Morgunblaðið - 23.12.1961, Qupperneq 3

Laugardagur 23. des. 1961
MORGIJNBLAÐIÐ
3

við hðfnina
Bátarnir koma inn hver af öffrum drekkhlaðnir af síld.
•— Er síldin stór?
— í>ú sérð það jafn vel og
ég, sagði Þorfinnur og benti
á nokkrar, sem lágu á bryggj-
unni.
— Svona fet?
— Svona 30 cm. Þorfinnur
var orðinn spotzkur, svo
Sveinn hnippti í fréttamann
og hráðaði sér að Rifsnesi,
sem lá drekkhlaðinn ■ við
bryggjusporðinn. — Gleðileg
jól, kallaði Þorfinnur í toveðju
skyni.
Þar voru fyrir Bjarni Jón-
atanseon og Höskuldur Agn-
arsson. Bjami sagði, að Rifs-
nesið væri með um 1400 mál,
og Höskuldur kvaðst ætla, að
það mundi gera um 4000 kr. í
hlut. Síldin færi öll í gúanó.
Annars gengi vel að landa,
800 málum væri landað á
tveim tímum.
— Síldveiðin er engu síðri
en að sumri til, sagði Bjarni.
Jafnvel heldiur betri. Hún er
svo jöfn.
Er við gengum upp bryggj-
una, stöldruðum við við mlb.
Helgu. Hún hafði komið inn
með 1700 mál. f dráttarrúm-
inu stóð Egill Vigfússon í
fiskhlaða.
— Fiskurinn er flakaður og
saltaður og seldur til Þýzka-
lands, sagði hann.
— Vilja þeir helzt þorsk í
Þýzkalandi?
— Svona komdu nú, sagði
Sveinn við fréttamann. Þetta
er ufsi, bölv.. asninn þinn.
— H. B.
Þetta er ufsi .....
í hátíðaskapi
MENN VORU í hátíðaskapi
niðri á Togarabryggju í gær.
Ekki vegna þees, að jólin eru
f
Þorfinnur stúdent og háseti
í nánd, heldur vegna þess, að
bátarnir komu inn hver af
öðrum drekkhlaðnir af síld.
Fréttamaður Morgnblaðsins
brá sér á staðinn í fylgd með
Sveini Þormóðssyni Ijósmynd
ara. Varð þar fyrst fyrir þeim,
mb. Arnfirðingur II., sem
komið hafði inn með 700 mál,
og vár verið að landa síld úr
honum í stóran flutningabíl
úr Árnessýslu:
— Hvert er ferðinni heitið?
spurði fréttamaður bílstjór-
ann.
— Upp á Heklu.
— Það kalía ég tíðindi.
— Nei, ég meina í Þjórsár-
dalinn.
— Það kemur út á eitt. En
hvað gera þeir við sild í
Þj órsárdalnum?
— Gefa hana kindum og
kúm. Það er til jólanna. Þeir
hafa alltaf verið vel kristnir
í Þjórsárdalnum.
Næst varð á vegi okkar mb.
Pétur Sigurðsson. Þorfinnur
stúdent og háseti stóð bros-
andi við borðstokkinn og
kvaðst ekki vita, hve aflinn
hefði verið mikill. En löndun
væri að Ijúka og það væri fyr
ir mestu.
— Og þá er haldið út að
bragði?
■— Jó, og komið inn um þrjú
leytið á rnorgun.
Sækir jólaglaðning handa skepnum. á Scania Vabis
Pétur Leifssori
Yfir heimili þeirra rikti jafn-
an sá friður og skilningur sem all
ir kjósa sér beztan í lífinu.
Ijósmyndari
F. 6. apríl 1886. - D. 17. des. 1961.
í DAG, hinn 23. desemfber verða
jarðneskar líkamsleifar vinar
míns Péturs Leifssonar ljósmynd
ara jarðsettar.
Pétur fæddist í Stykkishólmi
og ólst þar upp hjá góðri og
grandvarri móður sinni, frú
Ingibjörgu Pétursdóttir, og var
hann einkabarn hennar. Hann
giftist frú Steinunni Bjartmarz,
kennslukonu, og eignuðust þau
hjón 2 börn enn ólu þessutan
I upp einn fósturson.
FRANSKIR og ENSKIR
KARLMANNASKÚR
n ýkomnir
I
Skóverzlun Péturs Andréssonar
Laugavegi 17, Framnesvegi 2.
Oss grípur hrygð er við frétt-
um lát góðs vinar, enn jafnframt
ber oss að fyllast þakklótssemi
þegar sá hinn sami leysist frá
þrautum langvarandi heilsuleys-
is.
Fyrstu kynni okkar Péturs urðu
þegar við vorum báðir litlir dreng
ir og milli okikar skapaðist brátt
sú vinátta sem aldrei heifur þorr-
ið, heldur þvert á móti farið
vaxandi með árunum. Pétur var
maður rólyndur og gætinn og
sérstaklega samviskusamur strax
á barnsaldri og því hélt hann
allt til hinnstu stundar. Hann var
drengur góður sem aldrei mátti
vamm sitt vita 1 einu né neinu,
prúður og stiltur jafnan enn gat
verið glaður og kátux í vina hóp.
