Morgunblaðið - 29.12.1961, Blaðsíða 16

16
MORCUNBLAÐIÐ
röstudagur 29. des. 1961
----------N
Margaret Summerton
HIÍSIÐ
VIÐ
SJÖINN
Skdldsaga
Hann varð hissa á svipinn, en
éður en hann gæ'ci nokkuð sagt,
greip Mark fram í: Alit þangað
til ég heyrði til þín fyrir klukku-
tíma, vissi ég ekki annað en þú
vserir dauður. Ef það getur eitt-
Ihvað hreinsað loftið, get ég sagt
þér, að ég hef aldrei séð Adkins
fulltrúa, encta þótt ég geti kann-
eke átt það eftir....
Mark! æpti ég.
Mótmæli mín urðu trufluð við
það. að lykli var stungið í skrá-
argatið. framdymar opnuðust og
smellir í háum hælum kváðu við
á trégólfinu. Lísa kom hlaupandi
inn í herbergið, með hárið alilít
blautt af rigningunni.
Esrnond breiddi út armana og
faðmaði hana fast að sér, rétt
eins og allur heimurinn og við
tvö værum að reyna að stela
Hann hélt henni frá sér og brosti
hughreystandi. Charlotte veit
þetta allt, og hefur tekið því vel.
Hún færði sig frá Esmond.
Andlitið með vota hárinu í kring
var rennblautt og eins og hrukk-
ótt og fölt. Og óttinn skein út úr
augunum.
Tarrand majór kallaði utan úr
dyrunum: Hver fjandinn sjálfur
gengur á hér? Svo gekk hanri
inn í stofuna.
Hér gengur ýmislegt á, svaraði
Esmond. Til dæmis er Mark kom
inn inn á sviðið, og þar af leiðir.
að við þurfum að afgera sitthvað
tafarlaust.
Mark svaraði: Hér verður ekk-
ert afgert í kvöld. Við erum að
fara.
Bíddu!
Eg leit við. er ég heyrði þessa
hvössu upphrópun, píndi mig til
að horfa á Ivor Tarrand og
skynjaði að nú var ég að sjá
hann í fyrsta sinn eins og hann
var. Vingjamlegi maðurinn með
glymröddina var ekki lengur til,
en í stað hans var kominn ann-
ar: ískaldur maður, sem mundi
einskis svífast.
Rödd hans var skerandi og jók
á hræðslu mína: Hvert þykistu
ætla að fara og í hvaða erindi?
Esmond svaraði: Ég er búinn
að segja þér. að hann skal ekki
fara eitt fet.
Röddin í Mark tók nú fram í
fyrir þeim: Ég hef í hyggju að
koma sjálfum mér og Charlotte
héðan tafarlaust. Svo leit hann
rólegur á hina tvo á víxl. Þið
getið ekki neitt við því gert,
nema þá með því að fremja
morð. og ég geng út frá, að ykk-
ur nægi að hafa eitt á samvizk-
unni.
Esmond cskraði: Þarna sést
hvort þú hefur ekki hlustað við
skráargatið!
Þess þarf ég ekki með, svaraði
tilbúin slys. Líklega hafið þið
valið það síðastnefnda, en annars
er mér svo sem sama um það.
Sagð ég þér ekki alltal' að við gæt
um treyst henni? En það er dá-
Hann sneri sér að Tarrand: Er
heimilisvagninn í bílskúrnum?
Hversvegna spyrðu?
Af því að ég vil koma henni
Charlotte heim í Glising, án þess
að hún verði gegndrepa.
Hann verður þér nú að litlu
gagni lykilslaus, og ég ætla mér
ekki að afhenda þér lyklana og
láta þig svo fara héðan og beint
á lögreglustöðina svaraði Tar-
rand.
Allt í einu greip Lísa fram í og
lagði höndina á arm Marks, blíð-
lega biðjandi: Þetta er heimsku-
legt, finnst ykkur ekki? Hún
sneri sér að mér með brosi, sem
var eins og þegar kona er að
biðja konu. Það er ekki nema
eðlilegt, að Esmond og Ivor hafi
ykkur grunuð, Charlotte. Þú
mátt ekki gleyma, hvað hér er í
húfi. En ef út í það er farið; til
hvers ættuð þið að fara
í lögregluna? Hvaða ávinnings
gætuð þið vænzt af því? Edvina
mundi ekki afbera það ef hún
ætti sonarson sem gerðist glæpa
maður, og yrði opinberlega fyrir
niðurlægingu. Og hugsaðu þér
blöðin! Hún mundi aldrei fyrir-
gefa þeim, sem yrði upphafs-
maður að þessu! Og ég held ekki,
Mark, að Charlotte yrði þér sér-
Lega þakklát, ef þú spilltir þess-
una síðasta möguleika, sem Es-
mond hefur. Hún sneri sér að
mér: Yrðirðu það Charlotte?
