Morgunblaðið - 24.04.1965, Side 6

6
MORC U N BLADIÐ
Laugardagur 24. apríl 1965
Siötucp í dag: Salóme
Gunnarsdóttitr, ísafirði
SALÓME Gunnarsdóttir frá Sval
barði í Ögurvík á í dag sjötugs-
afmæli. I>essi merka og dug-
mikla kona er fædd á Eyri í
Skötufirði 24. apríl árið 189ö.
Hún fluttist ung að árum í Ögur-
vík og árið 1918 giftist hún Her-
manni Hermannssyni. Bjuggu
þau fyrst nokkur ár í Ögri, en
árið 1926 reistu þau nýbýlið Sval
barð í Ögurvík. Þar stundaði
Hermann Hermannsson sjó og
búskap. Áttu þau heima á Barði,
sem svo var kallað, fram til árs-
ins 1945 er þau fluttust til ísa-
fjarðar. Hafa þau átt þar heima
síðan og búið að Mjógötu 3.
Hermann Hermannsson er far-
sæll og dugandi sjómaður. Hann
stundaði sjóinn af miklu kappi á
litlum vélbátum með sonum sín-
um, bæði heima í Ögurvík og
einnig fyrstu árin eftir að hann
fluttist til ísafjarðar. Hermann
er fæddur 17. maí 1893 að Kross-
nesi í Árneshreppi í Stranda-
sýslu. Er hann því nú 72 ára að
aldri. Hann er glæsimenni að
vallarsýn, fríður maður og föngu-
1 legur og hinn bezti drengur.
Salóme og Hermann eignuðust
11 börn, 6 syni og 5 dætur. Eru
þau öll á lífi. Má segja, að barna
lán þeirra hjóna sé mikið. Öll
eru börn þeirra frábært myndar-
fólk, sem hefur orðið foreldrum
sínum til gleði og sóma. Fimm
sonanna eru afburða skipstjórar
og aflamenn og öll eru börnin
vel gefin og vel gert atorkufólk.
Dæturnar eru Anna Kristín, sem
gift er Ásgeiri Sigurðssyni á ísa-
firði; Þuríður, gift Arnviði Ævar
Björnssyni á Húsavik; Sigríður,
gift Erlingi Magnússyni, Reykja-
vík; Karitas, gift Steingrími
Birgissyni, Húsavík og Guðrún
Dóra, sem gift er Þóri Þórissyni
á ísafirði.
Synirnir eru Sverrir viðskipta
fræðingur í Reykjavík, formaður
Landssambands islenzkra verzl-
unarmanna, kvæntur Grétu Lind
Kristjánsdóttur; Gunnar, skip-
stjóri í Hafnarfirði, kvæntur
Kristínu Önundardóttur; Þórður
skipstjóri í Reykjavík, kvæntur
Vigdísi Birgisdóttur; Gísli Jón,
skipstjóri í Reykjavík, kvæntur
Jónínu Einarsdóttur; Halldór
skipstjóri á Isafirði, kvæntur
Katrínu Gísladóttur og Birgir,
skipstjóri í Reykjavík, kvæntur
Öidu Sigtryggsdóttur.
Barnabörn þeirra Salóme og
Hermanns Hermannssonar munu
þó nú vera orðin hart nær fjórir
tugir talsins.
Mér er minnisstætt heimili
þeirra Salóme og Hermanns að
Svalbarði í ögurvík. Þar voru
ekki alltaf mikil veraldieg efni
í búi. En allt tókst uppeldi þessa
stóra og mannvænlega barna-
hóps vel og giftusamlega. Þau
hjón eru miklar mannkosta-
manneskjur, vel gefin, hispurs-
laus og drenglynt fólk. Áreiðan-
leiki og festa voru og eru höfuð-
einkenni þessara samhentu og
þrekmiklu hjóna. Annríki
Salóme á heimili hennar var
aldrei svo mikið að gestrisni
hennar og höfðingslund fengi
ekki notið sín. Ástúð hennar og
hjartahlýja skapaði ávallt birtu
í kringum hana og heimili henn-
ar.
Salóme Gunnarsdóttir hefur
hlotið ríkuleg sigurlaun fyrir
stórbrotið starf, unnið af æðru-
leysi og fórnfúsum kærleika.
Hún hefur gefið þjóðfélagi sínu
þá beztu gjöf, sem nokkru þjóð-
félagi getur hlotnazt, gott, dug-
mikið og heiðarlegt æskufólk.
