Morgunblaðið - 28.07.1962, Blaðsíða 12

12
MORCriNBLAÐIÐ
r
I/augardagur 28. júlí 1962
Þakka öllum peim, sein a sjötugs afmæli mínu, 19. júlí
s.l., heimsótta mig, sendu mér vinarkveðjur, góðar gjafir
og gerðu mér daginn áængjulegan.
Magnús Einarsson, Munaðarnesi.
Hjartans bakkir til astríkra dætra minna, tengdasona
og fjölskyldna þeirra, svo og fjölmargia vandamanna,
vina og samstarfsfólks, fyrir heimsókrm, stórkostlegar
gjafir, blóm og símskeyti á 80 ára afmæli mínu 14. 7.
Megið þið cll eignast sem flesta jafn fagra og bjarta
daga. — Guð blessi ykkur öll.
Guðný Sveinsdóttir, Sjúkrahúsi Isafjarðar.

Snowcrem
Litaúrval
H. Beneiliktsson hi.
Súðurlandsbraut 4, sími 38300.
Radioverzlun
Radioverzlun vantar afgreiðslustúlku
nú þegar.
Upplýsingar í síma 35124 og 23574.
Vélbátur til sö'u
Vonin K.O. 27, sem er 17 tonn, með June-Munktel 85
hesta til sölu. Nánari upplýsingar hjá Bjarna Jóns-
syni, Hbðarvegi 30, sími 12885.
E'ginkona mín, móðir okkar og dóttir
BKVNDÍS SIGUKJÓNSDÓXTIR
andaðist í Landsspítalanum 25. þessa mánaðar.
Magnús Bl. Jóhannsson, synir
og Alexandra Jónsdóttir.
Faðir okkar
MAGNÚSBERGMAN
frá Skriðufelli,
til heimilis að Stóragerði 18 lézt að Skarði í Gnúpverja-
hreppi hinn 25. þessa mánaðar.
Börn hins látna.
Frændi okkar
HF.NRIK THEODÓR THORLACIUS
andaðist í Landsspitalanum 26. þ.m. — Jarðarförin
ákveðin síðar
Fyrir hönd aðstandenda.
Þórunn G. Thorlacius,
Þórarinn M. Thorlacius.
Þökkum innilega auðsýnda samúð við andlát og útför
mannsins míns og föður okkar
ÓSKAKS JÓNSSONAR
frá Hólmum í Vopnafirði.
Sérstaklega viljum við þakka starfsfólkinu á skrifstofu
H. F. Eimsk'pafélags Islands þann mikia vinarhug, er
það sýndi okkur.
Björg Sigurðardóttir og hörn..
Þorvaldur Jónsson
Skúmsstöðum
ÞEIM fækkar nú óðum, bænd-
unum, sem fremstir stóðu
Rangárþingi á uppvaxtarárum
mínum þar. Flestir hafa þeir
verið kvaddir til feðra sinna,
Þegar ég horfi til baka yfir far-
inn veg, minnist ég margra
svipmikilla manna, sem mótuðu
umhverfi sitt, hver með sínum
sérkennum og persónuleika,
voru höfðingjar á heimili sínu
og utan þess, og konungar í
sínu litla ríki.
Nú er ennþá einn þessara
merku rangæsku bænda fallinn.
Þorvaldur á Skúmsstöðum er
látinn. Hann andaðist á Lands
spítalanum þann 21. júlí sl. af
afleiðingum slyss 77 ára gam-
all. —
Með Þorvaldi er til moldar
genginn minnisstæður, óvenju
kraftmikill og dugandi maður,
gegn búhöldur og góður dreng-
ur. Hann sat jörð sína með prýði
í áratugi og setti svip á rang-
æska bændastétt. Þegar hann er
nú horfinn, vaknar spurningin:
hver kemur í staðinn?
Þorvaldur Jónsson var Skaft-
fellingur að ætt. Fæddur að
Hemru í Skaftártungu, sonur
hjónanna Jóns Einarssonar,
hreppstjóra og oddvita frá
Hrífunesi og konu hans, Hildar
Vigfúsdóttur frá Flögu. í Hemru
var mikið menningarheimili og
Jón Einarsson einn af aðalfor-
ystumönnum Skaftfellinga á
sinni tíð. Þorvaldur ólst upp
með foreldrum sínum í' hópi
margra systkina, og dvaldist
lengst af heima unz hann kvænt
ist hið fyrra sinni árið 1912,
Ólöfu Jónsdóttur frá Hlíð í
Skaftártungu. Þau hófu búskap
í Syðstu-Mörk undir Eyjafjöll-
um sama ár, og bjuggu þar til
1918. Fluttust þau þá að Skúms-
stöðum í Vestur-Landeyjum.
Reistu þau það mikla höfuðból
úr rústum, því að það var þá
talið næstum óbyggilegt vegna
ágangs vatna. Stórfelldar fyrir-
hleðslur voru byggðar fyrir til-
stilli hins opinbera, og með at-
beina margra góðra bænda, og
heilum sveitum forðað frá auðn.
Urðu þá Skúmsstaðirnir aftur
Nýkomið
Enskar barnapeysur Bairnswear.