Og allt I einu litu aúgu þeirra
allra á mig.
Jæja, hvað segirðu. Charlotte?
sagði Mark.
Auðvitað vil ég gefa honum
tækifæri til að sleppa, sagði ég.
Og það skal hann líka fá.
Þarna heyrðirðu, sagði Lísa og
var nú blíðari í röddmni. Dauði
Dannys var slys, Mark. Ekkert
annað en slys. Hvað sem þú
kannt að halda, þá ætlaði Es-
mond aldrei að myrða hann.
Ivor Tarrand greip nú fram í:
Þetta getur nú allt verið gott og
blessað. En ég vil fá ákveðið lof-
orð frá Halliwell!
Um hvað? svaraði Mark og
starði á hann.
Um það. að þegar — eðaef —
þú ferð héðan. þá höfum við eið
ykkar Charlotte fyrir því, að
hvorugt ykkar fari í lögregttuna
eða segi nokkrum lifandi manni,
að Esmond sé á lífi.
Og hversu len.gi? spurði Mark.
Til sunnudagskvölds. Röddin í
Esmond var áköf, og hann var
farinn að fá einhverja von aftur.
Eftir það er ykkur velkomnið að
segja hvað þið viljið.
Ég skal segja þér eitt. svaraði
Mark. Dugar þér. ekki ef ég lofa
að fara ekki í lögregluna nema
með leyfi Charlotte. Er það þér
nægilegt?
Nei, það er ekki nægilegt,
sagði Tarrand hvæsandi og þeir
Mark töluðu samtímis. Nei, þú
getur bölvað þér uppá, að það
er ekki nóg.
Víst er það, sagði ég. Ég mundi
aldrei leyfa það. Ef Mark lofar
þessu, eruð þið í engri hættu af
hans hendi. Eða er það. Mark?
Það er eins og ég hef þegar
sagt.
Þarna sjáið þið sagði Lisa. —
Þessi koma þín hingað og það að
þú fannst Esmond, þarf ekki að
vera eins hættulegt og þið haldið.
Dyrnar opnuðust og inn kom
litla galdarkerlingin mín. sem nú
var orðin að vingjarnlegri fóstru,
og hún bar í hendi sér mjólkur-
iglas og disk með kexkökum á.
Æ, herra Esmond sagði hún.
Ég vissi ekki, að þú hefði gesti.
Mark stóð næstur henni, og
sljóu augun ljómuðu: Ég þekki
þig? Er það ekki? Þú ert hann
Mark litli Halliwell.... ég man
eftir þér.... Hún sneri sér að
mér. eins og spýrjandi. En unga
daman.. ?
Esmond gekk til hennar, tók
frá henni mjólkurglasið og setti
það á borðið. Ég veit það, Fóstra.
að ég má enga gesti fá. En það
er allt í lagi með þessa. Hann
talaði þannig, að hún gæti lesið
af vörunum. Þetta eru bara vinir
frú Esmond. Þú getur farið í
'háttinn. Þessu er öllu óhætt.
Fyrst þú segir það. En þú verð
ur að drelcka mjólkina þína,
hvort sem þú hefur gesti eða
gesti ekki.
Það skal ég gera, Fóstra. En
farðu nú í rúmið. Það er orðið
áliðið.
Esmond hélt uppi hurðinni en
þegar hann hafði lokað aftur,
sagði Mark: Hún kann að vera
heyrnarlaus en hún er ekki
blind. Hvernig ætlarðu að láta
hana þegja?
Sú hlið málsins kemur þér
andskotann ekkert við, Halli-
well, svaraði Tarrand.
Nei, vitanlega ekki, nema þvl
aðeins. að hún verði fyrir ein-
hverjium slysum, þá kernur mér
það við í hæsta máta.
Hvernig getur þér dottið í hug,
að við Ivor förum að gera gam-
alli konu mein sem ég hef þekkt
frá því ég man eftir mér?,
hvæsti Esmond.
Það vill svo til, að ég trúi því,
að hvorugur ykkar mundi hika
við að gera hverjum þeim mein,
sem ætlaði að verða ykkur fjöt-
ur um fót. Og þar erum við
sjálf ekki undantekin. Láttu mig
fá bíllyklana. Tarrand!
Þegar hinn hikaði enn, bættl
'hann við. Mér finnst þú ekki eiga
neins annars úrkosta en treysta
okkur Charlotte.
Esmond sagði: Fálðu honum
andskotans lyklana Ivor. Svo
sneri hann sér að Mark með
grimmdarsvip. Ef þú svíkur mig,
skaltu fá að iðras.t þess. Og þú
hefðir heldur ekki mikið gagn
af að fara að hlaupa til Adkins.
Hann næði aldrei í mig fyrir þvL
Ekki það? Mark stafck lyklun-
um í vasa sinn. Ég skyldi nú i
þínum sporum ekki vera alltof
viss um það. Ég þekki nú líka
þetta hús, eða hafðirðu kannske
gleymt því?
