Morgunblaðið - 11.10.1964, Qupperneq 16

16
MORGUNBLAÐIB
Sunnudagur 11. okt. 1964

Útgefandi:
Framk væmdas t j óri:
Ritstjórar:
Auglýsingar:
Útbreiðslustjóri:
Ritstjórn:
Auglýsingar og afgreiðsla:
Áskriftargjald kr. 90.00
f lausasölu kr.
Hf. Árvakur, Reykjavík.
Sigfús Jónsson.
Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Matthías Johannessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Árni Garðar Kristinsson.
Sverrir Þórðarson.
Aðalstræti 6.
Aðalstræti 6. Sími 22480.
á mánuði innanlands.
5.00 eintakið.
ARANGUR
VIÐREISNARINNAR
^ flokksráðsfundi Sjálfstæð-
isflokksins var gerð
ályktun, þar sem lýst var
ánægju yfir því, að tekizt hef-
ur að standa vörð um gengi
íslenzku krónunnar og síðan
segir:
„Fundurinn fagnar þeim al-
hliða árangri, sem viðreisnar-
stefnan hefúr áorkað í ís-
lenzku þjóðfélagi, þar sem nú
ríkir frelsi í stað fjötra og
hafta áður og tekizt hefur að
endurvekja fjárhagslegt álit
íslendinga með öðrum þjóð-
um.“
Þarna er í fáum orðum lýst
kjarna viðreisnarinnar. Áður
en Viðreisnarstjórnin tók við,
ríkti hér magnað hafta- og
uppbótakerfi. Athafnir manna
voru reyrðar í fjötra og við-
skiptafrelsi þekktist ekki.
Hér var sem sagt við lýði of-
stjórnarríki, sem dró úr fram-
förum og engin tilraun var
gerð til að losna úr þessum
viðjum, þótt allar aðrar þjóð-
ir hefðu þegar brotizt út úr
höftum styrjaldaráranna og
næstu ára á eftir.
Þar við bættist svo að engir
gjaldeyrissjóðir voru til og
lánstraust íslendinga gjörsam
lega þrotið erlendis, og til
dæmis hafði Alþjóðabankinn
verið okkur algerlega lok-
aður, þar sem útilokað var
talið að lána óreiðumönnum
á borð við þá sem íslendingar
voru þá almennt álitnir að
vonum. Áætlanir Viðreisnar-
stjórnarinnar um að gjör-
breyta þessu ástandi voru
vissulega djarfar, og það
hlakkaði í stjórnarandstæð-
ingum, sem trúðu því ekki að
viðreisnin gæti tekizt, enda
sögðu þeir þegar á fyrstu-
mánuðum viðreisnarinnar að
hún væri hrunin eða væri að
hrynja.
En staðreyndin er sú, að
viðreisnin tókst. Það tókst að
lina um fjötra, afnema fjár-
festingarhömlur, innflutnings
leyfaveitingar o.s.frv. Það
tókst með öðrum orðum að
koma á þjóðfélagi frjálsræðis
í stað haftastefnu vinstri
manna.
Og það tókst líka að endur-
vekja fjárhagslegt álit íslend-
inga með öðrum þjóðum og
treysta gjaldmiðilinn. Og
allt tókst þetta án þess að
verulegar fórnir væru færð-
ar og þær ekki nema fáa
mánuði, því að skjótt fór við-
reisnin að bera árangur, lífs-
kjörin að batna og framfarir
að aukast.
Þeir íslendingar eru áreiðan
lega ekki margir, sem vildu
á ný taka upp haftakerfið og
allt það brask og þá spillingu,
sem þróaðist í skjóli þess,
samfara því að dró úr fram-
kvæmdum og uppbyggingu.
Stundum heyrum við sagt,
að viðreisnin hafi brugðizt,
stjórnin hafi yfirgefið stefnu
sína o.s.frv. Samkvæmt því
ætti hér að ríkja sama ástand
og var áður en Viðreisnar-
stjórnin hóf störf sín. Hér
ættu að vera innflutnings- og
fjárhagshöft, gjaldeyrisskort-
ur og vöruþurrð. Þessar full-
yrðingar eru svo fráleitar að
ekki skal eytt að þeim mörg-
um orðum.
