Morgunblaðið - 28.06.1964, Blaðsíða 3

Sunnudagur 28. júní 1964
MORGUNBLAÐIÐ
3
'i
Sr. Eirikur J. Eiríksson:
fe Fyrir utan Keflavíkurkirkju eftir barnaguðsþjónustu. (Ljósm. Heimir Stígsson). jjj
| Æskulýðsstarfsemi kirkjunnar |
I í Keflavík og Njarðvíkum 1
V. sunnudagur eftir trinitatis.
Guðspjallið. i,úk. 5, 1—11.
Á SKÓLAÁRUM mínum í
Reykjavik veitti ég því oft at-
hygli, að í kirkjum borgarinnar
var heldur fátt fyrirmanna þjóð-
arinnar og leiðtoga.
Ég var einatt að hugleiða,
hvernig á þessu stæði, og ætla
ég að gerast svo djarfur að gera
nokkra grein fyrir niðurstöðu
minni, með því að enn í dag er
ég ekki með öllum horfinn frá
henni, þótt barnaleg sé hún, ef
til vill, enda til orðin í huga
óreynds unglings.
Sú skýring kom upp í huga
mínum á þessu, að forystumenn
þjóðarinnar væru ejtthvað
hræddir við að láta sja sig í
kirkju. Þeir héldi að of mikil
nálægð skapaðist við fjöldann
er einnig þeir færi að lúta for-
ystu, sem þarna var Guðs orð
og kirkjusiðirnir, að visu ein-
faldir, en þó með tilgang að
beygja kné holds og hjarta.
bætt aflabrögð". Mikið er til 1
þvi, en „að verða var“ hefur
dýpri merkinu. Velferð þjóða og
einstaklings hlýtur að byggjast
á ytri velgengni, en þó verður hún
ekki mæld með síldarmálum né '
miðuð við hestburði, og þökkum
við að sjálfsögðu Guði fyrir góð-
æri til lands og sjávar og biðjum
þess, að það megi haldast.
En við skulum minnast þess,
að baráttulaust fást engin sönn
gæði. Lóurnar hans Stephans G.
Stephanssonar sungu ekki í allri
velsældinni á akrinum hans vest
ur í álfu, þótt veðrin væru þar
hlýrri en á íslandi og jörðin
frjórri.
„Ið íslenzka söngeðli ávallt
við eldhraun og jökla nær
laginu bezt.
Sem bylur slær bárur til kvæða
úr blækyrrðar djúpi,
með sterkasta hljóm
við syngjum ef sorgirnar næða
— en nautnirnar
ræna okkur róm“.
Ekki vændi ég þessa menn um
hroka né lítilmennsku, en taldi
mig geta skilið ímyndað viðhorf
þeirra. Þeir þurftu sífellt að
hrópa: Fylgið okkur. Gat það
ekki verið varasamt að láta fólk-
ið sjá sig í barnsafstöðu, eins og
einnig þeir væru fylgjendur og
þyrfti við leiðtoga og forystu.
Mér hugkvæmdist að með þess-
um mönnum væri eitthvert hug-
boð, að það gæti veikt aðstöðu
þeirra að fara með völd, kæmi
það. berlega í ljós, að þeir lyti
sjálfir valdL
Að vísu vissi ég úr mannkyns-
sögunni, að konungar áður fyrr
höfðu mjög í frammi guðhræðslu
sína, en þá lá við, að Guð og kon
ungurinn væru eitt og hið sama,
og settu hinir háu herrar þegn-
um sínum lög, en voru sjálfir
óháðir lögum, rétti og siðgæði.
Nú mun vera orðið erfiðara
en áður að flokka fólk eftir stétt
og stöðu, en er ekki enn til eitt-
hvað af þeim hugsunarhætti, er
hér hefur verið vikið að, og meg-
um vði ekki mörg, æðri sem
lægri játa hann og viðurkenna?
í guðspjalli dagsins segir
Jesús: „Héðan i frá skalt þú
menn veiða." Athyglisverð orð.
