Morgunblaðið - 08.12.1961, Side 20

20
MORGUNBLAÐIÐ
Fðstudagur 8. des. 1961
Margaret Summerton
HUSID
VIÐ
SJÚINN
Skáldsaga
Hún var orðin róleg aftur og
brosið komið á sinn stað. Trúðu
mér til, ég verð hér ekki stund-
inni lengur en ég þarf. Hún yppti
öxlum. En segðu mér: Er það
ekki vika, sem þú ætlar að verða
hérna?
Jú, það var astlunin. Ef ég held
lífi svo lengi, svaraði ég.
O, vertu óhrædd!
Einhversstaðar { húsinu var
barið á bumbu. Lísa gekk yfir
gólfið til dyranna. Ég verð nú
að gera svo vel að borða í bama-
herberginu og svo að koma
Timmy í rúmið, því að hann
leggur sig alltaf eftir mat. Er
það í lagi, að Ivor sæki þig klukk
an tvö? spurði hún.
Ég skal vera tilbúin. En um
leið og hún ætlaði út, datt mér í
hug að spyrja: Hvar á hann
heima? Einhversstaðar hér
nærri?
Hcinn á heima í húsi niðri við
Glissing-víkina. Það er ósköp afr
skekkt og frumstætt. Eg skil ekki
hvernig hann getur haldið það
út, en þetta er nú einmitt ein
ástæðan til þess, að hann tók að
sér þetta starf. Löngu áður en
þetta hús var byggt, átti fjöl-
skyidan hans landið, og það var
þá kflllað Tarrand. Hú er það
bara kallað Sjávarhóll.
IV.
Þegar á daginn leið var þoku-
slæðingur í lofti, og Tarrand
majór spóði rigningu, þegar við
vorum að stíga upp í heimilis
bíllinn. Hann var klæddur gróf-
um buxum og vaðmálsjakka með
leðurbótum á og leit þá út alveg
eins og gósseigandi, sem er að
fara í eftirlitsferð um lendur sín
ar. Það ruglaði ekkert myndinni
þó að þessar lendur væru eign
Edvinu en ekki hans. Hann lagði
áherzlu á að vekja áhuga minn
á bæjunum, sem við fórum fram-
hjá.
Það var ekki fyrr en við höfð-
um ekið í hálfa klukkustund, að
ég komst að með að segja: Það
var satt ég er með skilaboð til
þín frá henni ömmu. Hana lang-
ar til að vita, hvað þú ætlar að
hafa hana Fóstru hjá þér lengi.
Hana er farið að langa til að fá
hana heim.
Til hvers? Röddin var allt í
einu orðin önug.
Það hef ég enga hugmynd um.
Ég veit ekki einu sinni, hver
Fóstra er, svaraði ég.
Hún var fóstra hans pabba
þíns og seinna Esmonds. Hún er
ennþá eldri en frú Elliot og gjör
samlega heyrnarlaus. Sem stend-
ur er hún hjá mér.. Hann þagn-
aði meðan hann var að aka fram
úr dráttarvél. Frú Elliot veit vel,
hvernig þessu er varið, en ég
skal tala við hana þegar við kom
um aftur í kvöld.
Þao var eins og hún væri eitt
hvað óróleg út af þessu.
Það get ég illa skilið. Þær
skiptast aldrei á vingjarnlegu
orði. þegar þær eru saman undir
þaki. Fóstra gamla var sárfegin
að losna frá Glissing.
Er hún búin að vera lengi hjá
þér?
Tíu daga.. eða eitthvað þar
um bil. Það varð þögn. Ég er ein
hleypingur og bý þarna einn.
Auðvitað kemur kona frá þorp-
inu að taka til hjá mér, en svo
er stundum meira en hún getur
annað, svo sem rúmföt og þess-
háttar og Fóstra er að laga það
til. eins og er.
Hann var ekki lengur önugur.
Hann leit við og brosti breitt til
mín. Gamlar konur eru vondir
húsbændur, máttu vita. Það, sem
þeim þóknast í dag. kemur þeim
út úr jafnvægi á morgun. En ég
ætla að minnsta kosti að tala við
frú Elliot og semja frið við. hana,
ef hægt er.
