Morgunblaðið - 20.07.1962, Blaðsíða 16
16
MORGVFBLAÐIÐ
Fðstudagur 20. júlí 1962
__ Alexander Fullerton
Guli Fordinn
Ég spurði hana, hvort hr. Less-
ing hefði komið i gærkvöldi.
Lessing? Nei, alveg areiðanlega
ekki. Ég þakkaði henni upplýs-
ingarnar og hugsaði með mér, að
líklega hefði hann alis ekiki skrif
að sig inn, og þar sem hann væri
ekki kominn til morgunverðax,
mundi enginn vita, að hann væri
hérna. Ég yrði að muna að verða
hissa, þegar ég hitti hann. En
stúlkan hélt áfram, óumbeðio:
Ég er alveg viss um það, aif því
að frú Lassing fór i morgun!
Hvað segið þér? Hvemig gæti
hún verið farin?
Hún er farin, hr. Carpenter.
Það var hringit til hennar eld-
snemma í rnorgun, áður en skrif-
stofan var opnuð. Maðurinn
saigði, að það væri afskaplega
áríðandi. >að vildi svo til, að
forsitjárinn svaraði í símann, því
að hann er stilltur inn til hans,
þegar skrifstofan er lokuð. Hann
fár svo upp ag barði að dyrum
hjá henni, og hún svaraði, að
iþetta gæti ekki legið svo mikið
á, og hún væri ekki klædd, og
hvort hann vildi ekki taka skila-
boð og svo gæti hún hringt
seinna; Stúlkan skrikti. Svo að
hr. Blenkinsop varð að fara alla
leiðina í símaon aftur og segja
þetta þeim, sem hringdi....
Var það maðurinn hennar?
Það veit ég svei mér ekki, að
þó held ég, að það geti varla ver-
ið, því að hann vildi ekki gefa
upp nafnið sitt eða nein skilaboð
en saigði bara, að þelta væri ó-
skaplega áríðandi, líklega upp á
líf og dauða, og hún yrði að
koma í símann, hvað sem raulaði
Og tautaði. Forstjórinn var auð-
vitað orðinn vondiur, að þurfa að
hlaupa svona upp og niður stiga
eins og sendill, og það fyrir dög-
un, og var næstum búinn að
segja manninum að fara....
jæja, hann var að minnsta kosti
orðinn vel vondur, en hugsaði
samt með sér, að líklega væri
íþetta raunverulega mjög áríð-
andi og hvað gæti orðið ef hann
lokaði símanum? Svo fór hann
loks upp og í þetta sinn sagði
frú Lessing, að þetta væri allt
í lagi og hún skyldi koma, og
svo kom hún í slopp og inni-
skóm, og var voða ergileg, sagði
forstjó-rinn mér. Haun hafði sett
símann í samband við almennings
símann við stigann, og hún var
ekki 1-engi í honum, heldur kem-
ur rétt strax til hans í skrifstof-
una Og segist verða að fara strax
— hvort það sé í lagi? Já, auð-
vitað var það í lagi, því að Okk-
ur vantar alltaf herbergi heldur
en hitt og svo þýtur hún upp og
segir fyrst, að það komi bíll eftir
sér, Og áður en korter var liðið,
var hann kominn og hún farin.
Borgaði hún reikninginn sinn?
Vitanlega. >að kemst nú eng-
inn héðan án þess.
Eruð þér viss um, að hún hafi
ekki skilið eftir nein skilaboð
eða bréf til mín?
Stúlkan leitaði vandlega, en ég
var þegar búinn að sjá, að iþað
var ekkert bréf í miuu hálfi. Ég
varð ekki einungis hissa á þess-
ari sögu stúlkunnar, heldur líka
móðgaður við Jane, því að hver
sem ástæðan var til þessarar
snöggu' brottfarar hennar, hefði
hún að minnsta kosti getað sent
mér orðsendngu, og ég var líka
hræddur um hana. Lessing hafði
ekki komið og sarnt hafði ég séð
bílinn hans í gærkvöldi, og það
gat engin ímyndun verið. Og ég
gat heldur ekki annað en sett
komu bílsins og hvarf Jane í
samiband hvort við annað.
Afgreiðslustúlkan horfði á mig
með áhyggjusvip á andlitinu.
Er allt í la-gi með yður, hr.
Carpenter?
Hvað eigið þér við?
______ »
>ér eruð orðinn svo fölur. f
yðar sporum skyldi eg fara inn
og fá mér vænan teb'olla. >etta
gerir hitinn þegar rraður er ekki
vanur honum....
