Morgunblaðið - 11.07.1962, Blaðsíða 3

Miðvikudagur 11. júlí 1962
MORGUNBLAÐIÐ

Á HINU veglega lands-
móti hestamanna í Skóg-
arhólum við Þingvöll
verður til mikils að vinna
fyrir þá menn, sém hafa
þjálfað hesta sína til veð-
hlaupa. Lengsta hlaupið
er 800 m og hefur einu Hér sjást knaparnir> sem sitja eiga þá Garp (t.v.) og Kirkjubæjar-Blesa (t.h.) þar sem þeir eru
sinni áður verið keppt á meg hiaupagarpana á JÞingvöllum í fyrrakvöld.
Hver hreppir 20 þúsund?
Gnýfari þjáBfaður —
Guilfir haltur
þeirri vegalengd á stór-
móti, en það var á fjórð-
ungsmótinu á Hellu í
fyrrasumar. Þetta hlaup
verður áreiðanlega það
hlaupið, sem mestur spenn
inguri verður út af. — Sá
hestur, sem þetta hlaup
vinnur, eða eigandi hans,
hlýtur að verðlaunum 20
þúsund krónur í pening-
tapa hlaupinu án þess að aðrir
verði að hafa nokikuð fyrir.
Víkingur er ekki gamalreynd-
ur hlauphestur. Honum var
hleypt í fyrsta sinn á Hellu
1960 í 350 m. og sigraði hann
það hlaup. Knapinn Hreinn
Árnason hefir haft hestinn
undir höndum í vetur og vor
og riðið honum mikið m.a.
nokkrar ferðir út að Hellu
þar sem hann hefir hleypt á
skeiðvellinum. Víkingur er
viljugur klánhes'tur en hefir
Víkingi á úrslitaspretti. Á
heimavelli við Arnarhamar
hefir Blesi aldrei tapað hlaupi.
í vetur hefir Kirtkjubæjar-
Blesi verið þjálfaður talsvert
með venjulegri brúkun og að
undanförnu vel með tilliti til
þolhlaups.
★
Garpur Jóhanns garðyrkju-
manns í Dalsgarði er kunn-
astur fyrir sigur sinn í 350 m.
á Þingvöilum 1958, sem þó
síðar var dæmt jafnt hlaupi
Gnýfara. Hann hefir hlaupið
af og til síðan á ýmsum kapp
reiðum, stundum vel, stundum
illa, segir Jóhann og er hann
mjög mistaekur. Hann hljóp
ur svo að ráðast og ekkert
við því að segja þótt aðrir
geri betur.
★
Við höfðum tal af Bjarna
Bjarnasyni á Laugarvatni.
Hann hafði ekki skemmtilega
sögu að segja. Gulur hans er
haltur frá því á hvítasunnu-
mótinu hér í vor og getur því
ekki verið með. Þetta verða
öllum vonbrigði því allir
væntu sér mikils af Gul í
þessu langa hlaupi. En þeir
Laugarvatnsfeðgar eru ekki
af baki dottnir. Þeir senda 4
hesta í skeið einn hest í 300
m. og 2 í 800 m. Þyt og Fífil,
sem báðir hlupu hér í Reykja
vík um Hvítasunnuna. Bjami
segist ekki vænta sér mikils
af þeim. Þeir geri þetta meira
fyxir félagsskapinn.
Við höfum einnig frétt að
Grámann Sigurðar Sigurðs-
sonar hestahirðis hjá Fá'k sé
mikið og vel þjálfaður þessa
dagana, en hann vann 300
metrana hér í vor. Hann mun
nú hlaupa 800 m. Grámann er
snerpulegur hestur og ekki
gott að vita nema hann standi
framarlega.
Hér sjást þeir Gulur (Iengst t.v.) og Gnýfari (Iengst t.h.) á ræsimarkinu í hvítasunnuhlaupinu
I Reykjavík í vor. Gulur heltist í þessu hlaupi. Þorkell Bjarnason á Laugavatni heldur Gul, sem
er all óstýrilátur og Þorgeir Jónsson í Gufunesi styður við brjóstið á Gnýfara.
uin. Fyístu verðlaun eru
að upphæð 10 þúsund, en
nokkur fyrirtæki hafa
skotið saman í 10 þús. kr.
aukaverðlaun. Verðlaunin
verða því aðeins veitt að
sigurvegarinn hlaupi á
skemmri tíma en 71 sek.,
en metið á þessari vega-
lengd er 71,1 sek., sett á
Hellumótinu.
