Morgunblaðið - 27.02.1963, Blaðsíða 1

24 sidur
Rússarnir staðnir að verki við Hafravatn. Maðurinn með bakið í myndavélina er Lev Dimitriev, sendiráðsstarfsmaður, sá í miðju er Lev Kisilev, annar sendi-
ráðsritari, og Bjarki Elíasson varðstj. Á myndinni til hægri eru: Gylfi Jónsson, lögregluþjónn, Dimitriev, og Guðbrandur Þorkelsson, varðstj. — Ljósm.: Lögreglan.
Tveím sendiráðsstarfsmönnum vtsað úr landi fyrir
Reyntíu að kaupa Islenaingl
samstarís, en hann
skýröi lögregiunni frá
TVEIR RtJSSNESKIR SENDIRÁÐSSTARFSMENN hafa verið staðnir að verki
við njósnastarfsemi hér á landi. Reyndu þeir að fá íslending, sem fyrir nokkr-
nm árum var boðið til Rússlands í æskulýðssendinefnd og hefur verið
flokksbundinn kommúnisti, til að njósna fyrir sig. Þegar hann sá að ætlazt
var til landráðastarfsemi af honum, gaf hann sig fram við lögregluna og aðstoð-
aði hana við að upplýsa málið.
RÚSSARNIR ætluðu að bera fé á íslend'nginn, Ragnar 'Gunnarsson, til þess að
fá hann í sína þjónustu og höfðu mestan áhuga á Keflavíkurflugvelli ogl
mannvirkjum varnarliðsins.
HINUM rússnesku sendiráðsmönnum hefur að sjálfsögðu verið vísað úr landi,
og hafa fregnir af atburði þessum vakið geysiathygli. í gærkvöldi skýrðu
helztu fréttastofnanir og útvarpsstöðvar rækilega frá þessari njósnastarfsemi.
Hér fer á eftir tilkynning
clómsmálaráðuneytisins, sem
Mbl. barst í gær um þetta
mál:
Utanrikisráðherra hefur I dag
kvatt ambassador Sovétríkjanna
á íund sinn og aJhent honum orð-
sendingu, þar sem mótmælt er |
tilraun tvegigja starísmanna
sendiráðs Sovétríkjanna til þess
að fá íslenzkan ríkisborgara til
að i tarfa að njósnum fyrir þá hér
á landi, og var þess óskað að
menn þessir yrðu látnir hverfa [
al landi brott hið fyrsta.
Nánari mélavextir koma fram
af bréfi dómsmálaráðuneytisins,
dags. í gær, til utanríkisráðu-
neytisins, og skýrslu þeirri sem
þar er nefnd, en bréfið og skýrsl-
an fara hér á eftir, einnig fylgja
myndir, er lögreglan tók 25. þ.m.
Framih. á bls. 2
Samstarf Rússa
og Tékka um
njósnir á fslandi
Vi5tal við Ragnar Gunnarsson
BLAÐAMAÐUR Morgun-
blaðsins hitti Ragnar Gunn-
arsson að máli í gærkvöldi á
heimili hans að ReykjavöII-
um í Reykjahverfi í Mosfells-
sveit. Þar býr Ragnar ásamt
konu sinni og fimm ungum
börnum. — Ragnar starfar í
skrifstofu borgarverkfræð-
ings í Reykjavík.
— Jæja, Ragnar, hvernig
hófst þetta samhand þitt við
sovézku njósnarana?
— Aðdragandinn er nokk-
uð langur. Það var í nóvem-
ber 1953, að mér var boðið
austur til Sovétríkjanna í svo-
kallaðri æskulýðssendinefnd
frá íslandi.
— Hverjir buðu?
— Andfasistanefnd Sovét-
æskulýðsins mun hún heita, eða
eitthvað í þá átt. MÍR mun hafa
haft forgöngu um að útvega boðs
gesti hér á landi og leitaði þá til
ýmissa samtaka, svo sem iðn-
nemasamtakanna og Dagsbrúnar.
Ég vpr þá í stjórn Dagsbrúnar
og flokksbundinn sósíalisti, en
hið síðarnefnda er ég enn. Ég
var þá 22 ára gamall. Við vorum
átta, sem fórum austur og ferðuð-
umst þar um í rúmar þrjár vik-
ur.
— Leituðu þeir þá þegar hóf-
anna við þig?
— Nei, alls ekki. Við höfðum
þrjá túlka til umráða, en einn
hafði aðallega orð fyrir þeim.
Hann hét Júrí Stepanovitsj, en
ættarnafnið fengum við aldrei
að vita. Hann kvaðst vera sagn-
fræðingur að menntun og ættað-
ur einhvers staðar að austan, frá
Síberíu eða Volguhéruðunum, að
því er mig minnir. Þessi maður
var vel menntaður og ágætur fé-
lagi. Kynntist ég honum allvel.
Svo er það ékki fyirr en í aipr-
íl 1959, þegar ég bjó á Víghóla-
stíg 21 í Kópavogi, að kvöld eiitt
í niðamyrkri og slagveðursxiign-:
ingu kemiur maður í heimsókn.
Sa'gðist hamn vera sendiráðsrit-
ari sovézka sendiráðsins, heita
Alipov, og eiga að bera méx
kveðju Júrís Stepanovitsjs, vin-
ar máns. Vildi Alipov fá að tada
nánar við mig. Ég hafði þá yfr-
ið nó.g að gera, en heknsótti
hann sikömimiu síðar, þar senn
Framhald á bls. 3.