>að er ekkert að mér, það
getið þér verið viss um. Og
þakka yður fyrir að segja mér
þe-tta. Ef það skyldi koma sími
eða einhver skilaboð til mín,
þá....
Frá frú Lessing?
Já. Bf hún hringir þá segið
henni, að ég verði hérna með ann
an fótinn í allan dag og hún
þ'urfi ekki annað en gefa yður
númerið, sem ég eigi að hringja
í. Viljið þér gera það?
Auðvitað, alveg sjálfsagt. En
ef hr. Lessing keanur? Eru nokk-
ur skilaboð til hams?
Ég gat séð, að hún skemmti sér
vel. Auðvitað! Segið honum, að
ég verði bráðum að fara og lang-
aði til að kveðja konuma hans,
en hafi þá uppgötvað, að bún
var farin, án þess að hann kæmi
hingað og væri forvitni að vita
ástæðuna. >egar hann sé fjar-
venamdi finnist mér ég bera eins
því aftur í gistihúsið.
kionar ábyrgð á hemii, og mig
lamgi til að hafa samband við
hann sem allra fyrst.
Já, sjálfsagt, hr. Carpenter.
Hafið engar áhyggjur. Ég er viss
um, að þetta verður fallt í lagi. .
Ég held, að henni hafi þótt það
miður, að ég skyldi vilja senda
Lessing skilaboð — því að ég
býsit við, að þjónustiufólk í gisti-
húsum fylgist býsna vel með
öllu, sem þar gerist. En það gerir
ekkert til, meðan þao notar það
eingöngu sjálfu sér til skemmt-
um'ar.
Ég fór út og í gegnum húsa-
giarðinn, rétt til þess að full-
vissa mig um, að þarna væri
enginn gulur bíll úti fyrir. En
iþar var enginn slíkur. Ég þaut
svo inn aftur og að heirbergi-nu,
sem Jan-e hafði verið í. Dyrnar
stóðu opnar Og herbergisiþjómn-
inn var að setja hrein lök á ann-
að rúmið. Ég gekk inn og við
sögðuim „Jam;bo“ hvor við amn-
an en ég notaði tækifærið til að
svipast um og opna skúffur og
skápa og gáði jafnvel í pappírs-
körfuna, í þeirri von, að ef til
viiil hefði húm verið búin að
skrifa mér, en gleymt í flýtinum
að skilja eftir niðri. En þar var
ekikert. >á datt mér i hug. hvort
hún hefði ef til vill farið með
-bréf í herb-ergið mitt og ýtt því
undir hurðina, og ég svo ekki
séð það. En hversu vel sem ég
leitaði þar, var ekkert að fi-nna.
Mér datt í hug, að úr því ég
væri kominn þarna hvart sem
var, gæti ég eins vel gengið frá
farangrinum mínum. >að var
auglýsing í baðherbei ginu þess
efnis, að herbergi yrðu að vera
rýmd fyrir hádegi brottfarar-
daginn, annaris yrði að borga
einn dag í viðbót. Mig lamgaði
ekkent til þess. Ég var ekki
nema tíu mínútur að ganga frá
öllu, svo skildi ég aðra töskuna
eftir ofam á hinni við dyrnar og
fór svo niður aftur til skraf-
hreyfnu afgreiðslustúlkunnar, og
sagði hemni, að herbergið væri
til reiðu hvenær sem vildi, það
þyrfti eklki annað en senda eftir
töskunum og geyma þær á ör-
uggum stað. >etta v?r nú ekiki
nema átylla til að gefa mig á
tal við hana, ef ske kymni, að
Jane hefði hringt síðasta hálf-
tímarnm. Ég þóttist aiveg vis-s um,
að hún mundi sima: hún hefði
farið af stað í slíkum flugíhasti,
að hún hefði allis ekki haft tíma
til að skrifa noikkur crð á blað,
en síðar, þegar hún væri ekiki á
alveg ei-ns hraðri ferð, rnundi
hún vilja koma boOurn til min
ihvar hún væri.
Ég fór í verkstæðið, þar sem
bíllinn minn hafði verið til eftir-
lits, og þar var líka umboð fyrir
ýmsar aðrar bílategundir, þar á
m-eðal Ford. Ég vissi það, því að
það var málað þama á alla
gl-ugga. Maðurirm, sem ég hafði
hitt, þegar ég fór með bílinn til
þeirra, kom fram og bekkti mig
aftur, en var sýnilega hissa á
þeim áberandi flýti sem á mér
var.
Góðan dagi-nn, hr. Carpenter.
Hv-að ge-t ég gert fyrir yð-ur?
