Morgunblaðið - 08.02.1963, Blaðsíða 12

12
MORCUNBLAÐIÐ
Fðstudagur 3. febrdar 1963
1

Útgefandi: Hf. Arvakur, Reykjavík.
Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar: Valtýr Stefánsson,
Sigurður Bjarnason frá Vigur
Matthías Johannessen,
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Auglýsingar: Arni Garðar Kristinsson.
Útbreiðslustjóri: Sverrir Þórðarson.
Ritstjórn: Aðalstræti 6.
Auglýsingar og afgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480.
Askriftargjafd kr. 65.00 á mánuði innanlands.
í lausasölu kr. 4.00 eintakib.
„Evrópa getur ekki varizt
án aðstoðar IJ.S.A., segir Adenauer
FRAMSÓKNARMENN
OG LÖGBROTIN
¥»ess er skemmst að minnast,
að Framsóknarmenn gerð-
ust berir að lögbrotum á
þingi Alþýðusambands ís-
lands, þegar þeir stóðu með
kommúnistum að því að
hindra framgang dóms fé-
lagsdóms, sem kvað svo á,
að Landssamband íslenzkra
verzlunarmanna skyldi tekið
inn í Alþýðusamband Islands.
Lögbrotin reyndu Framsókn-
armenn að verja með því, að
Alþýðusambandið hefði klofn
að, ef þeir hefðu ekki tekið
þessa afstöðu. Þeir töluðu
líka um það, að heimilt hefði
verið að fresta afgreiðslu
kjörbréfa o. s. frv.
Öll var vörn Framsóknar-
manna með þeim hætti, að
hver maður sá, að þeir höfðu
gerzt berir að lögbrotum.
Forystumenn flokksins gerðu
sér líka ljósa fordæmingtma
og reyndu í einkaviðræðum
að halda því fram, að þeir
hefðu verið andvígir þeim
aðferðum, sem beitt var á
þinginu, en ekki ráðið við
sína menn.
Út af fyrir sig er slík yfir-
lýsing nógu alvarleg fyrir
forystu Framsóknarflokks-
ins, því að hún sýnir, að svo
lengi hafa hinir óbreyttu
flokksmenn verið aldir á
kommúnistaþjónkuninni, að
þeir neita að láta af henni,
jafnvel þótt forystumennim-
ir segi þeim að gera það í
einstöku tilfelli.
Menn hefðu ætlað, að Fram
sóknarmenn hefðu fengið
nóg af þeirri fordæmingu,
sem þeir hlutu fyrir það að
standa með kommúnistum að
lögbrotunum á Alþýðusam-
bandsþingi, en svo er ekki.
Nú er komið á daginn að þeir
ætla ekki að breyta afstöðu
sinni. Á fundi Fulltrúaráðs
verkalýðsfélaganna í Reykja-
vík mættu fulltrúar Verzlun-
armannafélags Reykjavíkur
að sjálfsögðu, enda eru þeir
fullgildir aðilar að Alþýðu-
sambandinu og Fulltrúaráði
verkalýðsfélaganna.
Þá bar svo við, að formað-
ur Dagsbrúnar lýsti því yfir,
að hann og skoðanabræður
hans mundu ganga af fundi
fulltrúaráðsins, ef verzlunar-
menn yrðu ekki sviotir rétt-
indum sínum. Hótun þessari
fylgdi hann eftir, og Fram-
sóknarmenn létu vel að
stjóm eins og fyrri daginn og
gengu af fundi með komm-
únistum.
Hið káÚ' ^ssa fram-
komu Framsókn-
arm? .a þátt í því að
kljúfa verkalýðssamtökin, en
meginrökstuðningurinn fyrir
afstöðu þeirra á Alþýðusam-
bandsþingi var einmitt sá, að
ekki mætti kljúfa samtökin.
En þegar kommúnistar kljúfa
þau, af _ því að þeir em í
minnihluta, þá telja Fram-
sóknarmenn sjálfsagt að
fylgja þeim eftir.
Það verður þó að segja
Tímanum „til hróss“, að
hann þorir ekki í gær að
minnast á fund fulltrúaráðs-
ins.
GENGU
BROSANDI ÚT
A thyglisvert var, að for-
ystumenn kommúnista í
verkalýðssamtökimum brostu
gleitt og skemmtu sér ágæt-
lega um það leyti, sem þeim
hafði tekizt að kljúfa Full-
trúaráð verkalýðsfélaganna í
Reykjavík.
Háttemi þeirra bar þess
glöggt vitni, að þá varðar
ekkert um styrkleika laun-
þegasamtakanna, heldur •ein-
ungis það að geta notað þau
í flokkspólitíska þágu. Þeir
vom í minnihluta í Fulltrúa-
ráði verkalýðsfélaganna, jafn
vel þótt verzlunarmenn væm
þar ekki taldir með.