Hitt er ljóst mál, að þegar
Viðreisnarstjórnin hafði náð
því markmiði sínu að endur-
reisa fjárhag landsins og losa
höftin, voru að sjálfsögðu ekki
sömu aðgerðir nauðsynlegar
og áður voru knýjandi. Við-
horfin voru breytt og þá hlaut
auðvitað að verða að meta að-
stæður í nýju ljósi. Viðreisn-
arstjórnin er ekki afturhalds-
stjórn, sem bítur sig í ákveðn-
ar kennisetningar, heldur
leysir hún vandamálin eins og
þau horfa við hverju sinni.
VANDINN
FRAMUNDAN
|71okksráðsfundur Sjálfstæð-
*■ isflokksins dró enga dul á
það, að framundan væru
erfið vandamál. Það hefur
tekizt að tryggja vinnufrið-
inn, en niðurgreiðslur þær
að halda verðlagi í skefjum,
kosta gífurlegt fé.
Það verður verkefni þess
Alþingis, sem nú er að hefja
störf, að ráða fram úr þeim
vanda, að hve miklu leyti eigi
til frambúðar að greiða verð-
lag niður og gera sér grein
fyrir því, hvort atvinnuveg-
irnir geti staðið undir kaup-
hækkunum, sem leiða mundu
af því að verðlag hækkaði.
En þetta eru að sjálfsögðu
minniháttar vandamál miðað
við þann mikla vanda, sem
stjórninni var á höndum, er
hún hóf störf sín og varð að
gjörbreyta öllu ástandi efna-
hags- og viðskiptamáía, sem
var í hreinu öngþveiti.
( Þúsund blaðsíður á einni I
I filmu 5x5 cm að stærð I
Á hægri blaðsíðu bæklingsins, sem höndin á myndinnl
heldur á, er filma með aliri Biblíunni, 1240 blaðsíðum
773.746 orðum. Á skermi sýningarvélarinnar sést ljós-
lega hve auðvelt er að lesahverja blaðsíðu.
BANDARIKJAMENN
| hafa að undanförnu náð
§§ stórbættum árangri í ljós-
§§ myndun bóka og handrita
3 — og er nú svo komið, að
§j þeir geta þjappað saman
| efni bókar upp á meira en
= þúsund blaðsíður á filmu,
= sem ekki er stærri en fimm
H centimetrar á kant. Hægt
a er að koma nokkrum tylft-
s um af slíkum filmum fyrir
M í smákassa og geyma þær í
1 þúsundatali í venjulegri
3 skrifborðsskúffu. Má þar
§§ koma fyrir upplýsingum er
s§ jagngildi nokkrum góðum
§j bókasöfnum.
§§ Síðurnar á filmunum má
M lesa annað hvort með því
M að nota stækkunargler eða
M varpa þeim á hvítt tjald
|í eða vegg eins og litskugga-
M myndum.
§§ Það voru vísindamenn við
M National Cash Register í Day
= ton í Ohio — og Hawthorne
S í Californiu, sem fundu upp
= þetta myndunar kerfi. Sýnir
= fyrirtækið framleiðsluaðferð-
H ina á heimssýningunni í New
§§ York — og er það í fyrsta
§§ sinn, sem hún kemur fyrir al-
§§ menningssjónir. Er þar til
3 sýnis smáfilma (sjá meðfylgj
= andi mynd) fimm centimetr-
§§ ar á hvern kant, þar sem má
= lesa alla Biblíuna, eða alls
I 773.746 orð á 1240 biaðsíðum.
= Tók myndun hennar aðeins
M fjórar klukkustundir og auð-
E velt er að gera aukaeintök.