Mér hafði d-Ottið í bug, að
h-ugsamle-gt væri nú, að m-ér hefði
missýnzt um gula bílinn kvöld-
imu áður. Ég hafði að vísu séð,
alveg fyrir vís-t, að hanm var
igulur og Ford,*en mér haifði ekiki
hugkvæmzt að líta á núm-eríð —
og hefði reynd-ar líkiega heldur
ekki getað séð það í myrkrinu.
Og alltaf gat verið iiugsamlegt,
að annar bíll eins hefði verið
þarna á ferðinni.
Segið mér: þekikið þér nokk-
um gulan Ford?
Gulan Ford. Hann var hissa
á’svipinn, en svo áttaði hann sig:
Biðjið fyrir yður; þér g-etið feng-
ið Ford með hvaða heimsins lit,
seim vera sk-aJ, og gæti meira að
segja látið sprauta þennan fyrir
yður, bætti hann við og benti
á nýlegam Ford, semi þama var
i-nni. >etta er bíll frá þessu ári
og ekki keyrður nema eitthvað
tvö þúsund, og ég þekki mann-
inm, sem....
Bíðið þér við — þér eruð víst
að misskilja mig. Ég er ekkert
að hugisa um að Kaupa bíl, því
að ég á bíl fyrir, en mig langaði
bara að fá að vita, hvort þér
hafið rekizt á nokkum gulam
Ford.
Jú, auðvitað eru þeir til. Emg-
inn vatfi. En bara ekki hér í borg-
inni, eða neinsstaðar hér nærri,
íþað þyrði ég að sverj a upp á. >ví
að auðvitað mundi hamn koma
hingað, til einhvers, svo að ég
hlyti að þekikja hann. En hvers
vegna spyrjið þér, etf þér viljið
ekki ka-upa bít?
>að yrði of löng saga, að segja
frá því, en þa-kka yður fyrir.
Ég fór í aðrar stöðvar og spurði
-hi-ns sarna, en enginn kannaðist
við nokkurn gulan Ford.
Nei, þar voru emgin skila-boð
Og engi-nn hafði hring-t.
Skyrtam lodidi við rnig og mér
leið fjan-dalega. Ég hafði hingað
til efcki gefið þessu gaum, en
fann að mér var að verða iltt og
nú fór ég að hugsa u-m, hvort ég
ætti að fá mér aspirin eða viskí,
eða hvað. >etta var einlhver ó-
heppilegasti tími til að fara að
verða veikur — en þá sló svar-
inu snögglega niður í mig: Bjór!
Undireins og mér datt það í hug
— og reynda-r hafði mér ekki
dottið þa í hug hjálparlaiust, -held
ur hafði ég séð flösfcu á borði
hj-á einhverj-um gesti — þá vissi
ég, hrvað það v-ar, sem ég hafði
iþörf fyrir. Ég fór pví i-nn og
drakk upp út stórri ölflösk-u og
varð strax hressari.
X- X' >f
GEISLI GEIMFARI
* X- X-
" — Gengin prófessor, ég held að
þér hafið á réttu að standa og dr.
Draco og félagar hans séu sekir um
uoorð, þjófnað og mannrán .... En
við höfum engar sannanir. Án þeirra
mun stjörnudómstóllinn aldrei
dæma þá seka.
— Þetta má vera rétt hjá þér
Fleming ofursti .... En mér dett-
ur í hug leið til að fá sannanir gegn
Draco .... og standa hann að verki.
Á leiðinni út hóaði afreiðslu-
stúlkan á mig og ég flýtti mér
til henmar. Farangunnn yðar er
kiominn hingað niður, sagði hún.
Ég kinkaði fcolli til henmar og
reyndi að láta ekki vonbrigðin
skína út úr mér. >egar hún hó-
aði í mig, hélt ég, að eimhver
skilaboð hefðu borizt frá Jame
meðan ég var a drekka bjórinn.
Ég spurði hana því, hálf-hikamdi;
>að hef ur víst ekki.... ?
Nei hr. Carpenter. Engin hring
ing enn.
Ef ég hefði vijjað bíða í tíu
mímútur, hefði ég getað fengið
hádegisverð, en ég var ekkert
svangur. Meðan ég hafði setið
við bjórinn, hafði mér dottið í
hug eina hugsamlega ráðið: að
spyrjast fyrir í öllum hinum gisti
húsiunum. >að kynni að vera út
í hött, en alltaf var þó hugsan-
legt, að það bæri árangur, og
það var að minmstfa kostfi sifcárra
em hafast ekkert að. Og éig hafði
eimmitt yerið að leggja upp í
þann l’eiðangur þegar stúlka-n
fcaliaði í mig.