í Postulasögunni segir um
áhrif ræðu Péturs: „En er þeir
heyrðu þetta, stungust þeir í
hjörtum". Pétur varð hinn mikli
postulahöfðingi, áhrifavald hans
varð vissulega mikið. En bar-
átta hans varð löng og ströng og
Jesús gjörþekkti hann og vissi
að fræ sjálfsdýrkunarinnar var
einnig í hans hjarta. Orðin:
„vilji einhver fylgja mér, þá af-
neiti hann sjálfum sér og taki
upp kross sinn og fylgi mér“ —
eru í áframhaldi ávtíunarorða
til Péturs, að hann miði við
sjálfan sig og metnaðarmæli —
kvarða manna.
Jesús sér fyrir baráttu Péturs
og spáir því, að hann afneiti
sér, en samt beinir hann máli
sínu um hinn mikla afla til
Péturs. Frá honum mun bræðrun
um koma styrkur, en gleymum
ekki viðbótinni í 22. kapítula
Lúkasarguðspjalls: „Þegar þú síð
ar ert snúinn við“, þ.e. þegar Pét
ur beinir af alhug augum sínum
til Frelsarans og hann er orðinn
honum allt, leiðtoginn eini og
mikli.
Bjartsýni Jesú • andspænis
Pétri þrátt fyrir allt byggist
þannig á traustum grunni. Virð-
um fyrir okkur orð Péturs. Upp-
haf þeirra er: „Vér höfum setið í
alla nótt og ekki orðið varir“.
Ef til vill segði einhver: „Já,
nú er öldin önnur h-já fiskmönn-
um. Tækni nútímans tryggir
„Hamingjan er heimafengin**-
Rótfesta mannsins veldur mestu
uní örlög hans, þar sem ættjörð
er og átthagar, en einkum þar
sem hjarta hans á heima og rétt
umhverfi eðlis hans er, upphaf
hans og heillavænleg leiðarlok.
En það kostar baráttu „að snúa
við“ í merkingu Lúkasarguð-
spjalls. Leiðin er löng til orða
Frelsarans: „Þó ekki sem ég vil,
heldur sem þú vilt“.
Grundvöllur sannrar vel-
gengni þess „að verða var“ í raun
réttri, byggist á framhaldi orða
Péturs í guðspjalli dagsins: „En
eftir þínu orði vil ég leggja
netin“. Norsku lýðháskólarnir
eiga 100 ára afmæli hinn 1. nóv.
í haust. Forstöðumaður fyrsta
skólans, Herman Anker, lauk
vígsluræðu sinni með orðunum:
„Ég set þennan skóla í Jesú
nafni“.
„Legg þú út á djúpið", segir
Jesús í -guðspjallinu. Þar var
um að ræða áhættusama för, en
á hörpulaga Genesarsetvatn slær
gullnum strengjum fyrirheitsins
mikla, er ómar gegnum alla bar-
áttu og stríð. „Héðan af skalt þú
menn veiða“. Djúp Guðs misk-
unnar blasir við og rétta leiðin
manninum.
Menn eru alls staðar að leita
að leiðtogum. Sjálft orðið hefur
tviþætta frummerkingu. Það
táknar þann, sem er foringi, fer
fyrir og safnar liði um sig til sókn
ar eða varnar. En orðið hefur
einnig merkinguna leiðsögu-
maður, leiðbeinandi, sá sem vís-
ar til vegar og segir: „Þarna er
merkið, sem keppa ber að“.
Mörgum leiðtoganum hættir
um of við að benda á sjálfan
sig. Þó hefur það löngum sýnt
sig, að sá einn er farsæll leið-
togi, sem sjálfur lýtur leiðsögu,
á sér vald að virða, en fer
ekki að eigin vild og geðþótta.
Við þekkjum það úr féJags-
skap, að að þeim foringjum er
vafasamur gróði, sem láta allt
snúast um sjálfa sig og veita fé-
lögunum lítil tækifæri til þess að
reyna eigin getu og miða mátt
sinn við og baráttu við merki,
sem stendur, þótt maðurinn falli.
Mér virðist, að hið eftirtektar-
verðast við guðspjall þessa helgi
dags sé, hversu farsællega tókst
til um samfylgd ummælanna
tveggja: „Þeir yfirgáfu allt og
fylgdu honum“, — og: „Héðan
í frá skalt þú menn veiða“.
Gefi góður Guð, að við meg-
um verða leiðtogar og leiðbein-
endur um leið, að fylgd okkar
verði sem stærst við Frelsarann.
Gefist okkur til þess auðmýkt
og þrek.