Við ókum áfram þögul, stund-
arkorn. Mig langaði að tala við
hann um litla húsið við sjóinn,
sem hann átti heima í og ég hafði
orðið skotin í við fyrstu sýn. —
Sj ónarhól.
Ég vogaði að segja: Líf hefur
sagt mér, að þú sért fæddur hér.
Já. I húsinu, sem ég á nú heima
í. Það er við Glissing-víkina, al-
vég við sjóinn. Það brá fyrir
hreykni í röddinni. Sannast að
segja átti afi minn það einusinni
og þá hét það Tarrands.
Þegar afi þinn byggði Glissing
um síðustu aldamót, varð landið
hans eign en afi minn fékk lífs-
tíðarábúð á húsinu, og þar sem
mamma var orðin ekkja,
skömmu áður en ég fæddist,
flutti hún til hans. En svo fór-
um við héðan eftir að afi dó,
skömmu eftir 1920.
En þú hefur komið aftur?
Já, eftir að mér var sparkað
út úr Indlandshernum, en þó
ekki strax. Það hefur víst verið
’52 sem ég kom hingað aftur.
stone, sagði Tarrand með ó-
Svo vildi til, að frú Elliot vant-
aði róðsmann, og hún hafði
þekkt mig þegar ég var krakki,
og þar sem ég hafði nokkuð van-
izt sveitastörfum í æsku, þá fékk
ég stöðuna.
Húsið var tómt og næstum úr
sér gengið, þegar hér var kom-
ið, og það var með í samningn-
um okkar, að ég skyldi taka við
því. Ég skal jóta, að ekki hefðu
allir orðið hrifnir af því: raf-
magnslausu, afskekktu og með
einum vatnskrana, en mér líkar
það nú ágætlega samt.
Þér þykir kannske vænt um
það?
Já. Hann hló við. Það má
segja, að það sé önnur ástiri mín.
Og þarna er hin. Hann benti upp
í loftið og ég sá þar vindpoka.
Nú, er það flug?
Já. Fyrir nokkrum mánuðum
var ég búinn að öngla saman
nægilegum aurum fyrir tveggja
manna flugvél. Hún flýgur eins
og fugl. Og svo erum við svo
heppin, að það er góður flug-
klúbbur hérna skammt frá.
Ég fór að velta því fyrir mér,
hver þessi „við“ væru. Flaug Es
mor. 1 líka?
Nei, hjálpi oss vel. Hann hafði
mest gaman af að sigla. En Lísa
hefur gaman af því. Hún er nú
ekki búin að taka flugpróf enn,
en það ætti ekki að líða á löngu
áður en hún fær það. Þú verður
að koma að fljúga með mér ein-
hvern daginn.
Ég þakkaði honum og spurði
hann, hversu oft hann gæti sótt
flugklúbbinn.
Það er misjafnt. Oftast svo sem
tvisvar í viku eða svo. Ég var
þar í gær og flaug meira en 300
mílur.
Ég horfði á hann og minntist
mannsins, sem ég hafði séð
standa í glugganum á húsinu....
Ef Tarrand hafði ekki verið
heima þá, hver var þá sá maður?
Ég sagði: Það mundu víst fæst
ir una því að búa svona einir,
en kannske koma margir að heim
sækja þig á sumrin?
Ekki aldeilis. Ég vil helzt vera
einn, og auk þess hefði ég engan
tíma til að sinna gestum. Amma
þín heldur fast í taumana á mér,
en meðan ég kemst í flugklúbb-
inn, er það allt í lagi.
Við beygðum inn á mjóan stíg.
Þetta er Árbor.g og þar verð ég
að koma við. Geturðu beðið á
meðan?
Ég fullvissaði hann um, að þaði
vær allt í lagi. Hann skildi eftir
bílinn innan við hliðið, veifaði til
mín hendi og gekk burt.
' Þegar ég horfði á kraftalegan
en þó mjúkan vöxt hans, datt
mér í hug: Tvær ástir. Ég vildi
nú geta þess til, að þær væru
þrjár, og fór að hugsa um, hvern
ig hægt væri að koma saman ó-
merkilegu og afskekktu húsi og
svo stúlku, sem hafði mestan á-
huga á óhófslífi.
Tarrand majór var á leiðinni
að bílnum aftur, þegar ég sá lög-
reglumann á hjóli koma slagandi
eftir stígnum. Hann stökk af hjól
inu og þeir hittust við bílinn.
