Morgunblaðið - 13.10.1962, Blaðsíða 23

Laugardagur 13. október 1962
MORGVNBLAÐ1Ð
23
— Sætti mig v/ð
Framhald af. bls. 13.
Forlagatrúar.
— Stundaðir þú sjósókn að ráði
Árni?
— Ekki var það nú mikið. Ég
sigldi þó á stríðsárunum enda
var þá varla i.ægt að manna skip
til siglinga. Ég var kokkur í einni
ferð, já hofmeistari, eigum við
ekki að kalla það það.
— Og vars'.u ekki hræddur um
að farast?
—Nei, ég hef raunar aldrei
yerið hæddur um líf mitt bein-
línis. Ég hef að sjálfsögðu skynj
að hættuna, en ég er forlagatrú
ar og hef alltaf verið og því tel
ég enga ástæðu til að vera með
neina rekistefnu út af því sem
fyrir kann að koma. Ég trúi því
að ég farist þegar það á að ske,
annars ekki.
— Segðu mér Árni, dróst þú
úr skemmtunum þínum og gleð
skap eftir að þú gerðist bindind
ismaður?
— Nei, alls ekki. í>að var síður
en svo að ég skemmti mér minna
eftir það, en allar mínar skemmt
anir urðu þá eðlilegri og náttúru
legri. Raunar var ég aldrei áður
neinn ofsa maður. Ég tók því
létt og reiddist ekkert þó mér
væri gefið o kjaftinn. Ég þoldi
það líka val í þá daga.
— Vildir þú ekki Árni segja
okkur að lokum eitthvað frá leit
að bátum sem saknað var við
Eyjar áður en björgunarfélagið
og björgunartæki komu til?
— Það var oft vond vinna og
erfið að fara út í togara, sem
lágu í vari við Eyjar í ofsaveðr
um, en það var einasta leiðin að
fá þá til lsitar þegar saknað var
báta að he’man. Þar sem ég
kunni ögn ryrir mér í erlendum
tungum kom það gjarnan í minn
hlut að fara út í togarana. Það
gekk yfirleit.t vel að fá Englend
ingana til þtss að fara að leita
Ný þjófategund
LOFTUR Jónsson forstjóri og
Samband Islenzkra Samvinnufé-
laga hafa undanfarið flutt inn
hátt á annað þúsund álagildr-
ur, og dreift þeim um landið og
haft samvinnu við þá menn, sem
búa við ár, vötn og síki. Þetta er
hin virðingarverðasta fram-
kvaemd, að nýta þau hlunnindi,
sem hér á landi hafa legið ónýtt
alla tíð, og skapa úr þeim verð-
mæti, bæði fyrir innanlands-
markað og útflutning,- Ála-
gildrurnar eru búnar til úr hring
um, sem nælonnet er riðið í
kringum, og eru þær eins og
trekt í laginu, sém állinn skriður
inn I, en þaðan kemst hann ekki
aftur út. Gildrur þessar eru all-
dýrar, kosta upp undir eitt þús-
und krónur hver.
En einn erfiðleiki virðist ætla
að koma í ljós við þessar veiðar,
sem fáir eða engir hafa reiknað
með, en það eru álagildruþjófar.
Rannsókn þeirra móla hlýtur að
verða erfið, sökum iþess, að mörg
hundruð þessara veiðitækja eru
af einni og sömu tegund, og öll
eru þau ómerkt.
Nýlega kom það fyrir, að vitja
átti um 3 gildrur í vatni, ekki
langt frá Reykjavík, en búið var
að stela þeim öllum. Þær höfðu
verið örugglega festar, svo þær
gátu ekki horfið nema af manna-
völdum.
nema veður væri svo slæmt og
dimmviðri svo mikið að tilgangs
laust væri að halda af stað.
Stundum oáru þessar leitir árang
ur og var ekki svo fáum manns
lífum bjargað á þennan hátt. Ég
man eftir r nu dæmi, sem var
dálítið sérkennilegt, en fékk
raunalegan endi í öllum tilvik-
um Ég hafði farið út í enskan tog
ara, þar setn eldri maður var
skipstjóri og bað hann um að
leita að báti sem saknað var að
heiman. Við leituðum samfleytt
í tvo sólarhringa en án alls ár-
angurs. Gamii maðurinn gerði þó
sitt bezta og vissulega vorum við
honum þakkiátir fyrir það. Hann
heldur síðan áfram veiðum og fer
út til Bretlands og kemur aftur í
nýja veiðiför, en þá var hann svo
óheppinn að vera tekinn í land
helgi. Hann hafði framkvæmt
leitina algjörlega endurgjalds-
laust utan hvað honum var gef-
inn einn vindlakassi í þakklætis
skyni. En n t var þessi gamli og
góði skipsi.jóri tekinn til réttar
og skyldi dæ ns hann fyrir land
helgisbrot. Við reyndum að fá
þessu brey .t og bárum við hjálp
fýsi skipstjórans. Þetta hafði þó
því miður engin eða sáralítii
áhrif. þó hafðist upp úr krafsinu
að þá fék'tst í fyrsta skipti und
anþága til þess að meta veiðar
færin og af'ann til verðs og leyfa
skipstjóra eða útgerð að greiða
andvirði þeirra, en halda þeim
um borð. Áður hafði það verið
ófrávíkjanleg venja að taka bæði
veiðarfæri og afla í land og varð
því sá sem afbrotið framdi að
sigla slippur og snauður til sins
heima. Ég hef frá þessum tima
haft á hendi matsgerð á veiðar
færum og af*a skipa, sem tekin
hafa verið í 'andhelgi og flutt til
Vestmannaayja.
