Morgunblaðið - 30.06.1964, Blaðsíða 10

' 10
MORCU N BLAblÐ
Þriðjudagur 30. júní 1964
Fjölmenn og ánægjuleg
Varðarferð í góðu veðri
Höskuldur Olafsson, fyrrverandi formaður Varðar, Bjami
Benedktsson, form. Sjálfst æðiliflokk.sins, Sveinn Guð-
mundsson, núverandi formaður Varðar og í»orvaldur
Garðar Kristjánsson, fyrrverandi formaður Varðar.
Landsmálafélagið VÖRÐ
UR efndi til skemmtiferðar
um hinar breiðu byggðir
Árnessýslu á sunnudag.
Þátttakendur voru um 600
talsins og er þettta næst-
fjölmennasta ferð, sem fé-
lagið hefur efnt tiL Lagt
var af stað frá Austurvelli
kl. 8 árdegis og komið í
bæinn aftur um hálftólf-
leytið á sunnudagskvöld.
Veður var hið ákjósanleg-
asta alla leiðina, nokkuð
þungbúið að vísu, er lagt
var af stað, en um miðjan
dag var komið glaða sól-
skin og átti það sinn þátt
í að .gera ferðina jafná-
nægjulega og raun bar
vitni.
Stóðst áætlunin svo að
segja upp á mínútu alla
ferðina og má það í sjálfu
sér teljast einstakt í jafn-
fjölmennum hópi.
Það voru miklar annir á
Austurvelli, er þátttakendur
tóku að streyma þangað
skömmu fyrir kl. 8 á sunnu-
dag. Eins og gerist við upphaf
slíkra ferða varð mönnum tíð
rætt um veðrið, og óneitan-
lega fannst mönnum að brugð
ið gæti til beggja vona, en þó
var almenn bjartsýni ríkjandi
um góðan vilja veðurguðanna.
Þorbjörn í Borg var þarna
mættur til að ganga úr skugga
um að þátttakendum yrði séð
fyrir nægum mat í ferðinni,
en matarbíll hans fylgdi lang-
ferðabílunum eftir alla leið.
Fimmtán langferðabílar af
stærstu gerð óku inn í Vallar-
stræti og Baldur Jónsson, sem
að miklu leyti sá til þess að
allt gengi samkvæmt áætlun.
Þátttakendúr í ferðinni voru
á öllum aldri. Guðmundur
Andrésson fyrrverandi bóndi
á Ferjubakka í Borgarfirði
var þeirra elztur, 94 ára gam-
all. Meðal annarra ferðafé-
laga voru formaður Sjálfstæð
isflokksins Bjarni Benedikts-
son, forsætisráðherra, Sveinn
Guðmundsson núverandi for-
maður Varðar og tveir af fyrr
verandi formönnum, þeir Hö-
skuldur Ólafsson og f»orvald-
ur Garðar Kristjánsson.
★ ★ ★
Klukkan átta var lagt af
stað og ekið úr bænum. Uppi
í Ártúnsbrekku var stanzað
stundarkorn til að fylgjast
með því að allir bílarnir væru
í einni lest. Þar sem svo var
hélt áfram ferðinni um Svína
hraun og síðan var beygt inn
á nýja Þrengslaveginn, sem
er öllu skemmtilegri leið en
vegurinn um Hellisheiði og
Kamba. Sunnarlega í Lamba-
Ámi Óla, leiðsögumaður.
fellshrauni, rétt ofan við
ölfusið, var höfð viðdvöl og
fóru menn út í móa og
drukku kaffi af brúsum.
Sveinn Guðmundsson, formað
ur Varðar, bauð menn vel-
komna í ferðina og Sigurður
Óli Ólason, alþengismaður á
Selfossi, bauð ferðafólkið vel-
komið í Árnessýslu.
