Morgunblaðið - 20.07.1962, Qupperneq 16

Morgunblaðið - 20.07.1962, Qupperneq 16
16 MORGVFBLAÐIÐ Fðstudagur 20. júlí 1962 __ Alexander Fullerton Guli Fordinn Ég spurði hana, hvort hr. Less- ing hefði komið i gærkvöldi. Lessing? Nei, alveg areiðanlega ekki. Ég þakkaði henni upplýs- ingarnar og hugsaði með mér, að líklega hefði hann alis ekiki skrif að sig inn, og þar sem hann væri ekki kominn til morgunverðax, mundi enginn vita, að hann væri hérna. Ég yrði að muna að verða hissa, þegar ég hitti hann. En stúlkan hélt áfram, óumbeðio: Ég er alveg viss um það, aif því að frú Lassing fór i morgun! Hvað segið þér? Hvemig gæti hún verið farin? Hún er farin, hr. Carpenter. Það var hringit til hennar eld- snemma í rnorgun, áður en skrif- stofan var opnuð. Maðurinn saigði, að það væri afskaplega áríðandi. >að vildi svo til, að forsitjárinn svaraði í símann, því að hann er stilltur inn til hans, þegar skrifstofan er lokuð. Hann fár svo upp ag barði að dyrum hjá henni, og hún svaraði, að iþetta gæti ekki legið svo mikið á, og hún væri ekki klædd, og hvort hann vildi ekki taka skila- boð og svo gæti hún hringt seinna; Stúlkan skrikti. Svo að hr. Blenkinsop varð að fara alla leiðina í símaon aftur og segja þetta þeim, sem hringdi.... Var það maðurinn hennar? Það veit ég svei mér ekki, að þó held ég, að það geti varla ver- ið, því að hann vildi ekki gefa upp nafnið sitt eða nein skilaboð en saigði bara, að þelta væri ó- skaplega áríðandi, líklega upp á líf og dauða, og hún yrði að koma í símann, hvað sem raulaði Og tautaði. Forstjórinn var auð- vitað orðinn vondiur, að þurfa að hlaupa svona upp og niður stiga eins og sendill, og það fyrir dög- un, og var næstum búinn að segja manninum að fara.... jæja, hann var að minnsta kosti orðinn vel vondur, en hugsaði samt með sér, að líklega væri íþetta raunverulega mjög áríð- andi og hvað gæti orðið ef hann lokaði símanum? Svo fór hann loks upp og í þetta sinn sagði frú Lessing, að þetta væri allt í lagi og hún skyldi koma, og svo kom hún í slopp og inni- skóm, og var voða ergileg, sagði forstjó-rinn mér. Haun hafði sett símann í samband við almennings símann við stigann, og hún var ekki 1-engi í honum, heldur kem- ur rétt strax til hans í skrifstof- una Og segist verða að fara strax — hvort það sé í lagi? Já, auð- vitað var það í lagi, því að Okk- ur vantar alltaf herbergi heldur en hitt og svo þýtur hún upp og segir fyrst, að það komi bíll eftir sér, Og áður en korter var liðið, var hann kominn og hún farin. Borgaði hún reikninginn sinn? Vitanlega. >að kemst nú eng- inn héðan án þess. Eruð þér viss um, að hún hafi ekki skilið eftir nein skilaboð eða bréf til mín? Stúlkan leitaði vandlega, en ég var þegar búinn að sjá, að iþað var ekkert bréf í miuu hálfi. Ég varð ekki einungis hissa á þess- ari sögu stúlkunnar, heldur líka móðgaður við Jane, því að hver sem ástæðan var til þessarar snöggu' brottfarar hennar, hefði hún að minnsta kosti getað sent mér orðsendngu, og ég var líka hræddur um hana. Lessing hafði ekki komið og sarnt hafði ég séð bílinn hans í gærkvöldi, og það gat engin ímyndun verið. Og ég gat heldur ekki annað en sett komu bílsins og hvarf Jane í samiband hvort við annað. Afgreiðslustúlkan horfði á mig með áhyggjusvip á andlitinu. Er allt í la-gi með yður, hr. Carpenter? Hvað