Morgunblaðið - 04.06.1964, Blaðsíða 15

Fimmtudagur 4. júní 1964
MORGUNBLAÐIÐ
15
Sigur jón
Miniimgarorð
í DAG verður borinn til moldar,
Sigurjón Ólafsson frá Geirlandi,
en hann lézt 27. maí s.l. Með
ihonum er genginn heilsteyptur
drengskaparmaður, sem vann
öll sín störf af stakri trú-
xnennsku og ósérplægni.
Sigurjón var fæddur í Reykja-
vík 31 desember 1898, sonur
hjónanna Ólafs Ólafssonar skó-
smiðs og konu hans Þórönnu
Jónsdóttur, en þau voru bæði
©f skaftfellskum ættum. Ólafur
og Þóranna áttu sex börn og
eru nú fjögur þeirra á lífi.
Sigurjón var aðeins 9 ára gam-
©11, er hann fór til vistar að
Ólafsson
Tjarnarkoti í Biskupstungum,
og ólst þar upp fram yfir ferm-
ingaraldur. Þau tengsl, er þá
sköpuðust við sveitalíf og úti-
störf rofnuðu alarei að fullu eftir
þetta, og segja má, að hann væri
fremur gestur fæðingarborgar
sinnar en íbúj, alla tíð upp frá
þessu.
Á yngri árum stundaði Sigur-
jón flutninga á hestvögnum, m.a.
fyrir VífilsstaiHfcæli, og um
skeið sá hann um aðdrætti fyrir
Egil Thorarensen í Sigtúnum, er
þá hafði nýlega hafið verzlun á
Selfossi. Mun þá oft hafa verið
ærin vosbúð og kulsamt í vetrar-
ferðum á Hellisheiði og reynt á
karlmennsku hans og lagni við
hestana.' En á þessum árum var
vélaöldin að ganga í garð. Sigur-
jón fylgdist þar með, hann
keypti bifreið og hóf flutninga
með henni og stundaði þá at-
vinnu um tveggja áratuga skeið.
Sigurjón kvæntist árið 1924,
Guðrúnu Ámundadóttur frá
Kambi í Flóa, fjölhæfri myndar
konu. Þau reistu nýbýli skammt
neðan við Lækjarbotna í Seltj-
arnarneshreppi, árið 1928 og
fluttu þangað snemma næsta
vor. Býlið nefndu þau Geirland.
Sigurjón hafði um þetta leyti
tekið að sér mjólkur og vöru-
flutninga fyrir bæina vestan
heiðar, og sá hann um þá fram
undir lok síðari heimsstyrjaldar,
en þá breyttust búskaparhættir
á ýmsa vegu i nágrenni höfuð-
borgarinnar, og sneri hann sér
þá að öðrum störfum. Jafnframt
flutningunum stundaði Sigurjón
búskap, og hefir þá eigi sjaldan
komið í hlut húsfreyju og síðar
barna þeirra að halda þar í horfi,
vegna fjarveru húsbóndans.
Þeim Guðrúnu og Sigurjóni
varð átta barna auðið, sex dætra
og tveggja sona, sem öll eru á
lífi. Þau eru Unnur húsfreyja í
Reykjavík, Anna gift Þorgeiri
Péturssyni veitingamanni í Hvít-
árvallaskála, Svava gift Eben-
hardt Marteinssyni, verzlunar-
manni í Reykjavík, Ólafur bif-
reiðarstjóri í Reykjavík kvænt-
ur Áróru Tryg.gvadóttur, Helga
gift Magnúsi Hjartarsyni, bif-
reiðarstjóra, Reykjavík, Sigrún
gift Kristfinni Jónssyni bifreiða-
smið, Reykjavík, Fanney gift
Ólafi Magnússyni verzlunar-
m.anni, Keflavík, og Bragi bif-
vélavirki í Kópavogi, kvæntur
Ragnheiði Árnaddttur. Þessi
myndarlegi barnahópur ber for-
eldrum sínum og heimili þeirra
glöggt vitni um allt hið bezta,
sem íslenzkt hjartalag og hugar-
far býr yfir tii hollra uppeldis-
áhrifa. Samhugur fjölskyldunn-
ar hefir ávallt verið til fyrir-
myndar, og börnin öll munu
geyma í minni æskudaga sína á
Geirlandi sem sólskinsblett í
heiði.