„Nú ferðizt þið um Ár-
nessýslu í dag, og sjáið mesta
landbúnaðarhérað landsins,
hluta af því svæði, sem fram-
leiðir landbúnaðarafurðirn-
ar, sem þið Reykvíkingar neyt
ið daglega. Árnessýsla hefur
fleira en hið ræktaða og rækt
anlega land. — Þar er Sogið,
þetta skemmtilega, litla vatns
fall, sem snýr þeim aflvél-
um, sem dag og nótt fram-
leiða rafmagnið, en leitt er um
allt Suðurlandsundirlendið, til
Víkur í Mýrdal, Vestmanna-
eyja og til Reykjavíkur og
um öll Suðurnes. í Árnessýslu
eru einnig stórfljót, sem eru
óvirkjuð enn, og þeirra afl er
svo mikið, að þegar það verð
ur virkjað, þá eru möguleikar
tl stóriðju í stórum stíl, sem
við höfum ekki þekkt áður hér
á landi, og tækifæri til þess og
möguleikar, að raflýsa landið.
Ég vil ekki téfja ykkur meira
nú, en ég vil aðeins endurtaka
það, sem ég sagði í upphafi, að
ég vonast til, að þið hafið af
þessari ferð ánægju og nokk-
urt gagn. Góða ferð.“ Þannig
lauk Sigurður Óli Ólafsson
máli sínu, er hann kom til
móts við Varðarferðina á
Þrengslaveginum.
Árni Óla, leiðsögumaður í
ferðinni tók nú til máls og
rakti aðdraganda ag byggingu
Þrengslavegarins, sem var ein
af aðalleiðum yfir Fjallið um
margar aldir. Þegar járnbraut
armálið var efst á baugi á sín
um tíma var ákveðið, að járn
braut milir Reykjavíkur og
Suðurlands skyldi liggja um
Þrengslin. En svo komu bíl-
arnir og gerðu járnbraut
óþarfa og var þá ákveðið að
leggja þar góðan veg,
sem nú hefur verið opinn í
tæp tvö ár.
Úr Þrengslunum var ekið
niður í Ölfus, og haldið að Sel
fossi. Eftir stutta vlðdvöl var
svo haldið austur um Skeið og
yfir Stóru-Laxá inn í Hruna-
mannahrepp. Sigmundur Sig-
urðsson, oddviti í Syðra-Lang
holti og varaþingmaður Sjálf
stæðisflokksins í Suðurlands-
kjördæmi, tók þar á móti bíla
lestinni og fylgdist með henni
að Flúðum, þar sem hádegis-
verður var snæddur í félags-
heimi Hrunamanna. Þar bauð
Sigmundur hópinn velkom-
inn og lýsti sveitarmálum í
Elzti þátttakandinn í ferff-
inni, Guðmundur Andrés-
son, 94 ára gamall.
HrunamannahreppL Ræddi
hann ýmsar framfarir í
Hreppnum og kvað hrepps-
búa njóta sízt verri kjara en
gerist meðal fólks í þéttbýl-
inu. Lýsti hann ánægju sinni
yfir samkomulaginu, sem
tókst í sumar milli ríkisstjórn
ar, atvinnurekenda og verka-
lýðsssamtakanna og kvað alla
landsmenn binda við það
miklar vonir.
★ ★ ★
Bjarni Benediktsson, forsæt
isráðherra, tók síðan til máls
og sagði m.a.:
„Ég vil þakka Sigmundi
bónda fyrir hans árnaðarorð
okkur til handa. Það er okkur
Sjálfstæðismönnum vissulega
mikill vinningur og gæfa að
slíkir menn sem Sigmundur,
einn af mestu bændum
ekki aðeins í þessu byggðar-
lagi heldur á öllu íslandi,
skuli jafn eindregið skipa sér
í fylkingu okkar Sjálfstæðis-
manna. Með sínum dugnaði
sem bóndi hefur hann sýnt,
að hann kann vissulega flest-
um betur til verka, en einnig
að hann styður þá nauðsyn
sem er á því að fólk í sveit
og borg vinni saman og því að
eins getur þessu landi vegnað
vel, að íslendingar kunni að
vinna saman að heill og heiðri
okkar fósturjarðar. Ég veit að
ég mæli það fyrir munn okkr
ar allra er ég óska Sigmundi
og öllum íbúum þessa héraðs
og raunar allrar Árnessýslu
til heilla og þökkum þá vin-
semd, sem við höfum frá þeim
hlotið“.