eigið þér við? ______ » >ér eruð orðinn svo fölur. f yðar sporum skyldi eg fara inn og fá mér vænan teb'olla. >etta gerir hitinn þegar rraður er ekki vanur honum.... >að er ekkert að mér, það getið þér verið viss um. Og þakka yður fyrir að segja mér þe-tta. Ef það skyldi koma sími eða einhver skilaboð til mín, þá.... Frá frú Lessing? Já. Bf hún hringir þá segið henni, að ég verði hérna með ann an fótinn í allan dag og hún þ'urfi ekki annað en gefa yður númerið, sem ég eigi að hringja í. Viljið þér gera það? Auðvitað, alveg sjálfsagt. En ef hr. Lessing keanur? Eru nokk- ur skilaboð til hams? Ég gat séð, að hún skemmti sér vel. Auðvitað! Segið honum, að ég verði bráðum að fara og lang- aði til að kveðja konuma hans, en hafi þá uppgötvað, að bún var farin, án þess að hann kæmi hingað og væri forvitni að vita ástæðuna. >egar hann sé fjar- venamdi finnist mér ég bera eins því aftur í gistihúsið. kionar ábyrgð á hemii, og mig lamgi til að hafa samband við hann sem allra fyrst. Já, sjálfsagt, hr. Carpenter. Hafið engar áhyggjur. Ég er viss um, að þetta verður fallt í lagi. . Ég held, að henni hafi þótt það miður, að ég skyldi vilja senda Lessing skilaboð — því að ég býsit við, að þjónustiufólk í gisti- húsum fylgist býsna vel með öllu, sem þar gerist. En það gerir ekkert til, meðan þao notar það eingöngu sjálfu sér til skemmt- um'ar. Ég fór út og í gegnum húsa- giarðinn, rétt til þess að full- vissa mig um, að þarna væri enginn gulur bíll úti fyrir. En iþar var enginn slíkur. Ég þaut svo inn aftur og að heirbergi-nu, sem Jan-e hafði verið í. Dyrnar stóðu opnar Og herbergisiþjómn- inn var að setja hrein lök á ann- að rúmið. Ég gekk inn og við sögðuim „Jam;bo“ hvor við amn- an en ég notaði tækifærið til að svipast um og opna skúffur og skápa og gáði jafnvel í pappírs- körfuna, í þeirri von, að ef til viiil hefði húm verið búin að skrifa mér, en gleymt í flýtinum að skilja eftir niðri. En þar var ekikert. >á datt mér i hug. hvort hún hefði ef til vill farið með -bréf í herb-ergið mitt og ýtt því undir hurðina, og ég svo ekki séð það. En hversu vel sem ég leitaði þar, var ekkert að fi-nna. Mér datt í hug, að úr því ég væri kominn þarna hvart sem var, gæti ég eins vel gengið frá farangrinum mínum. >að var auglýsing í baðherbei ginu þess efnis, að herbergi yrðu að vera rýmd fyrir hádegi brottfarar- daginn, annaris yrði að borga einn dag í viðbót. Mig lamgaði ekkent til þess. Ég var ekki nema tíu mínútur að ganga frá öllu, svo skildi ég aðra töskuna eftir ofam á hinni við dyrnar og fór svo niður aftur til skraf- hreyfnu afgreiðslustúlkunnar, og sagði hemni, að herbergið væri til reiðu hvenær sem vildi, það þyrfti eklki annað en senda eftir töskunum og geyma þær á ör- uggum stað. >etta v?r nú ekiki nema átylla til að gefa mig á tal við hana, ef ske kymni, að Jane hefði hringt síðasta hálf- tímarnm. Ég þóttist aiveg vis-s um, að hún mundi sima: hún hefði farið af stað í slíkum flugíhasti, að hún hefði allis ekki haft tíma til að skrifa noikkur crð á blað, en síðar, þegar hún væri ekiki á alveg ei-ns hraðri ferð, rnundi hún vilja koma boOurn til min ihvar hún væri. Ég fór í verkstæðið, þar sem bíllinn minn hafði verið til eftir- lits, og þar var líka umboð fyrir ýmsar aðrar bílategundir, þar á m-eðal Ford. Ég vissi það, því að það var