Morgunblaðið - 22.11.1963, Blaðsíða 10

10
MORCU N BLADIÐ
Föstudagur 22. nóv. 1963
Nýstárleg kvikmynd m
uppeldismál í Tjarnarbæ
Angu hennar opiuist
„ ÚR DAGBÓK LÍFSINS “
heitir atihyglisverð kvikmynd,
sem sýnd verður í Tjarnarbæ
nú um helgina. Fjallar hiún
um uppeldismjál og einkan-
lega þá Ihlig þeirra, hvemig
helzt verði kosnið í veg fyrir
að unglingar leiðist út á af-
brotabraiu*t. Myndin er ís-
lenzk, að mestu, bæði hvað
snertir leiikstjórn og leik, og
hefur Magnús Sigurðsson,
skólastjóri Hlíðaskóla í
Reykjavík, haft yfirumsjón
með tökiu hennar, og stjórnað
öllu þvi mikla undirbúnings-
starfi, sem að henni lítur.
Magniús Sigurðsson boðaði
blaðamenn á sinn fund á mið-
vikudag í tilefni af þessu.
Hann sagði, að markmiðið
með myndinni væri einkum
það, að sýna, hve uppeldi
barna, og þá sérstaklega það
heimilislíf er þau ælust upp
við, orkaði milklu til góðs
eða ills um mótun og þroska
barnsins. Þótt arfgeng af-‘
brotahneigð væri ef til vill
hugsanleg, þá mundu þó ung
lingar oftast leiðast út á af-
brotabraut vegna ytri að-
stæðna, sem á þau verkuðu
í uppvextinum. Myndin gerir
hvortfcveggja, að sýna í leik-
rænu formi ýmsar orsakir til
afbrota imglinga hérlendis, og
einnig að sýna ýmsar leiðir
sem reyndar hafa verið bæði
hér (enniþá í smáum stíl) og
erlendis, til ag leiðbeina þeim
unglingum, sem slæmar heim
ilisástæður hafa hrakið út á
braut óreglu og afbrota.
Magnús benti á, að það
væri ekki lítil fúlga, sem við
íslendingar verðum árlega í
fangagæzlu og heimili fyrir
drykkjusjúklinga. Minna fé
væri l*agt til þess, ag reyna
að beina afvegaleiddum ung-
lingum inn á réttar brautir
í tirna, sem væri þó í al*la
staði æskilegra. Aðeins eitt
heimili væri nú starfandi í
þeim tilgangi hérlendis, í
hefði þag gefið góða raun,
Breiðavík á Rauðasandi, og
en væri auðvitað alls ófull-
nægjandi, *hvað stærð snerti,
enda raunar ekki fullklárað
enn. Ágóðanum af kvik
miyndasýningunum nú yrði
varið til þess að reyna að
vinna að stofnun fleiri slíkra
heimila.
Magnús kvað kostnag við
kvikmyndina vera rösklega
320.000 krónur og væru þó
öll kurl ekki komin þar til
grafar. Hinsvegar hefðu
margir góðir aðilar lagt fram
styrk til myndarinnar, og
næmu bein fjárframlög
143.000 krónum. Eftirtaldir
aðilar lögðu farm styrk:
Borgarsjóður Reykjavíkur
Menntamálaráð
Áfengisvarnarráð
Barnaverndarráð
Barnaverndamefnd Rvíkur
Kenonarasamtökin
Um myndina sjálfa, sem
blaðamönnum gaf á að líta,
er það ag segja, að hún dreg-
ur fram mörg átakanleg sýn-
ishorn af því, hvernig spillt
heimilislíf getur beinlínis
hrakið unglinga út á óreglu-
og afbrotaforaut. Faðirinn
eða móðirin drekka, kannske
bæði. Peningaspil eða sukk-
samir saumaklúbbar halda
vöiku fyrir barninu, þótt
reynt sé að þvinga það í
svefn meg harðri hendi. Það
kemur of seint í skólann og
kennarinn, sem þekkir ekki
til orsakanna veitir barninu
ákúrur fyrir sakir, sem raun-
verulega hvíla á foreldrum
þess. í annan tíma reynir
barnið að fá leiðsögn for-
eldra sinna við heimaverk-
efni sín, en faðirinn reynir
að „setla málið“ með því að
henda í son sinn hazarblöðum
sem hafa að sjálfsögðu hæpin
uppeldisáhrif.
Átakanleg mynd er dregin
fram af fráiskilinni konu, sem
á tvær dætur. Ekkjan er lífs-
glöð og vanrækir uppeldi
dætra sinna. Fyrst dregst
eldri dóttirin út í drykkju og
svall, þótt á barnsaldri sé.
Eftir einn gleðifund út í
skipi vig höfnina, uppgvötar
hún þó hlutskipti sitt, er hún
raknar úr vímu með „afl
þeirra hluta, sem gera skal“
í höndum sér, og reynir hún
að kasta sér í sjóinn, en er
forðað frá bana á síðustu
stundu. Ynigri dóttirin reynir
enn að þráast við lexíurnar
sínar úr skólanum, en fær
hvergi næði, gefst loks upp
og gefur sig svallinu á vald.