H Vísindamennirnir segja, að
§ á 10 cm háum spjaldskrár-
M stafla, þar sem hvert spjald
§§ væri 7.6 sinnum 12.7 centi-
§§ metrar megi koma fyrir
= milljón blaðsíðum úr venju-
= legri bók. Með öðrum orðum
M væri hægt að koma öllum bók
= um úr bókasafni Bandaríkja-
M þings — en það telur nær 13
H miiijónir bóka og bækiinga,
M auk 30 milljóna annarra rita
M — fyrir í sex venjulegum
H skjalaskápum.
= Þessar litlu filmur sem
kallast „Photocromic micro-
images“ (PCMI) eru ekki
byggðar upp eins og venju-
legar silfurhúðaðar filmur,
heldur eru þær smurðar
mjög þunnu litarlagi, sem
dökknar skjótt, þegar útfjólu
bláu ljósi er beint að þeim.
Myndin, sem fram kemur er
aldrei kornótt.
Síðu, sem tekin er á filmu
er varpað með útfjólubláu
ijósi á litfilmuna og hún
minnkuð með sérstökum hns
um. Eftir myndun hverrar
síðu flyzt filman yfir £ 3
næstu blaðsíðu og þannig 3
gengur koll af koili. Berum =
augum séð eru síðurnar eins 3
og þéttar raðir örsmárra fer- 3
hyrninga. 3
Einn mikilvægasti kostur 3
þessarar aðferðar er sá, að 3
leiðréttingar eru mjög auð- 3
veldar. Síðuna, sem leiðrétta §§!
á er þá hægt að má burt með =
gulum ljósgeLsla — og setja =
nýja i staðinn.
Að sögn vísindamannanna 3
Framhald á bls. 23. 3

Sá vandi, sem nú er við að
etja, mun verða leystur, enda
gera menn sér nú betur grein
fyrir því en áður, að skefja-
laus kaupkröfupólitík leiðir
ekki til kjarabóta, heldur
beinlínis til kjararýrnunar.
STÓRIÐJAN
Á NÆSTA LEITI
að jafnvægi, sem náðst hef-
ur í viðskiptum okkar við
útlönd, hin hagstæða gjald-
eyrisstaða og hið aukna traust,
sem við höfum áunnið okkur
erlendis, hefur leitt til þess,
að nú eru erlendar lánastofn-
anir og framkvæmdaaðilar
fúsir til að ræða við okkur
um samstarf á fjárhagssvið-
inu, gagnstætt því sem áður
var.
Á flokksráðsfundi Sjálf-
stæðisflokksins var rætt um
hin miklu tækifæri, sem ætla
má að íslendingum bjóðist til
þess að koma upp stóriðju, og
segir í ályktun ráðsins:
„Fundurinn leggur áherzlu
á, að með vinnufriði verði
unnt að einbeita orku þjóðar-
innar að alhliða eflingu at-
vinnulífsins, þar á meðal stór-
virkjunum pg stóriðju, til þess
að tryggja sífellt betri lífskjör
og skapa skilyrði fyrir blóm-
legri menningu íslendinga í
nútíð og framtíð.“
Sjálfstæðisflokkurinn hef-
ur þannig undirstrikað, að
hann muni leggja áherzlu á
það og beita afli sínu til þesa
að hér megi rísa stóriðja. í
þeim tilgangi er að sjálfsögðu
nauðsynleg samvinna við er-
lenda aðila, en ljóst er af
þeim könnunum, sem þegar
hafa farið fram í þessu efni,
að unnt er að búa þannig um
hnútana að af því stafi okk-
ur engin hætta, enda hafa
margar þjóðir langa og góða
reynslu af slíkri samvinnu.
Fyllsta ástæða er þesa
vegna til að treysta því, að
stóriðjan sé á næsta leiti, og
hún mun gjörbreyta lífskjör-
um þjóðarinnar og auka auð-
legð landsins, því að þá verð-
ur afl fossanna og hiti hver-
anna látinn framleiða auð-
ævin og fjármagnið tekið í
þjónustu almennings.