Morgunblaðið - 27.06.1962, Page 14

14:
MORCVKÍllA9tJ*
MifSvikydagur 27. júní 1962.
Sendikennari á förum
ERIK Sönderholm lektor —
danski sendikennarinn við háskól
ann er á förum héðan eftir sjö
Dg hálfs árs starf.
Danir hafa vandað mjög til
vals á þeim. lektorum, sem þeir
hafa sent hingað til lands. Má
þar nefna þá Martin Larsen og
Ole Widding — afbragðsmenn.
Erik Sönderholm hefur áunnið
sér virðingu og álit langt út fyrir
veggi háskólans fyrir óeigin-
gjarnt og dugmikið kynningar-
starf og óvenju elskulega fram-
komu í hvívetna.
Hann hefur ekki aðeins sinnt
skyldu sinni við háskólann með
prýði, heldur og aukið hróður
sinn og þjóðar sinnar með ósér-
plægnu starfi að eflingu traustari
menningartengsla Dana og íslend
inga.
Sönderholm hefur komið á
námskeiðum fyrir starfandi
dönskukennara og verið þeim
hjálparhella, boðinn og búinn að
Ungir menn
á aldrinum 18—30 ára óskast til starfa f ullarvöruverk-
smiðju vora. Vefarar sem hafa reynsiu í faginu ganga fyrir,
við viljum einnig ráða aðra sem geta fengið nauðsynlega
æfingu í verksmiðju vorri.
Arne Fabrikker eru í snotru umhverfi ca. 30 mín. með
bíl frá Bergen.
Við myndum útvega hús gegn sanngjarnri leigu.
Sendið umsóknir til skrifstofunnar —
A/S ARNE FABRIKKER
AVD. ULLAREFABRIKKEN
YTRE ARNA, PR. BEROEN.
KAUPMANNASAMTÖK ÍSLANDS
Fundur
allra sérgreinafélaga K. f. í Reykjavík, verður haldinn
í félagsheimiii V. R. í Vonarstræti í kvold kl. 8,30.
Fundarefni:
Breyting á kjarasamning við V. R.
STJÓRNIN.
Vandamönnum og öðru sómafólki, sem með höfðing-
legum gjöfum og góðhug hafa glatt mig sjötuga, þakka ég
betur en orð fá lýst.
Theódóra Daðadóttir.

Eiginmaðurinn minn
ÓLAFUR EINARSSON
Þjótanda,
andaðist mánudagmn 25. júní á sjúkrahúsi Selfos-
Eiginkona og börn.
Maðurinn minn
GUÐMUNDUR JÓNSSON
andaðist að heimili sínu Skiphyl á Mýrum 26. þessa mán.
Kristjana Jóhannsdóttir.

Eiginkona mín og moðir okkar
ÞORGERDUR ÁRNADÓTTIR
andaðist þann 25. júní. Jarðarförin auglýst síðar.
Stefán Þórðarson og börn.
Útför hjartkærrar eiginkonu minnar, móður og
tengdamóður
MARGRÉTAR KRISTÍNAR SIGURJÓNSDÓTTUR
fer fram fimmtud. 2‘8. þ.m. frá Fríkirkjunni í Hafnarfirði
og hefst með húskveðju fiá heimili hennar Lækjargötu 10,
Hafnarfirði Ki. 1,30.
Hilmar Þorbjörnsson,
Ágúst Hilmarsson,
Kristín Lee Napier.
Kveðjuathöfn um
SIGURÐ JÓNSSON
frá Ósi í Breiðdal,
fer fram frá Fossvogskirkju kl. 11 f.h. föstud. 29. þm.
Aðstandendur
Úthagar v/ðo sinu-
gráir og ka/-
skemmdir í túnum
Erik Söndarholm
leysa vanda þeirra, hvenær sem
var.
Öllum ei kunnugt, að ísland
er eina landið í veröldinni utan
Danaríkis, þar sem danska er
skyldunámsgrein og fyrsta er-
lenda tungumálið, sem kennt er.
Raddir hafa komið fram um, að
æskilegt væri, að Danir sýndu á
einhvern hátt, að þeim þætti það
vel. Þetta var Erik Sönderholm
ljóst og að frumkvæði hans veitti
danska þingið, að tillögu þáver-
verandi menntamálaráðherra,
Jörgen Jörgensens, rausnarlegan
styrk til eflingar dönskukennslu
hérlendis. Síðan eru liðin ein tvö
til þrjú ár og má nú ekki lengur
standa á íslenzkum fræðsluyfir-
völdum að verja þessu fé til
kaupa á kennslutækjum, sem
ykju fjölbreytni og efldu áhuga á
náminu.
Það starf sem Sönderholm hef-
ur lagt hvað mesta alúð við, er
bókasafn danska lektoratsins.
Hann hefur byggt það upp frá
grunni, og er það nú eitt bezta
safn danskra fagurfræða og
fræðibóka hér á landi.
