Morgunblaðið - 28.11.1964, Blaðsíða 16

16
MQRGU NBLAÐIÐ
Laugardagur 28. nóv. 1964
BYGCIHGAIVIEISTARAR
AIÚRARAIHEISTARAR
VERKTAKAR
Framleiðum nýja gerð af hjólbörum
Sérstaklega vandaðar — Stærð 85 lítra.
Verð kr. 1.850,00 m. sölusk.
VELSMIÐJAN JÁRN HF
SIÐUMLJLA 15 s'imar: 34200 - 35555
Kartóflumús — Kakómalt
Kaffi — Kakó
RÉTTARHOLT, Réttarholtsveg
Húsgdgnavefziun Laugavegi 36 Sími 13131
COM
Nýtízkulegi hvildorstólfinn
me8 eiginleika ruggustólsins
Stillanlegur meS einu handtaki
,f þó stöðu er yður hentar bezt
Er framleiddur eingöngu of okkur
með e.inkaleyfi fró Stokke Fabrikker As Noregl
tímanlega fyrir jó!
Húsgagnaverzlunin
Laugavegi 36
KARL J. SÖRHELLER
Sími 1-3131.
r A
Attræð í dag:
Soffía Ólafsdóttir
ÞAÐ var fagurt og viðburðaríkt
vorið 1927. Þá gerðist margt.
Meðal annars það að 3. júní
var mörgum hestum hleypt í
hiaðið heima, en þar voru komin
sunnan úr Reykjavík, bróðir
minn með unnustu sína og ráðs-
kona til föður míns, frú Soffía
Ólafsdóttir með unga dóttur sína.
Það gerðust ekki á hverjum degi
svo skemmtilegir atburðir langt
uppi í sveit, og í dag er frú Soffía
80 ára.
Fædd er hún á Staðarfelli á
Fellsströnd 28. nóv. 1884, ekki
varð vera hennar þó löng á Fells-
ströndinni út við hin bláu sund,
því ung að árum fluttist hún með
foreldrum sínum að Sæiingsdals-
tungu í Hvammssveit, þeim sögu
fræga stað, og dvaldist þar unz
hún fluttist til Reykjavíkur, þar
sem hún um árabil var í þjón-
ustu á heimilum ýmissa mætra
borgara, rrieðal annars hjá Thor
Jensen og Helga Zöega, þar til
hún giftist Jóhannesi Sveinssyni.
Þau eignuðust eina dóttur, Maríu
Árnína Guðlaugsdóttir
Fædd 16. júlí 1904.
Dáin 19. nóvember 1964.
Ef við lítum yfir farinn veg
færast löngu liðnar stundir gkk-
ur nær.
ÞESSAR ljóðlínur fela í sér svo
ótal margt, að minningarnar
streyma að og fylla hugann frá
löngu liðnum samverustundum
og okkar fyrstu kynnum, sem ég
blessa alltaf og er þakklát fyrir.
Kynni okkar hóufst sumarið
1926 þar sem leiðir okkar lágu
saman á vinnustað. Tókst þá með
okkur góð vinátta sem aldrei hef-
ur fallið skuggi á.
Árnína Guðlaugsdóttir var
fædd í Reykjavík, dóttir hjón-
anna Ágústu Árnadóttur og Guð-
laugs Þorbergssonar, Frakkastíg
5. Árnína ólst upp með 5 systkin-
um sínum á myndarlegu og góðu
heimili, við mikið fjölskyldu
ástríki, og bar hún gæfu til að
geta verið á sama stað meðal ætt-
ingja sinna og vina, eins og hún
þráði, til hinzstu stun^ar. Hún
átti oft við vanheilsu að stríða,
sem hún bar þó alla tíð með þol-
inmæði og hetjuskap, ekki hvað
sízt síðustu stundirnar sem hún
lifði, en þá er styrkur og gleði-
gjafi að eiga skilningsríka og
góða ástvini, sem hún var svo
lánsöm að eiga, og sem hún mun
nú þakka og blessa að leiðarlok-
um. Vinnan var hennar mikla
gleði, og meðan nokkrir kraftar
entust, vann hún af miklum
starfsáhuga og vinnugleði.
