
frá borðinu, en Tamara greip í
hönd mér. Það er ekki eins og þú
eigir neina aðra arfsvon, Char-
lotte. Og hamingjan skal vita, að
pabbi minn lét okkur ekki mikið
eftir, eins og byltingin var búin
að fara með hann-
Ég klappaði henni á handlegg-
inn brosandi. Ég veit, ég veit!
Pabbi þinn var rússneskur stór-
hertogi.
Hún þaut svo upp að ég hélt,
að hún ætlaði að berja mig. Það
var hann alls ekki og ég hef ald-
rei sagt, að hann hafi verið það,
eins og allur þessi bölvaður skríll,
sem var að flækjast um allar jarð
ir og þóttist vera náskylt keisar-
anum. Faðir minn var velvirtur
þjónustumaður við hirðina.
Ég kinkaði kolli. Raunverulega
hafði afi minn ekkert verið ann-
að og meira en heiðarlegur borg-
ari í Sankti Pétursborgí, gim-
steinasali, sem átti arðbær við-
skipti við höfðingjana.
Hún sagði kuldalega: Það ætti
hvorki að gera þér til né frá,
eða hvað? Þetta blóð, sem þú
hefur erft frá mér og minni ætt,
skiptir þig hvort sem er engu
máli.
Nei Tamara, nú ertu ósann-
— Ég er konan, sem ók á yður í gær. Ég er komin til að sjá
yður — ég sá bara aftan á yður í gær.
gjörn. En annars er sama, hver
þú ert og hver faðir minn var,
þá er ég bara ég sjálf- Og haga
méf svo samkvæmt því.
Maður hefur allt frá forfeðrum
sínum — bæði lundarfar og út-
lit. Hvaðan heldurðu, að þú hafir
þetta rjómagula hörund og þetta
fallega vaxtarlag? Þú ert hálf
rússnesk og hálf ensk og við því
er ekkert að gera.
Bull og vitleysa. Ég er bara ég
sjálf.
Og kannske óábyrg gagnvart
öllum og átt mér og henni ömmu
þinni ekkert að þakka?
Ég hristi höfuðið. Ég skyldi
með ánægju gef< þér allt, sem ég
I á. En með Edvinu er dálítið
öðru máli að gegna. Og mér
finnst þú varla geta nöldrað yfir
því. Þú kenndir mér sjálf að hata
hana.
Hún sneri sér frá mér og það
var eins og allur bardagahugur
væri úr henni. Svo varð hún
kyrr úti í eldhúsinu meðan ég
var að koma fyrir dótinu mínu.
Ég hélt, að ég hefði fengið að
hafa síðasta orðið en það var nú
vægast sagt misskilningur-
Loksins fann ég, að ég gat ekki
skilið svona við hana. Þrátt fyrir
alla hennar spillingu og veraldar
vizku var eitthvað barnalegt og
samúðarvekjandi í fari Tamöru.
Og svo varð mér það á að
segja: Setjum nú svo, að þú ættir
nóga peninga. Hvað mundirðu þá
gera?
Samstundis datt af henni öll
deyfðin og þunglyndið. Á einni
svipstundu færðist líf í hana og
hún ljómaði af eftirvæntingu
eins og krakki á jólunum.
Ég er búin að ákveða það fyrir
löngu. Ég mundi kaupa mér höll
á bökkum Loire. Já, bara litla
höll. Það er hægt að fá þær fyrir
skít og ekki neitt, um þessar
mundir.
Heldurðu ekki, að þú mundir
skrölta nokkuð mikið alein í
heilli höll.
Hún skellti í góm af óþolin-
mæði yfir þessum bjánaskap í
mér. Ég yrði alls ekki ein þar,
kjáninn þinn. Ég mundi hafa
gesti — borgandi gesti — allt
úrvalsfólk- Þú veizt ekki hvað
Kanarnir vilja borga fyrir að búa
í raunverulegri höll, bara ef í
þeim eru nýtízku vatns- og
skolpleiðslur.
Líka í lítilli höll?
Stærðin hefur ekki svo mikið
að segja, ef andrúmsloftið er af
rétta taginu.
Með kastalagröf og piparbyssu
turnum? sagði ég.
Hún hló. Gröfin er að minnsta
kosti nauðsynleg. En hún er líka
kring um allar þessar hallir.
Og svona fór það, að enda þótt
móðir mín hefði gert mér von-
brigði með fregninni um andlát
Esmonds og ég henni með því að
þverneita að fara að grafa eftir
peningunum hennar ömmu
gömlu, þá skildumst við hlæj-
andi og í bezta skapi.
Um hádegi á mánudag var
bæði París, Tamara og kastala-
gröfin hennar allt saman skropp-
ið saman £ huga mínum og orðið
saman í huga mínum og orðið
býsna smávaxið. Og á þriðjudags
morgun þegar bréfið kom frá Ed
vinu. var ég ekki forvitnari en
svo, að ég lagði það til hliðar
X X >f- GEISLI GEIMFARI
•— Komið þið sæl vinir mínir, ung-
ir í anda!
— Þarna kemur Gar læknir!
v .— Þið haíið sýnt mér mikinn heið-
ur með því að biðja mig enn einu
sinni að sýna ykkur rafeindaheilann
minn, sem svarar spurningum —
Mystikus metallikus!
X- X- X-
— Hvað tekur Gar læknir fyrir
þetta?
— Gar læknir gefur þessa þjón-
ustu. Mystikus er tómstundaiðja
'’ans
óopnað meðan ég aðgreindi bréf-
in til Sir Humphrey. Og loks
þegar hann var farinn á einhvern
fund, gaf ég mér tíma til að lesa
orðsendingu ömmu minnar. —
Skriftin var hornótt og það var
eins og gamla konan hefði ætlað
að reka göt á pappírinn.
