Morgunblaðið - 06.10.1962, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ
Laugardagur 6. okt. 1962
tímarádag eruekk-
ert ef árangur næst
ef íslandsmelstaratitill
er eins og góð
kaupuppbót
— Eg væri ekki að þessu,
ef það væri ekki gaman. Eg
fer oftast beint úr vinnunni,
er mættur á Framvellinum
kl. 6,30 og er þar til kl. 11 um
kvöldið. Þetta er mitt áhuga
mál. Bestu launin eru að
flokkarnir, sem maður er að
þjálfa nái árangri. Og það
er eins og stór og mikil kaup
uppbót, þegar íslandsbikarinn
vinnzt. Fyrir slíku gæti mað
ur fórnað ótal stundum án
kaups.
Guðmundur Jónsson
Eitthvað á þessa leið fórust
Guðmundi Jónssyni orð er við
hittum hann í gærdag. Hann var
að reikna út vinnuskýrslu er við
komum en við fengum að trufla
það starf. Með sínu hægláta og
prúða fasi afsakaði Guðmund-
ur einn fínasta vinnuskála í
Reykjavík. Guðmundur starfar
hjá Reykjavíkurbæ undir yfir-
stjórn Bergs Sigurbjörnssonar,
sem einnig hefur lagt margar
stundir í starf fyrir Fram.
En við vorum seztir og ekk-
ert fékk stöðvað okkur.
— Voruð þið fyrirfram ákveðn
ir í að vinna mótið?
— Auðvitað stefndum við að
því. Og í vor gerðum við okkur
fulla grein fyrir því að mótið
ynnist á 13 eða 14 stigum og við
gætum vel unnið það. Svo fór
sem fór, heppni og óheppni, en
Framararnir fengu íslandsbik-
arinn.
— Var það verðskuldað?
— Það mundi ég segja. Ekk-
ert félag, ekkert lið hefur lagt
sig eins fram við æfingar. Ekk-
ert félag átti titilinn skilið frek-
ar en Fram.
Guðmundur Jónsson þjálfari
Fram er sonur Jóns Guðjóns-
sonar, sem starfar hjá Björns-
bakaríi og konu hans, Kristín-
ar Guðmundsdóttur. Jón, faðir
Guðmundar, var góður knatt-
spyrnumaður í Fram og hefur
alla tíð unnið sínu félagi, og
Knattspyrnuráði Reykjavíkur,
mjög vel og kona hans tekið
þátt í öllum hans raunum og
allri hans gleði í sambandi við
knattspyrnu. Þau geta því sann-
arlega verið ánægð að eiga son,
sem leiðir Fram-liðið fram til
sigurs.
Guðmundur er hæverskur pilt
ur, 32 ára gamall. Hann byrjaði
9 ára að leika knattspyrnu og
hefur verið við þá íþrótt riðinn
síðan.
Hann byrjaði að þjálfa 1954 —
þá aðeins 3. flokk. f þeim flokki
voru m. a. Rúnar Guðmannsson,
Guðjón Jónsson, bakvörður og
Grétar Sigurðsson, miðherji. —
1956 tók hann við 4. flokki pg
1957 vann 4. flokkur undir hans
stjórn alla sína leiki, skoruðu
67 mörk gegn 3. í þeim hópi
voru þeir Ásgeir Sigurðsson,
Hrannar Haraldsson og Hall-
grímur, sem nú eru í meistara-
liðinu.
Með þessum piltum hefur
Guðmundur verið — og verið
sem faðir og þjálfari, þar til nú
að sá árangur næst, sem allir
vildu unnið hafa.
í ár hefur Guðmundur þjálfað
meistarafl., I. fl., II. fl., A og
B, III. fl. A og B, IV. fl.'A, B og
C. — Auk þess sem hann þjálf-
aði meistaraflokkinn, sem vann
með svo mikilli prýði.
— Viltu segja eitthvað sér-
stakt um þjálfun?
— Þrekæfingarnar í III. fl.,
sem við höfum reynt, hafa
reynzt mjög vel. Árangurinn
var sá að á Reykjavíkurmótinu
töpuðum við illilega. Á fslands-
mótinu vorum í úrslitum gegn
Val og töpuðum með 1—2. —
í haust unnum við mótið án þess
að fá mark á okkur. Þriðji flokk
urinn hefur lengi verið vanda-
mál hjá okkur, en þessi árangur
hans ætti að lyfta honum.
— Hvað um ísiandsmeistara-
tignina?