Þýzka togaratakan.
Ég var eiiui í hinni frægu
þýzku togaratöku árið 1914, þar
sem við vorum 12 tíma að berj
ast við skipshöfnina. Við vorum
svo heppnir strax og við komum
um borð að ná brúnni á okkar
vald og skÍDstjóranum sem þar
var. Héldu ■> við honum sem gísl
n skipshöfmn gerði þrjár heift
úðugar árásir á brúna og stóðu
þá blóðugir bardagar enda hver
rúða í brúnni brotin og það laus
legt sem á henni var. Það var
Sigurður Sigurfinnsson hrepp-
stjóri í Vestmannaeyjum, faðir
Einars Sigurðssonar útgerðar-
manns sem aðför þessari stjórn
aði. Svo fór að lokum að hinir
þýzku gáfunt upp. Við strákarn
ir vildum taka franskan togara,
sem einnig var í landhelgi
skammt frá okkur, en það hefði
áreiðanlega kostað að við hefð
um tapað þeim þýzka eða jafn-
vel báðum ef skipt hefði verið
liði. En Sigiivður réði því að ekki
var frekar aðgert enda mun
það hafa revnzt farsælast. Á eft
ir vorum við Vestmannaeyingar
kall'aðir ótíndir sjóræningjar í
erlendu pressunni. Skipstjórinn
fékk 1500 marka sekt fyrir af-
brot sitt og þá stóð markið í 90
aurum en Jsienzka krónan var
króna.
Með þessu látum við lokið sam
talinu við Árna J. Johnsen og
kveðjum þessa herðabreiðu
kempu, tökum í hans hlýju og
sterku hönd, sem svo farsællega
hefur borgið mörgum mannslíf-
— vig.

ÞEIM fjulgar nú óðum, sem
verða sér úti um miða í hinu
stórglæsilega skyndihapp-
drætti Sjálfstæðisílokksins,
þar sem vinningarnir eru
3 fagurbláar Volkswagen-bif-
reiðir af árgerðinni 1963. Er
nú mjög tekinn að styttast
tíminn þar til dregið verður.
en það er hinn 26. þ. m. Þeir,
sem fengið hafa miða senda,
eru vinsamlegast beðnir um
ftð gera skil hið allra fyrsta.
Skrifstofa happdrættisins j
Sjálfstæðishúsinu er opin alla
iaga frá kl. 9 f. h. til 7 e. h.
og aftur á kvöldin milli kl. 8
og 10. Þetta er happdrættið,
sem allL' vilja eiga miða í.

Hermenn úr uppreisnarhernum í Jemen við hásætið í höll Imams Ahmeds, sem réði ríkjum í
Jemen í 14 ár, þar til hann lézt í síðasta mánuði. Meðan Imam Ahmed var við völd var það
dauðasök að koma við hásæti hans og sökudólgurinn fyrirvaralaust hálshöggvinn.
Ann Schein heldur
tónleika hér
AMERÍSKI píanóleikarinn ANN
SCHEIN heldur tónleika fyrir
styrkarfélaga Tónlistarfélagsins í
Austurbæjarbíói nk. þriðjudags-
og miðvikudagskvöld kl. 7.
Ann Schein er tónlistarunnend
um hér að góðu kunn. Hún hef-
ur komið hingað tvisvar áður og
haldið tónleika, í seinna skiptið
fyrir hálfu þriðja ári. Þá lék
hún með Sinfóníuhljómsveitinni,
b-moll píanókonsert eftir Tsohaik
ovski og hélt tvenna tónleika fyr-
ir Tónlistarfélagið. Má fullyrða
að fáir píanóleikarar hafi fengið
innilegri viðtökur áheyrenda en
Ann Sohein fékk á þessum tón-
leikum.
