Morgunblaðið - 03.10.1962, Blaðsíða 8

8
MORCUNfíLAÐlÐ
Miðvikudagur 3. okt. 1962
Tilkynning iró söngsveitinni
Fílhnrmoníu
Æfingar á MESSÍASI eftir Handel hefjast í október.
Nýjir söngfélagar gefi sig fram við formann söng-
sveitarinnar, frú Aðalheiði Guðmundsdóttur í síma
10146 eða söngstjórann, Dr. Róbert A. Ottósson í
síma 17473 milli kl. 19—21 þessa viku.
íbúðir fil sölu
3ja herbergja hæðir í sambýlishúsi við Safamýri.
Seljast tilbúnar undir tréverk, sameign inni múr-
húðuð, húsið fullgert að utan, tvöfalt gler o. fl. —
Aðeins 4 íbúðir saman um þvottahús. — Ágæt
teikning. — Hagstætt verð.
ÁRNI STEFÁNSSON, hrl.
Málflutningur — Fasteignasala
Suðurgötu 4. — Símar 14314 og 34231.
IMýEeg fiskverzlun til sölu
Til sölu er ein af vönduðustu fiskverzlunum borg-
arinnar ásamt tilheyrandi tækjum og þar á meðal
frystitækjum. Nýtt húsnæði, nýjar vélar. Verzlun-
in er í fullum gangi.
ÁRNI STEFÁNSSON, hrl.
Málflutningur — Fasteignasala.
Suðurgötu 4. — Símar 14314 og 34231.
S'zuiJabréf óskast
Hefi kaupanda að ríkistryggðum skuldabréfum að
upphæð kr. 250—300 þús.
ÁRNI STEFÁNSSON, hrl.
Málflutningur — Fasteignasala.
Suðurgötu 4. — Símar 14314 og 34231.
Söngmenn
Karlakórinn Fóstbræður óskar eftir nokkrum góðum
söngmönnum strax. Upplýsingar í síma 12553 (séra
Hjalti Guðmundsson) eftir kl. 17 í dag og næstu
daga.
Börn, unglingar eða fullorðið fólk óskast
til að
bera út Morgunblaðið
í Garðahreppi. Upplýsingar í síma 51247.
Hafnarfjörður
Unglinga til blaðadreifnga vantar
í nokkur hverfi.
Afgreiðsla Morgunblaðsins
Arnarhrauni 14. — Sími 50374.
Sendisveinn
óskast hálfan eða allan daginn.
Smith & IMorland h.f.
Suðurlandsbraut 4.
Ingibjörg Hiagnúsdóttir
prestsekkja frá Laufási
Fædd 11. maí 1867.
Dáin 28. september 1962.
VITUR maður hefur sagt: „Sönn
menntun er í því fólgin að
þekkja góðan mann, þegar mað-
ur sér hann“.
En það þurfti hvorki mennt-
un eða langa viðkynningu við
Ingibjörgu Magnúsdóttur til að
komast að raun um að hún hafði
góðan mann að geyma.
Það geislaði af henni góðvildin
allt til hinztu stundar.
Ég kynntist Ingibjörgu, mág-
konu minni, ekki fyrr en ég
hafði verið gift bróður hennar
í sex ár, er þau hjónin heim-
sóttu okkur að Vífilsstöðum ár-
ið 1919. í þann tíð voru sam-
göngur á milli landsfjórðunga
ekki eins auðveldar og þær eru
nú. Þær voru að vísu ekki eins
erfiðar og þegar það tók tengda-
foreldra mína þrjár vikur að
flytja búferlum frá Hofi á
Skagaströnd að Skorrastað í
Norðfirði.
Þó að nú séu liðin 43 ár frá
þessum fyrstu samfundum minn-
ist ég enn glöggt leiftursins í
augum séra Björns þegar hann
sagði við mág sinn: „Finnst þér
ekki ég hafa farið vel með hana
systur þína í 24 ára hjónabandi?"
Og hann svaraði: „Það hefurðu
sannarlega gert, það má heita
að hún sé eins falleg og þegar
ég fór að heiman“. En þá höfðu
þau systkinin ekki sézt í meira
en 20 ár. „Það var grundvöllur-
inn að lífshamingju minni, þeg-
ar ég kvæntist henni systur
þinni“, sagði séra Björn.
Ingibjörg var fædd á Skorra-
stað í Norðfirði 11. maí 1867.
Foreldrar hennar voru þau
prestshjónin Vilborg Sigurðar-
dóttir frá Hóli í Kelduhverfi og
séra Magnús Jónsson, prestur að
Hofi og síðar að Laufási, al-
þekktur bindindisfrömuður. Á
unga aldri gaf Ingibjörg föður
sínum loforð um að hún skyldi
aldrei bragða áfengi og hélt
auðvitað það heit. Að Laufási
fluttist Ingibjörg með foreldrum
sínum 1883, þá 16 ára gömul.