Það var mikið skarð fyrir
skildi í Ögursveit, þegar hin
stóra og glæsilega fjölskylda
Salóme og Hermanns á Barði
flutti þaðan burtu. En mestu
máli skipti, að þetta góða fólk
fann hamingjuna á nýjum slóð-
um og fékk þar tækifæri til þess
að vinna landi sínu vel og dyggi-
lega.
Ég óska þessum gömlu og góðu
vinum, Salóme og Hermanni,
innilega til hamingju með sjöt-
ugsafmæli Iþeirra. Mestu máli
skiptir þó iífslán þeirra. Þau
geta nú litið yfir farinn veg og
horft hamingjusöm fram til hinna
efri ára. Vinir þeirra og skyldu-
lið samfagnar þeim. Hérað
þeirra og þjóðfélag þakkar þeim.
Lifið svo heil og sæl, gömlu
vinir.
Sigurður Bjamason frá Vigur.
Brezka sveitin kominn
í GÆRKVÖLDI var væntan-
lag til Reykjavíkur ensk bridge-
sveit, sem hingað kemur í boði
bridgefélaganna í Reykjavík.
Bridgesveit þessi er skipuð mjög
gó'ðum og kunnum spilurum,
tveiur konum og tveimur körl-
um og eru þar á meðal heims-
meistari og Evrópumeistarar.
Ensku spilarnir taka þátt í tví
menningskeppni sem fram fer í
dag og á rnorgun í Sjómanna-
sbólanum og taka þátt í keppn-
inni 65 pör.
Á mánudag mun enska sveitin
spila við íslandsmeistarana, sveit
Gunnars Guðmundssonar og fer
sú keppni fram að Hótel Sögu.
Leikur þessi verður sýndur á
sýningatöflunni til haigræðis og
skemmtunar fyrir áhorfendur.
Á miðvikudag keppir enska
sveitin við Reykjavíkurmeistar-
ana, sveit Halls Simonarsonar,
og fer sá leikur einnig fram að
Hótel Sögu og verður einnig
sýndur á sýningartöflunni.
Enska sveitin tekur ennfrem-
ur þátt í sveitakppni 8 sveita,
sem fram mun fara í Tjarnarbúð
á þri'ðjudag, fimmtudag og laug
ardag.
Ensku spilararnir eru þessir:
Frú Jane Pedro Juan, sem er
núverandi heimsmeistari, frú
Myndin er af frú Jane Peoro
Juan sem er í ensku bridgesveit-
inni, sem hingað er komin I
boði bridgefélaganna í Reykja-
vík. Frú Juan er núverandi heims
meistari í kvennaflokki.
Joan Durran, sem er núverandi
Evrópumeistari, Anthony Priday,
núverandi Evrópumeistari og
Yuri Lengyel, sem hefur spilað
í hollensku landsliðinu, en er nú
búsettur í Englandi.
Árleg ferð Fáksmanna
■ Hlégarð á sunnudag
HINN árlegi útreiðartúr Fáks-
félaga, sem farinn hefir verið
að Hlégarði í Mosfellssveit, verð
ur farinn n.k. sunnudag. Lagt
verður upp frá hesthúsum Fáks
á skeiðvellinum kl. 2 e.h. stund-
víslega. Kaffidrykkja verður í
Hlégarði um kl. 4 síðdegis. Þess-
ar ferðir hafa jafnan verið fjöl-
sóttar og má búast við að enn
fleiri verði nú en venjulega þar
sem aldrei hafa verið jafnmarg-
ir, sem stunda hestamennsku hér
í Reykjavík og nú.
Fjáröflunarnefnd kvenna 1
Fáki er að hefjast handa um
happdrætti, en í því verður
dregið 6. júní. Vinningar eru
gæðingsefni og strandferð með
einhverju skipi Eimskpafélags-
ins.
• SUMARDAGURINN
FYRSTI
Ekki var sumardagurinn
fyrsti beint sumarlegur. Enda
mun það ekki hafa þóknazt
máttarvöldunum að koma með
sinn fyrsta sumardag sam-
kvæmt pöntun frá okkur. Samt
var þátttakan í skrúðgöngu og
hátíðahöldum í Lækjargötu
ágæt.
Ég gekk niður Laugaveg á
eftir lúðrasveit drengja og
hafði ánægju af. Að vísu kom
það fyrir, að herramennirnir
með bassahljóðfærin, þeir sem
ráku lestina, drægjust svolítið
aftur úr í laginu. En það kom
ekki að sök, því það er alltaf
ánægjulegt að sjá ungt fólk að-
hafast eitthvað gagnlegt og á-
nægjulegt í fristundum sínum
— og sannarlega liggur mikið
starf að baki. stuttri gönguför
drengja — þeytandi lúðra sína
— niður Laugaveg.