Góða Chailotte: —
Mamma þín hefur vafalaust til
kynnt þér, að ég mundi skrifa
þér til, þar eð ég fékk heimilis-
fang þitt frá henni- Hún mun
einnig hafa sagt þér. að Esmond
bróðir þinn drukknaði fyrir mán
uði. feegar bátnum hans hvofdi
í stormi hér úti fyrir.
Erindi mitt með þessum linum
er að biðja þig að heimsækja
mig. Næstkomandi laugardagur
4- okt., gæti verið mér hentug-
ur. Ef þú getur komið því svo
fyrir, að þú sért laus frá vinnu
þinni, vildi ég leggja til, að þú
yrðir hér í Glis.sing eina viku.
Ef þú vilt tilkynna mér með
hvaða lest þú kemur, skal ég
láta sækja þig á stöðina.
Edvina Elliot
aitltvarpiö
Föstudagur 24. nóvember.
8:00 Morgunútvarp (Bæn. — 8:05
Morgunleikfimi. — 8:15 Tónleik-
ar. — 8:30 Fréttir. — 8:35 Tón-
leikar 9:10 Veðurfregnir. —
9:20 Tónleikar).
12:00 Hádegisútvarp (Tóleikar. — 12:25
Fréttir og tilkynningar).
13:15 Lesin dagskrá næstu viku.
13:25 ,,Við vinnuna": Tónleikar.
15:00 Síðdegisútvarp (Fréttir, tilk. —
Tónl. — 16:00 Veðurfr. — Tónl.
— 17:00 Fréttir — Endurtekið tón
listarefni).
17:40 Framburð«rkennsla 1 espæranto
og spænsku.
18:00 ,,I>á riðu hetjur um héruð": —
Guðmundur M. Þorálksson tálar
öðru sinni um Gretti Ásmundar-
son.
18:20 Veðurfregnir. — 18:30 Þingrétt
ir. — Tónleikar.
18:50 Tilkynningar — 19:30 Fréttir.
20:00 Daglegt mál (Bjarni Einarsson
cand. mag.).
20:05 Efst á baugi (Tómas Karlsson og
* Björvin Guðmundsson).
20:35 Frægir söngvarar; V: Fjodor
Sjaljapin syngur.
21:00 Upplestur: Helgi Tryggvason
kennari les kvæði eftir Bólu-
Hjálmar.
21:10 Tónleikar: Strengjakvartett i
D-dúr op. 20 nr. 4 eftir Haydn
Erben-kvartettinn leikur).
21:30 Útvarpssagan: „Gyðjan og ux-
inn“ eftir Kristmann Guðmunds
son XXIX. (Höf. les).
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 Hugleiðingar um héraðsljóða-
söfn (Björn Daníelsson skólastj.).
22:30 Á síðkvöldi: Létt-klassísk tónlist:
a) Frantisek Hauch leikur á
píanó þætti úr „Skáldlegum
stemmningum" op. 85 eftir
Dvorák og Pólónes nr. í E-
dúr eftir Liszt.
b) Einsöngvarar, kór og hljóm-
sveit San Carlo óperunnar f
Napolí flytja atriði úr óper-
unni „Linda di Chamounix‘*
eftir Donizetti; Tullio Serafin
stj.).
c) Sinfóníuhljómsveit belgíska
útvarpsins leikur ballettsvít-
una „Sylvíu“ eftir Delibes;
Franz André stj.
23:15 Dagskrárlok.
Laugardagur 25. nóvember
8:00 Morgunútvarp (Bæn. — 8:05
Morgunleikfimi. — 8:15 Tónleik
ar. — 8:30 Fréttir — 8:35 Tón-
leikar — 9:10 Veðurfregnir —
9:20 Tónleikar).
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar. —*
12:25 Fréttir og tilk.).
12:55 Óskalög sjúklinga (Bryndís Sig-
urjónsdóttir).
14:30 Laugardagslögin. —- (15:00 Frétt
ir og tilkynningar).
15:20 Skákþáttur (Ingi R. Jóhannsson)
16:00 Veðurfregnir. — Bridgeþáttur —
(Hallur Símonarson).
16:30 Danskennsla (Heiðar Ástvalds-
sonj.
17:00 Fréttir — Þetta vil ég heyra:
Kristinn Guðjónsson forstjóri
velur sér hljómplötur.
17:40 Vikan framundan: Kynning á
dagskrárefni útvarpsins.
18:00 Útvarpssaga barnanna: „Á lei0
til Agra“ eftir Aimée Sommer-
felt; XI. — sögulok (Sigurlaug
Björnsdóttir þýðir og les).
18:20 Veðurfregnir.
18:30 Tómstundaþáttur barna og ungl-
inga (Jón Pálsson).
18:55 Söngvar í léttum tón. — 19:05
Tilkynningar.
19:30 Fréttir.
20:00 Leikrit Leikfélags Reykjavíkur:
„Tíminn og við“ eftir J. B,
Priestley, í þýðingu Ásgeini
Hjartarsonar. — Leikstjóri: Gísli
Halldórsson. Leikendur: Helga
Valtýsdóttir, Helga Bachmann,
I>óra Friðriksdóttir, Guðrún Step
hensen, Guðrún Ásmundsdóttir,
Helgi Skúlason, Birgir Brynjólff
son, Sigríður Hagalín, Gísli Hall-
dórsson og Guðmundur Pálsson,
son.
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
^•-ÍO Danslög. — 24:00 Dagskrórlok.