Morgunblaðið - 17.12.1961, Qupperneq 23
Sunnudagur 17. des. 1961
MORCUNBLAÐIÐ
23
sjö. England græddi þvi á þessu
spili 13 stig, en ef 7 tiglarnir
hefðu tapazt hefði Finnland
grætt 16 stig.
%%%%%%%%%%%%
ENGLAND sigraði, eins og
kunnugt er, í opna flokknum
á síðasta Evrópumóti. Enska
sveitin vann nokkra lei'ki með
mjög miklum yfirburðum eins
og t. d. leikinn gegn Finnlandi,
en þar urðu úrslit 161 stig gegn
57. í þeim leik má segja, að allt
hafi orðið að gulli í höndum
ensku spilaranna og er spilið,
sem hér fer á eftir gott dæmi
um það. Ensku spilararnir Pri-
day og Truscott sátu N.—S. og
þar gengu sagnir þannig:
Suður Vestur Norður Austur
2 * pass 2 ♦ 2 A
< 3 ♦ 3 ¥ 4 ♦ pass
5 * pass 6 ♦ pass
7 ♦ pass pass pass
♦ 6 4 3 2
¥ G 10 3
♦ K G 5 4
4» 5 3
A 10 8 _ T A K D G
¥ D 9 8 6 N 9 5
5 2 ¥ K 7 4
♦ 32 S ♦ 8 7
♦ 76 2 ♦ D 8 4
♦ Á 7
¥ Á
♦ Á D 10 9 6
* Á K G 10 9
T Lokasögn Suður (Truscott) er
að sjálfsögðu byggð á því að
Norður eigi tigulkóng og einn-
ig að Norður eigi aðeins 2 lauf.
Þetta reyndist rétt, en þar sem
Norður á 4 spaða þarf Suður
að kasta þremur þeirra í lauf
og þolir þess vegna ekki að
trompa lauf í borði. Suður varð
því að svína laufi og lánið var
með honum. Drottningin var á
réttum stað og gat hann því
kastað þremur spöðum úr borði
í laufin. 7 tiglar unnust þvi,
þótt sögnin væri nokkuð hörð.
Á hinu borðinu fóru finnsku
spilararnir Kajaste og Jarvinen
aðeins í 6 tigla og unnu einnig
Mikilvægt skref
— segir Erlander
STOKKHÓLMI, 15. des. — Eftir
að umsókn Svía um upptöku í
Efnanagsbandalagið var kunn-
gerð í dag, sagði Tage Erlander,
forsætisráðherra, að þetta skref
væri mjög þýðingarmikið fyrir
sænsku þjóðina og tilraunir Svia
til þess að fá hlutdeild í efna-
hagssamvinnu Evrópuríkjanna.
Erlander lagði áherzlu á, að allt
yrði gert til þess að flýta fyrir
viðræðum og ná góðum árangri,
því Svíar vildu gerast þátttakend
ur í markaði 300 milljóna Evrópu
manna, sem nú væri að verða að
veruleika. Hann lagði áherzlu á,
að engu að síður^ mundu Svíar
halda við hlutleysisstefnu sína
framvegis sem hingað til.
Hélt heints-
tign sinni
Patterson heimsmeistari í
linefaleikum varði titil sinn
Eyrir McNeeley fyrir nokkr-
im dögum. Það var ójafn
eikur og 9 sinnum í gólfinu
iður en iauk — og dómar-
inn „taldi hann út“ í 4.
lotu. —
— Kafangaher
Framh. af bls. 1.
hersveitir sem loks unnu þar sig
ur að undangenginni magnaðri
skothríð úr sprengjuvörpum.
Síðast var barizt í návígi og
beittu frarnir þá byssustingjum.
f Svíar tóku aðalstöðvar Kat-
angahers í borginni herskildi eft-
ir talsvert harða rimmu, en áður
en fyrir lauk reyndu hinir hvítu
herfóringjar Tshombe að komast
undan sem fætur toguðu. Þeir,
sem ekki sluppu úr gildrunni
vörðust hraustlega og nutu að-
Stoðar hvítra starfsmanna bel-
i giska námufélagsins, sem skutu á
; hermenn S.þ. af húsaþökum. En
, framsókn Svía varð ekki stöðvuð
og þeir handtóku þarna a. m. k.
S50 menn. — Eftir að Svíarnir
höfðu brotið alla mótspyrnu þar
á bak aftur og sýnt var, að Kat-
anga-her hafði tapað borginni fór
fólk að drífa að úr öllum áttum,
einkum hvíta menn, sem leituðu
verndar S.þ.