Þá hefur Sönderholm samið í
samvinnu við íslenzka kennara
einar firnm kennslubækur í
dönsku, sem vel hafa reynzt. Enn
fremur hafa þýðingar hans á ís-
lenzkum sögum á dönsku stuðlað
að auknum kynnum á íslenzkum
bókmenntum í Danmörku. Áhugi
hans á íslenzkum bókmenntum
hefur m. a komið fram í ritgerð
um Fóstbræðrasögu, sem birtist
í Skími 1961. Á sumrin hefur
hann kynnzt landi og þjóð á ferða
lögum sínum um landið.
Mér hefur fundizt Erik Sönd-
erholm vera til fyrirmyndar í
einu og öllu sem fulltrúi þjóðar
sinnar, miðlað okkur íslenzkum
af menningu Dana og kynnt
Dönum íslenzka.
Ekki get ég lokið svo þessum
fáu línum, að ég minnist ekki
með þakklæti ánægjustundanna
á heimili þeirra Sönderholmhjón-
anna. Kona Eriks Sönderholm
frú Gertrude, er samhent manni
sínum og heimili þeirra hefur
ætíð staðið opið öllum þeim, er
erindi hafa átt við húsbóndann.
Víst eru þessir ágætu menn-
ingarfulltrúar kvaddir rneð sökn-
uði, en jafnframt er ég þess full-
viss, að allii nemendur Sönder-
holm, dönskukennarar og hinir
fjölmörgu vinir þeirra hjóna óska
honum og fjölskyldu hans heilla
og hamingju í hinu nýja starfi
hans við Hafnarháskóla.
Hafið hugheilar þakkir fyrir
frábæra viðkynningu og vel unn-
in störf.
Verið velkomin aftur.
Reykjavík á Jónsmessu 1962
Hjálmar Ólafsson.
Somkomni
Kristniboðssambandið
Almenn samkoma í kvöld
kl. 8.30 í Kristniboðshúsinu
Betaníu, Laufásvegi 13. Allir
eru hjartanlega velkomnir.
MYKJUNESI, 17. júní. — Kalt
hefur verið í veðri að undan-
fömu eins og reyndar hefur ver-
ið oftast í vor. Gróðri hefur því
farið seint fram og eru úthagar
víða sinugráir yfir að líta ennþá.
í flatlendum túnum eru viða kal-
skemmdir, sumstaðar er það í
allstórum stíL Vorverk hafa
dregizt mjög að þessu sinni
vegna óhagstæðs tíðarfars og
klaka í jörð sem ekki er að fullu
horfinn enniþá. Sjaldan mun hafa
verið eins seint sett niður í garða
eins og nú, þvi yfirleitt var það
gert dagana fyrir og eftir hvíta-
sunnu. Víðast hvar er eftir að
ganga frá nýræktinni og tæplega
tekið að dreifa'áburði á tún. En
vonandi fer nú að hlýna í veðri
og getur þá jörðin tekið skjótum
framförum þegar þessi tími er
kominn.
Þrátt fyrir kuldana í vor Og
knappan gróður gekk sauðburður
yfirleitt heldur vel og munu van-
höld á lömibum sízt hafa orðið
meiri en venja er tiil. Sumstaðar
var með minna móti tvílemibt og
Og verður það að teljast happ
þegar eins vorar og nú. Annars
bjargaði víða miklu með beit-
ina það land, sem brennt var í
vetur — og var það með mesta
móti — það grænkaði snemma
og var jafnvei betra en túnin.
Tófu fjölgað — minna um mink.
Slæmur gestur er nú kominn
hér í byggðir, þar sem refurinn
er, en hann hefur verið að flækj-
ast hér í Holtunum í vor og leikur
grunur á að hann hafi drepið
lömb, þó ekki í stórum stíl. Nú
hefur eitt gren verið unnið í
í BÓKINNI Föðurtún, eftir Pál
Kolka, segir m.a. á þessa leið
í þeim kafla hennar, sem nefnist
Húnasikagi:
„Víkur eru eru eitt af elztu
núverandi ættarbólum sýslunn-
ar (Húnavatnssýslu), þvi að
sama ættin hefur setið þá jörð,
að líkindum samfellt, síðan á
18. öld. Þar bjó þá Guðmundur
Þórðarson, en tengdasonur hans
mun hafa verið Jón Árnason,
Víkum, sem allmikil ætt er af.
Dóttursonur hans, Jónatan Ólafs
son, bjó í Víkum framan af mið.
biki 19. aldar, en eftir hann
tengdasonur hans og frændi, Guð
mundur Bjarnason (d. 1892),
smiður og annálaður dugnaðar-
maður, eins og þeir ættmepn
fleiri. Sú saga er sögð um Guð-
mund, að einu sinni hafi hann
smíðað líkkistu á Björgum, með
an hann beið þar eftir kaffi á
heimleið úr kaupstaðarferð. Það
fylgir sögunni, að niðursetning-
ur hafi átt í hlut, og hefur senni
lega verið meira lagt upp úr
afköstum en útflúri við kistú-
smíðina. Sonur Guðmundar var
Árni smiður í Víkuim (d. 1932),
kvæntur önnu Tómasdóttur, at-
orkukonu mikilli, sem enn er á
lífi. Meðal barna þeirra er Karl
smiður og bóndi í Víkum, Hilm-
ar, bóndi á Hofi á Skagaströnd,
Hjalti, bóndi á Skeggjastöðum,
og Leó, kaupmaður í Reykjavik."