Barnaskór lágir og uppreimaðir.
Verzlunin MIÐHÚS, Vesturgötu 15.
Afgreiðslustúlka
Stúlku vantar til afgreiðslustarfa strax.
Upplýsingar í lag milli kl. 4 og 5.
Sælgætisverzlunin
Lækjargötu 8.
Lokað
vegna sumarleyfa frá 30. júlí til 20. ágúst.
/-JÚST ÁRMANN H.F., heildverzlun
Klapparstíg 38 — Sími 22100.
Arborit's
harðplast
á borð og vegg.
Jútaúrval.
H. Benediktsson hf.
Suðurlandsbraut 4, sími 38300.
öndvegisjörð eins og fyrrum.
Var Þorvaldur einn þeirra sem
mest hvöttu til þess að ráðist
var í þessar framkvæmdir, er
voru stórvirki á þeim tíma.
Þorvaldur og ólöf eignuðust
9 börn. Tvær dætur misstu þau
uppkomnar, en 7 börn Þorvalds
af fyrra hjónabandi eru á lífi,
öll gift, fjórar dætur og þrír
synir. ólöfu konu sína missti
Þorvaldur árið 1938. Hann
kvæntist öðru sinni, Guðríði Ár-
sælsdóttur frá Tungu í Land-
eyjum, og lifir hún mann sinn
ásamt dóttur þeirra ungri.
Ég minnist þess enn vel, er
ég sá Þorvald r Skúmsstöðum í
fyrsta sinni. Þá var ég barn að
aldri. Það var í skammdeginu
og komin dimma. Ég hafði
hlaupið út til þess að hitta föð-
ur minn. Jörðin var auð og loft-
ið fullt af myrkri. Ég heyrði
hest frýsa hátt rétt hjá mér og
ég hrökk við,. Sá ég þá grilla
í mann, mikinn vexti og meiri á
velli en aðra, sem ég þekkti.
Hann var búinn dökkum hlífð-
arfötum og hafði stigið af baki
svörtum hesti þarna á hlaðinu.
Dökkur var hann á brún og hár-
ið og skeggið svart eins og
myrkrið í kringum mig. Ég varð
sleginn flemtri, og ætlaði að
taka til fótanna inn í bæ, eu
varð of seinn. Gesturinn ávarp-
aði mig þýðlega, og um leið
skynjaði ég að ekkert var að
óttast.
Síðan þetta var eru liðnir
röskir fjórir tugir ára. Ég átti
eftir að kynnast Þorvaldi á
Skúmsstöðum náið, bæði sem
barn og fullorðinn maður, og
mat ég hann ætíð meir, sem
kynnin urðu lengri. Hann var
um margt óvenjulegur maður,
og mér finnst skarðið, sem nú
stendur autt við fráfall hans
stórt og vandfyllt.
Þorvaldur Jónsson var maður,
sem vakti eftirtekt hvar sem
hann kom, svo sérstæður var
hann á margan hátt.
Hann var höfði hærri en þorri
manna, grannvaxinn, karlmann-
legur og bognaði ekki með aldr-
inum. Hár hans var mikið og
dökkt og fölnaði lítt þótt árum
fjölgaði. Framgangan öll var
röskleg, óvenju frjálsmannleg
og óþvinguð. Hann var á yngri
árum afrenndur að afli og tal-
inn glæsimenni.
Þorvaldur : '<st oft ekki fyrir
ef honum hljóp kapp í kinn x
fangbrögðum við höfuðskepn-
urnar. Þótti mönnum á stundum
nóg um dirfzku hans. Skapmik-
ill var hann og gat verið hrjúf-
ur nokkuð, og jafnvel sýnst
kærulaus ef svo bar við. En
undir skelinni var hann við-
kvæmur og þoldi ekkert aumt
að sjá án þess að reyna að
hjálpa.
Þorvaldur var prýðilega
greindur maður, frjálslyndur og
fordómalaus, en fastur fyrir og
flutti mál sitt röggsamlega ef
þörf krafði.
Hann bjó ætíð rausnarþúi, var
höfðingi heim að sækja, skemmt
inn og veitull og mikill dreng-
skaparmaður.
í vinahópi og mannfagnaði
var Þorvaldur gleðimaður og
bjó yfir skemmtilegri kímni, en
barðist þó oft við veikindi og
sára harma. Á síðari árum varð
hann oftar en einu sinni að
dvelja á sjúkrahúsi og ganga
undir uppskurð. Þá reyiidist síð-
ari kona hans honum mikil og
góð stoð.
Þótt aldurinn væri orðinn
nokkuð hár, dó Þorváldur á
Skúmsstöðum ekki sem gamall
maður. Hann hneig að velli mitt
í dagsins önn, eins og víkingur,
sem berst til hinztu stundar, —
og féll með sæmd. — Það var
Þorvaldi líkt.
Við, sem þekktum bóndann á
Skúmsstöðum, vissum að hon-
um var ekki gjarnt til að bogna.
En að lokum hlaut hann að
brotna, — og nú er það skeð.
— Rangárþing er fátækara en
áður.
1 dag er hann kvaddur hinstu
kveðju.
Ragnar Jónsson.