Halló, Vanstone! Vildirðu tala
við mig?
Já. ég er feginn að hitta þig,
því að það sparar mér ferð til
Glissing Park.
Hvað er að? spurði Tarrand
majór.
Lögregluþjónninn leií um öxl
á mig, sem sat við opinn glugg-
ann. Majórinn sagði. Þetta er ung
frú Elliot, systir hr. Esmonds.
Vanstone lögregluþjónn.
Jó, sagði Vanstone og eins og
lifnaði yfir honum. Ég vax ein-
mitt búinn að heyra, að..
Tarrand tók fram í fyrir hon-
um. Hvað þurftirðu að tala við
mig?
Jú, ég skal segja þér. hvernig
er. Annað stígvélið hans hr. Es-
monds hefur fundizt rekið. í gær
kvöldi. Einn strandvörðurinn
fann það. Nafnið hans stendur
innan í því. Ja, yfirmaður minn
var að velta því fyrir sér hvað
rétt væri að gera við það.
Guð minn góður, Vanstone, not
aðu nú vitið. sem guð gaf þér.
Þú ætlaðir vonandi ekki að fara
að skila því heim?
Nei. ekki var nú það, en eitt-
hvað verður að gera við það. Og
fulltrúinn spurði Adkins lögreglu
stjóra.. ..
Adkins? Hvað í dauðanum hef
ur hann með þetta að gera? Hann
er farinn heim til sín á aðalstöð-
ina. er það ekki?
Nei, að minnsta kosti er hann
þá kominn aftur og heldur til í
kránni.
Hvað er hann að gera hingað
aftur? spurði Tarrand enn.
Það veit ég svei mér ekki.
Mér skilst hann vera með kon-
una með sér. Kannske er hann
bara í fríi.
Nei, þetta dugar nú ekki Van-
þreyju. Þú hlýtur að vita, hvort
hann er hér í embættiserindum
eða ekki.
Röddin í Vanstone varð þrá-
kelknisleg. Nei. það þarf nú ekki
endilega að vera. Og þetta stíg-
vél. Hvað eigum við að gera við
það?
Gera við það, hvað ykkur gott
þykir en farðu bara ekki undir
neinum kringumstæðum að koma
þjótandi með það til gömlu kon-
unnar. Ég vil hvorki láta koma
henni né frú Esmond úr jafn-
vægi. Skilurðu það, Vanstone?
Já. Ég vil fyrir engan mun gera
þeim neitt til miska. Verið þið nú
sæl bæði.
Tarrand ók bílnum aftur á bak
og síðan eftir ósléttum stígnum,
svo að ég hristist öll og skókst.
Þessar sveitalöggur eru svei
mér alveg met í heimsku, kvart-
aði hann. Ef ég hefði ekki rekizt
á Vanstone hefði hann komið
upp eftir til ykkar með stígvélið
hans Esmonds dinglandi við stýr
ið.
Og hefði það vakið óróa? sagði
ég spyrjandi.
Hann snarstöðvaði bílinn. —.
Hvað áttu við?
Ekki annað en það að síðan ég
kom til Glissing, hef ég ekki
heyrt eitt einasta saknaðarorð
sagt í sambandi við Esmond.
Það er misskilningur hjá þér.
Dauði bróður þíns var mikið á-
fall fyrir okkur öll. En lífinu
heldur áfram og verður að halda
áfram. Hann setti vélina í gang
aftur, furðu ófimlega af svo fim
um manni.
ailltvarpiö
Föstudagur 8. desember
8:00 Morgunútvarp (Bæn — 8:05
Morgunleikfimi. — 8:15 Tónleik
ar — 8:30 Fréttir — 8:35 Tón-
leikar — 9:10 JVeðurfregnir —
9:20 Tónleikar).
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar. —
12:25 Fréttir og tilkynningar).
13:15 Lesin dagskrá næstu viku.
13:25 „Við vinnuna": Tónleikar.
15:00 Síðdegisútvarp (Fréttir og tilk.
— Tónleikar — 16:00 Veðurfr. —
Tónleikar — 17:00 Fréttir — Tón
leikar).
17:40 Framburðarkennsla 1 esperanto
og spænsku.