— Hún er góð út af fyrir sig,
en mér finnst líðið ekki nægi-
lega sterkt ennþá. Þeir vita all-
ir piltarnir hvað þeir eru að
gera. Það er einföld taktík leik-
in og sú einfalda taktík, samfara
mjög góðri æfingu og mjög
góðu samstarfi liðsmannanna
vannzt árangurinn.
Strákarnir hafa allir mætt á
æfingum a.m.k. 3Vz tíma í viku.
Annars eru þeir settir út úr lið-
inu.
— Viltu breyta um leikað-
ferð?
— Sú leikaðferð, sem við höf-
um leikið hentar okkar mönn-
um. Ég vil að knatspyrnan sé
leikin „opin“, þannig að áhorf-
andinn hafi gaman af henni. Ég
vil að hún sé jákvæð og skemmti
leg og að því hefi ég stefnt með
Fram-liðið.
— Átti Fram skilið að sigra?
— Fram liðið er ekkert hæf-
ara en önnur lið. Það vissum
við í vor. Við gerðum ráð fyrir
því að íslandsmótið ynnizt á 13
—14 stigum og stefndum að þvi
að ná þ* '
Megingallinn við Framliðið er
sá að 50% af leikmönnum okk-
ar eru II. fl. menn. Þeir þurfa
að leika á laugardögum með sín
um aldursflokki og síðan aftur
á sunnudegi með meistarafl. —
En það var ánægjulegt að fá
ungu drengina í meistaraflokks-
liðið. Þeir voru vanir því að
vinna sína leiki. Þeir komu til
að vinna sína leiki. Og þeir
unnu sína leiki. — A. St.

Svo virðist, sem þennan Iangl mest til þess að fara i röðina
með fólkinu, sem bíður eftir strætisvagninum.
Maraþonhlaupið
— erfiðostn keppiúsgreinin
MARAÞONHLAUP hefur
lengi verið talin ein erfið-
asta grein, sem frjálsíþrótta-
menn hafa stundað. Reyndar
er kannske ekki að furða, því
að fyrsti maðurinn sem hljóp
slíkt hlaup. Grikkinn Pheidip
ippides, féll dauður niður að
hlaupinu loknu. Ha«nn hljóp
til þess að segja frá sigrinum
yfir Persum. Þetta var hins
vegar fyrir löngu, og um
langt skeið var aldrei keppt
í þessari greio.
Maraþonhlaup í núverandi
mynd var endurvakið á OJym
píuleikunium í Aþenu 1896 . í-fc
var það Grikki, sem vann, og
nafi hans var Loues. Hann
var hirðir, og sagt er, að hann
hafi tekið hlaupið létt. Tími
hans var 2 klukkustundir, 58
mín. og 50 sek. Vegalengdin,
sem hlaupin var bá, var 40
km.
Nú á tímum er maraþon-
hlaup aðeins lengra, eða
42,195 m. Það verður að telj
ast tilviljun, að maraþon-
hlaup skuli vera miðað við
þessa vegalengd. Sagan er sú
að 1908, er Olympíuleikarn-
ir voru haldnir í London,
átti að láta hlaupinu ljúka
fyrir framan stúku konungs.
Hlaupið var frá Windsor ð
leikvanginum við Wlhite City
og vegalengdin að stúku kon
ungs var nákvæmlega 42.195
m.
Eftir þvi, sem þessi grein
hefur orðið eldri og fastari
í sessi sem ke^pnisgrein á
alþjóðamótum, þá hefur með
alaldur þátttakenda orðið
lægri: Nú er það ekki óvenju
legt að sjó unga menn keppa
í maraþonhlaupi. Fyrir að-
eins rúmum áratug var það
venja, að langhlauparar tækj*i
þátt í því, er líða tók að enda
keppnisferils þeirra. Þannig
má minna á Emil Zatopek
1952 og Alain Mimoun 1956.
Hins vegar hafa æfingaað
ferðir breytzt n.ikið i þeim
tíma, og þannig hefur meðal
aldur keppenda í greininni
færzt niður.
Ekki ber þó á bví, aS mara
þonhlaup sé mönnum neitt
auðveldara viðfangs þrátt fyr
ir það, eins og myndirnar hér
sýna. Svitinn lekur af kepp
endum, og stundum virðist á-
horfendum sem þátttakendur
séu eitthvað ringlaðiy. Þetta
hafa mar_ kej:_ .--darma
staðíest, að keppni lokinni
• segja, su...ir a. m. k., að
síðustu 40 m geti verið jafn
erfiðir og það, sem áður hefur
verið hlaupið. Vi.i. 1 mynd
irnar vel geta staðfest þetta.
Kominn í mark
Yfirleitt sviplettir, enda er hlaupið ný hafið. Myndin var tekin i vor, er keppni for fram i
Eng landi.