Þannig er brugðið upp mörg-
um átakanlegum skyndimynd
um, sem eru sarmar, margar
meira ag segja skjalfestar.
Einna eftirminnilegasta
myndin er af ungbarni, sem
hefur ekki annað sér til viður
væris á heknili sínu annan
jóladag en hráa rjúpu, sem
það reynir að nasla upp í sig.
Faðirinn liggur dauðadrukk-
inn fram á borg í herbergino.
Hér verður efni myndarinnar
ekki rakið frekar. Mörgum
mun þykja hún hroldvekjandi,
og óneitanlega grípur hún
harkalega á félagslegri mein-
semd, sem vonandi er þó ekki
mjög útbreidd í sinni illkynj-
uðustu mynd, en er nógu
slæm fyrir því.
Myndin verður sýnd I
Tjarnarbæ kl. 9 á laugardag-
inn og kl. 5 á sunnudag. Að-
göngumiðasala ag báðum
þeim sýningum verður kl. 4-6
á föstudag á sama stað. Síðar
á að sýna myndina víða út
um landsbyggðina. Börn inn-
an 16 ára fá ekki aðgang.
Eldri dóÚirin á gleðifundi
Xífsglóð móðir
Nýjur bækur frú Schönberg
MORGUNBLAÐINU hafa
- Utan úr heimi
Framh. ai bls. 12
kynning um að Barghoorn
hefði verið látinn laus vegna
„ persónulegra áhyggna “
Kennedys Bandaríkjaforseta
af máli hans. Barghoorn var
ekið til flugvallar við Mosk-
vu og þaðan fór hann með
brezkri flugvél til London.
Prófessorinn kvaddi lög-
reglumanninn, sem fylgdi
honum á flugvöllinn og lög-
reglumaðurinn sagði: „Verið
þér sælir herra Barghoorn,
góða ferð.“
• Glöð móðir
Prófessorinn vildi lítið tala
við fréttamenn í London.
Það eina, sem hann sagði
var: „Það er auðvitað gott
að vera laus.“ Kennedy
Bandaríkjaforseti lét í ljós
ánægju sína yfir að fangan-
um hefði verið sleppt og
móðir prófessorsins sagði:
„Þetta er dásamlegt, Rússarn
ir segja, að þeir hafi vísað
honum úr landi. Þeir halda
að hann sé njósnari, en ég
læt mér það vel líka, fyrst
að hann fékk að fara heim.“
í Bandaríkjunum er talið
að það sem fyrst og fremst
gerði Barghoorn tortryggi-
legan í augum Rússa, hafi
verið forvitni hans og sú
venja hans að skrifa niður
sér til minnis margt sem
hann heyrði. Einn fréttarit-
ari bandaríska tímaritsins
Newsweek skrifar m.a.: „Vas
ar Barghoorns voru alltaf
fullir af minnisblöðum sem
hann skrifaði er hann ræddi
við fólk og stundum dreifði
hann blöðunum í kringum
sig. Prófessorinn var sífellt
að spyrja menn og skrifa hjá
sér það sem honum var sagt.
í Leningard var sovezkur
verkfræðingur fastur fylgdar
maður hans. Þegar Barg-
hoorn dvaldist í Tiflis, varð
hann veikur, lá viku í sjúkra
húsi þar og þeir sem voru
í sömu stofu urðu vinir hans.
En það verður sennilega ald-
rei ljóst hver hinna mörgu
„vina“ prófessorsins í Sovét-
ríkjunum tilkynnti lögregl-
unni að hann væri grunsam-
legur.
HILMAR FOSS
lögg. skjalaþ. og dómt.
Hafnarstræti 11 — Sími 14824
Lynghaga 4 Sími 19333
borizt þrjár bækur, sem ný-
lega komu út hjá Schþnberg-
forlaginu í Kaupmannahöfn.
Þær eru: „Spion i Rom“ eftir
Bandaríkjamanninn Peter.
Tompkins, „Nu er det Forár“
eftir Hans Jörgen Lemourn
og „Ishavets Hemmelighed“
eftir Geoffrey Jenkins.
• f bókinni „Spion i Rom“
segir Peter Tompkins frá dvöl
sinni í Róm á árum síðari heims
styrjaldarinnar, þegar borgin var
hersetin af Þjóðverjum. Tompkins
var aðeins 23 ára, þegar banda-
ríska leyniþjónustan gaf honum
fyrirskipun að fara til Rómar og
■ skipuleggja njósnarstarfsemi þar.
Bókin er rúmar 300 blaðsíður.
• „Nu er det Forár“, er þriðji
hluti skáldverks Hans Jörgens
Lembourn um hernámsárin i
Danmörku. Fjallar bókin um
dvöl söguhetjunnar, Andan*
Sejrs, í fangelsi Þjóðverja. Bókin
er rituð í dagbókarformi og er
146 blaðsíður.
• „Ishavets Hemmeligheder"
eftir Geoffrey Jenkins er rúmar
200 blaðsíður og fjallar um
grimmilega baráttu tveggja
manna um eyju í Suðuríshafinu.
SIGRtN SVEINSSON MIR
löggillur dómtúlkur og
skjalaþýðandi í þýzku.
Sími 1-11-71.