18:00 ,,í»á riðu hetjur um héruð": Guð
mundur M. t>orláksson talar um
Hrafnkel Freysgoða.
18:20 Veðurfregnir — 18:30 Þingfréttlr
Tónleikar. — 18:50 Tilkynningar.
19:30 Fréttir.
20:00 Daglegt mál (Bjarni Einarsson
cand. mag).
20:05 Efst á baugi (Björgvin Guð-
mundsson og Tómas Karlsson).
20:35 Frægir söngvarar; VI.: — Nellie
Melba syngur.
21:00 Upplestur: Einar M. Jónsson
skáld les kvæði eftir nokkra
höfunda.
21:10 Dönsk orgeltónlist: Jörgen Berg
frá Kaupmannahöfn leikur á
orgel Dómkirkjunnar í lteykja-
vík.
a) Fjórar stuttar prelúdíur úr
op. 51 eftir Carl Nielsen.
b) Prelúdía, pastoral og fúgato
op. 11 eftir Leif Thybo.
21:30 Útvarpssagan: „Gyðjan og ux-
inn eftir Kristmann Guðmunds-
son; XXXIII. (Höf. les).
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 Um fiskinn (Stefán Jónsson
fréttamaður).
22:30 Á síðkvöldi: Létt klassísk tón-
list.
a) Wolfgang Marschner leikur
fiðlulög eftir Kreisler.
b) Joan Sutherland syngur a^íur
úr óperum eftir Thomas,
Delibes og Meyerbeer.
c) Konunglega fílharmomusveit-
in 1 Lundúnum leikur norska
dansa op. 35 eftir Grieg; —
George Weldon stjórnar.
23:20 Dagskrárlok.
Laugardagur 9. desember.
8:00 Morgunútvarp (Bæn —- 8:06
Morgunleikfimi. — 8:15 Tónleik
ar — 8:30 Fréttir — 8:35 Tón-‘
leikar — 9:10 Veðurfregnir —
9:20 Tónleikar).
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar.
12:25 Fréttir og tilkynningar).
12:55 Óskalög sjúklinga (Bryndís Sig-
urjónsdóttir).
14:30 Laugardagslögin — (15:00 Frétt
ir og tilkynningar).
15:20 Skákþáttur (Sveinn Kristiins >n>.
16:00 Veðurfregnir. — Bridgeþáttur —
(Hallur Símonarson).
16:30 Danskennsla (Heiðar Ástvalds-
son).
17:00 Fréttir. — Þetta vil ég heyra:
Sverrir Sigurðsson kaupmaður
velur sér hljómplötur.
17:40 Vikan framundan: Kynning á
dagskrárefni útvarpsins.
18:00 Útvarpssaga barnanna: „Bakka*
Knútur" eftir séra Jón Kr. ís-
feld; IV. (Höf. les).
18:20 Veðurfregnir.
18:30 Tómstundaþáttur barna og ungl-
inga (Jón Pálsson).
18:55 Söngvar í léttum tón. — 19:10
Tilkynningar.
19:30 Fréttir.
20:00 Skógar og veiðimenn: Þýzkir
listamenn syngja og leika laga-
syrpu.
20:20 Leikrit: „Mennirnir mínlr þrír"
(Strange Interlude) eftir Eug*
ene O’Neil; annar hluti. Þýðandis
Árni Guðnason magister. — Leik
stjóri: Gísli Halldórsson. Le)k-
endur: Herdís ÞorvaldsdQttir,
Þorsteinn Ó. Stephensen, R(')bert
Arnfinnsson og Rúrik Haralds-
son.
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10Danslög, þ.á.m. leikur dans*
hljómsveit Renalds Brauner. —
24:00 Dagskrárlok. x
Ég nernti ekki a8 loka dyrunum. Það er ekkert eftir inni,
sem er einhvers virði.
GEISLI GEIMFARI
X- >f ->f
— Ég skil ekki hvernig Gar lækn-
ir fóðrar rafeindaheilann með nýj-
ustu upplýsingum. Rafeindaheiiinn
var ekki í sambandi við rafmagn.
Hann hefði getað verið fjarstýrður
.... en þetta tæki mældi engar út-
varpssendingar meðan fundurinn
stóð yfir!
— Sannar það ekki að Mystikum 5
metallikus hugsar? 1