Morgunblaðið - 19.02.1963, Blaðsíða 10

10
MORCVNBLA&IÐ
Þriðjudagur 19. febrúar 1963 1
FRÉTTAMAÐUR og Ijósmynd
ari Mbl. brugðu sér eina
kvöldstund í vikunni suður í
SancLgerði, en þar hefur að
unidanfömu borizt feykimik-
ill fiskur á land.
Það er orðið aldimmt, þeg
ar við ökum inn í þorpið, en
vinnudag-urinn hvergi nærri
búinn, þótt klukkan . sé að
verða níu. Alls staðar er fólk
að vinna, göml-u lóðirnar eru
settar í land og ekið með þær
upp í verbúðir, en jafnframt
komið með nýbeittar lóðir um
borð. Rátarnir hafa raðað sér
fram alla bryggjuna og liggja
þrír og fjórir hver utan á
öðrum, á að gizka yfir 20 bát
ar.
Stórir vörubíl-ar standa á
bryggjunni og taka við fiskn
um upp ú-r bátunum, og það
er stöðug umferð fram og
Flökun
Það verður nóg að gera
Korgunliiaðið bregSur upp svípmynd
af fiskverkun í Sandgerði
upp bryggjuna. Sjóménnirn-
ir koma í lan-d og ganga u-pp
brygigjuna, margir halda á
vænni lúðu með sér í soðið
eða glænýj-a ýsu.
Við fylgjum einum bílnum
eftir upp bryggjuna og heim
að aðgerðarhúsi Miðness. Þótt
aflinn hafi verið frekar rýr
þá um daginn, er í nógu að
snúast. Þrjár stórar hurðir
eru opnaðar, þar sem fiskn-
um er dembt inn, og inn í
húsinu eru -aðgerðarmennirnir
að búa sig undir átökin.
*
Við gefum okkur á tal við
Berg Sigurðsson, sem stjó-rn
ar aðgerðinni þarna í fiskverk
unarstöðinni, spyrjum hann
hvað hann eigi von á miklum
fiski um nóttina.
— Ég gæti trúað að það
yrðu 30—40 tonn af þessu.m
fimm bá-tum. Þetta 'heíur orð
ið dálítiU vonbrigðaróður hjá
þei-m. Þetta er fyrsti róður-
inn sem þeir bei-ta k>ðnu, og
hann er oft vanur að vera
einhver sá bezti.
— Hvernig skiptist þá fisk
urinn?
— Það er með eindæmium
Mtil ýsa, og það eru eiginlega
me^tu vonbrigðin. Einn bát-
urinn kom bara með 180 kg.
Það hefur verið svo mikil ýsa
í aflanum undanfarið, sem
við höf'um ísað í kassa fyrir
Bretlandsanoxkað. Annars er
þetta fallegur þorskur og eitt-
hvað af lúðu og karfa.
— Hvernig nýtið þið þorsk-
inn?
— H,amn er flakaðuir til
frysitingar. Það hefur ekki
verið meira -af honum en svo,
að við höfum annað því.
— Er loðnan hérna fyrir
utan?
— Hún er alveg uppi í
laindsteinum. Það e,ru einix
sex bátar, sem leggja upp
hérna í Sandgerði, á loðnu
núna. Hún kernur eiginlega
hálfum mánuði fyrr en vana-
lega, er ekki vön að koma
fyr-r en í byrjun marz.
-X
Nú ekur bifreið undir færi-
bamdið, aðgerðarmennirnir
hafa tekið sér stöðu við tvö
borð. Við hvort borð er mað-
ur, sem goggar fiskinn upp
á barðlið, annar sprettir á
kviðinn og þrír menn taka
síðan úr honum innyflin.
Hrognum, lifur og kúttmaga
er haldið aðskildu. Eftir að
fiskurinn er kominn aðgerð-
-arborðið á enda ,er haimn sett-
ur á færibandið, þar sem kom-
ið er fyrir þvottatækjum og
síðan flytur bandið hann upp
á bílpall.
Ekki hafði aðgerðin staðið
nema örstutta stund, þegar
færibandið stöðvaðist. Skúffa
á bandinu hafði losnað og
skorðazt, þannig að hún stöðv
aði bandið. Skúffan var- enn-
þá föst á eimu hnoði, og nú
er ráðizt til atlögu við að rífa
upp þetta eima hnoð, sem enn •
heldur. Aðgerðin verður að
ganga, það er nógur tími á
morg'um til að gera við band-
ið.
— Þetta bannsetta hnoð
ætiar að halda, heyrist ein-
hv-er tauta milli átakanna, en
loks lætur það undan, og band
ið er sett af stað aftur.
Þagair Bergur kemur aftur
tökum við upp talið.
— Hvaða áhrif hefur það á
fiskiríið, þegar loðnan kem-
ur á miðin?
— Ég veiit það ekki, það
virðist vera svo breytilegt.