Þó stundum bæri okkur á milli
í skoðunum okkar á , einu eða
öðru málefni, hafði slíkt engin
áhrif á vináttu okkar, hvorki á
unglings- eða fullorðinns-árum
okkar. Konu hans og börnum,
sem og öðrum aðstendendum
hans flyt og hér með alúðar-
fyllstu samúð okkar hjóna sem
bæði unnum honum sem bezta
heimilisvini.
Mig skortir orð til þess að
þakka þessum látna drengskap-
armanni og æskuvini mínum fyr-
ir hverja þá stund er við áttum
saman, enn innsta hjartans þakk-
læti mitt fylgir honum fyrir allt
og allt sem hann var mér jafnt
á gleði- sem og alvörustundum
og bið eg Alföður umvefja hann
kærleika sínum um alla eilífð.
Reinhold Richter.
Lúðrasveit leikur
LÚÐRASVEITIN Svanur leikur
á Austurvelli kl. 3 á annan í jól-
um ýmis lög og syrpu frá ýmsum
löndum undir stjórn Jóns G. Þór-
arinssonar.
S1 \ K S T EIW lí
Framsókn púar undir
Nú eru Framsóknarmenn fam
ir að púa undir lygafrétt komm
únistablaðsins um að Vestur-
Þjóðverjar hafi krafizt her-
stöðva hér á landi. Hinn 15.
desember sl. kom blað Fram-
sóknarmanna í Kópavogi, Fram-
sýn, út með svohljóðandi frétt:
„ Almenn ingur er uggandi
vegna frétta, um að Vestur-
Þjóðverjar hyggi á her- og æf-
ingastöðvar hér á landi. Um-
ræður á Alþingi, þar sem Guð-
mundur I. og Bjarni Ben. sóru
fyrir að þetta komi til mála,
hafa orðið til að gera menn
svartsýnni. Það er heldur ekki
svo langt siðan sömu ráðherrar
sóru fyrir það að nokkuð hefðl
verið talað við Breta um land-
helgismálið. ísland bar gæfu til
þess, að síðast þegar Þjóðverjar
leituðu hér eftir stöðvum, var
Hermann Jónasson forsætisráð-
herra og neitaði málaleitan
þeirra einarðlega. Þess vegna
varð ísland ekki vígvöllur í
síðustu heimsstyrjöld“.
Engin takmörk virðast fyrir
því, hversu djúpt Framsóknar-
menn geti sokkið í þjónkun
sinni við 5. herdeild hins al-
þjóðlega konunúnisma hér á
landi. Árum saman hafa þeir
hjálpað kommúnistum eftir
fremsta megni til þess að ná og
halda völdum innan verkalýðs-
hreyfingarinnar. Nú taka þeir
undir og hjálpa til við að út-
breiða rakalausar lygafréttir,
sem kommúnistablaðið birtir
til þess eins að skapa málgögn-
um Sovétstjómarinnar í
Moskvu tækifæri til þess að ráð
ast að tslendingum með hótun-
um og dylgjum.
Þess má geta, að ábyrgðarmað
ur „Franisýnar“ í Kópavogi er
Jón Skaftason, alþingismaður,
sem fram til þessa hefur verið
talinn heiðarlegur stuðnings-
maður og málsvari samvinnu
vestrænna lýðræðisþjóða.
Aldrei meiri velmegun
Öllum ber saman um það,
hvar I flokki sem þeir standa,
að aldrei hafi ríkt meiri vel-
megun hér á landi en einmitt
nú. Almenningur hefur mikil
fjárráð og verzlun og við-
skipti nú fyrir jólin eru með
allra mesta móti. Allar búðir
eru fullar af varningi og fólk
hefur nú meira valfrelsi en oft-
ast áður, þegar það gerir inn-
kaup sin. Þverrandi viðskipta-
höft og viðleitni valdhafanna til
þess að skapa frjálsa og hag-
stæða verzlun er farin að segja
til sín. Af því hefur fólkið
margvíslegt hagræði.
En Framsóknarmenn Og
kommúnistar halda áfram að
nudda um sín „móðuharðindi“.
Afkoma sjómanna
Það er ekki sízt ánægjulegt,
að afkoma íslenzkra sjómanna,
einkum á bátaflotanum, hefur
verið mjög góð á þessu ári. —
Meginástæður þess eru tvær. f
fyrsta lagi þær ráðstafanir, sem
ríkisstjórnin hefur gert til stuðn
ings útflutningsframleiðslunni.
Án þeirra hefði bátaútvegurinn
og raunar öll útgerð og fram-
leiðsla fiskafurða í landinn
stöðvazt eftir kauphækkanir
þær, sem kommúnistar og Fram
sóknarmenn knúðu fram. I öðru
lagi hafa aflabrögð verið góð
og mjög mikill afli borizt á
land. Það er vissulega vel far-
ið, að afkoma sjómanna hefur
verið eins góð og raun ber
vitni um. En það er fáránlegt,
þegar kommúnistar tala um það
seinast í gær í Moskvumálgagn-
inu, að sjómannakjörin hafi ver
ið skert. Það er hið mesta öfug-
mæli. —