Þinn....! Esmond hljóp til
hans með krepptan hnefa. Mark
hörfaði ekki undan en Ivor tók
í handlegginn á Esmond. Við
skulum gefa honum færi á að
standa við orð sín, hvæsti hann.
Síðan sneri hann sér að Mark.
Ef þú ætlar að svíkja, skaltu
verða sá fyrsti sem hefnist fyrir
það.
ailltvarpiö
Föstudagur 29. desember
Morgunleikfimi. — 8.15 Tónleík*
ar. — 8.30 Fr**.tir. — 8.35 Tón-
leikar. — 9.10 Veðurfregnir. —
— 9.20 Tónleikar) (10.00
12.00 Hádegisútvarp (Tónleikar. —•
. 12.25 Fréttir ög tilk.).
13.15 Lesin dagskrá næstu viku. j
13.25 „Við vinnuna": Tónleikar. *
15.00 Síðdegisútvarp (Fréttir, tilk. —
Tónl. — 16.00 Veðurfr. — Tónl.
— 17.00 Fréttir. «— Endurtekið
tónlistarefni).
18.00 ,,Þá riðu hetjur um héruð“: Guð-
mundur M. I>orláksson talar aft-
ur um Egil Skallagrímsson.
18.20 Veðurfregnir.
18.30 Harmonikulög.
19.00 Tilkynningar.
19.30 Fréttir.
20.00 Efst á baugl (Tómas Karlsson
og Björgvin Guðmundsson).
20.30 Píanómúsik: Shura Cherkassy
leikur Intermezzo eftir Brahma
og Tónaljóð eftir Mendelsson.
20.40 Upplestur: Jólaminningar frá
Felli í Kollafirði: eftir Stefán frá
Hvítárdal (Margrét Guðmunds-
dóttr leikkona).
21.00 Kirkjutónleikar útvarpsins 1
Dómkirkjunni. — Flytjendur: Dr.
Páll ísólfsson, Björn Ólafs9on,
Jón Sen, Guðmundur Jónsson og
Sinfónluhljómsveit íslands undir
stjórn Jindrichs Rohan.
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Upplestur: f,Balthazar“, jólasaga
eftir Anatole Franee, þýdd af
Kristjáni Ámasyni (Kristín
Anna I>órarinsdóttir leikkona),
22.30 Á síðkvöldi: Létt-klassísk tónlist.
a) Gina Bachauer leikur á píanó
sextán valsa op. 39 eftir Bra-
hms.
b) Elisabeth Schwarzkopf syngur
óperettulög með hljómsveit-
inni Philharmoniu; Otto Ack-
ermann stj.
c) Konunglega fílharmoníu-
sveitin í Lundúnum leikur
scherzo capriccioso op. 66 eftir
23.20 natrolcrári^i-
henni frá honum.
Ég gat ekki séð andlitið á
henni, sem lá á öxl hans, en um
leið og Esmond kyssti hana á
líjarið, mildaðist augnaráð hans
af ástinni. sem kom sýnilega frá
hjar.tanu.
En svo leit hún upp og sagði:
Charlotte!
Það er allt í lagi, elskan mín.
Mark. f>etta heí.ði hvert barn
getað fundið út hjálparlaust. í>að
er leiðinlegt fyrir ykkur, að svo
skuli viija til, að ég hef lengi
vitað. að síðustu mánuðina, sem
Wargrave lifði, var hann aldrei
óhræddur um líf sitt fyrir ykkur.
Hann eyddi miklum tima í get-
gátur um, hvaða aðferð þið
mynduð nota: ofbeldi, eitur eða
F.g vil fá þær allar, fröken, — allar nema
Hún er fitandf.
Blubble
perur kr.
JÓLATRÉSSERÍUR
JÓLATRÉSSERÍURNAR sem fást
lijá okkur eru með 17 Ijósum. Það
hefir komið í ljós að vegna mis-
jafnrar spennu sem venjulega er
um jólin endast 17 ljósa-seríur
margfalt lengur en venjulegar 16
ljósa.
Mislitar seríuperur kr. 5.
Mekla
Austurstræti 14
Sími 116f!'r
X- >f
GEISLI GEIMFARI
X- >f >f
x i— Eg er ekki að draga mig til
baka, Pétur. En mér líkar ekki að
lenda í kasti við öryggiseftirlit jarð-
ar!
— Þú hefur á réttu að standa þeg-
ar þú segist ekki vera að draga þig
til baka! Gar, þú og Pála haldið
áfram með Bertu Colby. Eg ætla
»ð hverfa um stund 00 «íá fvrk
Geisla geimfara! Ef þú værir ein-
hver annar en þú ert Gar, mundi ég
láta Mystikus staðfesta fyrirskipun
mína!