Sá síðastnefndi þeirra Víkna-
manna á fimmtugsafmæli í dag.
Leó er fæddur að Víkum 27. júní
1912 og ólst þar upp í hópi
margra systkina. Um tvítugsald-
ur fór hann að heirnan til náms
í bændaskólann að Hólum og síð
ar í héraðsskólann að Laugar-
vatni. Svo hefir verið sagt þeim,
er þetta ritar, að í fjölmennum
nemenda/hópi Laugarvatnsskól-
ans hafi Leó vaíkið athygli
miðri Landssveit. Nálægt Minni-
Völlum, náðust yrðlingarnir og
annað dýrið. Tófum hefur mjög
fjölgað síðustu árin eins og m. a.
sézt á því, að hún skuli vera far-
in að halda til heim undir bæjum
langt niðuT í sveit. Er sannarlega
þörf á að herja skarpara á skolla
en virðist hafa verið gert að und-
anförnu. Aftur á móti virðist
minkaplágán ekki fara vaxandi
og tjón, sem hann veldur virðist
heldur fara minnkandi en hitt.
Alltaf virðist samt töluvert af
kvikindi þvi og má ekkert slaka
á þeirri sókn að virma á skratta
þeim.
Fé rekið á fjall.
Nokkur hugur er nú i bændum
að koma fé á fjall og mun mikiu'
fleira fé verða á afréttum af
svæðinu á milli Þjórsár og Rang-
ár, en var í fyrra. í vor hefur
verið ruddur vegur með jarðýtu
vestur við svonefndan Leirdai og
inn á Tungnaá hjá Haldi. Auð-
veldar það fjárflutninga á Holta-
mannaafrétt, upprekstrarland
Ásahrepps og Djúpárlhrepps.
Hér eru nú í undirbúningi all-
miklar byggingarframkvæmdir
útiihúsa, en erfiðlega hefur gengið
að hefja framkvæmdir sökum
klaka og bleytu
Aðalfundur kaupfélagsins Þórs
á Heiilu var haldinn 16. þ. m.
Hagur félagsins. er traustur og
hafði verzlunarveltan aukizt um
10% á árinu og skuldir félags-
manna við félagið lækkað veru-
lega. Hefur þar síður en svo orðið
samdráttur á nokkru sviði.
margra: íturvaxinn, vel íþrótt-
um búinn, dökkur mjög á brún
og brá, og fas allt og framikoma
þann veg, að líkara var því, að
þar færi maður af rómönskum
stofni fremur en norrænum. Að
loknu námi á Laugavatni hóf
Leó nám í húsasmíði á Akureyri
og stundaði þá iðn síðan þar
nyðra um nokkura ára skeið.
En Leó hefir fengizt við margt
fleira en smiðar um dagana,
enda dugmkill og áræðinn. Hann
hefir verið verkamaður, sjómað-
ur, bóndi, kaupmaður, veitinga-
maður og iðnrekandi. Hann er
maður athafnasamur og fjölhæf-
ur, „eins og þeir ættmenn fleiri“,
en bindur bagga sína ekki ávallt
sömu hnútum og sámferðamenn.
Þrátt fyrir veila heilsu er dug
ur Leós og hugur óbugaður, og
ætíð er hann í leit að nýjum
viðfangsefnum. Enn er hann hinn
vasklegasti og hárið lítt tekið að
fölvast. Hann á mörg efnileg
börn og er kvæntur ágætiskonu,
Herdisi Jónsdóttur, frá Eyhildar
holti í Skagafirði.
Leó Árnason hefir sjaldnast
gert sér far um að þræða troðn
ar slóðir, enda heíir mörgum
þeirra, sem hafa valið sér fjöl-
farnari og greiðfærari götur að
gönguleiðum, löngum þótti hann
sérstæður nokkuð. En óvildar-
menn mun Leó enga eiga. Veld
ur því drenglund hans og góð-
vilji. Og ásamt afmælisóskum
munu kunningjar hans og vinir
vilja flytja honum þá ósk fimm-
tugiwn, að þeir eiginleikar megi
fylgja honum um ókomin ár,
eins og þeir hafa gert á leiðum
hans hingað til; allt til byggð-
anna á bökkum Ölfusár, frá
bernskustöðvunum á ströndinni
við nyrzta haf.
— G.
M. G.
Fimmtugur í dag:
Arnason trésmíða-
meistari Selfossi