í þessu áhlaupi tóku hermenn
S.þ. m. a. pósthúsið og Lido
Hotel herskildi, en þessar bygg-
ingar eru í hjarta borgarinnar
Og lengi hafði verið barizt um
þær, einkum pósthúsið, sem her-
menn S.þ. höfðu beint sprengju
yörpum sínum mjög að.
pi Áður en Tshombe yfirgaf höf-
tiðborgina sendi hann út loka-
orðsendingu þar sem sagði, að
umheimurinn mundi innan
nokkurra stunda fá fregnir af
því hvernig hermenn SÞ hefðu
brytjað niður saklausa borgara.
SÞ væru bnúar að vinna Elisa-
bethville, en þæru líka búnar
að vera í Katanga. Landið
mundi halda áfram að berjast
gegn ofbeldinu. Sameinuðu þjóð
irnar hefðu nú stórar og miklar
syndir á samvizkunni.
Mannfall mun hafa orðið tölu
vert í Elisabethville í dag eftir
að átökin hörðnuðu. Margir al-
mennir borgarar hafa fallið og
n.annfall hefur orðið í liði
Tshombe-hers. En hve mikið er
enn ekki vitað. Ekki er vitað
um mannfall á liði SÞ, en a.m.k.
einn maður féll og nokkrir
særðust.
Enda þótt mótspyrna Katanga
hers virðist nú ekki lengur ætla
að tefja aðgerðir SÞ í Elisa-
bethville er töluvert af leyni-
skyttum í borginni og ekki er
loku fyrir það skotið, að hin-
ir hvítu yfirmenn Katangahers
reyni að skipuleggja liðið á ný
til áhlaups.
Þá er allt í óvissu um það
hve öflugur Katangaherinn er í
öðrum borgum landsins og óvar
legt þykir að treysta því, að
öllum meiriháttar hernaðarátök-
um sé lokið milli Katangahers
og liðs SÞ.
Sem fyrr segir hafa fréttir
verið stopular fná Elisabeth-
ville í dag og aðeins höfuðatrið-
in kunn. Bæði er slitrótt sam-
band við borgina og allt þar á
ringulreið svo að erlendir frétta
menn hafa ekki átt hægt um
vik að afla nákvæmra fregna
af gangi átakanna.
SIGURRÓS Kristjánsdóttir er
fædd i Melahúsum á Hellnum 18.
des. 1881, og voru foreldrar
hennar Jóhanna Jónsdóttir og
Kristján Þórðarson. Hún giftist
Hans Hoffmann Jónssyni sem þá
var ekkjumaður. Þau bjuggu á.
Búðum og síðan í Ólavík og eign-
uðust sex börn. Eitt þeirra dó
ungt og annað fulltíða. Þegar
Hans féll frá voru börn þeirra
öll ung og eitt ófætt. Sannaðist
þá á Sigurrósu, að hún kunni
karlmannlega að taka raun og
stríði lífs. — Nokkur ár var hún
í Stykkishólmi, en fluttist síðan
til Hafnarfjarðar og hefur dvalizt
þar síðan og síðustu árin á Sól-
vangi.
Sigurrós var góðvirk Og dug-
mikil til starfa, meðan hún hafði
enn þol og heilsu. Hún er hlý
í geði, velviljuð og vinum sín-
um trölltrygg. En þeir óska henni
nú áttræðri góðrar heilsu og
gleðilegrar hátíðar. — H.
— Rogalandsbréf
Framh. af bls. 6.
lesarann. Inngangur 2 krónur.
Fiðlu og gítarleikur og gaman-
vísur á milli, til tilbreytni og var
það framlag tímaritsins Norsk
landbruk til fundarins. Engar
veitingar og enginn dans á eftir.
Hugsum okkur nú, hvernig
tæki mannskapurinn því ef Ung-
mennasambandið Skarphéðinn í
félagi við Frey, efndi til svona
ungmennafélagsfunda, um Suður
Iandsundirlendið, í félagsheimil-
unum mörgu og góðu. Það yrði
náttúrlega ekki gróðafyrirtæki,
reiknað í krónum og aurum, en
ætli það þyrfti að verða tap á
því menningarlega séð Og athug-
að. Það held ég ég ekki. — En
sinn er siður í landi hverju.
Ágætt blað hér segir um fundi
þessa, sem ég nú hefi talið.
Rogaland Bygeungdomslag syner
veg.
Annars óþarfi að láta sér detta
slíkt og þvi líkt í hug.
