Morgunblaðið - 03.12.1961, Síða 22

22
MORCVJSBL 4 ÐIÐ
Sunnudagur 3. des. 1961
I Þessi ungi maður, Ray Charles,
er blindur og hefur verið það
frá 6 ára aldri. Það kemur þó
ekki í veg fyrir að hann vinni
sér fyrir svo miklum peningum,
að hann geti lifað góðu lífi í
stóru einbyiishúsi i Los Angeles,
þar sem hann hefur einkasund-
iaug, átt nokkra bíla' og einka-
flugvél og feiðast eins og honum
dettur í hug. Stofnun, sem nefn-
ist ,,Börn næturinnar, hjálpaði
honum til að læra að leika á
hljóðfæri og nú semur hann
„biues“ á píanó og textana við
lögin sín seni hann syngur sjálf.
ur. Nýlega var hann á ferð á
meginlandi Evrópu og þá hlust-
uðu 36 pús. manns á hann á
5 dögum í París, enda hafa selzt
4 þúsund plötur þar í borg af
lögunum hans: „Georgia on my
mind“ og „Tell me what to say“
! síðan í juiimánuði. Þó Ray sé
bliiidur, þá Jeikur hann domino,
þekkir fólk aftur áður en það
opnar munninn, og þekkir litinn
, á fötunum sínum um leið og hann
I snertir þau. Með honum er alltaf
þjónninn Wad, sem leiðir hann
! og sér um hann. Og í Evrópu-
ferðinni sást einnig ávalt í fylgd
með honum ung finnst blaðakona,
] R:ta Johnson.
1962

hektara landrými í kring, Tína
er því komin í fjölskyldu við sir
Winston Churchill, sem reyndar
var mikill vinur þeirra’ hjónanna,
hennar Og Onassis, en sir Winston
fæddist einmitt í Blandheimhöll.
Móðir hans var þar á dansleik Og
drengnum lá svO mikið á að
komast í heiminn, að hún komst
söngkona, og svo hefur það venð
í 20 ár. Hér sjáið þið Edit í eigin
persónu, ásamt undirleikara sín-
um og Óðrum vini. Hún er ekki
sérlega rómantísk að sjá, enda
liggur hún fyrir dauðanum annað
hvert ár og er að auki orðin göm
ul kona. En hún getur sungið og
nær til fólksins.
REIM AIJLT
er bifreiðin, sem öli Evrópa hefir þekkt um áraraðir
fyrir gæði og sparneytni. Bifreiðin er öll ryðvarin
úr hinu fræga franska stáli, og eyðslan er aðeins
5,6 lítra á 100 km. Mótorinn er vatnskældur,
hávaðalaus og staffsettur aftan í bifreiðinni. Vatns-
miðstöðin er kraftmikil og gefur þegar í stað
öflugan hita á framrúðu og með tvennsskonar. auð-
veldri stillingu, notalegan stofuhita um alla bif-
reiðina.
Bifreiðarnar eru til afgreiðslu strax.
Columbus h.f.
Brautarholti 20 — Símar 22116 — 22118.

OFT heyrast í útvarpinu plötur,
sem Edit Piaf syngur inn á. Þeir
sem hlusta, hugsa gjarnan að þar
sé á ferðinni rómantísk frönsk
á einasta afmælísdag, því annare
á maður það á hættu að verða
snuðaður um þá.
LEIKARINN Gregory Peck var
nýlega í fríi í Cap Ferrat við
Miðjarðarhafið og það fór svo
sannarlega ekki fram hjá leikara*
blöðunum. A hverjum morgni
kom garðyrkjumaðurinn að vill-
Im^' ii áua^'s!^ ^
á hlutunum. Hann keypti sér ann
an gamlan Peugot bíl, hlóð græn-
meti í hann og ók svo um eins og
hann lysti, án þess að nokkur
maður veitti honum athygli.
í fréttunum
Konan tíl bægri snýr baki við
barninu sínu um leið og hún fer
af fæðingardeildinni. Hin konan
horfir með eftirvæntingu á það.
Sú fyrrnefnda er að gefa það
fyrir fullt og allt: „Eg er ekkert
illmenni", segir hún. „Eg á sjö
börn fyrir Og maðurinn minn er
atvinnulaus. Eg vona bara að
þetta barn fái sitt tækifæri 1
lífjnu“. Skv. frönskum reglum
varð hún að hafa barnið einhvers
staðar, ekki of langt frá, meðan
hún var á sjúkrahúsinu, svo hún
gæti séð sig um hönd. En hún
sagði alltaf: „Látið þið mig bara
ekki sjá það ‘. Bandaríska konan,
sú sem tekur barnið að sér, stend
ur hjá, tilbúin til að fara meö
nýju dótturma heim.
Það eina sem frá honum hefur
sloppið er Tína, er sagt um
gríska skipakónginn Onassis.
Tína fyrrverandi eiginkona hans
og dóttir annars grísks skipa-
kóngs, Stavros Livanos, giftist ný
lega John markgreifa af Bland-
ford. Hún er nú „hallarfrú“ í
Blandheimhöll, sem hefir 5000
NVLEGA skrifaði brezki leikar-
inn sir Cederic Hardwicke æfi-
minningar sínar og segir þar m.a.
frá því þegar hann var sleginn
til riddara: „Þegar ég mætti í
Buckingham höll um morguninn,
þá trúði ég því
að hans hátign
Georg V hefði
séð mig á leik-
sviðinu og strax
gefið skipunina:
,,Þennan mann
verðum við að
h e i ð r a“. E g
hafði algerlega
gleymt því að
konungurinn fór
aðeins í leikhús, þegar opinberar
skyldur kröfðust þess, því hánn
'heyrði mjög illa. Þegar ég kraup
fyrir framan hann, var hann þess
vegna orðinn þreyttur á þessum
riddara-útnefningum, sem hann
varð að framkvæma. Siðameist-
arinn las nafn mitt: — hr.
Cederic Hardwicke. — Hver?
spurði konungurinn hvasst. Aft-
ur var nafn mitt endurtekið, en
ekki gekk það betur. — Ég heyri
ekki hvað þér segið, sagði kon.
ungurinn. Talið hærra: Nafn mitt
var nefnt hátt og greinilega, en
konungurinn heyrði það samt
ekki. Þá gafst konungurinn upp
og lyfti sverði sínu og sló til
riddara: — hr. Samuel Pick-
wick !
20?^
SOMERSET Maughan skrifaði
Eleanor Rosewelt, þegar hún var
77 ára gömul. Hún svaraði: —
Eg hefi ákveðið að héreftir skuli
ég aðeins halda upp á fimmta
(hvern afmælisdag. Og Somerset
Maughan fann sig knúinn til áð
skrifa annað bréf þar sem hann
sagði: — Kæra frú, þér hafið
rangt fyrir yður. þegar maður er
kominn á áttræðisaldur, veður
maður blátt áfram að halda upp
ekki heim, en átti hann í einu
af hinum 185 herbergjum hallar-
innar. Það eina sem skyggir á
ánægju Tinu, er Alexander sonur
hennar sem er 14 ára. Hér sést
hún hugga hann og segja honum
að hún komi oft til Parísar, þar
sem hann er í heimavistarskóla.