Oft þegar fiskileysi hefur ver-
ið, haf-ur hann elt loðmuna á
miðin. En það er þá reyndar
aðallega netafiskur. Núna er
engu líkara en að ýsan hafi
horfið, eða hafi hætt að taka
öngul, þegar loðnan kom.
Bergur gengur nú innar í
húsið, en þar eru nokkrir
menn einnig við aðgerð. Þeir
eru ekki með þorsk, heldur
gera að ýsu og lúðu, sem þeir
búa til útfl-utnings á brezkan
markað.
Við fylgjum Bergi inn hús-
ið. Þarna er hver fiskur grand
skoðaður og vandlega þveg-
inn, áður en hann er settur
á viktina. Þessi fiskur er síð-
an ísaður í kassa og verður
þannig einihver verðmesti fisk
urinn á markaðnum. í hvern
kassa eru sett 35 kg af fiski.
Þegar við komum að borð-
inu er Bergur spurður:
en að taka hana frá. Við sjá-
um svo tii hvað við gerum
við hana.
Brátt er komin væn ljös
af lúðu og ýsu, sem hefur
orðið fyrir einhverju hnjaski
og l'ítur ekki nógu vel út.
— Eru þeir svona kröfu-
harðir í Hull? spyrjum við
Berg.
— Blessaður vertu, það er
ekki forsvaranlegt annað en
að taka þetta frá. Fiskurinn
er sjáifsagt jafn góður, en
ef hann væri í kassa, sem væri
skoðaður úti, væri salan ónýt
hjá togaramum. Verðið fell-
ur eins og skot þótt ekki sé •
nema um útlitsgalia að rseða.
Við höfum ekki efni á neimni
hyskni á markaði, sem borg-
ar upp í 20 krónur fyrir ísu-
kítóið.
*
— Hvað eigum við að gera
við þessa lúðu?
Þeir kippa vænni lúðu upp
úr þvottakarinu og smúa hvitu
'hliðinni upp. Það hefur greini
lega eitthvað komið fyrir fisk-
imn, því roðið er rauðleitt.
-K
— Er ekki eitthvað hægt
að gera við þessu um borð
í bátunum?
— Roðið roðnar svona af
því að hann hefur legið á
Ihivítu hliðinni, og það má
náttúrlega segja að það sé
ekki pema hamdvömm. Þetta
kemur ekki oft fyrir, en þeg-
ar veðrið er vont eins og í
dag getur verið erfitt við því
að gera. Þetta er erfið að-
staða hjá strákunum um borð.
— Er þetta ekiki allt línu-
— Jú, það er al'lt línufisk-
ur. Það þýddi ekkert að bjóða
upp á metafisk.
Bil er ekið að staflamum,
þar sem fiskkassarnir eru
geymidir undir segli.-
— Hvað eigum við að hafa
marga í hæðina, spyr bílstjór-
inn.
— Við skiulum sjá til með
að hafa 6. Þetta mundu þá
verða fjórar ferðir.
-x
Það -er farið að setja upp
á bíiinn. í sumum kössunum
sér í fiskinn, og þá er ekki
um amnað að ræða en að bæta
ís ofan á. Ég hafði undrazt
það hversu vandlega gengið
var frá fiskinum, en nú fyrst
komst ég þó að raun um
hversu alvarlega þarf á mál-
unum að halda.
ísnum var ekið í hjólbör-
. um, sem áður höfðu verið not-
aðar undir fisk. Svo mikils
hreinlætis var gætt, að áður
en ísnum var mokað í bör-
urnar voru þær þvegmar.
Jón, sem þarna sér um is-
inguna, ætlar greinilega ekiki
að láta það vera sína sök, ef
farmurinn selzt ekki fyrir •
hæsta verð, þegar út er kom-
ið. .
~K
— Hvað hefur mest bor-
izt til þín á einum degi? spyrj
um við Berg.
— Ég heid mér sé óhætt
að segja, að það hafi verið
217 tonn, sem við fengum ein-
hverntíma 1959.
— Hvað var það af mörg-
um bátum?
— Þetta voru 5—6 bátar,
rétt eins og núna. Einn þeirra
kom inn með 53 tonn.
— Ekki hefur það verið Mnu
fiskur?
— Nei, biddu fyrir þér,
þetta var netafiskur. Og hann
var svo sannarlega ekki fal-
legur, þegar hann kom á land.
Við gátum ekki nýtt nema
17 tonn af honum í frystihús-
inu, hitt varð aHt að senda
í gúanó.
Langt er komið að ferma
bílinn, og • bílstjórinn hefur
nú slegizt í hóp okkár.
— Á ég að fara með þetsta
í Reykjavík strax í nótt?
— Nei, vera mættur niðri
við Þormóð goða á mínútuami
kl. 8 í fyrramálið.
— Á ég að farg aðra ferð?
— Nei, bara flýta þér suð-
ur eftir. Það verður nóg að
gera.