Forsætisráðherra gat
þess, að svo vildi til, að þessi
Varðarferð væri farin ná-
kvæmlega fimmtíu árum eftir
að morðið var framið á Franz
Ferdiand, ríkiserfingja Aust-
urríkis og konu hans við Sara
jevo. Atburður þessi hleypti af
stað fyrri heimsstyrjnöldinni,
en bein afleiðing hennar var
svo heimsstyrjöldin síðari.
Aldrei hefðu meiri hörm-
ungar, blóðtúthellingar og
eyðilegging dunið yfir en
einmitt á þessum síðustu 50
árum. En þótt undarlegt
mætti virðast hefðu framfar-
Ir öllum almenningi til góðs
orðið meiri á þessu tímabili
en nokkru snni fyrr. Framfar
irnar hefðu orðið ótrúlegar
vegna þess að hver aðili um
sig hefði lagt svo mikla
áherzlu á aukna tækni og
vísindi til þess að sigrazt á
hinum. Forsætisráðherrann
sagði:
„En hvílíkar hefðu þá fram
farirnar ekki getað orðið, ef
menn í stað þess að eyða ork
unni til þess að gera hver
öðrum illt, í stað þess að
berjast og í stað þess að
leggja sig fram um að finna
eitthvað til þess að geta orðið
ofan á og kúgað hina, — ef
menn hefðu í stað þessa tekið
það upp að leggja fram allan
þann anda, allan þann kraft
til þess einungis að koma
fram góðu, til þess að ryðja
brautina eindregið fram á við
í stað þess fyrst og fremst
að verða ofan á einhverjum
öðrum, — að kveða hann nið
ur?
Vonandi læra menn af þess-
ari viðureign og kunna betur
á málum að halda á næstu
hálfri öld. Enda eru það nú
orðið fáir, þó að þeir menn
finnist að vísu, sem telja að
styrjaldir séu til góðs, né
neita því, að ein helzta skylda
siðmenntaðra þjóða sé að
koma í veg fyrir þær“.
Síðar í ræðu sinni sagði
Bjarni Benediktsson:
„En ef menn viðurkenna,
eins og menn hljóta að viður-
kenna, að styrjaldir þjóða á
milli séu til ills, hversu miklu
augljósara er þá ekki hitt að
styrjaldir innbyrðis innan
sömu þjóðar, hvað þá hjá lít-
illi þjóð eins og íslendingum,
hljóta því fremur að horfa til
ófarnaðar. Við skulum ekki
gera lítið úr því, sem áunnizt
hefur með baráttu verkalýðs-
ins fyrir bættum kjörum. En
hversu mikla meira hefði
ekki fengizt fram ,ef menn í
stað þeirrar orku, sem hefur
verið lögð í innbyrðis bar-
áttu, í verkföll, í það að
hindra, að framleiðsla gæti
átt sér stað, í þeirri von að
það yrði til þess að knýja
fram bætt kjör, hefðu þess í
stað allir einbeitt sínum
huga að því að fá bætt
kjör með bættum vinnu-
aðferðum, með hagnýtingu
vísinda og tækni? Og það
er einmitt það, sem gefur okk
ur nú sérstaka ástæðu til
gleði, að í fyrsta skipti um
margra ára bil hefur á þessu
vori tekizt að koma á alls-
herjarsamningum, sem við
verðum að vona að muni hald
ast, þó það sé ekki enn sýnt
til hlítar. Og þó að þeir leysi
engan veginn allan vanda, þá
hefur þó tekizt að koma á
samningum, sem byggjast á
þeirri hugsun, að menn muni
aliir í sameiningu hagnast
meira af samvinnu af því að
vinna og koma góðum málum
fram í stað þess að eyða orku
og viti í að hindra hvern ann
Framliald á 17. síffu
Menn úr björgunarsveitinni Ingólfi í Reykiav'k vom tii
eftirlits á hömrunum viff Brúarhlöff.
Bílalestin í Varffarferffinni á Laugarvatnsvöllum. Þar var snæddur kvöldverffur.
4