Kæra vinkona mín. Það var
ekki meining mín að skrifa um
þig nein æviatriði, heldur er mér
efst í huga þakklæti til þín þeg-
ar leiðir okkar skilja um sinn,
fyrir hverja þá stund sem við
áttum saman, fyrir alla þína vin-
áttu og hlýhug til mín, sem auð-
kenndist af þínu góða hugarfari
og hlýleika, fyrir allt þetta vil ég
þakka þér og bið guð að blessa
þig ævinlega og styrkja.
Ég bið guð að blessa þér heim-
komuna, endurfundina við for-
eldra og aðra ástvini; hann leiði
þig áfram í ljósi ódauðleikans og
kærleikans. Vertu svo kært
kvödd góða vina mín.
Ég votta systkinum Árnínu og
öilum ættingjum hennar mína
innilegustu samúð.
Katrín Signrjónsdóttir.
★
NÍNA var dóttir heiðurshjón-
anna Ágústu Árnadóttur og Guð-
laugs Þorbergssonar.
Mig langar til að skrifa nokk-
ur kveðju- og minningarorð um
hana, þó að ég sé ekki fær um
það.
Þegar hún var á fyrsta ári,
veiktist hún af þeim sjúkdómi,
sem með árunum dró úr lífskrafti
hennar og lífsgleði, því að hún
var glaðleg að eðlisfari.
Leiðir okkar lágu fyrst saman,
fyrir meira en 30 árum. Við unn-
um saman í Uliarverksmiðjunni
Framtíðinni og alltaf hélzt vin-
átta okkar frá þeim árum. Eftir
þrjú ár lá leið mín annað, en
hún vann þar áfram til hinztu
stundar.
Oft hafa spor hennar verið
þung, því hún lá átta sinnum i
sjúkrahúsi, að meðtöldum einum
og hálfum sólarhring, sem dauða
stríðið var háð.
En Nína trúði á guð og þess
vegna var hún svo sterk.
Trúmennska hennar og mikil
vinnugleði voru henni í blóð bor-
in. Alltaf reyndi hún að mæta í
vinnuna, þó þjáningarnar væru
varla þolandi síðustu árin. Aldrei
féll henni verk úr hendi heima.
Alltaf þurfti hún að sauma,
prjóna eða hekla flík til að gefa,
því gjafmildin var henni svo
eðliieg og handbragðið listrænt.
Ég minnist þess hve vel hún
skildi gamla íóikið, sem hún
þekkti og hún reyndi að stytta
því stundir, með því að lesa fyrir
það og gleðja það. Þolinmæði
hennar var undraverð, að hlusta
á tal þess, sem oft var um það
sama upp aftur og aftur.
Fyrir allt þetta fær hún nú
laun, því Jesús sagði: „Ailt sem
þér viljið að aðrir menn gjöri
yður, það skuluð þér og þeim
gjöra“.
Systkini hennar og venzlafólk
voru henni sannir vinir. Þakk-
læti hennar til ykkar allra er
ykkur gleði og gæfa.
Ég tel mig hafa þroskazt við
að kynnast henni, sem átti svo
sterkan vilja, trúmennsku og
trygglyndi.
Nína mín. Nú er þessu lokið
hér í heimi. Ég veit og trúi því,
að nú færð þú allt mótlætið end-
urgoidið. Nú er þjáningunum lok
ið og þú ert vafin hjálp Guðs og
þinna, sem á undan eru farnir,
því dauðinn er aðeins bústaða-
skipti.
Síðasta kveðjan til mín frá þér,
tveim dögum áður en þú kvaddir
lífið, mun verma hug minn.