Sem gamall lúðrasveitarmað-
ur get ég borið það, að fátt er
skemmtilegra en leika í slíkri
hljómsveit. Foreldrunum finnst
sjálfsagt margt skemmtilegra
en að hlusta á endalausan og
hávaðasaman blástur þeirra,
sem æfa sig vel heima. Samt
ættu foreldrar að hvetja börn
sín til þess að reyna að komast
í slíkan félagsskap — og greiða
fyrir þeim eftir beztu getu, ef
einhverjir hæfileikar gera vart
við sig.
Piltarnir, sem gengu niður
Laugaveginn, með lúðra sína
á sumardaginn fyrsta hafa ekki
aðeins haft gaman af þessum
sumardegi, heldur er þetta tóm
stundastarf mjög þroskandi fyr-
ir þá — og það er e.t.v. aðal-
atriðið. Báðar hljómsveitirnar
voru ágætar — og við þyrftum
að eignast fleiri slíkar.
• VERKNÁMSKENNSLA
Jón H. Björnsson, garðarki-
tekt, skrifar okkur eftirfarandi:
„Velvakandi:
Aukinn skilningur á verk-
námskennslu er sannarlega
gleðiefni. Nú er talað um, að
nemendur skuli fá verklega
kennslu í vinnustofum skólanna
í ríkari mæli í stað handleiðslu
ýmissa meistara. Þetta er gleði
legt vegna þess að skóli, sem
hefur það hlutverk fyrst og
fremst að kenna, hlýtur að ná
miklu betri árangri, heldur en
meistari gerir með sitt hags-
munas j ónarmið.
Ástæðan fyrir því, að ég læt
fögnuð minn hér í ljós, er sú,
að árið 1952 kenndi ég við Garð
yrkjuskóla ríkisins, nýkominn
frá margra ára námi í Banda-
ríkjunum, og stóð þá yfir breyt-
ing við reglugerð skólans. Mér
var gefið tækifæri til þess að
láta óskir mínar í ljós, sem ég
gerði. Óskir mínar beindust í
þá átt að kenna samtvinnað bók
legt og verklegt nám við skól-
ann. Engar af mínum tillögum
voru teknar til greina, ég hætti
kennslu. Nú stendur aftur yfir
breyting á reglugerð skólans.
Sem skólanefndarmaður, hefi
ég komið tillögum mínum á
framfæri, en hvort þær ná fram
að ganga á eftir að koma í ljós.
Ég tel vafasamt að enn sé næg-
ur skilningur fyrir hendL
Tillögur mínar eru fyrst og
fremst í þá átt, að nemandi sé
við skólann árið út í gegn, þar
sem að svo margt viðvíkjandi
garðyrkju er háð árstíðunum,
og að hvert fag sé kennt bæði
í bóknáms og verknáms tímum
samtvinnað, þar sem að hægt
er að koma því við. Síðastliðm
tólf ár hefur farið fram ein-
göngu bóknáms kennsla fjóra
svörtustu skammdegismánuð-
ina. Sú kennsla hefur verið
mjög vel framkvæmd af úrvals
kennurum, en sú kennsla gerir
ekki hálft gagn á móts við það,
ef að hægt væri að tengja hana
verknámskennslu við skólann
sjálfan. Hér verð ég að biðja
menn að misskilja mig ekki. A5
vinna við garðyrkjustöð skól-
ans, sem er ein stærsta fram-
leiðslustöð landsins og hefur
því sitt hagsmunasjónarmið, er
ekki það sem ég á við með
verknáms-kennslu, sem fram-
kvæmd yrði fyrst og fremst af
kennslustofnun.
Til frekari skýringar gæti ég,
eins og Gísli Halldórsson, verk
fræðingur, talið upp dæmi frá
minni eigin reynslu við verk-
námsskóla í Farmingdale, Long
Island og borið þá reynslu sam
an við nám mitt við Garðyrkju-
skóla ríkisins, en læt þætta
nægja að sinni.
Jón H. Björnsson".
PIB
■„3
D C

.—i l—i l—l
86‘rr-
12 ▼
24 v
bakljós, ökuljós, stefnuljós
óg bremsuljós.
BRÆÐURNIR ORMSSON hf
Vesluigötu 3. —'Öími 11467. "