Amen.
H KEFLAVÍK og Njarðvík eru
E sameiginleg sókn og prestur
g okkar er séra Björn Xónsson
S — Séra Björn telur að kirkju
E sókn hinna fullorðnu fari
= batnandi, og æskulýðsstarf-
E semi kirkjunnar hefur vaxið
S með hverri liðandi stund. En
g nú svo komið að um 400 til
E 500 börn í sókninni' sækja
^ barna- og æskulýðsguðsþjón-
E ustur. Börnin eru sjálf virkir
g þátttakendur í hverri guðs-
£ þjónustu, annast allan söng,
g le?tur ritnjngar og aðrar at-
£ hafnir sem guðsþjónustunni
£ tilheyra.
£ Við herja guðsþjónustu er
£ úthlutað' myndum úr biblíu-
£ sögunum. Er það eftirsótt
£ mjög að fá myndirnar sínar,
£ halda þeim saman og nema og
£ muna hvað það er, 'Sem mynd
S irnar segja frá.
£ Presturinn fylgist með því
H hver af hinum ungu kirkju-
E gestum á afmæli þann dag-
£ inn, sem guðsþjónustan fer
£ fram og eru þá sérstök hátíð-
= legheit í sambandi við það.
£ Séra Björn hefur mikinn
= áhuga á þessu samstarfi við
E yngstu sóknarbörnin, og segir
E að eftir ótrúlega fá ár verði
j| þau orðin að hinum ráðandi
g söfnuði, sem hafi í æsku feng-
£ ið trú- og tilfinningu fyrir
£ kirkju sinni og kristnum ffæð
£ um. Hánn segist stefna að þvi
£ að gera söfnuðinn að virkari
£ þátttakendum í guðsþjónust-
i unni því að á þann hátt kom-
= ist kirkjan í meira lfiandi
| samband við einstaklinginn,
1 — og það sem ungur nemur
^ gamall temur.
1 Það er líka, segir séra
= Björn, eins og myndist nánara
| samband á milli barnanna,
|. sem sækja að staðaldri þess-
| ar æskulýðsguðsþjónustur, og
| kemur • það sérstaklega fram
| í starfsvilja þeirra, — að vilja
| framkvæma og vera með.
| Fermingarbörn hvers árs
| eru nokkurskonar forustulið
| í þessari starfsemi og þau,
| sem yngri eru, hlakka til að
| verða fermingarbörn og fá þá
| að gera ennþá meira en á með
| an þau eru ung og lítils
1 megnug. Lítil stúlka sem á af-
| mæli fær að koma upp að
= alterinu og sækja sína sér-
| stöku afmælismynd og texti
| hennar er sagður og skýrður
| fyrir öllum hinum.
Séra Bjöm Jónsson afhendir börunum í Ytri Njarðvík
biblíu myndir.
Séra Björn segist vera sann
færður um það, að þessi starf-
semi meðal barnanna berí góð
an ávöxt, því hún tengi ung-
menninn fastar við kirkjuna
og kristin sjónarmið. Þessi
starfsemi fer jöfnum höndum
fram í. Keflavík, Ytri- og
Innri Njarðvík og með sama
hætti á öllum stöðunum. Söng
stjórn barnanna annast þó
hver á sínum stað, í Keflavík
Vilhelm Ellefsen, í Ytri Njarð
vík Hlíf Tryggvadóttir og í
Innri Njarðvík Geir Þórarins-
son. Er starf þeirra allra mjög
mikilsvert og mundi mikið
á skorta ef þeirra nyti ékki =
við.
Þegar litið er yfir starf síð- ||
asta vetrar finnst mér að það |§
hafi borið góðan ávöxt og ef £
okkur tekst að halda áfram £
svo sem nú horfir þá fer £
kirkjusókn vaxandi og áhrif £
kristindómsins verða til £
meira góðs í þjóðlífinu.
Það er mjög ánægjulegt að M
sjá þegar ungmennin, verð- £
andi ráðamenn Suðurnesja, £
hópast til kirkna sinna og £
taka á móti hinni fullkomn- £
ustu siðfræði sem til er, grund £
vallarsjónarmiðum kristinn- £
ar trúar.
Lítil stúlka Ies bæn í Innri Njarðvík.
FYlíO- FORYSTA