Ég var Sigurjóni kunnugur frá
því,‘ er ég var smástrákur og
naut oft liðsinnis hans áður fyrr
á ýmsan hátt, en veruleg kynni
okkar hófust þó ekki fyrr en
haustið 1948, er hann réðst til
starfa hjá Skógræktarfélagi
Reykjavíkur. Þetta haust var
fyrsti áfangi Reiðmerkur girtur
og friðaður. Sigurjón starfaði æ
síðan við margbreytileg störf á
Heiðmörk allt til æviloka, að
frátöldum fáeinum vetrarmánuð-
um fyrstu þrjú árin, er hann
sótti vinnu annað. Hann hafði á
hendi eftirlit með girðingunni og
allri umgengni á Heiðmörk, auk
þess verkstjórn við gróðursetn-
ingu og vegagerð, eftir því sem
með þurfti á hverjum tíma. Enn-
fremur sá hann um veðurathug-
anir frá því er þær hófust í Heið
mörk. Honum féll aldrei verk úr
hendi, og árvekni hans í starfi
og samvizkusemi voru aðals-
merki hans.
Sigurjón var greindur maður
og athugull. Hann hafði yndi af
þjóðlegum fróðleik, var þar vel
heima og unni öllu sem íslenzkt
var. Ást hans á landinu og gróðri
þess var fölskvalaus. Hann gladd
ist yfir hverjum áfanga sem náð
ist í ræktun Heiðmerkur, og
hann fylgdist vel með árangri
friðunarinnar, þegar hann fór að
koma í Ijós. Hsnn fór mjúkum
og nærfærnum höndum um ung-
viðið, sem hann gróðursetti, en
það skiptir nú tugum þúsunda, og
hann hlúði að öilum nýgræðingi
af umhyggju og hjartahlýju.
Fyrir fáum mánuðum flutti
Sigurjón á höfuðbýlið Elliðavatn
en- borgarstjórn Reykjavíkur fól
Skógræktarfélagi Reykjavíkur
varðveizlu þeirrar jarðar ásamt
húsum á sl. ári Frá upphafi var
svo ráð fyrir gert að eftirlits-
maður Heiðmerkur settist þar að
og að þarna yrði miðstöð starf-
seminnar á Heiðmörk. Félaginu
var það því fagnaðarefni, er Sig
urjón fluttist þangað. Enginn ann
ar kom til greina framar honum.
En dvöl hans á Elliðavatni varð
alltof stutt. Þegar annir hófust á
Heiðmörk á þessu vori, var Sigur
jóni brugðið. Heilsa hans brast
skyndilega, en honum var ekk-
ert fjær skapi en að hvílast eða
hlífa sjálfum sér, og því féll hann
í miðju starfi.
En Heiðmörk mun um langan
aldur njóta verka hans. Gróður-
inn þar efra er að vísu ekki
ennþá orðinn hár í lofti, en hann
mun er stundir líða standa sem
verðugur minnisvarði um störf
þessa góða sonar Reykjavíkur.
Að leiðarlokum þakka ég Sig-
urjóni samstarfið á liðnum 16 ár-
um, hollráðin mörgu, tryggð hans
og trúnað. Um leið flyt ég konu
hans, börnum, ættingjum og ást-
vinum samúðarkveðjur í harmi
þeirra.
Einar G. E. Sæmundsen.
Það eru líkur til þess, að tíminn sé afar óákveðið og af-
stætt hugtak. Nú þykjast vísindamenn fullvissir þess
að kenning Einsteins standist: Fari maður í ferðalag
til Andromed stjörnuþokunnar með hraða ljóssins, tekur
ferðin fram og til baka 55 ár, en þegar maður kemur
aftur til jarðarinnar, þá hafa liðið þar þrjár milljónir
ára — og vafalaust margt orðið breytt.
Það hafa menn lært undir Jökli að óttast ekki neitt og
Þórður á Dagverðará er einn af þeim. Hann er raunar
frægur fyrir refaveiðar og málverk og telur hvorttveggja
til hinna fögru lista, en i þessu ágæta viðtali við Loft
Guðmundsson, ræðir hann einkum fornan átrúnað undir
Jökli, feigð og fyrirhoða, góða og vonda hugsun og sál-
rænar mögnunarstöðvar í Breiðuvíkurfjöllum.
Vikan heimsækir
Albert
Guðmundsson
Albert Guðmundsson gerð-
ist dugandi kaupsýslu-
maður eftir að hann lagði
atvinnumennskuna í knatt-
spyrnu á hilluna. VIKAN
hefur heimsótt Albert
og Brynhildi konu hans,
en þau eiga óvenjulegt og
sérstaklega fallegt heimili
á Hraunteig 28. Þar eru meðal annars frönsk antík hús-
gögn í stíl Lúðvíks 14., sem ekki eru á hverju strái
hér á íslandi.
VIKAI
VIKAN ræðir við
Ringó Starr
Hann er einn af þessum
dæmalausu Bítlum frá
Liverpool, sem tröllriðið
hafa allri veröldinni síðan
í haust sem leið. Ringó er
trommarinn í hljóm-
sveitinni og um leið sá
ljótasti af þeim öllum.
Blaðamaður VIKUNNAR
hitti hann að máli í nætur-
klúbb í London og þeir áttu þar saman gáfulegar
samræður eins og nærri má geta.