málað þama á alla gl-ugga. Maðurirm, sem ég hafði hitt, þegar ég fór með bílinn til þeirra, kom fram og bekkti mig aftur, en var sýnilega hissa á þeim áberandi flýti sem á mér var. Góðan dagi-nn, hr. Carpenter. Hv-að ge-t ég gert fyrir yð-ur? Mér hafði d-Ottið í bug, að h-ugsamle-gt væri nú, að m-ér hefði missýnzt um gula bílinn kvöld- imu áður. Ég hafði að vísu séð, alveg fyrir vís-t, að hanm var igulur og Ford,*en mér haifði ekiki hugkvæmzt að líta á núm-eríð — og hefði reynd-ar líkiega heldur ekki getað séð það í myrkrinu. Og alltaf gat verið iiugsamlegt, að annar bíll eins hefði verið þarna á ferðinni. Segið mér: þekikið þér nokk- um gulan Ford? Gulan Ford. Hann var hissa á’svipinn, en svo áttaði hann sig: Biðjið fyrir yður; þér g-etið feng- ið Ford með hvaða heimsins lit, seim vera sk-aJ, og gæti meira að segja látið sprauta þennan fyrir yður, bætti hann við og benti á nýlegam Ford, semi þama var i-nni. >etta er bíll frá þessu ári og ekki keyrður nema eitthvað tvö þúsund, og ég þekki mann- inm, sem.... Bíðið þér við — þér eruð víst að misskilja mig. Ég er ekkert að hugisa um að Kaupa bíl, því að ég á bíl fyrir, en mig langaði bara að fá að vita, hvort þér hafið rekizt á nokkum gulam Ford. Jú, auðvitað eru þeir til. Emg- inn vatfi. En bara ekki hér í borg- inni, eða neinsstaðar hér nærri, íþað þyrði ég að sverj a upp á. >ví að auðvitað mundi hamn koma hingað, til einhvers, svo að ég hlyti að þekikja hann. En hvers vegna spyrjið þér, etf þér viljið ekki ka-upa bít? >að yrði of löng saga, að segja frá því, en þa-kka yður fyrir. Ég fór í aðrar stöðvar og spurði -hi-ns sarna, en enginn kannaðist við nokkurn gulan Ford. Nei, þar voru emgin skila-boð Og engi-nn hafði hring-t. Skyrtam lodidi við rnig og mér leið fjan-dalega. Ég hafði hingað til efcki gefið þessu gaum, en fann að mér var að verða iltt og nú fór ég að hugsa u-m, hvort ég ætti að fá mér aspirin eða viskí, eða hvað. >etta var einlhver ó- heppilegasti tími til að fara að verða veikur — en þá sló svar- inu snögglega niður í mig: Bjór! Undireins og mér datt það í hug — og reynda-r hafði mér ekki dottið þa í hug hjálparlaiust, -held ur hafði ég séð flösfcu á borði hj-á einhverj-um gesti — þá vissi ég, hrvað það v-ar, sem ég hafði iþörf fyrir. Ég fór pví i-nn og drakk upp út stórri ölflösk-u og varð strax hressari. X- X' >f GEISLI GEIMFARI * X- X- " — Gengin prófessor, ég held að þér hafið á réttu að standa og dr. Draco og félagar hans séu sekir um uoorð, þjófnað og mannrán .... En við höfum engar sannanir. Án þeirra mun stjörnudómstóllinn aldrei dæma þá seka. — Þetta má vera rétt hjá þér Fleming ofursti .... En mér dett- ur í hug leið til að fá sannanir gegn Draco .... og standa hann að verki. Á leiðinni út hóaði afreiðslu- stúlkan á mig og ég flýtti mér til henmar. Farangunnn yðar er kiominn hingað niður, sagði hún. Ég kinkaði fcolli til henmar og reyndi að láta ekki vonbrigðin skína út úr mér. >egar hún hó- aði í mig, hélt ég, að eimhver skilaboð hefðu borizt frá Jame meðan ég var a drekka bjórinn. Ég spurði hana því, hálf-hikamdi; >að hef ur víst ekki.... ? Nei hr. Carpenter. Engin hring ing enn. Ef ég hefði vijjað bíða í tíu mímútur, hefði ég getað fengið hádegisverð, en ég var ekkert svangur. Meðan ég hafði setið við bjórinn, hafði mér dottið í hug eina