Árið 1895 giftist hún séra Birni
Björnssyni, sem vígzt hafði að-
stoðarprestur hjá föður hennar,
en hafði jafnframt á hendi
kennslu á Akureyri og dvöldust
þau þar að meira eða minna
leyti þangað til 1901 að séra
Magnús andaðist og fékk séra
Björn þá veitingu fyrir Laufás-
prestakalli, og hélt því þangað
til hann lézt 1923, aðeins 52 ára
gamall.
Um heimilið í Laufási skrifar
sóknarbarn þeirra hjóna á átt-
ræðisafmæli Ingibjargar:
„Það var gott að koma í Lauf-
ás og vera gestur þeirra hjóna.
Ég á rrrargar bjartar endurminn-
ingar frá þeim tímum. Þar nutu
allir hinnar beztu gestrisni og
greiðasemi.
Þau hjónin eignuðust sex
mannvænleg börn og er þau ól-
ust upp var sama velvildin,
sama hlýjan í fari þeirra til
samferðafólksins og hjá foreldr-
unum. Var Laufásheimilið al-
þekkt víða um sveitir af rausn
og myndarskap og heimilisbrag-
ur allur þannig að ógleymanleg-
ur verður heimilisfólki og gest-
um. — Frú Ingibjörg er göfug-
lynd og góð kona, sem öllum
hefur hjálpað af alúð og kær-
leika hvar sem hún hefur náð
til. Og aldrei var hún glaðari en
er hún gat rétt öðrum hjálpar-
hönd. Manni sínum var hún
góður og ástríkur lífsförunautur,
börnum sínum nærgætin og
blíð móðir, hjúum sínum um-
hyggjusöm og góð húsmóðir og
gestum sínum veitandi, sem
bezt verður á kosið. Þess vegna
hefur öllum, sem kynntust
henni verið óvenjulega hlýtt til
hennar. Dagfari hennar og fram
komu allri má líkja við sólar-
geisla, sem vermir og gleður
allt, sem hann nær til. Slíkar
konur hafa auðgað mannlífið
og gert það fegurra, bjartara og
betra.“
Undir þessi 15 ára gömlu um-
mæli hins gamla sóknarbarns
get ég tekið af öllu hjarta. Bet-
ur er ekki hægt að lýsa Ingi-
björgu allt til æviloka. 95 ár er
langur tími, það liggur við að
mann sundli þegar hugsað er
til þeirra breytinga, sem orðið
hafa á lífskjörum manna á þess-
um tíma. Ingibjörg var 12 ára
þegar fyrsti olíulampinn kom á
heimili foreldra hennar, það var
dýrðlegt ævintýri að horfa á
þetta skæra ljós, sem reyndar
var aðeins notað í skrifstofu
prestsins. Að nota það t. d. í
hlóðaeldhúsinu kom ekki til
mála.
Eftir lát manns síns fluttist
Ingibjörg til Reykjavíkur með
börnum sínum og hefur dvalið
hér síðan. Börn þeirra Laufás-
hjóna eru: Magnús, stýrimaður
á varðskipum, kvæntur Dóru
Magnúsdóttur, dáinn 1960. Björn,
bankafulltrúi, kvæntur Þórhöllu
Þórarinsdóttur, dáinn 1944, Jón,
bankafulltrúi, kvæntur Agnesi
Oddgeirsdóttur, Vilborg, varð-
stjóri við Landssímann, sem alla
tíð hefur átt heimili með móður
sinni og hjúkraði henni af frá-
bærri alúð seinasta árið, eftir að
ellin fór að leggjast á hana.
Stefán Ólafur, fyrrv. stýrimað-
ur, nú tollvörður, kvæntur
Maríu Kristinsdóttur og Jó-
hannes læknir, fyrri kona hans,
Guðrún Erlendsson, seinni kona
Ásta Árnadóttir.
Skömmu eftir að fjölskyldan
fluttist til Reykjavíkur lét hún
reisa húsið Sólvallagötu 17, sem
alla tíð hefur verið griðastaður
fjölskyldu og vina. Þó að þar
hafi búið 3—4 fjölskyldur, var
Framhald á bls. 23.
Eftir reynslu hér á landi
og erlendis hefur verið
bœtt inn mörgum nýjum
atriðum sem stefna að
því að gera trygginguna
að fullkominni HEIMILIS-
TRYGGINGU. Leitið nánari
upplýsinga hjá aðalskrif-
stofunni eða umboðs-
monnum
SAMVININUTRYGGINGAR