Á þessu móti verða leidd-
ir saman fræknustu hlaupa-
garpar hvaðanæfa að af land-
inu og er því ekki að efa
að hlaupið verður spennandi.
Við brugðum okkur í ofurlít-
ið ferðalag og heimsóttum
nokkra þeirra, sem þessa dag-
ana eru að þjálfa hesta sína
til hlaupsins. Hér næst bæn-
um hittum við þá Þorgeir
í Gufunesi, Jón Guðmunds
son á Reykjum og Jó-
hann Kr. Jónsson í Dals-
garði báða í Mosfellssveit. Þá
tvo síðarnefndu urðum við
raunar að elta alla leið til
Þingvalla, því þeir voru komn
ir þangað með hesta sína og
voru að lofa þeim að „lykta
af vellinum“ eins og þeir
komust að orði.
Austur á Hellu á Rangár-
völlum er verið að þjálfa Vík-
ing Magnúsar Gunnarssonar I
Ártúni, rauðvindóttan 10 vetra
hest ættaðan frá Vestri-Garðs-
auka. Víkingur sigraði á Hellu
mótinu og eigandi hans mun
ekki aetla að láta methafann
ekki sýnt reiðhesthæfileika.
Gnýfari Þorgeirs í Gufu-
nesi er nú orðinn 22ja vetra
og er sjálfsagt farinn að gefa
sig eitthvað. Það mun þó ætl-
unin að hleypa honum enm
einu sinni og mun hann hafa
fullt þrek til þess. Það sýndi
hann greinilega á hvítasunnu
kappreiðunum hérna í Reýkja
ví'k í vor, þar sem hann varð
aðeins örskot á eftir Gul
Bjarna Bjarnasonar á Laug-
arvatni, sem sigraði í 350 m.
Gnýfara mun nú sitja Gunn-
laugur sonur Þorgeirs, en það
er athyglisvert að Gnýfari hef
ir aldrei tapað hlaupi hafi eitt
hvert barna Þorgeirs setið
hann, en sem kunnugt er voru
dætur hans landsbekktir knap
ar um langt skeið.
vel í Borgarfirði 1960 og jafn
aði þá íslandsmet í 350 m. í
vetur heltist Garpur og var
því ekki tekinn til þjálfunar
fyrr en komið var undir vor.
Hann hefir að fullu náð sér
og er vel hvíldur. Hefir verið
mikið og vel þjálfaður, enda
segist Jóhann aldrei setja
hann á kappreiðar nema vel
undir búinn.
Þeir frændur Jón og Jóhann
segjast alltaf vera vongóðir
fyrir kappreiðar og þeir ætla
að vinna hvert hlaup sem þeir
setja hesta sína í. Hitt verð-

Kirkjubæjar-Blesi Jóns á
Reykjum er orðinn þekktur
hlaupagarpur, þótt ekiki sé
hann nema 8 vetra. Hann hef-
ir hlaupið allt frá því hann
var 4ra vetra er hann sigraði
í folahlaupi. Hann hefir teikið
þátt í 3 kappreiðum árlega síð
an og unnið flestar þeirra,
nema hvítasunnuhlaupin í
vor og í fyrravor og á Hellu
varð hann sjónarmun á eftir
1
Við höfum frétt af fleiri
hestum, sem eru þjálfaðir af
kappi til hinnar miklu verð-
launa, en hér er ekki rúm til
að geta þeirra allra. Einhver
kemur kannske með leyni-
vopnið, sem allt annað sigrar.
Nú er þetta eilífa stríð og
stapp á ræsismarkinu ekki
eins þýðingarmikið atriði, þar
sem vegalengdin er svo löng
og því ræður nú fyrst og
fremst þol og þjálfun hest-
anna. Við vitum um 26 hesta
sem skráðir eru í 800 metr-
ana. Stóra spurningin er:
„Hver hreppir 20 þúsundin?“
. §
Vikingur frá Artúnum á Rangárvöllum, sem sigraði í 8uu m
á Hellumótinu í fyrra.