Þeim fannst það því mjög
kærkomið tilefni til að kljúfa
þessi samtök, að verzlunar-
menn tóku þar sæti. Þeir
kæra sig ekki um að vera í
samtökum, þar sem þeir ekki
ráða lögum og lofum, og
alveg sérstaklega er þeim illa
við það, að verkalýðssamtök-
in séu notuð til að bæta hag
launþega. Samkvæmt kenn-
ingum þeirra eiga þau að
þjóna kommúnistaflokknum
og honum einum.
En það fer ekki fram hjá
verkamönnum og öðmm
launþegum, að kommúnista-
foringjarnir hafa aldrei verið
ánægðari en um það leyti
sem þeim tókst að kljúfa
Fulltrúaráð verkalýðsfélag-
anna.
/
SIGURINN
í LANDHELGIS-
MÁLINU
0 ðm hverju er deila sú,
sem reis, þegar landhelgis-
málið var leyst með sam-
komulagi við Breta, rifjuð
upp, og ber sízt að harma það,
því að þá unnu íslendingar
Bonn, 6. febr. (NTB—AP).
ADENAUER kanzlari V.-Þýzka-
lands hélt ræðu á þingi landsins
í dag. Kanzlarinn sagði meðal
annars, að gott samstarf við
Bandaríkin væri mjög nauðsyn-
legt öryggi V.Þýzkalands og
Evrópa væri ekki fær um að verj
ast árásum án aðstoðar Banda-
ríkjanna. Sagðist kanzlarinn líta
á Nassau samninginn, sem stórt
skref í þá átt að koma upp sam-
eiginlegum kjarnorkuherafla At-
lantshafsbandalagsins. Sagði
hann, að V.-Þjóðverjar óskuðu
eftir því að fá að taka fulian
þátt í myndun slíks herafla, her-
afla, sem myndi gera styrjöld
óhugsandi.
Adenauer lagði áherzlu á það,
að viðræðum um aðild Breta að
Efnahagsbandalaginu væri ekki
hætt, þeim hefði aðeins verið
frestað. Sagðist hann harma at-
burðina í Briissel, en vera sann-
færður um að hægt yrði að leiða
málin farsællega til lykta.
Stjórnmálafréttaritarar í Bonn
telja, að Adenauer hafi forðazt,
að segja nokkuð, sem félli ekki
í góðan jarðveg hjá bandamönn-
um V.-Þjóðverja. Hann hefði t.d.
ekki minnzt á þau áhrif, sem sátt
máli Frakklands og V.-Þýzka-
lands gæti haft á samstarfið
innan Atlantshafsbandalagsins.
Lýst fylgi sínu við sameiginleg-
an kjarnorkuherafla undir stjórn
bandaiagsins, en ekki skýrt
hvernig væri hægt að samræma
þá stefnu og de Gaulles Frakk-
landsforseta.
Formaður þingflokks Kristi-
lega demókrataflokksins, Hein-
rich von Brentano, sagðist vera
algerlega sammála ræðu forset-
ans og telja, að hann hefði gert
nægilega grein fyrir stefnu
V.-Þýzkalands. Fréttastofa Sósíal
demókrataflokksins sagði hins
vegar, að ræða Adenauers hefði
vakið óánægju því að hann hefði
látið mörgum mikilvægum spurn
ingum ósvarað. T. d. hefði hann
ekki gert grein fyrir því hvort
fransk-þýzki sáttmálinn sam-
ræmdist Rómarsamningnum og
sáttmála Atlantshafbandalags-
ins.
Frægur franskur lög
frædingur dæmd-
ur frá störfum
Paris 6. febrúar — (NTB) —
EINN af verjendum mannanna
15, sem nú eru fyrir herrétti í
Frakklandi, sakaðir um tilræði
við de Gaulle forseta sl. haust,
hefur verið sakaður um að sýna
einum dómaranna í málinu ó-
virðingu og bannað að vinna að
lögfræðistörfum í þrjú ár. Er hér
einhvem mesta stjórnmála-
sigur í sögunni.
Meginefni málsins var það,
að íslendingar fengu friðun
veigamikilla fiskimiða viður-
kennda af Bretum, gegn því
einu að heimila þeim mjög
takmarkaðar veiðar innan 12
mílnanna um þriggja ára
skeið. Jafnframt lýsti íslenzka
ríkisstjómin því yfir, að hún
mundi halda áfram aðgerð-
um til friðunar fiskimiða við
landið utan 12 mílnanna.
Á tveimur Genfarráðstefn-
um höfðu íslendingar barizt
fyrir því, að samþykkt yrði
alþjóðaregla um það, að fisk-
veiðitakmörk skyldi vera 12
mílur. Ef sú regla hefði verið
samþykkt hefði orðið mjög
erfitt um allar frekari frið-
unarráðstafanir í framtíðinni.
