Morgunblaðið - 02.06.1965, Blaðsíða 3

4
Miðvikudagur 2. júní 1965
MORGUNBLAÐIÐ
3
X
TJNGIJR maður, gigvalði T>or-
gilsson, sem um nakkurt
skeið hefur stundað nám við
danskennaraskóla í Kaup-
mannahöfn, setur á stofn
skóla í öndverðum júní, þar
sem kenndur verður jazzball-
ett. Verður skóli þessi fyrir
fólk á öllum aldri, og er hér
um að ræða þriggja mánaða
námskeið; þar eð Sigvaldi fer
aftur utan í haust til frekara
náirts.
Danslistarskóli sá, sem Sig-
Jazzballett sýndur á lokadansleik danskennaraskóla þess, er Sigvaldi stundaði nám við.
Sigvaldi Þorgilsson
Sigvaldi (annar frá vinstri) sýnir Charleston-dans ásamt
skólafélögum sínum á Karls en Institut.
mun stofna til sérstakra frú-
artíma, en tímar verða einu
sinni eða tvisvar í viku fyrir
hvern flokk. Óráðið er, hvar
skólinn mun starfa, en það
verður í húsnæði, þar sem þátt
takendur geta farið í bað á
eftir.
Námskeið í jazzballett
v sldi nemur við, Karlsen Insti
tut, er einn hinn þekktasti
sinnar tegundar og er þar
kennt allt lútandi að dansi.
Sigvaldi hefur lagt sérstaka
rækt við jazzballett, en sú teg
und danslistar er ekki með
öilu ókunn hér á landi. Áður
en Sigvaldi sigldi utan til
náms, hafði hann stundað dans
nám hjá Rigmor Hanson og
Hermanni Ragnars. Á dans-
skóla í Osló komst hann 1
kynni við jazzballett, sem er
mikið tíðkaður ytra, og er
hann starfandi sem hljóðfæra
leikari um borð í Oslofjorð,
sem siglir milli Osló og New
York, kom hann iðulega á
Broadway, þar sem jazaballett
er í hávegum hafður.
Iðkun jazzbalietts er vel til
þess fallin að öðlast fallegan
og reisulegan líkamsburð.
Mundi jazzballett því þykja
góð æfing fyrir fólk, sem sit-
ur mikið við störf. Sigvaldi
Brezk gamanmynd
hlýtur Gullpálmann
BREZKA kvikmyndln „The
Knack“ varð hlutskörpust á
kvikmyndahátiðinni i Cannes,
Bem er nýlokið, og hlaut hún
Gullpálmann að verðlaunum.
Bezta leikkonan á kvik-
myndahátíðinni var kjörin
Samantha Eggar fyrir leik
einn í bandarísku kvikmynd-
tnni „The Collector" og
Terence Stamp bezti leikarinn
fyrir leik sinn í sömu mynd.
Dómnefndin veitti japönsku
kvikmyndinni „Kwaidan" sér
Btök verðlaun og rúmenska
kvikmyndin „Forest of the
Hanged" hlaut verðlaun fyrir
bezta leikstjórn. Einnfg veitti
dómnefndin þremur leikurum
heiðursskjal: Jozef Kroner otg
Idu Kaminsku fyrir leik í
tékknesku kvikmyndinni
„Mirror for the Larks“ og
Veru Kouznetsovu fyrir leik
sinn í sovézku myndinni
„Einu sinni var gamall mað-
ur og gömul kona.“
Einnig voru veitt verðlaun
lyrir beztu stuttu myndina, og
þau hlaut ungverski leikstjór-
inn Janos Vadasz fyrir mynd
sína „Nyitany", en hún sýnir
hænufóstur frá frjóvgun þar
til imginn kemur úr egginu.
Tónlistin við myndina er Eg-
mont-forleikur Beethovens.
Sérstök verðlaun veitti dóm-
nefndin fyrir stutta mynd,
„Monsieur Plateau", gerða af
Framh. á bls. 19

Terence Stamp og Samantha Eggar voru kjörin bezti leikarinn
og leikkonan í Cannes.