hugsamlega ráðið: að spyrjast fyrir í öllum hinum gisti húsiunum. >að kynni að vera út í hött, en alltaf var þó hugsan- legt, að það bæri árangur, og það var að minmstfa kostfi sifcárra em hafast ekkert að. Og éig hafði eimmitt yerið að leggja upp í þann l’eiðangur þegar stúlka-n fcaliaði í mig. Ég vissi hvar eitt gistihúsið var, því að ég hafði oft gemgið tfnam hj-á því, séð fólk við drykkju uppi á svöiumum þar. Og eins Var nú, en enginn hafði heyrt getið um frú Lessing. Aldr- ei heyrt nafnið — að mimnsta toosti efcki nýlega. Og sama var viðifcvæðið á næsta stað. Lo-ks tók mér að leiðast þói þe-tta og gefck aftur til gistihússins míns. og jafnskjótt sem ég nálgaðist afgreiðsluborðið, sparaði stúlkan mér allar spumingar með því að hrista h-öfuðið að fyrra bragði. Og af áhyggjusvipnum á andJit- inu á henni, gat ég ráðið, að hana langaði til að spyrja mi-g aftur, hvort ég væri vel frísfcur. ajUtvarpiö Föstudagur 20. júlí 8.00 Morgunútvarp (Bæn. — Tónleik- ar. — 8.30 Fréttir. — 8.35 Ton« leikar. — 10.10 Veðurfregnir). 12.00 Hádegisútvarp (Tónleikar. —• 12.25 Fréttir og tilkynningar), 13.15 Lesin dagskrá næstu viku, 13.25 „Við vinnuna*1: Tónleikar. 15.00 Síðdegisútvarp (Fréttir og tilk, — Tónleikar. — 16.30 Veðurfr, Tónleikar. — 17.00 Fréttir. Endurtekið tónlistarefni). 18.30 Ýmis þjóðlög. — 18.45 Tilkynn- ingar. — 19.20 Veðurfregnir. 19.30 Fréttir. 20.00 Efst á baugi (Tómas Karlsson og Björgvin Guðmundssonj. 20.30 Frægir hljófæraleikarar; VI; Marcel Dupré organleikari. 21.00 ..Hendur borgarinnar eru kald- ar“: Heígi Kristinsson les úr nýrri ljóðabók eftir Jón frá Pálmholti. 21.10 Milliþáttamúsík úr óperunni „Die Frau ohne Schatten" eftir Richard Strauss (Hljómsveitin Philharmonia leikur; Eric Lein- dorf stjómar. 21.30 Útvarpssagan: „Skarfaklettur** eftir Sigurð Helgason; VII. — sögulok (Pétur Sumarliðason). 22.00 Fréttir og veðurfregnir. 22.10 Kvöldsagan: „Bjartur Dagsson'* eftir Þorstein P. I>orsteinsson; IX (Séra Svein Vfkingur). 22.30 Tónaför um víða veröld; —• Svíþjóð (Ólafur Ragnar Gríms- son og I>orkelI Helgason sjá um þáttinn). 23.15 Dagskrárlok. Laugardagur 21. Júlí 8.00 Morgunútvarp (Bæn. — Tónleik- ar. — 8.30 Fréttir. — 8.35 Ton- leikar. — 10.10 Veðurfregnir). 12.00 Hádegisútvarp (Tónleikar. ^ 12.25 Fréttir og tilkynningar). 12.55 Óskalög sjúklinga (Bryndís Sig urjónsdóttir). 14.30 í umferðinni (Gestur Þorgríms- son). 14.40 Laugardagslögin. — (15.00 Frétt ir). 16.30 Vfr. — Fjör í kringum fóninn: Úifar Sveinbjörnsson kynnir nýjustu dians- og dægurlögin. 17.00 Fréttir. — Þetta vil ég heyraj Gylfi Baldursson B.A. velur sér hljómplötur. 18.00 Söngvar { léttum tón. 18.55 Tilikynningar. — 19.20 Veður- fregnir. 19.30 Fréttir 20.00 #,Ósýnileci maðurinn", smásaga eftir G.K. Chesterton (Karl Guð mundsson leikari þýðir og les). 20.30 Andleg lög frá Ameriku: Guð- mundur Jónsson stendur við fón inn og spjallar við hlusitendur, 21.15 Leikrit: „Erfingjar í vanda'* eftir Kurt Goetz, í þýðingu Hjart ar Halldórssonar. — Leiksitjóri; Gísli Halildórsson. Leikendur; í>orsteinn Ö. Stephensen, Gestu* Pálsson, Helga Valtýsdóttir, Mar grét Guðmundsdóttir, torsteina Gunnarsson, Nína Sveinsdóttir, Halldór Karlsson o.£l. 22.00 Fréttir og veðurfregnir. 22.10 Danslög. — 24.00 Dagskrárlofc,

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.