Ég vissi hvar eitt gistihúsið
var, því að ég hafði oft gemgið
tfnam hj-á því, séð fólk við
drykkju uppi á svöiumum þar.
Og eins Var nú, en enginn hafði
heyrt getið um frú Lessing. Aldr-
ei heyrt nafnið — að mimnsta
toosti efcki nýlega. Og sama var
viðifcvæðið á næsta stað. Lo-ks
tók mér að leiðast þói þe-tta og
gefck aftur til gistihússins míns.
og jafnskjótt sem ég nálgaðist
afgreiðsluborðið, sparaði stúlkan
mér allar spumingar með því að
hrista h-öfuðið að fyrra bragði.
Og af áhyggjusvipnum á andJit-
inu á henni, gat ég ráðið, að
hana langaði til að spyrja mi-g
aftur, hvort ég væri vel frísfcur.
ajUtvarpiö
Föstudagur 20. júlí
8.00 Morgunútvarp (Bæn. — Tónleik-
ar. — 8.30 Fréttir. — 8.35 Ton«
leikar. — 10.10 Veðurfregnir).
12.00 Hádegisútvarp (Tónleikar. —•
12.25 Fréttir og tilkynningar),
13.15 Lesin dagskrá næstu viku,
13.25 „Við vinnuna*1: Tónleikar.
15.00 Síðdegisútvarp (Fréttir og tilk,
— Tónleikar. — 16.30 Veðurfr,
Tónleikar. — 17.00 Fréttir.
Endurtekið tónlistarefni).
18.30 Ýmis þjóðlög. — 18.45 Tilkynn-
ingar. — 19.20 Veðurfregnir.
19.30 Fréttir.
20.00 Efst á baugi (Tómas Karlsson
og Björgvin Guðmundssonj.
20.30 Frægir hljófæraleikarar; VI;
Marcel Dupré organleikari.
21.00 ..Hendur borgarinnar eru kald-
ar“: Heígi Kristinsson les úr
nýrri ljóðabók eftir Jón frá
Pálmholti.
21.10 Milliþáttamúsík úr óperunni
„Die Frau ohne Schatten" eftir
Richard Strauss (Hljómsveitin
Philharmonia leikur; Eric Lein-
dorf stjómar.
21.30 Útvarpssagan: „Skarfaklettur**
eftir Sigurð Helgason; VII. —
sögulok (Pétur Sumarliðason).
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Kvöldsagan: „Bjartur Dagsson'*
eftir Þorstein P. I>orsteinsson;
IX (Séra Svein Vfkingur).
22.30 Tónaför um víða veröld; —•
Svíþjóð (Ólafur Ragnar Gríms-
son og I>orkelI Helgason sjá
um þáttinn).
23.15 Dagskrárlok.
Laugardagur 21. Júlí
8.00 Morgunútvarp (Bæn. — Tónleik-
ar. — 8.30 Fréttir. — 8.35 Ton-
leikar. — 10.10 Veðurfregnir).
12.00 Hádegisútvarp (Tónleikar. ^
12.25 Fréttir og tilkynningar).
12.55 Óskalög sjúklinga (Bryndís Sig
urjónsdóttir).
14.30 í umferðinni (Gestur Þorgríms-
son).
14.40 Laugardagslögin. — (15.00 Frétt
ir).
16.30 Vfr. — Fjör í kringum fóninn:
Úifar Sveinbjörnsson kynnir
nýjustu dians- og dægurlögin.
17.00 Fréttir. — Þetta vil ég heyraj
Gylfi Baldursson B.A. velur sér
hljómplötur.
18.00 Söngvar { léttum tón.
18.55 Tilikynningar. — 19.20 Veður-
fregnir.
19.30 Fréttir
20.00 #,Ósýnileci maðurinn", smásaga
eftir G.K. Chesterton (Karl Guð
mundsson leikari þýðir og les).
20.30 Andleg lög frá Ameriku: Guð-
mundur Jónsson stendur við fón
inn og spjallar við hlusitendur,
21.15 Leikrit: „Erfingjar í vanda'*
eftir Kurt Goetz, í þýðingu Hjart
ar Halldórssonar. — Leiksitjóri;
Gísli Halildórsson. Leikendur;
í>orsteinn Ö. Stephensen, Gestu*
Pálsson, Helga Valtýsdóttir, Mar
grét Guðmundsdóttir, torsteina
Gunnarsson, Nína Sveinsdóttir,
Halldór Karlsson o.£l.
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Danslög. — 24.00 Dagskrárlofc,