Svo var það að lokum áríðandi
fyrixspurn. Reynir nú á hvort
nokkur les þessi bréf mín eða
þau eru Morgunblaðinu aðeins
syndabyrði og lesendum til hrell-
ingar.
Um 20—30 bændasynir og aðrir
menn íslenzkir hafa verið bún-
aðarlærlingar hjá hinum kunna
bónda Jens Gausland á Anda í
Klepp, fyrr á Thorland í Nærbö.
Einn þeirra kenndi Jens bónda að
setja grindur í fjárhúsið hjá hon
um og láta féð ganga á grindum
að íslenzkum hætti. Það var upp-
háf að notkun gólfgrinda í gripa
húsum, hér á Rogalandi og síðar
um Noreg allan, fyrst í fjárhús-
um og síðar í nautafjósum og
kálfa, og loks á stöku stað í fjós-
um fyrir mjólkurkýr. Hver var
maðurinn sem kenndi Jens Gaus-
land þessa nýbreytni? Og hvaða
ár var það? Jens bóndi man
þetta ekki sjálfur, nema árið, og
þó lauslega og óvíst. En þetta er
orðið búnaðarsögulegt atriði, um
tækniþróun við búfjárrækt hér
í landi, og væri bæði gagn og
gaman að fá fram hið rétta um
þessa hluti, nafnið á manninum
og árstal, hvenær hann var hjá
Jens — sennilega í Anda.
Gerið nú vel — drengirnar hans
Jens — og rifjið þetta upp, — og
látið mig vita, annaðhvort í
bréfi eða sendið Morgunblaðinu
það til birtingar og framfærslu.
Jaðri, 1. desember 1961.
Jólatré frá Töndei
á Akranesi
AKRANESI, 15. des. — í kvöM
var kveikt með viðhöfn á raf-
magnskertunum á dönsku jóla-
tré á Silfurtorgi, þar sem mætast
þrjár af megingötum bæjarins.
Jólatréð er gjöf frá dönskum
vinum okkar í Tþnder. Tþnder í
Danmörku hefur langalengi ver
ið vinabær Akraness. Mikla jóla
birtu ber frá trénu, þar sem það
stendur í hjarta bæjarins.
— Oddur.
S endiherra
Breta á förum
TILKYNNT var í London í gær,
að A. Charles Stewart, sem verið
hefur sendiherra Breta á íslandi
síðan á árinu 1959, muni láta
af þeim starfa í janúar n.k. og
taka við öðru embætti. Ekki hef
ur verið tilkynnt, hver verður
eftirmaður hans hér á landi.
— Utan úr heimi
Framh. af bls. 12.
stjórum Vínaróperunnar, aðal-
stjórnandi Philharmoníuhljóm
sveitarinnar í Vínarborg,
stjórnar hljómplötu upptök-
um á öllum meiri háttar óper
um sem Philharmoníuhljóm-
sveit Lundúnar flytur. Ketnur
reglulega fram sem hljómsveit
arstjóri óperuhljómsveitar La
Scala í Milano og óperunnar
í Salzburg auk þess, sem hann
er einn af forystumönnum tón
listarhátíðarinnar, sem árlega
er haldin í Salzburg.
★
Síðan Karajan tók við
Berlínarhljómsveitinni hefur
hann gert nokkrar breytingar
á skipan hljómsveitarinnar,
skipt um menn í stöku stöð-
um og bætt við öðrum. Þá hef
ur hann stöðugt bætt við
fleiri nútímatónverkum á efn-
isskrá hljómsveitarinnar, sem
áður einkenndist svo mörg af
verkum gömlu þýzku meistar-
anna. Hefur sú ráðstöfun afl-
að Karajan vinsælda yngri
kynslóðarinnar. Og árangur-
inn af þessum ráðstöfunum —
og vitaskuld framúrskarandi
stjórnarhæfileikum hans — er
sá, að jafnvel hörðustu gagn-
rýnendur hans og hljómsveit-
arinnar segja, að hún hafi
aldrei verið betri en nú.
Karajan er nú liðlega fimmt
ugur að aldri og hefur verið
víðkunnur hljómsveitarstjóri í
aldarfjórðung. Kvæntur er
hann fagurri konu, fyrrver-
andi tizkusýningardömu, sem
ættuð er frá Avignon i Suður-
Frakklandi. Þau eiga eina dótt
ur barna, Isabellu — en ekki
getum við skýrt frá því
hvenær hún er fædd stúlkan
sú, um það eru foreldrarnir
nefnilega ekki sammála.