1 nyx
STAKSTEI Wlí
„Góður viðskilr aður'*
Enn einu sinni birtir Timinn
forystugrein, sem ber fyrirsögn
ina: „Góður viðskilnaður." Seg-
ig í grein þessari fyrst og
fremst, að viðskilnaður vinstri
stjórnarinnar haustið 1958 hafl
verið „góður“. Tíminn segir, að
gjaldeyrisstaða bankanna hafi
verið hagstæð, afkoma ríkis-
sjóðs „sjaldan betri“, rekstrar-
skilyrði landbúnaðar og sjávar-
útvegsins hin ágætustu, kaup-
máttur launa mikill og láns-
traust þjóðarinnar út á við
traust.!
Ef þetta var í raun og veru
þannig hvernig stóð þá á því að
vinstri stjórnin hrökklaðist frá
völdum á miðju kjörtímabili?
Getur það verið, að Hermann
Jónasson hafi sagt af sér stjóm
arforystu og gefizt upp á miðju
kjörtímabili vegna þess hve á-
standið í þjóðfélagihu var gott?
Nei, það er óhugsandi. Vinstrl
stjórnin gafst upp og hrökklað-
ist frá völdum vegna þess að
lánstraust þjóðarinnar var þorr
ið. Óðaverðbólga og hengiflug
blasti við. Framleiðslan var að
lamast, kaupnráttur launa þvarr
stöðugt og flokkar vinstri stjóm
arinnar gátu ekki komið sér sam
an um eitt einasta úrræði til að
afstýra þeim voða, sem við
blasti. Fram hjá þessum stað-
reyndum komast Framsóknar-
menn aldrei.
Bjartsýnn á framlialdið
í hinni ítarlegu ræðu sinni i
Akureyrarfundinum um stóriðju
á íslandi, komst Jóhannes Nor-
dal, bankastjóri, m.a. að orði á
þessa leið:
„Takist okkur hins vegar að
komast af stað og hrinda fyrstu
stórvirkjun á Islandi í fram-
kvæmd, er ég bjartsýnn á, að
framhaldið reynist okkur auð-
veldara, og þótt þannig kunni
að fara, að virkjun Þjórsár við
Búrfell verði fyrir valinu sem
fyrsta stórvirkjun á fslandi, þyk
ir mér líklegt að með því verði
í rauninni bezt tryggt að hægt
sé síðar að koma fyrirætlunum
um virkjun Jökulsár á Fjöllum
í framkvæmd. “
Aukin framleiðsla
Núverandi rikisstjórn hefur
Iagt á það megináherzlu , að
frumskilyrði kauphækkana og
bættra lífskjara sé aukin fram-
leiðsla.
í samræmi við þessa kenningu
sína hafa stuðningsmenn ríkis-
stjórnarinnar m.iðað viðreisnar-
ráðstafanir sínar fyrst og
fremst við það, að koma rekstri
atvinnutækjanna á heilbrigðan
grundvöll. Sú viðleitni hefur tek
izt svo vel, að framleiðslan hef-
ur aukizt verulega, og vonir
standa til þess að sú kauphækk
un sem orðið hefur á þessu
sumri verði borin upp af útflutn
ingsframleiðslunni, án þess að
til sérstakra ráðstafana þurfi að
koma hennar vegna.
Þegar á þetta er litið sést það
greinilega hversu fáránlegt það
er, þegar Tíminn heldur því
fram s. 1. sunnudag að í raun og
veru sé ríkisstjórnin á móti
framleiðsluaukningu og reyni
að sporna gegn henni.!
Þarna snýr Tímaliðið stað-
reyndum enn einu sinni við.
Ríkisstjórnin og flokkar hennar
vinna að því af hinu mesta kappi
að bæta aðstöðu framleiðslunn-
ar og stuðla þannig að fram-
leiðsluaukningu. í þvi er hin
raunhæfa barátta fyrir kjarabót
um fóigin.
Ef stefnu vinstri stjórnarinnar
hefði verið fylgt áfram, hefði
verðbólgan haldið áfram að auk-
ast og erfiðleikar atvinnuveg-
anra orðið sáfellt óviðráðanlegrí.