Ann Schein er ung að árum
en hefur þó þegar hlotið mikla
frægð. Hún dvaldi síðastliðinn
vetur í París undir handleiðslu
Antons Rubinsteins. Síðastliðið
vor hélt hún tónleika i Carnegie
Hall í New York og hlaut mjög
góða dóma gagnrýnenda.
Á efnisskránni á tónleikunum
hér eru þessi verk: Sónata í
Es-dúr op. 81 a (Les Adieux)
eftir Beethoven, Wanderer-fanta-
sían eftir Schubert. Þessi gull-
fallega fantasía mun ekki hafa
verið leikin hér opinberlega, síð-
an Rudolf Serkin lék hana árið
1946. Þá kemur Sónata eftir
Bartok (samin 1926) og loks nokk
ur verk eftir Chopin.
-Sautjánda brúðan
Framhald af bls. 14
og sannfærandi leik, hversu
erfitt skapmiklum og metnaðar-
gjörnum mönnum er að sætta
sig við, jafnvel smávægilegustu
ósigra. Brynja Benediktsdóttir
leikur unga stúlku, nágranna
Oliviu. Fer hún að sumu leyti
dável með hlutverkið, en minn-
ir nokkuð á ungu stúlkuna, sem
hún lék í „Frænkunni“. Fram-
sögn hennar er skýr en ekki
sem eðlilegust. Gunnar Eyjólfs-
son fer með lítið hlutverk, en
gerir því góð skil. Og svo er
það, síðast en ekki sízt, Nína
Sveinsdóttir í hlutverki Emmu,
móður Oliviu. Hlutverkið er
skemmtilegt frá höfundarins
hendi og naut sín til fulls í á-
gætri túlkun Nínu, enda vakti
hún mikinn hlátur áhorfenda.
Leiktjöldin hefur Gunnar
Bjarnason gert. Eru þau hin
prýðilegustu og falla vel við
leikinn.
Ragnar Jóhannesson hefur
þýtt leikinn á létt og lifandi mál.
Leikrit þetta er allskemmti-
legt á köflum, en fremur er það
efnislítið og rislágt. Sýningunni
var þó mjög vel tekið og má
mikið þakka það öruggri leik-
stjórn og jöfnum og góðum leik.
Sigurður Grímsson.

Að baki
í
járntjalds-
46
ms
Moskvu, 10. okt. — NTB
Málgagn Sovétstjórnarinnar
Izvestija birti í dag frétta
skeyti frá New York, Aþenu,
Höfðaborg, og V-Þýzkalandi
undir fyrirsögninni: „Að
baki járntjaldsins“.
Tengdasonur Krúsjeffs for
sætisráðherra Sovétríkjanna
Alexey Adsjubei er ritstjóri
Izvestija.
SKYNOIHAPPINIjCTTI
SJÁLISTÆBISFLOKKSINS
Aldrei fyrr...
Breytingar á
Sanitashúsinu
í FYRRAHAUST seldi Sanítas
Dagsbrún og Sjómannafélagi
Reykjavíkur hús sitt við Lindar-
götu. Húsið er þrjár hæðir auk
ris og kjallara og hálfs neðri
kjallara. Húsið var by.ggt 1924,
en vair stækkað og byggt ofan á
það 1943 og hefur Sanítas alltaf
verið þar til húsa þangað til hún
flutti inn í Laugarnes.
Teikningar af breytingum hafa
nú að nokkru leyti verið gerðar
og samþykktar. Á húsinu munu
verða gerðar miklar breytingar,
en húsið er óskipt sameign fé-
laganna. Auk skrifstofuhúsnæðis
fyrir félögin mun þar verða fund
arhúsnæði. Er búizt við að vinna
hefjist áður enn langt um líður.
Sakaður um
fjöldamorð
Moskvu 10. okt. (NTB).
RÉTTARHÖLD eru nú hafin í
Litauen yfir 10 mönnum, sem
sakaðir eru um að hafa tekið
þátt í því á vegum Þjóðverja
í síðari heimsstyrjöldinni að
myrða um 50 þús. menn í Rúss-
landi.
Tass fréttastofan skýrði frá
þessu í dag og segir, að níu af
hinum ákærðu séu viðstaddir
rettarhöldin, en sá tíundi Anastas
Impuljavishus, sem sagður er
hafa verið forsprakki mannanna,
sé nú búsettur í Bandaríkjunum.
Samkvæmt fregnum Taiss eiga
ninir ákærðu að hafa tekið þátt
í minnst 15 fjöldamorðum við
Minsk í október og nóvemiber
1941.
Bczt að auglýsa í Morgunblaðinu
Duglegir unglingur
eðu krukkur
óskast til að bera MOKGU.NBLAÐIÐ
í þessi hverfi í borginni:
Fjótugötu — Bergstaðastræti — I.augavegi HI.