Vertu sæl!
Ættingjum þínum votta ég sam
úð mína.
Vinkona.
Ingi Ingimundarson
hæstarettarlögir.aður
Klapparstíg 26 IV hæð
Sími 24753
Guðbjörgu, sem gift er Bjarn-
leifi Bjarnleifssyni, og dóttur-
börnin eru gleði góðrar og ást-
ríkrar ömmu.
Ekki hlaut Soffía aðra mennt-
un en þá, sem hún tileinkaði sér
hjá þeim húsfreyjum, sem hún
var hjá.
Ekki er það ætlun mín að
rekja hér æviþráð Soffíu, en
langur er hann orðinn og á hon-
um „hvergi gróm, ef blóðugur er
hann á einum stað er orsökin sú
að hann spannst inn í góm“, svo
vill oft verða.
Eins og fyrr segir kom Soffía,
sem ráðskona á heimili föður
míns, þá hófust kynni okkar,
sem aldrei hefur borið skugga á.
Soffía er greind kona og
skemmtileg, sérstök húsmóðir í
þessa orðs beztu merkingu, allt
leikur í höndum hennar, hvort
heldur er til matargerðar eða
fínustu handavinnu, og ekki er
það þín sök, Soffía mín, þó illa
gengi að kenna ungri sveitatelpu
hannyrðir og þessháttar. Þá
heilluðu meira svellin en saum-
arnir og vorbjört kvöldin.
Enn heldur Soffía heimili með
rausn og myndarbrag, takandi á
móti vinum sínum glöð og reif
þrátt fyrir sjúkdómsáföll síðari
ára. Svo andiega heilbrigð og
fræðandi, fylgist með öllu, sem
ung væri, víðlesin og hefur á tak-
teinum tilvitnanir í ljóð og aðrar
góðar bókmenntir.
Oft var gaman í rökkrinu
heima, þá sátum við oft og raul-
uðum kvæði og vísur. Það voru
notalegar stundir, sem gleymast
ekki.
Soffía mín, ég þakka þér af
alhug öll okkar kynni og órofa
tryggð þína og vináttu.
Guð blessi þér þennan dag og
alla ókomna.
R. I. M.
★
SOFFÍA Ólafsdóttir er fædd að
Staðarfelli á Feilsströnd 28. nóv.
1884, en hún fluttist þaðan á 1.
ári að Sælingsdalstungu, þar sem
hún var í 8 ár. Eftir það átti hún
heima í 9 ár að Stóra-Galtardal
á Fellsströnd, en tvítug fluttist
hún til Reykjavíkur. Þar hefur
hún dvalizt síðan, nema fáein ár,
sem hún var í Skaftafeilssýslu.
Soffía var í skjóli foreldra og
frændgarðs í Dölunum; og
prestsins, sem fermdi hana, hef-
ur mér virzt hún minnast í hvert
sinn, er hún heyrir góðs manns
getið, þ.e. sr. Kjartans Helgason-
ar í Hvammi.
Fyrir löngu var sagt um konu
eina vestfirzka að hún lét gera
skála sinn um þjóðbraut þvera
og laðaði þar gesti. Soffíu Ólafs-
dóttur svipar til þessarar konu,
e.t.v. formóður sinnar; hvar, sem
Soffía hefur sagt fyrir húsum,
hefur gestrisni verið frábær.
Enda var vinnudagurinn oft lang-
ur.
Það er því nær eins og öfug-
mæli, að Soffía skuli vera áttræð,
sál hennar er svo ung. Mér finnst
hún vera jafnung og þegar ég
hitti hana fyrst austur á Síðu
fyrir 35 árum. Vegna þess, hve
sálin er ung, hefur Elli kerlingu
veitzt erfitt að koma henni á kné.
Og þess óska ég, að Soffía, vin-
kona min, haldi enn lengi velli
í þeim fangbrögðum.
Einar Guðmundsson.