I sjálfu samkomulaginu við
Breta er því hinsvegar lýst
yfir, að við munum halda á-
fram friðunarráðstöfunum,
og erum við óbundnir í því
efni, en hefðum bundið hend-
ur okkar, ef nægilegur meiri-
hluti hefði náðst á Genfarráð
stefnunum. Er því augljóst,
hve samkomulagið við Breta
er miklu hagkvæmara.
um að ræða einn af frægustu lög
fræðingum Frakklands, Jacques
Isorni, en hann var verjandi
Petains marskálks eftir heims-
styrjöldina síðari.
Málavextir eru þeir, að sl.
þriðjudag las Isorni upp í rétt-
inum bréf frá manni að nafni
Francis Boyer. í bréfinu skýrir
Morgunblaðið hefur marg-
spurt stjómarandstæðinga að
því, hvort þeir vildu nú rifta
samkomulaginu við Breta, ef
hægt væri að ná alþjóðlegu
samkomulagi um þá stefnu,
sem við börðumst fyrir á
Genfarráðstefnunni. Á svari
við þeirri spumingu veltur
það í raun réttri, hvort sam-
komulagið við Breta var hag-
kvæmara en það, sem við
sjálfir börðumst fyrir eða
ekki.
Að vonum hafa stjórnar-
andstæðingar hliðrað sér við
að svara þessari spumingu,
því að þeim er jafn ljóst og
öðmm, að samkomulagið við
Breta var miklu hagkvæm-
ara. Morgunblaðið efar að
vísu ekki, að kommúnistar
mundu vilja fallast á alþjóða
reglu um 12 mílur, vegna
þess að það er sú stefna, sem
Rússar berjast fyrir. Þetta
þora þeir þó ekki að játa, og
Framsóknarmenn hylja sig í
blekkingarhjúp eins og venju
lega og neita að svara þeirri
spumingu, sem endanlega
sker úr um það, hvort sam-
komulagið við Breta var hag-
kvæmt eða ekki.
SALVADOR Dali hefur aldrei
getað fellt sig við höggmyndina
frægu af Venus frá Miló. Þykir
hún klunnaleg og leiðinleg. Dag
nokkurn tók hann sig til og gerði
smávegis breytingar á höggmynd
inni og málaði hana eins og
kommóðu með sex skúffum.
Það er varla hægt að hugsa
sér súrrealistískara fyrirbrigði -
og því var það ekki undarlegt
að Dali var spurður hivað þess-
ar sex skúffur táknuðu. Hann
hafði svarið á reiðum höndum:
— Fimm þeirra eiga að tákna
fimrn ljótustu dauðasyndirnar en
sú sjötta er tákn hinna frábæru
listahæfileika minna.
Boyer frá því, að hann hafi starf
að við réttarhöldin yfir stríðs-
glæpamönnum í Rastadt í Þýzka-
landi eftir styrjöldina ásamt
Andre Reboul ofursta, en Reboul
er meðal dómara í máli tiljæðis-
mannana.
í bréfinu segir, að Boyer og
Reboul hafi orðið ósáttir varð-
andi úrskurð í réttarhöldunum í
Þýzkalandi og þá hafi Reboul
spurt til hvers Boyer væri kom-
inn til Þýzkalands, ef hann væri
ekki kominn til þess að for-
dæma.
Því var haldið fram, að með
því að lesa upp þetta bréf hefði
Isorni vakið efasemdir um hlut-
leysi Rebouls sem dómara. Var
það talin bein óvirðing við
Reboul og réttinn í heild.
Verjendur mannanna 15 höfðu
komið sér saman um það, að
reyna að draga réttarhöldin á
langinn til 24. febrúar, en þá
hættir herrétturinn störfum og
öryggisdómstóll tekur við. Ekki
er hægt að áfrýja úrskurði ör-
yggisdómstóls.
Franska stjórnin hefur nú sam
þykkt lagafrumvarp sem lagt
verður fyrir þingið. Felur frum-
varpið í sér, að herréttur skuli
starfa þar til dómur hefur fallið
í máli tilræðismannanna. Ber
stjórnin frumvarpið fram til þess
að varna því, að fyrirætlun verj-
endanna nái fram að ganga.
• Tshombe til Evrópu?
Salisbury, 6. febr. (NTB).
MOISE Tshombe, fylkisstjóri
í Katanga, er nú kominn til
Angola frá Rhodesíu, en þang-
að flaug hann í gærkvöldi.
Sagði Tshombe fréttamönn-
um, að hann ætlaði að leita
lækninga í Rhodesíu, en nú
er talið að hann haldi til
Evrópu til þess að reyna að fá
lækningu við augnsjúkdómi,
sem hefur þjáð hann um langt
skéið.