STAKSTEIMAR
„Eldhugi“
í nýútkomnu Suðurlandi er
m.a. svofelld klausa undir fyr-
irsögninni „Áttræður eldhugi":
„Hinn 1. maí varð Jónas Jóns-
son frá Hriflu áttræður. Jónas er
tvimælalaust einn svipmestl
stjórnmálaleiðtogi þessarar ald-
ar, og um hann léku langa stund
stríðir straumar. I þann tíð, er
Jónas hóf afskipti af stjórnmál-
um, var flest á annan veg hér-
Iendis en nú er. Þær orustur, sem
háðar voru á stjórnmálavígvell-
inum á mestu baráttuárum J. J.
voru og á margan hátt ólíkar
„nútímahernaði", og yfirleitt var
þá harðar barizt. J. J. er hug-
sjónamaður, og hann hefur notið
þeirrar gæfu, að sjá margar af
hugsjónum sínum rætast. Hins
vegar hefur J. J. vafalaust orðið
var, að margir úr flokkum and-
stæðinga, og ófáir úr hópi þeirra,
sem töldust samherjar, hafa mis-
skilið margt af baráttumálum
hans, fyrst og fremst vegna þess,
að oft á tímum var hinn snjalll
hugsuður langt á undan mhhí
samtíð".
Ekki verður farið mörgum orð-
um um þessa eldlegu dýrkun á
gömlum stjórnmálamanni, svo
notuð séu svipuð orð og greinar-
höfundur gerir í Suðurlandi. Þó
er ekki hægt annað en undrast
lofgjörðarrollu þSssa í blaði, sem
skýrir svo frá sjálft, að útgef-
endur þess séu „Sjálfstæðismenn
í Suðurlands-k jördæmi". Það
þurfa áreiðanlega margir gamlir
og gegnir Sjálfstæðismenn að
láta segja sér tvisvar að Sjálf-
stæðismenn standi að þessum
skrifum um Hriflu-Jónas. Þó
Morgunblaðið telji að hinn aldni
stjórnmálamaður eigi rétt á því
að sitja á friðarstóli í ellinni án
þess að honum sé sveigt, er ó-
mögulegt annað en minna á, að
gefnu tilefni, að fáir stjórnmála-
menn á Islandi hafa sýnt í verki
eins mikið ofstæki og hann gerði
á sínum tíma. Mörgum er enn í
fersku minni hvernig hann hund
elti andstæðinga sína og reyndi
að ná sér niðri á þeim með öll-
um þeim ráðum sem tiltæk voru,
ekki sízt pólitískum völdum, er.
þau voru fyrir hendi. Það situr
sízt á Sjálfstæðismönnum að
koma því inn hjá þjóðinni að
Jónas frá Hriflu hafi verið á und
an sínum tíma. Eru menn þá
fljótir að gleyma. Er það vel. En
hitt er á engan hátt afsakanlegt
að breyta sögulegum staðreynd-
um í sínum eldlega áhuga. Og
allra sízt að gera mönnum þá
glennu, þegar þeir hafa setzt I
helgan stein, að hlaða á þá oflofi
sem verka á þá sem gerzt þekkja
til eins og háð.
Mikill skdldskapur
Svo undarlega vildi til að ein-
mitt í Þjóðviljanum í gær birtist
grein í svipuðum dúr og Jónas
á Hriflu skrifaði oftlega á sin-
um tíma um Morgunblaðið og
Morgunblaðsmenn. Er grein þessi
eftir Friðjón Stefánsson, rithöf-
und, og ber hún öll merki þess
að maðurinn hefur verið alinn
upp á þeim tíma þegar baráttu-
aðferðir Jónasar á Hriflu voru í
algleymingi hér á landi. Ekki
treystir Morgunblaðið sér til að
endurtaka grein Friðjóns hér, því
orðbragð hennar er nútimanum
framandi, og á ekki heima í öðr-
nm málgögnum en þeim, sem
dagað hafa uppi. Hér verður lát-
ið nægja að nefna nokkur þau
gífuryrði, sem er að finna í þess-
ari örstuttu níðgrein um Morg-
unblaðið: lýðskrum, rangfærslur,
forheimskunartilraunir, auðsveip
ur þjónn stríðsglæpamanna,
hræsni, Danski-Moggi, Ameriski-
Moggi, svo nokkur dæmi séu
nefnd. Ekki skal frekar rætt um
þennan orðagraut rithöfundarins
sem er raunar ekki miklu verri
en ýmislegt annað úr hans
pcnna.